ဓမၼနဒီ: 2014-05-04

Saturday, May 10, 2014

ထင္ရွားေသာနိဗၺာန္။

သႏၱိသုခနိဗၺာနဓာတ္ တရားျမတ္သည္ ဘာမွ်မရွိေသာ (အဘာ၀) ပညတ္ မဟုတ္ပါ။
အမ်ားဆိုင္ ဘံုပစၥည္းကဲ့သို႔ တစ္ပါးတည္းလည္း မဟုတ္ပါ။ ကိုယ့္နိဗၺာန္ႏွင့္ကိုယ္ အသီးသီး ရွိ
ၾကပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ပင္ ရဟႏၱာအရွင္ျမတ္တို႔သည္ ခႏၶာကိုယ္ ထင္ရွားရွိစဥ္ မိမိသိအပ္ေသာ

ရွင္မဟာေမာဂၢလာန္နဲ႔ ရွင္လကၡဏတို႔ ဂိဇၩကုဋ္ေတာင္ေပၚေက်ာင္းကေနၿပီးေတာ့ ျမိဳ႕ထဲ
ဆြမ္းခံဖို႔ ဆင္းလာၾကပါတယ္။ ဆင္းလာရင္းနဲ႔ ရွင္မဟာေမာဂၢလာန္က ဒိဗၺစကၡဳနဲ႔ ၾကည့္လိုက္ေတာ့
ဂိဇၩကုဋ္ေတာင္ ေကာင္းကင္ယံမွာ ေအာ္ဟစ္ျငီးျငဴငိုေၾကြးတဲ့ အ႐ိုးစုၿပိတၱာႀကီး ေတြ႕သတဲ့။ ၾကည့္

၁။ ထိုမိတ္ေဆြအား လွ်ိဳ႕၀ွက္အပ္သည့္ အမွဳကိစၥကို ေျပာၾကား၏။
၂။ ထိုမိတ္ေဆြ၏ လွ်ိဳ႕၀ွက္အပ္သည့္ အမွဳကိစၥကို လွ်ိဳ႕၀ွက္ထား၏။
၃။ ေဘးရန္ျဖစ္ေပၚလာလွ်င္ မစြန္႔ပစ္။

လူေသလွ်င္၊ သုသာန္၌၊ အေလာင္းမီးသၿဂၤဳိလ္ခါနီး၊ ေသသူ၏၀ိညာဥ္ဟု ယူဆကာ ပန္းပြင့္တစ္ပြင့္ကို အိမ္သို ့
ျပန္ယူလာတတ္ၾကသည္။ ေသသူ၏၀ိညာဥ္သည္၊ ရက္လည္(ခုႏွစ္ရက္)ေန ့တိုင္ေအာင္၊ အိမ္တြင္း၌ပင္ ရွိေနဆဲဟု
အယူရွိၾကသည္။ ေသသူ၏ ဓါတ္ပံုေရွ့တြင္လည္း၊ ေသသူကထျပီး စားေသာက္ေလဟန္၊ မနက္ဆိုလွ်င္

သဒၵါအမွားႏွင့္ လမ္းလႊဲလိုက္ေနၾကသူမ်ား သတိျပဳပါ။

ေထရ၀ါဒ ဗုဒၼဘာသာ၀င္ သူေတာ္စင္တို ့သည္ ရတနာသံုးတန္ႏွင့္ ကံ၊ ကံ၏အက်ိဳးကို ယံုႀကည္ၾကပါသည္။
ယင္းကံ၏အက်ိဳးေပၚတြင္ မဆုတ္မနစ္ မယိမ္းမယိုင္ ခိုင္မာစြဲျမဲစြာ ယံုၾကည္ထားၾကသည္။ ကံ၊ ဥာဏ္၊ ၀ိရိယမ်ားကို

“ကာလကၪၥိကာ”ဆိုတဲ့ ၿပိတၱာႀကီး တစ္ေကာင္ အေၾကာင္း အ႒ကထာမွာပါတယ္။ ဗုဒၶျမတ္စြာ
လက္ထက္ေတာ္ အခါကာလတုန္းက ဂဂၤ ါျမစ္ကမ္းေျခမွာ ေတာင္ေျပးလိုက္၊ ေျမာက္ေျပးလိုက္နဲ႔
ကမ္းေျခတေလွ်ာက္မွာ ေျပးလႊားေနတဲ့ ၿပိတၱာႀကီးတစ္ေကာင္ကို ဆြမ္းခံၾကတဲ့ ကိုယ္ေတာ္ေတြက
ေတြ႕သတဲ့၊ ေတြ႕တဲ့အခါက်ေတာ့ အဲဒီၿပိတၱာႀကီးကို ဘာျဖစ္လို႔ ေျပးလႊားေနတာလဲ၊ ဘာလိုခ်င္လို႔လဲ

       *ဘုရားအဆူဆူေရာ၊ တပည့္သာ၀ကေတြေရာ၊ အားလံုးနိဗၺာန္စံ၀င္ေတာ္မူၾကၿပီဆိုတာ
သတိပဌာန္တရားနဲ႔ ရုပ္ဓမၼ၊ နာမ္ဓမၼေတြ ရွဳပြားသြားၾကရတာပဲ။
        *သတိပဌာန္တရား ရွဳပြားတယ္ဆိုတာ သတိအသိနဲ႔ေနတာ။
        *ဘာလုပ္လုပ္ ကိုယ့္စိတ္ကေလး ကိုယ့္ဘာသာ သိရမွာ။

၁။ မူးယစ္ေနေသာ မိတ္ေဆြကို ေစာင့္ေရွာက္တတ္၏။
၂။ မူးယစ္ေမ့ေလ်ာ့ေနေသာ မိတ္ေဆြ၏ ပစၥည္းဥစၥာကို ေစာင့္ေရွာက္တတ္၏။
၃။ ေၾကာက္ရြံ႕ေနေသာ မိတ္ေဆြ၏ အားကိုးရာျဖစ္၏။
၄။ ျပဳဖြယ္ကိစၥ ျဖစ္ေပၚလာက အကူအညီ ေတာင္းခံသည္ထက္ ႏွစ္ဆတက္ေသာ စည္းစိမ္

ရာထူးဂုဏ္ရွိန္ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာ ဥစၥာရတနာတို ့ ပိုင္ဆိုင္ခံစားျခင္း ဟူသည္ကိုပင္ ပုထုဇဥ္တိုင္း
လိုခ်င္တက္မက္ ၾကပါသည္။ ယင္းခ်မ္းသာျခင္း၏ ေနာက္ကြယ္၌ ဆင္းရဲျခင္းသည္ ရွိသည့္အတြက္
ခ်မ္းသာအတု အေယာင္သာျဖစ္သည္။ ရတနာသံုးပါးကို အမွီျပဳလွ်က္ ရရွိေသာ ခ်မ္းသာမွဳကား
ထာ၀ရတည္တန္ ့ေနေသာ ခ်မ္းသာစစ္ ခ်မ္းသာမွန္ ျဖစ္ပါသည္။

ဗုဒၶဘာသာ၀င္သူေတာ္စင္တို႔သည္ အိုနာေသဆိုေသာ ဒုကၡဆင္းရဲ အစုႀကီးမွ လြတ္ေျမာက္
ေၾကာင္းကို အစဥ္လိုလားၾကပါတယ္။ လူနတ္ျဗဟၼာ သတၱ၀ါေတြဟာ အဖန္ဖန္ အိုၾကရ၊ နာၾကရ၊
ေသၾကရ၊ အဖန္ဖန္ ျဖစ္ၾကရႏွင့္ သံသရာ ၀ဲတြင္ က်င္လည္ေနၾကရပါတယ္။ သံသရာ၀ဲမွ လြတ္
ေျမာက္ႏိုင္ရန္ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၵဘာသာရွုေထာင့္မွ မွန္ကန္ေသာ အေျဖမွာ===

တိရ စၦာန္ ျဖစ္ေနသူ။

တိရစၦာန္ ျဖစ္ေနသူဟာ ငရဲေလာက္ေတာ့ မဆင္းရဲပါ။ သို႔ေသာ္..ဘုရားပြင့္ၿပီးေတာ့ တရား
ေဟာေနတဲ့အခ်ိန္ တိရစၦာန္ဘံု ေရာက္ေနတယ္၊ ႏြားျဖစ္ေနတယ္၊ ေခြးျဖစ္ေနတယ္၊ ၾကက္ျဖစ္ေန
တယ္၊ ၀က္ျဖစ္ေနတယ္ဆိုရင္ တရားနာလို႔ သိရမယ့္တရားကို သိႏိုင္စြမ္း မရွိပါ။

ေလာကမွာ သိႏိုင္ခဲတယ္၊ သူမ်ားနားလည္ေအာင္ ေျပာရတာလဲ ခက္ခဲတယ္၊ ရွင္းရတာလဲ ခက္ခဲတယ္၊
နားေထာင္ရတာလဲ ခက္ခဲတယ္၊ ရွင္းေအာင္ နားလည္ဖို ့ မလြယ္တဲ့အရာ ေလးမ်ိဳး ရွိတယ္။ ၁။သစၥာေလးပါးတရား၊

(ဇာတံ သရဏ ေတာ ဘယံ)
ေၾကာက္လ့ို ကိုးကြယ္ရာအမ်ိဳးမ်ိဳး မွားၾကတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြ ကိုးကြယ္ရာအမ်ိဳးမ်ိဳး တို ့ကိုေတြ ့ၾကမယ္။ အဲဒီကိုးကြယ္ရာ
ေတြက တစ္ခါတစ္ခါ ဘာျဖစ္တတ္သလဲ။ ေဘးျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ေနကိုးကြယ္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြ၊

၁။ ေက်းဇူးျပဳတတ္ေသာ ေကာင္းေသာစိတ္ႏွလံုးရွိသည့္ မိတ္ေဆြစစ္ကို သိအပ္၏။
(ဥပကာရ မိတ္ေဆြ)
၂။ ခ်မ္းသာအတူ ဆင္းရဲလည္းအတူျဖစ္ေသာ ေကာင္းေသာစိတ္ႏွလံုးရွိသည့္ မိတ္ေဆြစစ္ကို သိအပ္၏။ (သမာနသုခဒုကၡ မိတ္ေဆြ)

   ၁။ တိက်ေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ ထားရွိျခင္း။
    ၂။ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ အျမန္ခ်မွတ္ျခင္း(ဒြိဟ မရွိျခင္း)။
    ၃။ ကိုယ္က်င့္တရား ခိုင္လံုျခင္း(ရိုးသားမွဳ)။
    ၄။ မိမိစိတ္၏ လွဳပ္ရွားမွဳမ်ားကို တင္းက်ပ္စြာ အုပ္ထိန္းခ်ဳပ္တည္း ႏိုင္ျခင္း။

ငရဲက်ေနသူ။

ဘုရားပြင့္တဲ့အခ်ိန္ ငရဲက်ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ဟာ ျမတ္စြာဘုရားေဟာတဲ့ တရားကို နာယူၿပီး
ျမတ္ေသာအက်င့္က်င့္ၿပီး နိဗၺာန္ရဖို႔ ဆိုတဲ့ အခြင့္အလမ္းေတြ သူ႔မွာ မရွိပါ။ အဲဒီ ငရဲက်ေနတဲ့
ပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္ဟာ လံုး၀ အခြင့္အေရး ဆံုး႐ႈံးေနသူ ျဖစ္ပါတယ္။

၁။ ပထ၀ီ ကသိဏ        = ပထ၀ီ(ေျမ) ကသိုဏ္း။
၂။ အာေပါ ကသိဏ       = အာေပါ(ေရ) ကသိုဏ္း။
၃။ ေတေဇာ ကသိဏ      = ေတေဇာ(မီး) ကသိုဏ္း။

၀ိပသနာဆိုတာ စိတ္အလုပ္၊ စိတ္အလုပ္တိုင္း ၀ိပသနာမျဖစ္၊ ဥာဏ္ပါမွျဖစ္တယ္ ၀ိပသနာ
ဥာဏ္အစစ္မရေသးခင္ ၀ိပသနာေပၚေအာင္ ႀကိဳးစားရတယ္။ ၀ိပသနာအစစ္ဟာ ဘယ္အခ်ိန္ျဖစ္
ျဖစ္ ေပၚႏိုင္ပါတယ္၊ ၀ိပသနာဥာဏ္ေပၚေအာင္ ႀကိဳးစားတဲ့အလုပ္ လုပ္မယ္ဆိုရင္ အခ်ိန္မေရြး
လုပ္ေနပါ။ ၀ိပသနာဆိုတာ ပညာဥာဏ္ပါ၊ ဥာဏ္ရွိမွ ၀ိပသနာျဖစ္ပါတယ္။ ဥာဏ္ရွိေအာင္ ဘာ

ကိုယ္ရသလို သူတစ္ပါး မရေစလိုျခင္းကို မစၦရိယ ဟု ေခၚပါတယ္။ မစၦရိယ
အားႀကီးသူသည္ ငရဲသို႔ က်ေရာက္ပါတယ္၊ ငရဲကလြတ္၍ လူျဖစ္လာလွ်င္လည္း ငတ္
ျပတ္ဆင္းရဲၿပီး အထီးက်န္ တစ္ေယာက္တည္း ေနရတတ္ပါတယ္။ မစၦရိယ ငါးမ်ိဳးရွိပါ
တယ္၊ ယင္းတို႔မွာ-==

(၁)သူတစ္ပါး၏ ဂုဏ္ေက်းဇူးမဲ့(မေကာင္းေၾကာင္း)ကို မေမးဘဲနဲ့ပင္ ေျပာၾကားတတ္ျပီး
ေမးလွ်င္လည္း ခ်ဲ ့ကား၍ ေျပာတတ္ျခင္း။
(၂)သူတစ္ပါး၏ဂုဏ္ေက်းဇူး(ေကာင္းေၾကာင္း)ကို မေမးလွ်င္မေျပာဘဲ ေမးလွ်င္ေလွ်ာ့
ေပါ့၍ ေျပာျခင္း။

အခြင့္ေကာင္းမရသူနဲ႔ ရေအာင္အသံုးခ်သူ။

သံသရာ၀ဋ္က လြတ္ကင္းဖို႔ တရားဓမၼေတြကို ျမတ္စြာဘုရားက ေဟာေပးခဲ့ပါတယ္။ ထို
ေဟာထားတဲ့ တရားဓမၼေတြကိုက်င့္ဖို႔ အခြင့္အလမ္း မရရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြ ရွိၾကပါတယ္။ ေလာက
မွာ လူျဖစ္လာေသာ္လည္း အခြင့္အေရးဆံုး႐ႈံးေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြက အမ်ားႀကီးပါ။ သံသရာလည္ေန
ၾကတဲ့ အထဲမွာ လူတိုင္းလူတိုင္း အခြင့္ေကာင္း ရရွိေနၾကတာ မဟုတ္ပါ။ အခြင့္ေကာင္း မရတဲ့

ေထရ၀ါဒ ဗုဒၼဘာသာ၀င္တို ့သည္၊ ဗုဒၼ၊ ဓမၼ၊ သံဃ၊ တည္းဟူေသာ ရတနာသံုးပါးသာလွ်င္
ကိုးကြယ္ရာရွိပါ၏။ ေထရ၀ါဒ ပိဋကတ္ေတာ္ မ်ားတြင္လည္း ရတနာသံုးပါးသာလွ်င္ "ကိုးကြယ္ရာ"
အျဖစ္ေဖၚျပ ထားပါသည္။ ေထရ၀ါဒ ပိဋကတ္ေတာ္မ်ားတြင္ အမ္းကုန္း၊ ကြမ္ယင္မယ္ေတာ္၊
၃၇-မင္းနတ္တို ့ အေၾကာင္း တစ္လံုးတစ္ပါဒမွ် ေဖၚျပမထားပါ။

“သူေတာ္ေကာင္း ” ဆိုတဲ့ စကားလံုးကို ပါဠိဘာသာမွာ “သပၸဳရိသ”
လို႔ ေခၚပါတယ္၊ “သေႏၱာ ပုရိေသာ သပၸဳရိေသာ” ဆိုတဲ့အတိုင္း ၿငိမ္သက္
ေအးခ်မ္းေသာသူဟု အဓိပၸါယ္ ရပါတယ္။

၀ဋ္ဆိုတာ ေၾကာင္းက်ိဳးဆက္ၿပီးေတာ့ လည္ပတ္ေနတာပါ။ ဆိုပါစို႔ .. ဒီဟာရွိရင္ ဟို
ဟာရွိမယ္။ ဟိုဟာရွိရင္ ေနာက္တစ္ခု ရွိလာမယ္။ စဥ္ဆက္မျမတ္ တစ္ခုနဲ႔တစ္ခုဟာ ဆက္
စပ္ၿပီး ျဖစ္ေနတာကို “ ၀ဋ္ ” လို႔ ေခၚပါတယ္။ အားလံုးသိတဲ့အတိုင္း ၀ဋ္ဆိုတာနဲ႔ ပတ္သက္

၁။ ေမတၱာ = ခ်စ္ျခင္းျဖင့္ သတၱ၀ါပညတ္အေပၚ ပြားမ်ားစူးစိုက္ျခင္း။
၂။ ကရုဏာ = သနားၾကင္နာစိတ္ျဖင့္ သတၱ၀ါပညတ္အေပၚ ပြားမ်ားစူးစိုက္ျခင္း။
၃။ မုဒိတာ = သူတပါးႀကီးပြားခ်မ္းသာျခင္း၌ ၀မ္းေျမွာက္ေသာစိတ္ျဖင့္ သူတပါးတို႔အေပၚ

မာနစိတ္၏ ထြက္ေပါက္မ်ား။

ေလာကမွာ ဒီမာနဆိုတာက က်န္ေနတတ္တယ္။ မာနဆိုတာ ကုိယ့္ရဲ႕အရည္အေသြး အရည္
အခ်င္းေပၚမွာ အေျခစိုက္ၿပီးေတာ့ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ သေဘာတရားတစ္ခုပဲ။ ဒါကို စာေပက “အသၼိမာန”
လို႕ ေျပာၾကပါတယ္။

ေလာကမွာ လူဆိုတာ အေပါင္းအသင္း မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္း လိုအပ္တယ္ဆိုတာ
ကိုေတာ့ လူတိုင္းလက္ခံပါတယ္။ ဘယ္လိုပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးဟာ မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္းလဲ ဆိုတာက်
ေတာ့ လူတိုင္းမသိႏိုင္ပါ။ ဘ၀ႀကီးပြားတိုးတက္ေရးအတြက္ မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္း လိုအပ္ပါ

အမ်ိဳးဇာတိ၊ အယူ၀ါဒ၊ ဘာသာ,သာသနာႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍၊ ခိုက္ရန္,ျငင္းခံုျဖစ္ပြားခဲ့ပါလွ်င္
လူတိုင္းလူတိုင္းဧ။္ အတြင္းသႏၱာန္တြင္ ဇာတိေသြး ဇာတိမာန္ ဇာတိစိတ္ဓါတ္တို ့သည္ တား
ဆီး၍မရႏိုင္ေအာင္ ဆူပြတ္လာႀကသည္။ ျပီးဆံုးျခင္းသို ့မေရာက္ႏိုင္ေသာ ရန္ပြဲမ်ားျဖစ္တတ္
ေလသည္။သာဓကအားျဖင့္ ျပရေသာ္ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ ၂၅ ၀ါ-သီတင္းသံုးေနထိုင္

၁။ မဟာကရုဏာ သမာပတၱိဉာဏ္ = ျမင္ျမင္သမွ် ေ၀ေနယ်တို႔ကို ရင္၌ျဖစ္ေသာ သားကဲ့သို႔
                                             သနားၾကင္နာေတာ္မူျခင္း။
၂။ ဣၿႏၵိယပေရာ ပရိယတၱိဉာဏ္   = သတၱ၀ါအေပါင္းတို႔၏ ဣေၿႏၵႏုရင့္ကို ေထာက္ျခင့္ ဆင္
                                             ျခင္ေတာ္ မူႏိုင္ျခင္း။ (မည္သည့္အခါ အကၽြတ္တရား

၁။ ရာဂ စရိုက္ = ၀တၳဳကာမ၊ ကိေလသာကာမတို႔၌ လြန္ကဲစြာ ကပ္ၿငိတတ္ေသာအက်င့္။
၂။ ေဒါသ စရိုက္ = အာဃာတ၊ ဣႆာ၊ မစၦရိယ စသည္တို႔၌ လြန္ကဲသည့္အက်င့္။
၃။ ေမာဟ စရိုက္ = ထိုင္းမွိဳင္းေတြေ၀ျခင္း လြန္ကဲသည့္အက်င့္။

ဆရာေတာ္ရွင္ဥတၱမႏွင့္ ခံုေတာ္ေမာင္က်ဘမ္းတို႔ ျပိဳင္ၾကရာဝယ္။

တစ္ခါေသာ္ ေတာင္တြင္းေတာရ ဆရာေတာ္ ရွင္ဥတၱမသည္ စာသင္ဘက္ျဖစ္ေသာ ရွင္သီ
လဝံသကိုယ္ေတာ္ စစ္ကိုင္း ထူပါရံုဘုရားအနီးရွိ ရတနာ့ဗိမာန္ေက်ာင္းတြင္ သီတင္းသံုးေနေၾကာင္း
ကိုၾကားသိသျဖင့္ ကိုယ္ေတာ္ႏွစ္ပါး ေတြ႕ဆံုရင္း သံဃာေတာ္မ်ားကို ထိးပါးေျပာဆိုမိေသာ ခံုေတာ္
ေမာင္က်ဘမ္းကို ဆိုဆံုးမရန္ ၾကြေတာ္မူလာခဲ့ပါသည္။

လူေတြမွာ ခ်စ္ျခင္းမုန္းျခင္း ဆိုတာ ရိွတယ္။ ခ်စ္ရင္ ခ်စ္မယ္, မခ်စ္ရင္ မုန္းမယ္။ ခ်စ္ျခင္း
မုန္းျခင္း ဆိုတာ အစြန္းႏွစ္ခုပဲ၊ စိတ္ဓာတ္မွာ balance မျဖစ္လို႕ အစြန္းႏွစ္ဖက္ထြက္ေနတဲ့ စိတ္
ဓာတ္။ အဲဒီ အစြန္းထြက္ေနတဲ့ စိတ္ဓာတ္က လြတ္ေျမာက္ခ်င္လို႕ရိွရင္ “ဥေပကၡာ” ပြားရပါမယ္။

ကမၻာႏိုင္္ငံအသီးသီးတြင္ လူမ်ိဳးေပါင္းစံု မ်ိဳးႏြယ္ေပါင္းစံု ရွိႀကသည့္အေလွ်ာက္
စာေပယဥ္ေက်းမွဳ ၀တ္စားဆင္ယင္မွဳ စကားေျပာဆိုမွဳ အေလ့အထသည္လည္း အမ်ိဳး
မ်ိဳးကြဲျပားႀကပါသည္။

၁။ လွပႏုနယ္ေသာ ရူပါရံုရွိေသာ္လည္း ေနာက္ဆံုးတြင္ အိုၾကရမည္။
၂။ စည္းစိမ္ဥစၥာ ႀကီးက်ယ္မ်ာျပားေနေသာ္လည္း ေနာက္ဆံုးတြင္ ပ်က္စီးၾကရမည္။
၃။ ခ်စ္ခင္စြာ ေပါင္းသင္းေနၾကရေသာ္လည္း ေနာက္ဆံုးတြင္ ကြဲျပားကြယ္ကြင္း ၾကရမည္။

၁။ သိဒၶိေျႏၵ = ယံုၾကည္မွဳျဖင့္ စိတ္ကို အစိုးရျခင္း။
၂။ ၀ီရိယေျႏၵ = ၀ီရိယျဖင့္ စိတ္ကို အစိုးရျခင္း။
၃။ သတိေျႏၵ = သတိျဖင့္ စိတ္ကို အစိုးရျခင္း။

Saturday, May 10, 2014

Friday, May 9, 2014

Thursday, May 8, 2014

Wednesday, May 7, 2014

Tuesday, May 6, 2014

Monday, May 5, 2014

Sunday, May 4, 2014