တရားအားထုတ္တယ္ဆိုတာ။

    ကမၼ႒ာန္းအားထုတ္တယ္ဆိုတာ ၀စီကံ မဟုတ္ပါ။ ပါးစပ္ကေျပာရတဲ့အလုပ္ မဟုတ္ပါ။
ခႏၶာကိုယ္ အင္နဲ႔အား အသံုးခ်ၿပီး လုပ္ရတဲ့အလုပ္ မဟုတ္ပါ။ စိတ္နဲ႔လုပ္ရမယ့္အလုပ္ျဖစ္ပါ
တယ္။ ခႏၶာကိုယ္ရဲ႕ အေနအထား ဘယ္လိုပဲေနေန စိတ္က ဆင္ျခင္စဥ္းစားဖို႔ လိုပါတယ္။
အိပ္ရင္းလည္း ဆင္ျခင္စဥ္းစားႏိုင္ပါတယ္။ လမ္းေလွ်ာက္ရင္းလည္း ဆင္ျခင္စဥ္းစားႏုိင္ပါတယ္။

သက္သာသလို ထုိင္ၿပီးေတာ့လည္း ဆင္ျခင္စဥ္းစားလို႔ ရပါတယ္။ အဲဒီ ဆင္ျခင္စဥ္းစားမႈဆိုတဲ့
မေနာကံဟာ ဘာ၀နာလုပ္ငန္းမွာ အဓိကက်ပါတယ္။
         အခ်ိဳ႕က ကမၼ႒ာန္းထိုင္တယ္ ဆိုတဲ့အခါမွာ posture ကိုယ္ဟန္အေနအထား အတိုင္း
မထိုင္ႏိုင္ၾကပါ။ အဲဒီလိုအၾကာႀကီး ထုိင္ရင္ ဒုကၡျဖစ္တယ္ဆိုၿပီး ကမၼ႒ာန္းထိုင္ရမွာ ေၾကာက္ေန
တတ္ၾကပါတယ္။ ကမၼ႒ာန္းထုိင္တယ္ဆိုတာ သမထအလုပ္ကိုလုပ္တဲ့ က်န္းမာတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြ၊
ခႏၶာကိုယ္ၾကံ့ခိုင္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြသာ ျမတ္စြာဘုရား ၫႊန္ၾကားထားတဲ့အတိုင္း တင္ပလႅင္ေခြထိုင္၊
ခါးကို မတ္မတ္ထား၊ အာ႐ံုအေပၚ စိတ္ကို စူးစိုက္ၿပီးထား ဆိုတာ အာနပါနက်င့္စဥ္တစ္ခုနဲ႔ပတ္
သက္ၿပီး ျမတ္စြာဘုရားက posture ကိုယ္ဟန္အေနအထားကို ေဟာတာပါ။ ကမၼ႒ာန္းထိုင္တယ္
လို႔ ေျပာေပမယ့္လို႔ ကမၼ႒ာန္းဆိုသည္မွာ မေနာကံအရာ စိတ္အလုပ္သာ ျဖစ္ပါတယ္။ physical
posture ဘယ္လိုပဲေနေန လူ႕ရဲ႕ position ဘယ္လိုပဲထားထား အေရးအႀကီးဆံုးကေတာ့
စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာမွာ သတိတရားရွိဖို႔ပါပဲ။ ဆင္ျခင္ဉာဏ္ျဖစ္ေပၚဖို႔ အဓိကထားရပါမယ္။
         အဲဒီေတာ့ မထိုင္ႏိုင္လို႔လည္း စိတ္ပူစရာမလိုပါ။ စိတ္ပူစရာေကာင္းတာကေတာ့ ဟိုေတြး
ဒီေတြး ေတြးၿပီးေတာ့ အခ်ိန္ျဖဳန္းေနတာပါ။ စိတ္ထဲမွာ ပူေနတာေတြ၊ ေသာကေတြျဖစ္ေနတယ္ဆို
ရင္ အဲဒါကမွ စိတ္ပူစရာ ေကာင္းတာပါ။ ေနာင္ေရး ေတြးၿပီးေတာ့ စိတ္ေလးေနတယ္၊ ျဖစ္ေပၚေန
တဲ့ အေျခအေနေတြေပၚမွာ မေက်မနပ္ ျဖစ္ေနတယ္၊ ဟိုလူ႕အေပၚ စိတ္တိုင္းမက်၊ ဒီလူ႕အေပၚ
စိတ္တိုင္းမက်၊ အဲဒီလို ကိုယ့္ရဲ႕က်န္းမာေရး အတြက္ ေသာကျဖစ္၊ ပတ္၀န္းက်င္အတြက္ ေသာက
ျဖစ္၊ အဲဒါကမွ စိတ္မေအးျဖစ္စရာ ေကာင္းပါတယ္။
         တကယ္ေျပာမယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ မက်န္းမာလည္း စိတ္ပူစရာ မလိုပါ။   ခႏၶာကိုယ္ႀကီး ရ,ထား
တဲ့ ပုဂၢိဳလ္တိုင္းဟာ မက်န္းမာမႈဆိုတာ တစ္ေန႔လာမွာ၊ လာတဲ့အခ်ိန္မွာ အဲဒီေနာက္ကို စိတ္လုိက္မ
သြားဖို႔က အေရးႀကီးပါတယ္။
         ဒါေၾကာင့္မို႔  ႏွလံုးသြင္းဆင္ျခင္မႈဟာ အသက္အရြယ္မေရြး ဘယ္ပုဂၢိဳလ္ပဲျဖစ္ေစ၊ က်န္း
မာသူပဲျဖစ္ေစ၊ မက်န္းမာသူပဲျဖစ္ေစ စိတ္အလုပ္ သက္သက္ျဖစ္တာျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မိမိစိတ္က
ေလးမွာ အကုသိုလ္ေတြ မျဖစ္ရေအာင္၊ အကုသိုလ္ေတြနဲ႔ ဆိုင္ရာေတြ မေတြးေတာေအာင္
ေကာင္းတဲ့အာ႐ံုနဲ႔ အစားထိုးတာ ျဖစ္တယ္လို႔ သိရွိနားလည္ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္သႏၲာန္မွာ အကုသိုလ္
မျဖစ္ေအာင္ သတိေဆာင္၍ က်င့္ၾကံႀကိဳးကုတ္ အားထုတ္ႏိုင္ၾကပါေစသတည္း။
 { ၁၃၇၂-ခုႏွစ္၊ တပို႔တြဲလဆန္း(၃)ရက္၊ ၆-၂-၂၀၁၁၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ေထရ၀ါဒ
  ဗုဒၶသာသနာျပဳ တကၠသိုလ္၊ ေထရ၀ါဒပသာရဏီ သိမ္ေတာ္ႀကီးအတြင္း ေဒါက္တာ အရွင္နႏၵမာ
  လာဘိ၀ံသ ေဟာၾကားေသာ ကုသိုလ္ျဖစ္ပြား ႏွလံုးသြင္းတရား- တရား ေဒသနာေတာ္မွ ေကာက္
  ႏုတ္ေရးသား ပူေဇာ္ပါသည္။ }
  (မွားယြင္းမွဳမ်ားရွိေသာ္ အစဥ္သနားေသာအားျဖင့္ သည္းခံခြင့္လႊတ္ေပးပါရန္
                    ဦးခိုက္ေလွ်ာက္ထားပါသည္ ဆရာေတာ္အရွင္သူျမတ္ဘုရား)

     ဦးသိန္းေ၀။
           http://www.facebook.com/damanadi.tk
          http://www.damanady.tk/ (ဓမၼနဒီ)တြင္လည္း ဖတ္ရွဳႏိုင္ပါသည္။