လွဴတတ္ဖို႔လိုတယ္။

        ေလာကလူေတြက ဒါနေကာင္းမႈ မလုပ္တာက မရွိလို႔မဟုတ္ဘူး၊ မ်ားေသာအားျဖင့္ ေမ့လို႔
မလွဴၾကတာ။ ေမ့တယ္ဆိုတာ ဘာေၾကာင့္ေမ့တာတုန္းဆို မအားဘူးေလ၊ ဘယ္သူ႕ပဲေမးၾကည့္
လိုက္ ေမးၾကည့္လိုက္ အားတဲ့သူ ဘယ္ရွိမွာလဲ၊ မအားဘူး။ အလုပ္ကိစၥေတြနဲ႔ မအားဘူးပဲ။ အဲဒီ
မအားတဲ့ၾကားထဲကေနၿပီးေတာ့ ကုသိုလ္လုပ္ႏိုင္တဲ့ပုဂၢိဳလ္က လူထူးလူခၽြန္ပဲ။

ခ်ဲထီကိုမက္ ဘ၀ပ်က္။

* ဆယ့္ငါးရက္တစ္ခါ၊ ေပၚလို႔လာ၊ ခ်ဲထီဒုကၡပါ။
   ဆင္းရဲခ်မ္းသာလူမေရြး၊ ခ်ဲထီဒုကၡေပး။
   ဒုကၡေပးမွန္းလူမသိ၊ အိမ္မွာဆန္မရွိ။
   ဆန္မရွိလို႔ ေငြရွာထြက္၊ ေန႔ျပန္တိုးကတက္။

မိမိကိုယ္တိုင္ စီမံဖန္တီးႏိုင္ေရး။

        ဘုရားပြင့္ေတာ္မမူမီႏွင့္ ပြင့္ေပၚေတာ္ၿပီးေနာက္ပိုင္း ေပၚေပါက္တဲ့ အယူ၀ါဒေတြကို ေလ့
လာၾကည့္ရင္ အမ်ားအားျဖင့္ (ဖန္တီးရွင္/တန္ခိုးရွင္) သူတစ္ပါးစီမံသလို ခံယူရေၾကာင္း ေဟာေျပာ
ညႊန္ၾကားခ်က္ေတြကို ေတြ႕ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

၀ိပႆနာဉာဏ္။

        ကမၼဌာန္းအလုပ္ အားထုတ္ေသာ ေယာဂီပုဂၢိဳလ္သည္ ေရွးဦးစြာ သမထဘာ၀နာကို ပြား
မ်ားအားထုတ္ရသည္။ သမထဘာ၀နာဟူသည္ အဖန္ဖန္ အထပ္ထပ္ မိမိသႏၱာန္၌ ျဖစ္ေပၚေအာင္
ရွဳမွတ္ပြားမ်ားအပ္ေသာ နီ၀ရဏတရားတို႔ကို ၿငိမ္းေအးေစတတ္သည့္ ကသိုဏ္း (၁၀) ပါး စသည္

ျမတ္ဗုဒၶ၏ ေန႔စဥ္ကိစၥ ငါးပါး။

         ျမတ္ဗုဒၶ၏ ေန႔စဥ္ကိစၥ ငါးပါးမွာ==
၁။ ပုေရဘတၱကိစၥ = နံနက္ပိုင္း၌ ဆြမ္းခံၾကြေတာ္မူျခင္း၊ အလွဴရွင္တို႔အား အခြင့္အားေလ်ာ္စြာ
                         အႏုေမာဒနာျပဳျခင္းကိစၥ။
၂။ ပ စၦာဘတၱကိစၥ = ေနလြဲအခါ ညပိုင္း၌ ပူေဇာ္ရန္လာၾကေသာ ဒါယကာ၊ ဒါယိကာမတို႔၏ အပူ

ေကာင္းေအာင္ျပင္ဖို႔။

        ျမတ္စြာဘုရား သာသနာေတာ္နဲ႔ ၾကံဳေတြ႕တဲ့အခ်ိန္မွာမွ မိမိကိုယ္ကို ေကာင္းေအာင္
မျပင္လိုက္ႏိုင္ဘူးဆိုရင္ ေနာင္ ေကာင္းေအာင္ျပင္ဖို႔ဆိုတာ ေတာ္ေတာ္ခဲယဥ္းသြားလိမ့္မယ္။
ေလာကမွာ ႐ုပ္ကိုျပဳျပင္ၾကတာေတာ့ ေခတ္ကာလမေရြး၊ ေဒသမေရြး ျပဳျပင္ေနၾကတာပဲ။

႐ုပ္လွ အျပစ္။

        စိတ္ေနစိတ္ထား မေကာင္းတဲ့သူဟာ အဆင္းလွတာ ေတာ္ေတာ္ ေၾကာက္စရာ ေကာင္းတယ္။
ဒါက သူမ်ား မဟုတ္ဘူး။ ဘုန္းႀကီးတို႔ ဘုရားရွင္ရဲ႕ညီေတာ္ အရွင္အာနႏၵာအေလာင္းပဲ။
သူဟာ တဘဝမွာ သိပ္လွတဲ့ လူတေယာက္ ျဖစ္တယ္။ သိပ္လွေတာ့ သူ႔ကို ေဘးက အမ်ိဳးသမီးေတြက
အလြန္ အေရးပါၾကတယ္။ အေရးေပးသည့္အားေလ်ာ္စြာ သူကလဲပဲ ျပန္ၿပီးေတာ့ကို အင္း .. ေဖာက္

လူ႕ဘ၀ဖ်က္ အက်င့္စရိုက္မ်ား။

၁။ ေနျမင့္ေအာင္ အိပ္ျခင္းသည္လည္းေကာင္း၊ သူတပါးမယားကို မွီ၀ဲျခင္းလည္းေကာင္း၊ ရန္သူ
မ်ားျခင္းလည္းေကာင္း၊ အက်ိဳးမဲ့ျပဳျခင္းလည္းေကာင္း၊ မေကာင္းေသာ အေဆြခင္ပြန္းရွိျခင္း
လည္းေကာင္း၊ အလြန္ေစႏွဲျခင္းလည္းေကာင္း၊ ဤအေၾကာင္း ၆ ပါးတို႔သည္ လူကို ပ်က္စီးတတ္
ကုန္၏။

သီလခံယူတိုင္းမွာ သရဏဂံု ထပ္ယူဖို႔လိုပါသလား။

         သရဏဂံုဆိုတာ “သရဏဂမန” ဟူေသာ ပါဠိပုဒ္မွ ဂမနကို ဂံုသို႔ေျပာင္း၍ “သရဏဂံုဟု
ျမန္မာမွဳ ျပဳထားျခင္း ျဖစ္၏။ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ ရတနာသံုးပါးကို ကိုးကြယ္လဲေလ်ာင္း ပုန္း
ေအာင္းမွီခိုရာဟူ၍ မွီ၀ဲဆည္းကပ္ သိမွတ္ျခင္းသည္ သရဏဂံု ေဆာက္တည္ျခင္း ျဖစ္၏။

နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္း ဉာဏ္(၁၆) ပါး။

         နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္း တရားက်င္ႀကံ အားထုတ္ေနၾကေသာ ဓမၼမိတ္ေဆြအေပါင္းတို႔ အ
တြက္ နိဗၺာနေရာက္ေၾကာင္းဉာဏ္ ၁၆- ပါးမွာ==
(၁)။ နာမရူပပရိေ စၦဒဉာဏ္ = ဘံုသံုးပါး၌ ရုပ္နာမ္ႏွစ္ပါးကို ပိုင္းျခားသိေသာဉာဏ္။
(၂)။ ပစၥယပရိဂၢဟဉာဏ္ = ရုပ္နာမ္ႏွစ္ပါး၏ ျဖစ္ေၾကာင္းတရားကို သိမ္းဆည္းေသာဉာဏ္။

ေဗဒင္ဆိုတာ ယံုစရာ ရွိမရွိ။

        ျမတ္စြာဘုရားနဲ႔ဖြါးဘက္ေတာ္ေတြထဲက လူသားအေနနဲ႔ အာနႏၵ ရွိတယ္၊ ကာဠဳဒါယီ ရွိတယ္၊
ယေသာဓရာ ရွိတယ္၊ ဆႏၷ ဆိုတဲ့ျမင္းေတာ္ခံအမတ္ ရွိတယ္။ အဲဒီပုဂၢိဳလ္ေတြကို ေဗဒင္ဆရာေတြက
ဇာတာဖြဲ႕ၾကည့္လိုက္မယ္ဆိုရင္ တစ္ေန႔ထဲ တစ္ခ်ိန္ထဲ ဖြားတာျဖစ္လို႔ ဇာတာခြင္တူမေနဘူးလား၊
ဇာတာခြင္ တူေနတဲ့ အထဲမယ္ သိဒၶတၳမင္းသား တစ္ပါးသာလွ်င္ ဘုရားျဖစ္ၿပီး က်န္တာေတြ ဘုရား

ေနာင္တ ၁၀-ပါး

ငယ္ခါကလွ်င္၊
မသင္ပညာ၊
ဥစၥာမစု၊
သူ႔ကိုခ်စ္ဖ်က္၊

ကြယ္လြန္ၿပီးေနာက္ သရဏဂံုတင္တဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္။

         ကြယ္လြန္ၿပီးေနာက္ အေလာင္းကို သရဏဂံုတင္မွဳဟာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြရဲ႕ ထံုးစံတစ္ခု
ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ဘယ္ေလာက္ပဲ ဆင္းရဲႏိမ္းပါးပါေစ က်န္ရစ္သူ မိသားစုေတြက သရဏဂံုတင္ျဖစ္
ေအာင္ ႀကိဳးစားတတ္ၾကပါတယ္။ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ အေလာင္းကို သရဏဂံုတင္ခြင့္ မရ

ပညာရဲ႕ အက်ိဳး။

        ပညာဉာဏ္အေၾကာင္းျပဳၿပီးေတာ့ “ငါေလ .. ေရွးကံေကာင္းလို႔မို႔ ဉာဏ္ပညာေတြ ထက္လာ
တယ္၊ အသိဉာဏ္ေတြ ႀကီးလာတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ငါဟာ ဉာဏ္ပညာမရွိတဲ့သူေတြ ဉာဏ္ပညာရွိလာ
ေအာင္ ပညာသင္ေပးမယ္။ ေျပာေဟာေပးမယ္။ ဆံုးမေပးမယ္”။ ဒီလိုဆိုလို႔ရွိရင္ ပညာေတြႀကီးလို႔
ဘုရားအေလာင္းေတာ္တို႔လို ပုဂၢိဳလ္ေတြျဖစ္လို႔ သိပ္ေကာင္းတာပဲ။

ဒါနျပဳဖြယ္ မလိုေသာ ပုဂၢိဳလ္။

        ေလာက၌ ဒါနျပဳဖြယ္ မလိုေသာ ပုဂၢိဳလ္တစ္မ်ိဳးပင္ ရွိေသး၏။ ထိုပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးကား ယခု
ဘ၀၌ပင္ ခႏၶာ၀န္ လက္စသိမ္း၍ ေအးၿငိမ္းေအာင္ တရားအားထုတ္ေနေသာ ေယာကီပုဂၢိဳလ္
ႀကီးတည္း။ ထို ပုဂၢိဳလ္မွာ ဒါနျပဳေနလွ်င္ ထို ဒါနျပဳေနသည့္ အေတာအတြင္း၌ ကမၼဌာန္း အား
ထုတ္မွဳ လစ္ဟင္း၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ယေန႔ နက္ဖန္ဆိုသလို တရားထူးရေအာင္ အားထုတ္ေနေသာ

သုဇာတာေသေဌးကေတာ္။

        သုဇာတာသည္ ဥရုေ၀လေတာအုပ္အနီး ေသနနိဂံုးေန ေသနိယေသေဌးႀကီး၏သမီး ျဖစ္
သည္။ သူ၏သားမွာ ယသ သတိုးသားျဖစ္၏။ သူ၏ခင္ပြန္းမွာ ဗာရာဏသီေသေဌး ျဖစ္ေလသည္။
သုဇာတာေသေဌးကေတာ္၏ ထူးျခားေသာ ၾကည္ညိဳဖြယ္ရာ ဂုဏ္ရည္မ်ားမွာ==
         သုဇာတာေသေဌးကေတာ္သည္ ဗုဒၶအေလာင္းေတာ္အား ေညာင္ေစာင့္နတ္ထင္မွတ္၍ ေရႊ

ေလာကမွာ ဘုရားပြင့္လာတာဟာ။

       လူ႕ရဲ႕စိတ္ကိုက “ ပါပသၼႎ ရမတိ မေနာ ” တဲ့။ လူ႕စိတ္ဟာ မေကာင္းတဲ့ဘက္မွာပဲေပ်ာ္တယ္။
ဘာျဖစ္လို႔ မေကာင္းဘက္ ေပ်ာ္တုန္းဆိုေတာ့ အက်င့္ကိုက ဒီအတိုင္းျဖစ္ေနတာ။ သံသရာ တစ္
ေလွ်ာက္လံုးမွာလည္း မေကာင္းတာက်ေတာ့ သိပ္ေပ်ာ္တယ္။ 

အရွင္အာနႏၵ ပရိနိဗၺာန္ျပဳပံု။

        ရွင္အာနႏၵ ရဟႏၲာျဖစ္ေတာ့ သက္ေတာ္ (၈၀)ျပည့္ၿပီ။ ဘုရားပရိနိဗၺာန္စံလို႔ (၃)လ ေက်ာ္တဲ့
အခါ ရဟႏၲာျဖစ္တယ္။ ေအး ရွင္အာနႏၵ မေထရ္ျမတ္ဟာ သက္ေတာ္ ၁၂၀ ထိေအာင္ သက္ရွည္တယ္။
သာသနာေတာ္ရဲ႕အက်ိဳး၊ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာျပတဲ့ ဓမၼရဲ႕တာ၀န္ေတြကို စြမ္းစြမ္းတမံ ထမ္းေဆာင္
သြားတဲ့ ရွင္အာနႏၵ မေထရ္ျမတ္ဟာ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ "ေကာဋိဂါမ" ဆိုတဲ့ေနရာမွာ သီတင္းသံုးတယ္။

ဓမၼဒူတဆရာေတာ္ႀကီး၏ အနားယူနည္း။

        ဆရာေတာ္ႀကီးသည္ စာေရး၊ စာခ်၊ တရားေဟာ၊ တရားျပအလုပ္ ေလးမ်ိဳးကို မရပ္မ
နား ျပဳလုပ္ေတာ္မူေသာ ဆရာေတာ္တစ္ပါး ျဖစ္၏။ သက္ေတာ္ ၆၀ အရြယ္ ပ်ံလြန္ေတာ္မူမွပင္
သာသနာျပဳအလုပ္မွ အနားယူေတာ္မူ၏။ သက္ေတာ္ထင္ရွား ရွိစဥ္အတြင္း ဆရာေတာ္ႀကီး၏
အနားယူပံုမွာ မွတ္ေလာက္သားေလာက္၏။ ဆရာေတာ္ႀကီး၏ အနားယူနည္းကို ဆရာေတာ္ႀကီး

သာသနာဆိုတာ။ (သင္ ခြဲခြဲျခားျခား သိၿပီလား၊)

        “သာသနာ” လို႔ ေျပာလိုက္ရင္ ရဟန္းသံဃာေတြကို ေျပာတာလိုလို၊ ဘုရားေစတီပုထိုးကို
ေျပာတာလိုလို၊ ေက်ာင္း ကန္ ဇရပ္ သိမ္စတဲ့ အေဆာက္အအံုကို ေျပာတာလိုလို ေယာင္၀ါး၀ါး
ျဖစ္သြားတတ္ၾကပါတယ္။
         “သာသနာ” ဆိုတာ ပါဠိစကားပါ။ အဆံုးအမလို႔ အဓိပၸါယ္ ရပါတယ္။ ၄၅ ၀ါ ကာလတိုင္

ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ဖြားဘက္ေတာ္

    ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ ဖြားဘက္ေတာ္ စာရင္းကို “ အာ ေဗာ ကာ ယ ဆန္ ေရႊ ကဏ္” လို႔ အတို
ေကာက္လုပ္ထားတဲ့ အထဲမယ္ အာ ဆိုတာ ရွင္အာနႏၵကိုေျပာတာ၊ ေဗာကေတာ့ ေဗာဓိပင္ေပါ့၊
ကာ က ကာဠဳဒါယီ၊ ယ က ယေသာဓရာ၊ ဆန္ က ျမင္းေတာ္ခံ ေမာင္ဆန္၊ ေရႊက ေရႊအိုးႀကီး
ေလးလံုး၊ ကဏ္ က က႑ကျမင္း။ ျမတ္စြာဘုရား အေလာင္းေတာ္ ေမြးဖြါးလာတာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္

ကံ၏သေဘာ။

သႏၲာေနဒံ ကမၼံ နာမ, န နိ႐ုဇၥ်တိ သဗၺေသာ၊
သဝိေသသံ နိေဒတြာ ဟိ, သမယမိွ ဝိပစၥိတံု။

သႏၲာေန-႐ုပ္နာမ္ ခႏၶာ အစဥ္၌၊ ဣဒံ ကမၼံနာမ-ေကာင္းေကာင္းဆိုးဆိုး အမ်ိဳးမ်ိဳးဖန္ ကံဟုေခၚ႐ိုး
ဤေစတနာတရားမ်ိဳးသည္၊ နိ႐ုဇၥ်မာနံ-အေၾကာင္းအားေလ်ာ္စြာ ခ်ဳပ္ေပ်ာက္ရသည္ရွိေသာ္၊

တရားမရလို႔ ငိုတဲ့သူ။

        ရွင္အာနႏၵ မေထရ္ျမတ္ဟာ ဘုရား သက္ေတာ္ထင္ရွားရွိတဲ့အခ်ိန္မွာ တရားထူး တရားျမတ္
မရဘူး။ က်င့္ေတာ့ က်င့္ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာ ျမတ္စြာဘုရား ပရိနိဗၺာန္စံသြားတယ္။ ျမတ္စြာဘု
ရားရဲ႕ ေ၀ယ်ာ၀စၥ ကိစၥေတြ၊ ပရိယတၱိဓမၼရဲ႕ တာ၀န္ေတြနဲ႔ ရွင္အာနႏၵမေထရ္ျမတ္ဟာ တရားအား
ထုတ္ခြင့္ မရပါ။

ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္ ေမြးဖြားၾကသူမ်ား။

        ဆရာသမားဆိုတာ တပည့္တို႔ကို ႏွလံုးသားနဲ႔လြယ္ၿပီး အာခံတြင္းက ေမြးဖြားေပးၾကသူ (ပ၀တၱိမိဘ)
မ်ား ျဖစ္တယ္။ ဆရာေကာင္း တပည့္မ်ားဟာလည္း ဆရာတို႔ရဲ႕ ႏွလံုးသားမွာ သေႏၶတည္ခဲ့ၿပီး အာခံတြင္း
က ေမြးဖြားလာၾကသူမ်ား ျဖစ္တယ္။ ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့ ဆရာသမားမ်ားဟာ တပည့္ေတြအေပၚ
ေတာ္ေစခ်င္၊ တတ္ေစခ်င္၊ လိမၼာေစခ်င္တဲ့ ေမတၱာ၊ ဂရုဏာ၊ မုဒိတာတရားေတြ ႏွလံုးသားထဲမွာကိန္း

ဇဋိလေသေဌး။

         ဇဋိလသည္ ဗာရာဏသီျပည္၌ ေမြးဖြား၏။ အမိမွာ အလြန္ဆင္းရဲလွေသာ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦး
ျဖစ္၏။ ဖခင္မွာ ၀ိဇၨာဓိုရ္တစ္ဦး ျဖစ္ေလသည္။ ဇဋိလ၏ ထူးျခားေသာၾကည္ညိဳဖြယ္ဂုဏ္ရည္မ်ားမွာ
ေအာက္ပါအတိုင္း ျဖစ္ေလ၏။

က႑ကျမင္း၏ လားရာဂတိ

ေမး။ ။သတၱ၀ါ တို႔၏ ဘ၀သစ္ကို ဘ၀ေဟာင္းရွိ စုေတခါနီး ေဇာစိတ္မ်ားက ပုိ႔ေဆာင္ေပးေၾကာင္း မွတ္သားရပါသည္။ ေလာဘႏွင့္ေသလွ်င္ ၿပိတၱာ၊ ေဒါသႏွင့္ေသလွ်င္ ငရဲ၊ ေမာဟႏွင့္ေသလွ်င္ တိရစၧာန္၊ ျဖစ္သည္ဟုလည္း သိရပါသည္။ ဇာတ္ေတာ္မ်ားလည္း နာၾကားရပါသည္။
ဘုရားေလာင္း သိဒၶတၳမင္းသား ေတာထြက္ရာတြင္ စီးနင္းသြားခဲေသာ က႑ကျမင္းသည္ ဘုရားေလာင္းႏွင့္ ခြဲခြာရသျဖင့္ ၀မ္နည္းပူေဆြးေသာ ရင္ကြဲနာျဖင့္ ေသဆံုးသြားကာ နတ္သားျဖစ္သြားသည္ ဆိုေသာအခါ ကၽြန္ေတာ္ မၾကံဆတတ္ေတာ့ပါ။

ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ၀ါဆုိေတာ္မူရာ ျမဳိ႔၊ ရြာေဒသမ်ား

မတ္စြာဘုရားရွင္သည္ မဟာသကၠရာဇ္ ၁၀၃ - ခုႏွစ္၊ ကဆုန္လျပည္႔ေန႔
သဗၺညဳတဥာဏ္ရွင္ ဘုရားသခင္အျဖစ္သုိ႔ ဆုိဒ္ေရာက္ေတာ္မူသည္မွ စ၍
ေအာက္ပါ ျမဳိ႔ရြာေဒသမ်ား၌ ၀ါကပ္ေတာ္မူခဲ႔ပါသည္။


(၁) ၀ါ - ဗာရာဏသီျပည္၊ ဣသိပတန မိဂဒါ၀ုန္ေတာ၊

(၂၊ ၃၊ ၄) ၀ါ - ရာဇျဂဳိလ္ျပည္၊ ေ၀ဠဳ၀န္ေက်ာင္းေတာ္၊

(၅) ၀ါ - ေ၀သာလီျပည္၊ မဟာ၀ုန္ေတာ၊ ကုဋာဂါရ - သာလာေက်ာင္း

မုသာ၀ါဒဆိုင္ရာ

             “မုသာ၀ါဒႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ အေမးတစ္ပုဒ္ကို စာေရးသူေျဖဖူးပါသည္။ (စကားပရိယာယ္ေဆာင္းပါးၾကည့္) ထိုအေျဖကို ဖတ္႐ႈရသူတစ္ေယာက္က မရွင္းလင္းေၾကာင္း ေရွ႕ေနာက္မညီညြတ္ေၾကာင္း ေျပာဆိုလာပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သံသယကင္း ရွင္းလင္းႏိုင္ရန္ အလားတူအေမးအေျဖတစ္ခုကို ေတြ႕ရွိသျဖင့္ တင္လိုက္ပါသည္။

ရယ္ျပေသာရုပ္ပြားေတာ္

၁၉၉၈ ခုႏွစ္ခန္႔က အေမျငိမ္းအမည္ရွိေသာ သားဖြားဆရာမၾကီးတစ္ဦးသည္ အသိမိတ္ေဆြ
အိမ္တစ္အိမ္တြင္ ရယ္လည္းရယ္ ၊ မ်က္စိလည္းဖြင့္ျပေသာ ရုပ္ပြားေတာ္တစ္ဆူပင့္ထားသည္ ။
ယင္းရုပ္ပြား ေတာ္အား ဆရာေတာ္ဖူးေျမွာ္ရန္လိုက္ခဲ့ပါဟု ပင့္သျဖင့္
ဗဟုသုတရေအာင္
လိုက္သြားခဲ့၏ ။ ပင့္ထားေသာ အိမ္ကား သူေဌးအိမ္ပင္ ျဖစ္၏ ။
ဘုရားပံုေတာ္ကိုၾကည့္လိုက္ေသာအခါ ဒဏၡိဏသာခါ ပံုပင္ ျဖစ္ေန၏ ။

ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ စစ္မွန္ေသာ ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာ ႏွင္႔ ျမန္မာစာ ေပၚေပါက္လာျခင္း သမုိင္းအက်ဥ္း

စစ္မွန္ေသာ ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာ ေပၚေပါက္ျခင္း

အိႏၵိယမွ မဟာေမဒင္တုိ႔၏ေဘးေၾကာင္႔ မဟာယနရဟန္းမ်ား ထြက္ေျပးေရာက္

ရွိလာသျဖင္႔ မဟာယနဗုဒၶဘာသာထြန္းကားလာေသာ ႏုိင္ငံမ်ားႏွင္႔ ယင္း အခ်ိန္မီွ

မတုိင္မီကပင္ မဟာယနဗုဒၶဘာသာကုိ လက္ခံက်င္႔သုံးေနၾကေသာ ႏုိင္ငံမ်ားမွာ

နီေပါလ္၊ ဆစ္ကင္း၊ ဘူတန္၊ တိဗက္၊ တရုတ္၊ ကုိရီးယား၊ ဂ်ပန္၊ မြန္ဂုိလီးယား၊

မန္ခ်ဴးရီးယား၊ ဆုိဒ္ေဗးရီးယား၊ ရုရွားေျမာက္ပုိင္းျပည္မ်ားျဖစ္ပါသည္။

ဝါတြင္းကာလ၌ အိမ္ေျပာင္းအိမ္ေရြ႕မလုပ္ေကာင္း ဆိုတာဟုတ္ရဲ့လား ...?

ဒကာတစ္ေယာက္က “အရွင္ဘုရား ဝါဆုိခ်ိန္နီးလာၿပီဆုိေတာ့ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားရဲ႕ ဝါတြင္းကာလမွ အိမ္မေျပာင္းရ၊ အိမ္မေရြ႕ရစတဲ့ အယူအဆေတြေၾကာင့္ ဝါမဆုိခင္ကတည္း ဒီကိစၥအတြက္ အၿပီးလုပ္ေနၾကတာကုိ ေတြ႕ရပါတယ္၊ ဒီကိစၥေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘုရားေဟာထားတာ ရွိသလား၊ ဒီအယူအဆေတြကုိ လုိက္ၿပီးလုပ္သင့္သလား၊ မလုပ္သင့္ဘူးလား စသျဖင့္ ေဆာင္ရန္ေရွာင္ရန္ေတြကုိ သိလုိပါတယ္ဘုရား” စသျဖင့္ ေမးေလွ်ာက္ဖူးလုိ႔ ျပန္ၿပီးေျဖေပးဖူးပါတယ္။

★"ဓမၼ ဟူသည္ ေန႕တိုင္း၀တ္ရမည့္ ၀တ္စံု " ★

______________________________________

★"ဓမၼ ဟူသည္ ေန႕တိုင္း၀တ္ရမည့္  ၀တ္စံု " ★

______________________________________

ကၽြန္ေတာ္ အၿမဲတမ္းသတိႀကီးစြာထားေလ့ရွိသည့္ အခ်က္တစ္ခုရွိပါသည္။ယင္းမွာ-"ဘာသာတရား၏အဆံုးအမ ကို မိမိႏွင့္မမီွေအာင္ အျမင့္ဆံုးသို႔ ပို႔မထားမိေစေရး" ပင္ျဖစ္ပါ၏။ဒိထက္ရွင္းေအာင္တင္ျပရမည္ဆိုပါလွ်င္""ဓမၼ"ကိုသင္ၾကားေရးတြင္လည္းေကာင္း၊"ဓမၼ"ကိုက်င့္ႀကံႀကိဳးစားေရးတြင္လည္းေကာင္း၊ သာမန္လူမ်ားမလုပ္ႏိုင္ေလာက္ ေအာင္ ခက္ခဲသည္ဟု မထင္ထားေစေရး" ဟု ေျပာလွ်င္လည္းရမည္ထင္ပါသည္။

ဤသို႔ "ဓမၼ ဆိုသည္မွာ လူသာမန္လိုက္မမွီႏိုင္"ဟု သေဘာထားမ်ိဳးျဖင့္ အႀကီးႀကီးေတြ "ေျပာ"၊အႀကီးႀကီးေတြ "ေရး" ေနလွ်င္ျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ "ဓမၼ" ႏွင့္ ေ၀းကြာမွန္းမသိ ေ၀းကြာသြားေပလိမ္႔မည္။"ဒါဆိုရင္ ဓမၼ ကို သင္ၾကား၊က်င့္ႀကံေရး ကိစၥ ဆိုတာ အလြန္႕အလြန္ လြယ္ကူတယ္ လို႔ ဆိုလို လိုက္ တာလား" ဟု ေမးျမန္းေကာင္း ေမးျမန္းပါမည္။ထိုသို႔ ေသာ ေပါ့ေပါ့တန္တန္သေဘာအဓိပၸါယ္ကို  ေဆာင္ျခင္း မဟုတ္ပါေၾကာင္းကိုေတာ႔ျဖင့္ သေဘာေပါက္ ေစလိုပါသည္။

က်က်နန စဥ္းစားသံုးသပ္ရန္တစ္ခုရွိသည္မွာ "ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္"၏အဆံုးအမသည္ ပညာရွင္၊ပညာတတ္လူတန္း

စားမ်ား၊ အထက္တန္းလႊာမ်ား သီးသန္႔အတြက္ သာ  မဟုတ္ပါေၾကာင္းကိုလည္း  နားလည္ၿပီးျဖစ္ပါလိမ္႔မည္။အလႊာအသီးသီးရွိ လူတိုင္းႏွင့္ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးထားသည့္ သုတၱန္မ်ားကိုၾကည့္ျခင္းျဖင့္ လူတိုင္းႏွင့္အံ၀င္ခြင္က်ရွိသည္ဟု တင္ျပလိုျခင္းပါ။

ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ အဓိပၸါယ္။

        “ ဗုဒၶဘာသာ ” ဆိုတဲ့ စကားရပ္ဟာ ပါဠိကေန ဆင္းသက္လာတဲ့ စကားရပ္ ျဖစ္ပါတယ္။
ဗုဒၶပုဒ္ ႏွင့္ ဘာသာပုဒ္ကို တြဲစပ္ထားတာပါ။ ဗုဒၶပုဒ္ရဲ႕ အဓိပၸါယ္မွာ= သစၥာေလးပါးကို ကိုယ္တိုင္
သိၿပီး အျခားသူေတြကိုလည္း သိေစေတာ္မူလို႔ ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားကို “ ဗုဒၶ “ လို႔ ေခၚပါတယ္။
ဘာသာပုဒ္ကေတာ့ (က) ေျပာဆိုတဲ့စကား၊ (ခ) အေလ့အက်င့္၊ (ဂ) သင္ယူစရာ စာေပ၊ (ဃ) အ

ကံ ၂-မ်ိဳးရွိ။

ဒီေတာ့ ဘုန္းႀကီးတို႔ ဒီနားရပ္ၿပီး စဥ္းစားရမွာက ဘုန္းႀကီးတို႔ သႏၲာန္မွာ ဘဝမ်ားစြာက အကုသိုလ္ကံ
ရဲ႕ အကုသိုလ္သတၱိေတြ အမ်ားႀကီးရွိေပလိမ့္မယ္။
ကုသိုလ္ကံရဲ႕ ကုသိုလ္သတၱိေတြလဲ အမ်ားႀကီးရွိေပလိမ့္မယ္။
ဒီလို ပထမ စဥ္းစားရမယ္။

ဥဂၢတေသေဌး၏ အံ့ဖြယ္ ၈ ပါး။

၁။ ျမတ္စြာဘုရားကို ဖူးေတြ႕ရသည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္ပင္ ဘုရားရွင္၏ အေပၚ၌ အၾကြင္းမဲ့ ယံုၾကည္
    ၾကည္ညိဳ၍ ေသယစ္မူးမွဳ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းျခင္း။
၂။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကို ပထမအႀကိမ္ ဖူးေတြ႕ၿပီး တရားနာရ၍ အနာဂါမ္ အရိယာအျဖစ္ ရရွိကာ
    ေလာကုတၱရာ သရဏဂံုႏွင့္တကြ ျဗဟၼစရိယပဥၥမကသီလကို ခံယူေဆာက္တည္ က်င့္သံုးျခင္း။

အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္။

        “အဆိုးေတြ ေလ်ာ့က်ၿပီးေတာ့ အေကာင္းဘက္ကို ေရာက္ေအာင္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ရတယ္”
တဲ့။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေကာင္းေအာင္ျပင္ဖို႔ဆိုတာ ေနရာေဒသမေရြး၊ အခ်ိန္မေရြး ျဖစ္ႏိုင္တဲ့ကိစၥ မ
ဟုတ္ဘူး။ “ေကာင္းေအာင္ ျပင္” ဆိုတဲ့ေနရာမွာ “ဘယ္ထိေအာင္ ေကာင္းေအာင္ျပင္ရမွာလဲ” ဆို
ေတာ့ “အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္” ကို ျပင္ရမယ္။ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ၿပီဆိုတာ ဘယ္အဆင့္က်မွ
အေကာင္းဆံုးလို႔ ေျပာလို႔ရသလဲ ဆိုရင္ ရဟႏၲာျဖစ္သြားမွ အေကာင္းဆံုးျဖစ္မွာပဲ။

ဥပေစၦဒကကံႏွင့္ ေသရသူမ်ား။

        လူသည္ တစ္ေန႔ေန႔တြင္ ေသၾကရမည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း သက္တမ္းမကုန္ ေသခ်ိန္မက်ေသး
ဘဲ ေသရျခင္းမ်ိဳးရွိတတ္ၾကပါ၏။ အရွင္မဟာေမာဂၢလန္သည္ ေရွးက အမိကို သတ္ခဲ့ဖူး၏။ အရွင္
ေမာဂၢလန္ဘ၀၌ ထိုကံ အခြင့္ရသျဖင့္ ခိုးသားငါးရာ၏ အသတ္ကို ခံရၿပီးမွ ပရိနိဗၺာန္ စံရေလ၏။
          ဗိဗၼိသာရမင္းသည္ ေရွးက ဘုရားရင္ျပင္ေတာ္၀ယ္ ဖိနပ္စီးခဲ့ဖူး၏။ ဗိဗၺိသာရမင္း ဘ၀၌ ထို

★"ရွိခိုးျခင္း ႏွင့္ပတ္သက္၍ ေလ့လာမိသမွ် "★

_________________________________________

★"ရွိခိုးျခင္း ႏွင့္ပတ္သက္၍ ေလ့လာမိသမွ် "★

__________________________________________

အခ်ိဳ႕အခ်ိဳ႕ေသာ ဓမၼမိတ္ေဆြ စာေရးသူမ်ား က "ပဋိစၥသမုပၸါဒ္"အေၾကာင္း၊ "အဘိဓမၼာ"အေၾကာင္း၊ "၀ိပႆနာ"ႏွင့္စပ္၍ သိမွတ္ဖြယ္ရာအေၾကာင္း မ်ား ကို အားေကာင္းေမာင္းသန္ ေရးသားေနၾကေနၾကခ်ိန္တြင္ က်ြန္ေတာ္ က ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶစာေပက်မ္းဂန္ထဲမွ ေရးစရာအေၾကာင္းအရာေလးတစ္ခု ေရးလုိက္ခ်င္ပါသည္။ ထူးထူးျခားျခားႀကီး မဟုတ္ပါ။ ယေန႔ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား မ်က္စိလွ်ံေနသည့္"ရွိခိုးျခင္း" နွင့္ပတ္သက္၍ သိမွတ္ဖြယ္ရာေလးမွ်သာျဖစ္ပါ၏။

"ရွိခိုးျခင္း"ဟူသည္ကား"လက္အုပ္ခ်ီ၍ ဦးခ်ျခင္း"ဟု အဓိပၸါယ္ရေၾကာင္း ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားသေဘာေပါက္

နားလည္ၿပီးျဖစ္ပါ၏။ ေနာ့ေပတဲ႔ "ရွိခိုး"ဟူေသာ ေ၀ါဟာရ၏ မူလအစ, ရင္းျမစ္ သည္ကားအဘယ္နည္း။

"ေ၀ါဟာရတၳပကာသနီက်မ္း"၊ "ေ၀ါဟာရလိနတၳဒီပနီက်မ္း" တို႔၌လည္း"ရွိခိုး"ေ၀ါဟာရ၏အနက္ဖြင့္ဆိုထားျခင္းမရွိ။

ကံေတြပါလာ။

ဘုန္းႀကီးတို႔သႏၲာန္မွာ ကံေတြ အမ်ားႀကီး ရွိတယ္။
ဘဝေပါင္းမ်ားစြာက ျပဳခဲ့တဲ့ ကံေတြ၊ ဒီဘဝမွာ ျပဳတဲ့ကံေတြ အမ်ားႀကီး ရွိတယ္။
လူတေယာက္ဟာ ပစၥည္းေတြက သိပ္ေပါတယ္။
သိပ္ေပါေတာ့ ကိုယ့္ပစၥည္း ဘယ္နား ဘာရွိတယ္ဆိုတာေတာင္ မမွတ္မိေတာ့ဘူး၊ သတိမထားမိဘူး

ပါခ်ဳပ္ဆရာေတာ္၏ ဘ၀မွာအက်ိဳးရွိေအာင္ေနနည္း။

         လူဆိုတာ စီးပြားေရးမ်က္စိလည္း ရွိရမယ္။ ဓမၼေရးရာအသိဉာဏ္လည္း ရွိရမယ္။ လူ႕အ
သိုင္းအ၀ိုင္းမွာ ေနတဲ့အခါမွာ စီးပြားေရးမ်က္စိမရွိလို႔လည္းမျဖစ္ဘူး။ တရားသျဖင့္သာ စီးပြားေရး
ရွာရမယ္။ ဓမၼအသိရွိတဲ့အတြက္လည္း စီးပြားရွာတဲ့အခါမွာ မေကာင္းတာမွန္သမွ် မလုပ္မိေအာင္
တရားနဲ႔ထိန္းသြားႏိုင္ရမယ္။ ထိုပုဂၢိဳလ္ရလာတဲ့ အက်ိဳးစီးပြားကိုလည္း “ဓမၼယလဒၶ”= တရားသ

ဥဂၢတေသေဌး၏ ၾကည္ညိဳဖြယ္ရာ။

         ဥဂၢတေသေဌးသည္ ၀ဇၨီတိုင္း ဟတၳိဂါမအရပ္ (ဆင္ရြာ)သားျဖစ္၏။ ဥဂၢတေသေဌး၏ ထူး
ျခားေသာ ၾကည္ညိဳဖြယ္ရာ ဂုဏ္ရည္မ်ားမွာ==
         ျမတ္စြာဘုရားသည္ နာရ၀နဥယ်ာဥ္၌ သီတင္းသံုးေနစဥ္ ဥဂၢတသည္ ခုႏွစ္ရက္တိုင္တိုင္
ေသရည္မူးယစ္လ်က္ ကေခ်သည္တို႔ျဖင့္ ၿခံရံကာ ဥယ်ာဥ္သို႔ သြား၍ ျမဴးတူးေပ်ာ္ပါးၾကေသာ္

ဗုဒၶျမတ္စြာ အခုဘယ္မွာ၊ ဘယ္သူေတြနဲ႔အတူရွိေနပါသလဲ?။

        ျမတ္စြာဘုရား သက္ေတာ္ထင္ရွား ရွိစဥ္က ဘုရားရွင္ရဲ႕ ပုဂၢိဳလ္ေရးဆိုင္ရာ ရုပ္အဆင္းေတာ္
တင့္တယ္သပၸာယ္မွဳကိုသာ ၾကည္ညိဳတတ္တဲ့ “၀ကၠလိ” ဆိုတဲ့ ရဟန္းတစ္ပါး ရွိပါတယ္။ ဒီရဟန္းက
ဘုရားရွင္ရဲ႕ မ်က္ႏွာေတာ္ကိုပဲ ၾကည့္ၿပီး ၾကည္ညိဳကိုးကြယ္ေနခ်င္တယ္။ အဆံုးအမအတိုင္း လိုက္
နာက်င့္သံုး ပူေဇာ္မွဳမ်ိဳးေတာ့ မလုပ္လိုပါဘူး။ အဲဒီရဟန္းကို ျမတ္စြာဘုရားရွင္က ==

ေကာင္းကံေတြ ျပဳလို႔။

ဒီအကုသိုလ္ကံေတြက ဘုန္းႀကီးတို႔လဲ ပါတယ္။
အားလံုး ဒါယကာ ဒါယိကာမေတြမွာလဲ ပါတယ္။
အဲဒီဟာကို အက်ိဳးေပးခြင့္ မရေအာင္လို႔ဆိုၿပီးေတာ့ ေကာင္းတဲ့ကံေတြ ျပဳၿပီးရင္း ျပဳရင္း၊ ဒါနျပဳရင္း၊
သီလေဆာက္တည္ရင္း၊ ကမၼ႒ာန္းဘာဝနာစီးျဖန္းရင္း၊ ေန႔စဥ္ ေန႔စဥ္ ေမတၱာ က႐ုဏာျဖစ္ရင္း၊

ေအာက္က်ေနာက္က် ။

ဒီေတာ့ကာ ခုတင္က ေလာဘျဖစ္ၿပီးေတာ့ စားတယ္ဆိုရင္ ေလာဘေပါင္းျမက္ေတြပါလို႔ အလႉ႕ရွင္မွာ
အက်ိဳးနည္းရတဲ့အျပင္ အလႉခံပုဂၢိဳလ္က ဒီေနရာမွာ အလႉခံဘဝနဲ႔ အလႉခံလိုက္ရေပမယ့္ ဟိုေနာက္ဘ
ဝက်ေတာ့ အလႉခံပုဂၢိဳလ္အျဖစ္နဲ႔ အက်ိဳးေပးမွာ မဟုတ္ဘူး။ သူ႔ရဲ႕ မတရားတာကို မတရားတဲ့အလိုက္
 အက်ိဳးေပးသြားမယ္။ ေအာက္က်ေနာက္က် ျဖစ္စရာရွိရင္ ျဖစ္သြားမယ္။

အာနာပါနအက်ိဳးဆက္။

        တစ္ပါးေသာတရားကို ပြားမ်ားလွ်င္ ေလးပါးေသာတရားႏွင့္ ျပည့္စံုမည္။
 = ေလးပါးေသာတရားကို ပြားမ်ားလွ်င္ ခုႏွစ္ပါးေသာတရားႏွင့္ ျပည့္စံုမည္။
 = ခုႏွစ္ပါးေသာတရားကို ပြားမ်ားလွ်င္ ႏွစ္ပါးေသာတရားႏွင့္ ျပည့္စံုမည္ဟု ျမတ္စြာဘုရား
ေဟာေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ ( မ- ၃၊ ၁၂၄)

ဘယ္တရားက အိပ္ၿပီး၊ ဘယ္တရားက ႏိုးပါသလဲ ?။

        သာ၀တၳိျပည္ ေဇတ၀န္ေက်ာင္း ညခ်မ္းမွာ နတ္သားတစ္ေယာက္က ဘုရားရွင္အား
ေမးျမန္းရာတြင္ (၁) ဘယ္တရားက အိပ္ေနၿပီး၊ ဘယ္တရား ႏိုးသလဲ ?၊ (၂) ဘယ္တရား ႏိုးၿပီး
ဘယ္တရား အိပ္သလဲ ?၊ ဘယ္တရားက ကိေလသာကို သိမ္းပိုက္မလဲ ?။

နတ္ေတြေျပာတဲ့ ေကာင္းရာသုဂတိဘံု။

        နတ္ဘ၀တစ္ခုမွာ နတ္သက္တမ္းတစ္ေလွ်ာက္လံုး ၀တ္ထားတဲ့အ၀တ္လည္း ဘယ္ေတာ့မွ
ေလွ်ာ္ဖြတ္ရတယ္ မရွိဘူး။ ပန္ထားတဲ့ပန္းကလည္း ဘယ္ေတာ့မွ ႏြမ္းသြားတယ္ မရွိဘူး။ အို..ပူလို႔
အိုက္လို႔ ေခၽြးထြက္တာလည္း မရွိဘူး။ အၿမဲတမ္း သန္႔ရွင္းသန္႔ျပန္႔ ေနတယ္။

အရွင္လတ္လတ္ ပုပ္ေနေသာမေထရ္။

       သာ၀တၱိျပည္ ေဇတ၀န္ေက်ာင္း၀င္း၏ အစြန္က်ေသာ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္း၌ ရဟန္း
ေတာ္တစ္ပါးသည္ ေညာင္ေစာင္းေပၚတြင္ လူးလွိမ့္ရင္း ေ၀ဒနာ အျပင္းအထန္ ခံစားေနရ၏။ ရ 
ဟန္း၏ ခႏၶာကိုယ္တြင္ အနာလံုးႀကီးမ်ားသည္ ေသြးတစိုစို ျပည္တရႊဲရႊဲျဖင့္ တစ္ကိုယ္လံုး အပ္ခ်စရာ