ကုန္ဆံုးသြားေပမယ့္ အေကာင္းဆံုးပါ။

        ေလာကမွာ ကုန္ေအာင္ လုပ္စရာေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ အဲဒီ ကုန္ေအာင္လုပ္တဲ့
အထဲမယ္ ျမတ္စြာဘုရားက တဏွာကုိ ကုန္ေအာင္လုပ္ရမယ္လုိ႔ တဏွာသခၤယ သုတၱန္ဆုိတာ
ေဟာထားပါတယ္။ လူေတြမလုိခ်င္တာက   ဒုကၡ၊ အဲဒီ မလုိခ်င္တဲ့ ဒုကၡကုိ ထုတ္လုပ္ေနတာ 

ငါကိုယ္တိုင္ ေသာတာပန္ တည္ၿပီလား။

       ၁။ မဟာေသာတာပန္အေနနဲ႔ ဒိဌိ၀ိစိကိစၦာ အစရွိတဲ့ တရားေတြကိုသာ ပယ္သတ္ႏိုင္တာ
ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ထိနမိဒၶ(ငိုက္ျမည္းမွဳ)၊ ဥဒၶစၥကုကၠစၥ(စိတ္ပ်ံ႕လြင့္မွဳ) ဆိုတဲ့ ပုထုဇဥ္တို႔ မပယ္
ႏိုင္ေသးတဲ့ တရားေတြကို ပယ္ႏိုင္တာခ်င္းတူေပမယ့္လို႔ မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ႀကီးက ေလာကီအ

အရွင္ဆႏၵာဓိက(ေရႊပါရမီ)ဆရာေတာ္၏ ထားေမတၱာႏွင့္ ပြားေမတၱာ။

        ေမတၱာကို ရင္ထဲတြင္ ထားရွိၿပီး ေမတၱာပြားသင့္ေၾကာင္း ဆရာေတာ္အရွင္ဆႏၵာဓိက က
ဤသို႔ ဆံုးမေတာ္မူခဲ့ပါ၏။ “တခ်ိဳ႕လူမ်ားက ေမတၱာပြားတာကို လူသိရွင္ၾကားရြတ္ဆို၍သာ ပြား
ေနၾကတယ္။ စိတ္ကမူ ေမတၱာပို႔သေနေသာသူမ်ားထံသို႔ မေရာက္ဘဲ ဟိုေရာက္ ဒီေရာက္ ျဖစ္
ေနတတ္ၾကတယ္။

ကလ်ာဏမိတ္ေဆြဂုဏ္ ၇ ပါး။

၁။ သီလစင္ၾကယ္၍ ခ်စ္ခင္ဖြယ္ရွိေသာဂုဏ္။
၂။ သီလ၊ သမာဓိဂုဏ္တို႔ေၾကာင့္ အေလးအျမတ္ျပဳအပ္ေသာဂုဏ္။
၃။ ေမတၱာေရမခမ္း ပြားေစအပ္ေသာဂုဏ္။

လူ၏ အျဖစ္ႏွင့္ နတ္ျပည္သို႔ေရာက္သူ အေလာင္းေတာ္ ၄ ပါး။

၁။ ဂုတၱလ ေစာင္းသမား = နတ္ျပည္၌ တမုဟုတ္၊ လူ႕အေရအတြက္ ခုႏွစ္ရက္။
၂။ သာဓိနမင္း = နတ္ျပည္၌ ခုႏွစ္ရက္၊  လူ႕အေရအတြက္ အႏွစ္ခုႏွစ္ရာ။
၃။ ေနမိမင္း =  နတ္ျပည္၌ တမုဟုတ္၊ လူ႕အေရအတြက္ ခုႏွစ္ရက္။

လူ႔ေလာကႀကီးကို စိုးမိုးႏိုင္သူ။

        လူ႔ဘံုေလာကတစ္ခြင္၌ က်င္လည္ေနၾကသူမ်ား ဘ၀ လံုၿခံဳေရးအတြက္ ေမတၱာတရား
ေလာက္ စိတ္ခ်ရေသာ အေဆာင္ လက္နက္ေကာင္းလည္း မရွိပါ။ သံသရာတစ္ခြင္၌ ခ်မ္းေျမ႔
ၾကည္လင္စြာ က်င္လည္ေရးအတြက္ ေမတၱာတရားကဲ့သို႔ အားကိုးေလာက္ေသာ အားထားမွီခို

အျမတ္ႀကီးစား အလွဴ႕ရွင္ေတြ။

     ကုသိုလ္ေကာင္းမွဳကို ျပဳရာ၌ သန္႔စင္ေသာေစတနာ အရင္းခံရန္လိုပါသည္။ တစ္ဖက္သား
အဆင္ေျပ အက်ိဳးရွိေစဟူေသာ ေစတနာေကာင္းတစ္ခုထားရန္လိုပါသည္။ ထိုကုသိုလ္ေကာင္းမွဳ
အတြက္ မည္သည့္အေမွ်ာ္ႏွင့္ ေတာင့္တမွဳမွ် ျပဳစရာမလိုပါ။ အေမွ်ာ္ကင္းေသာ ကုသိုလ္ေကာင္း

“မေဆးေလွ်ာ္ရင္ ေဘးေပၚမည္”

         ျမတ္စြာဘုရားက “ရြံ႕ႏြံကင္းစင္ၿပီး အင္မတန္မွ ၾကည္လင္သန္႔ရွင္းလွပတဲ့ မဟာေရကန္ထဲသို႔
သင္တို႔တစ္ေတြ (ဗုဒၶဘာသာ သာသနာနဲ႔ႀကံဳတုန္း)အခြင့္အခါရွိတုန္း ေရဆင္းခ်ိဳးၾက၊ သင္တို႔ ကိုယ္ခႏၵာ
မွာ ကပ္ၿငိေနတဲ့ အညစ္အေၾကးတို႔ကို ေကာင္းမြန္စြာ ေဆးေၾကာသုတ္သင္လိုက္ၾကပါ” တဲ့။ ဒီကေန႔

ကမၼဠၥာႏုပစာရတရား ၁၅ ပါး(ကမၼဌာန္း အေျခခံတရား)။

၁။ ကမၼဌာန္းအလုပ္ အားထုတ္ႏိုင္စြမ္းရွိျခင္း။
၂။ ကိုယ္ႏွဳတ္ေျဖာင့္မတ္ ရိုးသားျခင္း။
၃။ တည္ၾကည္ေသာစိတ္ ရွိျခင္း။

ပဋိသေႏၶ ၄ ပါး။

၁။ အပါယ္ ပဋိသေႏၶ = ငရဲ၊ တိရ စၦာန္၊ ၿပိတၱာ၊ အသူရကာယ္တြင္ ျဖစ္ျခင္း။
၂။ ကာမ သုဂတိပဋိသေႏၶ = လူ႔ျပည္၊ နတ္ျပည္၊ တြင္ ျဖစ္ေသာ ပဋိသေႏၶ။
၃။ ရူပါ၀စရ ပဋိသေႏၶ = ရူပါ၀စရ ျဗဟၼာဘံု ၁၆ တြင္ ျဖစ္ေသာ ပဋိသေႏၶ။

တရားအားထုတ္မည့္သူ၌ ရွိရမည့္အဂၤ ါ ၅ ပါး။

၁။ သဒၶါယံုၾကည္မွဳ ရွိရမည္။
၂။ တရားအားထုတ္ႏိုင္စြမ္းသည့္ က်န္းမာေရး ျပည့္စံုရမည္။
၃။ ေျဖာင့္မတ္မွန္ကန္ေသာ စိတ္ထားရွိရမည္။

နိေရာဓသစၥာ၏ အနက္ ၄ ခ်က္။

၁။ နိႆရဏေဌာ = ဒုကၡလက္မွ ထြက္ေျမာက္ လြတ္လပ္ျခင္း သေဘာ။
၂။ ပ၀ိေ၀ကေဌာ = ေႏွာင့္ယွက္ျခင္းတို႔မွ လြတ္ကင္းေသာ သေဘာ။
၃။ အသခၤတေဌာ = အဖန္ဖန္ျပဳျပင္ျခင္းမွ လြတ္ကင္းျခင္း သေဘာ။

သတိပဌာန္ ၄ ပါး။

         သတိပဌာန္ဟူသည္ လြန္စြာတည္ေသာ သတိ၊ ခိုင္ၿမဲစြာတည္ေသာ သတိဟု အဓိပၸါယ္ရရွိ
ပါသည္။ သက္ဆိုင္ရာ အာရံုထဲ၌ စြဲစြဲၿမဲၿမဲ သက္၀င္တည္ေနေသာ သတိေစတသိက္ကို ဆိုလိုပါ
သည္။ တရားကိုယ္အားျဖင့္ သတိေစတသိက္ ၁ ပါးတည္းျဖစ္ေသာ္လည္း အာရံု ၄ မ်ိဳး၊ ယူပံုအ

ဒိဌဓမၼအက်ိဳး ပြားတိုးေစေသာ အလွဴအဂၤ ါ ၄ ပါး။

၁။ ၀တၳဳ သမၸဒါ = အလွဴခံပုဂၢိဳလ္တို႔သည္ ပေစၥကဗုဒၶာ ရဟႏၱာ သို႔မဟုတ္ အနာဂါမ္ပုဂၢိဳလ္
                      စသည္ျဖင့္ ျမင့္ျမတ္ေသာသူ ျဖစ္ျခင္း။
၂။ ပစၥယ သမၸဒါ = အလွဴ၀တၳဳ၏ စင္ၾကယ္ေသာ တရားသျဖင့္ရသည့္ ပစၥည္း ျဖစ္ျခင္း။

ေဗာဓိပကၡိယတရား ၃၇ ပါး။

        မဂ္ဉာဏ္၏ အသင္းအပင္းတြင္ ပါ၀င္ေသာ တရားစု သို႔မဟုတ္ မဂ္ဉာဏ္ဘက္၌ ပါ၀င္၍
မဂ္ဉာဏ္၏ အက်ိဳးကို သယ္ပိုးေဆာင္ရြက္တတ္ေသာ တရားစုကို ေဗာဓိပကၡိယဟု ေခၚပါသည္။
( ေဗာဓိ = မဂ္ဉာဏ္၊ ပကၡိယ = အဖို႔ အစု )
ေဗာဓိပကၡိယတရား ၃၇ ပါးမွာ =

မဂ္ဖိုလ္တရားကို ထိုးထြင္း၍ မသိႏိုင္သူ ၁၅ ဦး။

၁။ တိရစၦာန္
၂။ ၿပိတၱာ
၃။ မိ စၦာဒိဌိ
၄။ ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲသူ

တရားအားထုတ္မည့္သူ၌ ရွိရမည့္ အပရိဟာနိယတရား ၇ ပါး။

၁။ ဘုရား၌ ရိုေသမွဳရွိရမည္။
၂။ တရားေတာ္၌ ရိုေသမွဳရွိရမည္။
၃။ သံဃာေတာ၊္ ဆရာသမားႏွင့္ ေထရ္ႀကီးမ်ား၌  ရိုေသမွဳရွိရမည္။

ရဟန္းမခံထိုက္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ ၁၃ ေယာက္။

၁။ န၀ီသတိဂႆ = ပဋိသေႏၶယူသည့္ေန႔မွစ၍ အႏွစ္ (၂၀) မျပည့္ေသးေသာသူ။
၂။ အႏၱိမ၀တၳဳအဇၩာပႏၷ = ပါရာဇိကက်ၿပီး ပုဂၢိဳလ္။
၃။ ပ႑ဳတ္ = သူတစ္ပါး၏ သုက္ေသြးကို စုတ္ယူေသာသူ။