အင္းေလးေဖာင္ေတာ္ဦး ဘုရားသမိုင္းေႀကာင္း

                             
                          အင္းေလးေဖာင္ေတာ္ဦးသမိုင္းေႀကာင္း
         

   ေညာင္ေ႐ႊၿမိဳ႕၏ မူလအမည္မွာ႐ွမ္းဘာသာျဖင့္“ေယာင္ေ၀ွ”ျဖစ္သည္။ေတာင္ႏွစ္သြယ္ၾကားမွကုန္းေျမဟု အဓိပၸာယ္ရသည္။ ေယာင္ေ၀ွဟုေျပာေသာ ႐ွမ္းသံကိုျမန္မာတို႔က ေညာင္ေ႐ႊဟုၾကား၍မွတ္တမ္းတင္

ေရးသား၊ေခၚဆိုရာမွေညာင္ေ႐ႊဟုအမည္ေခၚတြင္ခဲ့သည္။သကၠရာဇ္(၇၂၁)ခုႏွစ္တြင္ေညာင္ေ႐ႊၿမိဳ႕ကို တည္ေထာင္ခဲ့ေသာေစာ္ဘြားႀကီးဆီဆိုင္ဖလက္ထက္ လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ေပါင္း(၆၄၄)ခန္႔ကာလ၊  ယခု

နတ္ျပည္ ၆ ထပ္ရွိ နတ္တို႔၏ နတ္သက္တမ္းမ်ား။

၁။ စာတုမဟာရာဇ္နတ္ = နတ္သက္ ႏွစ္     ၅၀၀၊လူ႕တြက္ကိန္းအသက္ ႏွစ္       ၉,၀၀၀,၀၀၀။
၂။ တာ၀တိ ံသာ နတ္   = နတ္သက္ ႏွစ္    ၁၀၀၀၊လူ႕တြက္ကိန္းအသက္ ႏွစ္    ၃၆,၀၀၀,၀၀၀။
၃။ ယာမာနတ္           =  နတ္သက္ ႏွစ္   ၂၀၀၀၊လူ႕တြက္ကိန္းအသက္ ႏွစ္   ၁၄၄,၀၀၀,၀၀၀။
၄။ တုသိတာနတ္        = နတ္သက္ ႏွစ္   ၄၀၀၀၊လူ႕တြက္ကိန္းအသက္ ႏွစ္  ၅၇၆,၀၀၀,၀၀၀။

ေကာင္းမွဳႏွင့္ မေကာင္းမွဳ။

         သံသရာခရီးသြားေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ မွားမွားယြင္းယြင္း တစ္ခုခု လုပ္မိသြားၿပီဆိုရင္ ခံရ
တဲ့ အက်ိဳးဆက္ဟာ သက္သာလွတယ္လို႔ မရွိပါ။ ဗုဒၶျမတ္စြာရဲ႕ လက္ထက္ေတာ္ အခါမွာ ႀကံဳေတြ႕
ခဲ့ရတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြရဲ႕ အေျခအေနကို ဆင္ျခင္သံုးသပ္ၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကို သတိထားဖို႔ လိုပါတယ္။
         ေကာင္းတဲ့အလုပ္၊ မေကာင္းတဲ့အလုပ္၊ ေကာင္းမွဳ၊ မေကာင္းမွဳ ဒီႏွစ္ခုကို ဘာနဲ႔စံျပဳၿပီး

ရဟန္းေတာ္ေတြကို ဆံုးမေတာ္မူေသာနည္း။

    “ဘုန္းေတာ္ႀကီး ျမတ္စြာဘုရား ေဟာေတာ္မူခဲ့တဲ့ တရားေတာ္အထဲက တရားတစ္ပုဒ္ကို သတိ
ရမိတယ္။” အခါတစ္ပါးမွာ ကာသိျမင္းထိန္းက ဘုရားရွင္အနား ခ်ဥ္းကပ္ၿပီး “အရွင္ဘုရား တပည့္
ျဖစ္တဲ့ ရဟန္းေတာ္ေတြကို ဘယ္လိုမ်ား ဆံုးမပါသလဲ ဘုရား” လို႔ ေမးေလွ်ာက္ဖူးတယ္။

ရဟန္း၀တ္မည္ဆိုလွ်င္ ။

      သာသနာေတာ္၌ ဆရာေတာ္မ်ား ဆံုးမထားေသာ စကားတစ္ရပ္ ရွိပါသည္။ ၎မွာ
"ရွင္ေခ်ာင္ေသၾကပ္၊  ရွင္ၾကပ္ေသေရွာင္" ဟူ၍ ျဖစ္ပါသည္။ အဓိပၸာယ္မွာ ရဟန္း၀တ္ၿပီး
သီလသိကၡာပုဒ္မ်ား မေစာင့္ထိန္းဘဲ၊ သြားကာ၊ လာကာ၊ စားကာ၊ ေသာက္ကာႏွင့္ ရဟန္း

ဗုဒၶဘာသာ/ သာသနာအတြက္ အသိပညာေပး ေဆာင္ပုဒ္မ်ား(၁)။

   “ကိုယ္စီခပ္ႏွိပ္ၾက”
    ===========
အိုးမဖုတ္ခင္၊ အိုးလုပ္စဥ္၀ယ္၊
အိုးတြင္္ႏွိပ္ခပ္၊ တံဆိပ္မွတ္ကား၊
မျပတ္မစဲ၊ အိုးပင္ကြဲလည္း၊
အၿမဲတေစ၊ တည္ရွိေနသို႔၊

လွဴေတာ့လွဴ မကုန္ေစနဲ႔...။

ဒီတခါေတာ့ တုိ႔ေဆြေတာ္မ်ဳိးေတာ္ေတြရဲ႕ သဒၶါတရားေလးေတြကုိ ျမင္ေန၊ ေတြ႔ေန၊ ၾကားေနရ တာေၾကာင့္ ေဆြေတာ္မ်ဳိးေတာ္ေတြအတြက္ ဒီပုိ႔စ္ေလးေရးရရင္ ေကာင္းမွာပဲလုိ႔ ဆုိၿပီး ေရးျဖစ္သြားပါတယ္။ သဒၶါတရားထက္သန္တဲ့ေနရာမွာေတာ့ တုိ႔ ျမန္မာလူမ်ဳိးက နံပါတ္တစ္စာရင္းမွာေသခ်ာပါတယ္။ ျမန္မာ စကားမွာ ``သဒၶါလြန္ေတာ့ တဏွာ ကၽြန္´´၊ ``သဒၶါလြန္ေတာ့ ဆြ႔ံ၊ ပညာလြန္ေတာ့ ကြန္႔´´၊ ``သဒၶါလြန္ေတာ့ တဏွာ၊ ပညာလြန္ေတာ့ မာယာ´´ဆုိၿပီးေတာ့ လာပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ``သဒၶါနဲ႔ပညာ

လူျဖစ္က်ဳိးနပ္ဖုိ႔

လူသည္ သက္ရွိ သတၱဝါတုိ႔ အနက္ အသိဥာဏ္ အဆင့္အတန္း အျမင့္ မားဆံုး ျဖစ္သည္။ မိမိထက္ ကိုယ္ခႏၶာ အဆမတန္ ႀကီးမားလွေသာ ဆင္ကိုပင္ ခိုင္းေစႏုိင္၏။ ကမၻာမွာ အႀကီးမားဆံုးေသာ ေဝလငါး ကိုလည္း ဖမ္းဆီးႏုိင္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ လူ၏ အသိဥာဏ္ ပညာကို မည္သည့္ သတၱဝါမွ မယွဥ္ႏုိင္ေပ။ အသိဥာဏ္ရွိေသာ လူကသာ သက္ရွိ သတၱဝါ အားလံုးအေပၚ လႊမ္းမိုးႏုိင္၏။

ေဘးၾကီး ၄-ပါးအေၾကာင္း

သူေတာ္ေကာင္းတို႔အေနႏွင့္ ေသလြန္ျပီးေသာ္ အပါယ္ သို႔မဟုတ္ ငရဲတို႔ကိုသာ သိသူကမ်ားပါသည္ ယခုက်ေနာ္တင္ျပမည့္ ေဘးၾကီး
ေလးပါးကို သူေတာ္ေကာင္းတို႔ ဖတ္ျပီးလွ်င္ျဖစ္နိင္၏ မျဖစ္နိင္၏ ကိုယ္တိုင္စဥိးစားေတြးေခၚ ဆံုျဖတ္နိင္ၾကရန္ေမတၱာျဖင့္ တင္ျပလိုက္ရပါသည္...။
၁။ ၀ိနိပါတေဘးေခၚျခင္းကား ေသလွ်င္ဘယ္ဘ၀ေရာက္မည္မသိ ပရမ္းပတာ က်ခ်င္ရာက် ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ အစိုးမရ
မိုးဦးက်ေခ်ာင္းေရႏွင့္ ေလေပြ ေလရူးတို႕၌ ပါသြားေသာ သစ္ရြက္ေျခာက္ ကဲ့သို႕ေပါက္လြတ္တလၾကမ္း ပရမ္းပတာ ဖရိုဖရဲ
အျမဲသံသရာၾကီးထဲ၌ၾကဲ၍က်ရျခင္းကို ေခၚသည္။

မႏၱေလး မဟာျမတ္မုနိသမိုင္းေႀကာင္း

                                    မႏၱေလး မဟာျမတ္မုနိ
           ေဂါတမဗုဒၶ ျမတ္စြာဘုရား သက္ေတာ္ထင္ရွားရွိစဥ္  စစ္မွန္ေသာ ဗုဒၶ၏ကုိယ္ပြားသာလွ်င္ ျဖစ္တန္ရာ၏ဟု ရခုိင္လူမ်ဳိးမ်ား

အယုံအႀကည္ရွိေသာ မဟာမုနိရုပ္ရွင္ေတာ္ျမတ္ႀကီးသည္ ရခုိင္လူမ်ဳိးတုိ႔ သမုိင္း မွတ္တမ္းအားလုံး၏ ကုိးကားခ်က္ျဖစ္သည္။

ထုိသမုိင္းမွတ္တမ္းမ်ားအရ ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာရွိခဲ႔ျပီးေနာက္ မ်က္ေမွာက္ထုံးတမ္းစဥ္လာမ်ားကုိ ထည့္သြင္းထားရွိခဲ့သည္။ သီရိလကၤာ၏ ပါဠိစာေပမွ

က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ဆင္းသက္ႀကီးထြားလာမွဳရွိျပီး ပုဂံ၏ လႊမ္းမုိးမွဳေအာက္မွာ ကုိးကြယ္မွဳ ဘာသာအယူ၀ါဒအဆင့္ဆင့္ထိ က်ယ္ျပန္႔လာခဲ့ပါသည္။

မာနအေၾကာင္း

မာနဓာတ္ခံရွိသူသည္ တံခြန္အလံကို စိုက္ေထာင္၍ ထားသကဲ့သို႔ အမ်ားအေပၚ၌ ေမာက္ေမာ္လုိ၏။ ၾကြတတရွိ၏။ ရာထူးဂုဏ္သိန္၊ စည္းစိမ္ဥစၥာ၊ ပညာအဆင္း၊ ေရာဂါကင္းျခင္း စေသာဂုဏ္တုိ႔ျဖင့္ သူမ်ားထက္သာေနေသာအခါ “ငါက သင္တုိ႔ႏွင့္ တူသလား၊ ငါႏွင့္ အဖက္တန္သလား”ဟု ကိုယ့္ကိုယ္ကို အထင္ၾကီးကာ သူတစ္ပါးကို အထင္ေသးတတ္၏။

သူမ်ားထက္မသာဘဲ တန္းတူျဖစ္ေနလွ်င္လည္း မာနဓာတ္ခံ ရွိေနသူတုိ႔မွာ “သင္နဲ႔ငါနဲ႔ ဘာထူးေသးသလဲ၊ သူ႔ေလာက္ေတာ့ ငါလဲရတာပဲ”ဟု တန္းတူထားလ်က္ မာန္တက္ျပန္၏။ ရာထူးစည္းစိမ္ စသည္တုိ႔က ေအာက္တန္းက်ျပန္လွ်င္လည္း မာနဓာတ္ခံရွိေနသူမွာ “သူတို႔က ငါ့ထက္သာေကာ ငါကဘာအေရးစိုက္ရမွာလဲ၊ ကိုယ္ရွိမွ ကိုယ္စားရ၊ ကိုယ္လုပ္မွ ကိုယ္ရတာပဲ၊ ဘယ္သူ႔ကို ခခယယ လုပ္ေနရမွာတုန္း”ဟု အံမတုႏုိင္ေသာ္လည္း မာန္ျပဳလ်က္ပင္။

ဒိ႒ိအေၾကာင္း

မွားမွားယြင္းယြင္း သိျမင္ျခင္းသည္ ဒိ႒ိမည္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ “မွားေသာအျမင္-ဒိ႒ိတြင္သား”ဟုဆိုခဲ့သည္။ ဤအသိအျမင္မွား ေနျခင္းကိုပင္ ယခုကာလ၌ “အယူမွားေနျခင္း”ဟု ေခၚၾက၏။ ဤဒိ႒ိသည္ “မရွိသည္ကို အရွိ၊ ရွိသည္ကို မရွိ၊ မဟုတ္သည္ကို အဟုတ္၊ ဟုတ္သည္ကို မဟုတ္”ဟု သိျမင္ေနရုံသာမက “သူ၏အယူက အမွန္၊ သူမ်ားအယူေတြ အလြဲ”ဟု စြပ္စြဲတတ္ေသး၏။

ထုိတြင္ ဤကမၻာေလာကၾကီးႏွင့္ သတၱ၀ါေတြကို ဖန္ဆင္းသူ မရွိပါဘဲလ်က္ ဖန္ဆင္းသူရွိ၏ဟု သိျမင္ျခင္း၊ သတၱ၀ါတုိ႔၏ ကိုယ္ခႏၶာအတြင္း၌ အတၱဟုေခၚေသာ အသက္ေကာင္ မရွိဘဲလ်က္ “အတၱရွိ၏၊ အသက္ေကာင္ရွိ၏”ဟု သိျမင္ျခင္းသည္ “မရွိသည္ကို အရွိ”ဟု သိျမင္ေသာ ဒိ႒ိတည္း။

မာယာအေၾကာင္း

တဏွာေလာဘကိုပင္ တခ်ိဳ႕အရာ၌ “မာယာ” ဟုေခၚရ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဤေနရာ၀ယ္ မာယာအေၾကာင္းကိုလည္း ထည့္သြင္းဖြင့္ျပဦးမည္။ မာယာသည္ မ်က္လွည့္သည္ႏွင့္ တူ၏။ မ်က္လွည့္သမားသည္ ေက်ာက္ခဲ့ကိုေကာက္၍ ေရႊတံုးထင္ေအာင္ လွည့္စားႏုိင္သကဲ့သို႔ ဤမာယာလည္း လူတစ္ဖက္သား အထင္မွားေအာင္ မိမိမွာရွိေသာ အျပစ္ကို ဖံုးကြယ္တတ္ေလသည္။ “မိမိမွာ အျပစ္ရွိလ်က္ မရွိသလို ဟန္ေဆာင္တတ္သည္”ဟုဆိုလိုသည္။

မိန္းမမာယာ

ေရွးသေရာအခါ တကၠသိုလ္ဆရာၾကီးမွာ တပည့္တစ္ေယာက္ ရွိေလသည္။ ထုိတပည့္၏ မိန္းမသည္ အျခားေယာက္်ားႏွင့္ ေဖာက္ျပားေလ့ရွိ၏။ ထုိေဖာက္ျပားေသာေန႔၌ မိမိ၏ခင္ပြန္းကို ခါတုိင္းထက္ ပို၍ယုယ၏။ မေဖာက္ျပားေသာေန႔၌ကား ကြ်န္ကဲ့သို႔ သေဘာထား၍ ေစာ္ေစာ္ကားကား ျပဳလုပ္ေလ့ရွ၏။ ထုိကဲ့သို႔ ထူးျခားေသာ အမူအရာကို နားမလည္၍ စိတ္ရူပ္လာေသာ တပည့္က မိမိ ဆရာၾကီးကို အေၾကာင္းစံု ေျပာျပေလရာ ဆရာၾကီးက မိန္းမတို႔ ျပဳမူတတ္ပံု သေဘာကို အမွန္အတုိင္း ေျပာျပေလသည္။

ေလာဘအေၾကာင္း

လုိခ်င္မူသေဘာသည္ ေလာဘတည္း။ ထုိ႔ေၾကာင့္ “ေလာဘသေဘာ လုိခ်င္ေဟာ“ဟု ဆုိခဲ့သည္။ “လုိခ်င္” ဆုိေသာ္လည္း ကာမဂုဏ္ဆုိင္ရာ လုိခ်င္မူမ်ိဳးကိုသာ ေလာဘဟု ဆုိသည္။ နိဗၺာန္ကို လုိခ်င္မူ၊ တရားကို လိုခ်င္မူ၊ စာေပတတ္ခ်င္မူ၊ ဆင္းရဲသူမ်ားကိုေပးကမ္းလို၍ ပစၥည္းဥစၥာကို လုိခ်င္မူ စေသာ ေကာင္းေသာအရာ၌ လိုခ်င္မူမ်ိဳးကား ေလာဘမဟုတ္။ ေနာက္၌ ျပမည့္ ဆႏၵသေဘာသာ ျဖစ္ေပသည္။

ေလာဘ၏ အျခားနာမည္မ်ား

ဤေလာဘကို “ေပမ” ဟုလည္းေကာင္း၊ “တဏွာ”ဟုလည္းေကာင္း၊ “ရာဂ”ဟုလည္းေကာင္း၊ “သမုဒယ”ဟုလည္းေကာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳး နာမည္တပ္၍ ေျပာဆုိသံုးႏူန္္းၾက၏။ ေပမ ဟူေသာ အမည္ကို သားသမီး ေမာင္ႏွမ ညီအစ္ကို သမီးခင္ပြန္း စေသာ အိမ္သူ အိမ္သားခ်င္း ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္း ခ်စ္ခင္မူႏွင့္ ေဆြလုိမ်ိဳးလုိ ခ်စ္ခင္မူတို႔ သံုးႏူန္းၾကရသည္။ ေပမ-ဟူေသာ စကား၌ “ခ်စ္ခင္ျခင္း”ဟု အဓိပၸာယ္ရ၏။ ဤခ်စ္ျခင္းမ်ိဳးကိုပင္ “သံေယာဇဥ္”ဟုလည္း တစ္မ်ိဳး ေခၚၾကေသး၏။ သံေယာဇဥ္ဟူေသာ စကား၌ “ၾကိဳး”ဟု အဓိပၸာယ္ရသည္။ ၾကိဳးျဖင့္ ခ်ည္ေႏွာင္ထားသကဲ့သို႔ တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္ကို မခြဲႏုိင္ မခြာရက္ႏုိင္ေအာင္ ခ်ည္ေႏွာင္ျခင္းဟု ဆုိလုိသည္။

ဥဒၶစၥအေၾကာင္း

စိတ္၏ပ်ံ႕လြင့္ျခင္း၊ မျငိမ္သက္ျခင္းသေဘာသည္ ဥဒၶစၥတည္း။ ထုိ႔ေၾကာင့္ “မွတ္ယူပ်ံ႕လ်က္-မျငိမ္သက္ထ-ဥဒၶစၥႏွင့္”ဟု ဆုိခဲ့သည္။ “ပ်ံ႕လြင့္” ဆုိသည္ကား ျပာပံုေပၚသို႔ ခဲက်ေသာအခါ ျပာေတြလြင့္တက္သကဲ့သို႔ အာရုံတစ္ခုခုအေပၚ၌ ျငိမ္သက္စြာ မတည္ႏုိင္ဘဲ ဟိုအာရုံေရာက္လုိက္ သည္အာရုံေရာက္လုိက္ ျဖစ္ေနျခင္းတည္း။ ထုိဥဒၶစၥႏွင့္ အတူတကြျဖစ္ေသာ စိ္လည္း စိတ္ေလ စိတ္လြင့္ျဖစ္၍ ဥဒၶစၥအားၾကီးေနေသာအခါ ကိုယ္ခႏၶာလည္း မျငိမ္မသက္ ျဖစ္ေနရကား လူေလလူလြင့္ လူေပၚေၾကာ့ ျဖစ္တတ္ေလသည္။

နႏၵေထရ္ စိတ္မတည္ပံု

ဇနပဒကလ်ာဏီႏွင့္ လက္ထပ္မဂၤလာ ျပဳမည့္ဆဲဆဲမွာ နႏၵမင္းသားကို ဘုရားရွင္ ေခၚလာ၍ ရဟန္းျပဳေပးေလရာ ရဟန္းတရား၌ ျငိမ္သက္စြာ မတည္ႏုိင္ဘဲ စိတ္လြင့္ပါး၍ ဇနပဒကလ်ာဏီ အထံသို႔ မၾကာခဏ စိတ္ေရာက္သြားေလသည္။ ဤ၀တၳဳ၌ ရဟန္းတရား၀ယ္ ျငိမ္သက္စြာ မတည္ျခင္းမွာ ဥဒၶစၥ သေဘာပင္တည္း။

ဉာဏ္ရွိတာနဲ႔ပဲ မေကာင္းက်ိဳး မေပးႏိုင္ဘူး။

      တခါ လံု႔လဝီရိယဉာဏ္ မေကာင္းတဲ့လူေတြက်ေတာ့ အကုသိုလ္ကံေတြက အက်ိဳးေပးတယ္။
ဆုိပါေတာ့ .. ဉာဏ္မရွိလို႔ ဒီအစာကေလး တည့္မွန္းမသိ မတည့္မွန္းမသိေတာ့ မတည့္တဲ့အစာကို
စားမိတယ္။ ေတာ္ေတာ္ၾကာေတာ့ ေရာဂါရတယ္။ ရွိတဲ့ေရာဂါ တိုးတယ္။
ေရာဂါရဖို႔ရန္ ေရာဂါတိုးဖို႔ရန္ကေတာ့ အကုသိုလ္က စီမံတာပဲ။

ရဟန္းမခံထိုက္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ ၁၃ ေယာက္။

၁။ န၀ီသတိဂႆ = ပဋိသေႏၶယူသည့္ေန႔မွစ၍ အႏွစ္ (၂၀) မျပည့္ေသးေသာသူ။
၂။ အႏၱိမ၀တၳဳအဇၩာပႏၷ = ပါရာဇိကက်ၿပီး ပုဂၢိဳလ္။
၃။ ပ႑ဳတ္ = သူတစ္ပါး၏ သုက္ေသြးကို စုတ္ယူေသာသူ။
၄။ ေထယ်သံ၀ါသက = ေထရ္ရဟန္းေယာင္ေဆာင္ေသာ ပုဂၢိဳလ္။
၅။ တိတၳိယပကၠႏၱက = တိတၳိေဘာင္သို႔ ေျပး၀င္ေသာသူ။

ဥပုသ္ရက္သတ္မွတ္ပံုႏွင့္ အႏွစ္သာရ။

        ဗုဒၶဘာသာ၀င္ သူေတာ္စင္ေတြဟာ ဥပုသ္ေန႔ ေရာက္လာၿပီဆိုရင္ ဘာသာေရးက်င့္စဥ္
တစ္ခုအေနနဲ႔  ဥပုသ္ေစာင့္ၾကပါတယ္။ ဥပုသ္ေစာင့္တယ္ဆိုတာ ဘာလုပ္တာလဲလို႔ သိရေအာင္
ဗုဒၶျမတစြာရဲ႕ မူရင္းရည္ရြယ္ခ်က္ျဖစ္တဲ့ ဥပုသ္ေစာင့္ျခင္းရဲ႕ အဓိပၸါယ္ကို က်က်နန သိထားဖို႔
လိုအပ္ပါတယ္။ မိရိုးဖလာ ထံုးတမ္းစဥ္လာ မိဘေတြ ဥပုသ္ေစာင့္လို႔ လိုက္ၿပီးေစာင့္တတ္ၾကပါ

ဓမၼဒူတအရွင္ေဆကိႏၵ သိခဲ့တဲ့ တရားသေဘာ။

    ဘုန္းဘုန္းကလည္းပဲ ကိုယ့္ဘ၀ ဒီဘ၀ရဲ႕အစကို  ဘုန္းဘုန္း မွတ္မိတာေလး  တစ္ခု
ေျပာၾကည့္ပါအံုးမယ္။ တစ္ေန႔ေတာ့ အေဖအေမတို႔ အိမ္မွာမရွိၾကဘူး ရြာထဲကိုကိစၥတစ္ခုနဲ႔
သူတို႔သြားၾကတယ္။ မွတ္မိတာကေတာ့ အခ်ိန္က ည(၇)နာရီ ေလာက္ေပါ့။ ေမွာင္လာပါၿပီ
မိုးေတြကလည္း အံု႔အံု႔နဲ႔ မည္းေနတာပဲ။ ညအေမွာင္ အိမ္တစ္လံုးမွာ  မိုးေမွာင္မိုက္အတြင္း

" ရဟန္းအမ်ိဳးမ်ိဳး ”

     လူ၀တ္ေၾကာင္မ်ားက သာသနာ့ေဘာင္ ၀င္ေရာက္၍ ရဟန္း၀တ္လွ်င္ ကုသိုလ္ရသည္၊ ငရဲမက်
ဟု ထင္ၾကသည္။ အမွန္မွာ ရဟန္း၀တ္ရရံုျဖင့္ ကုသိုလ္ရလွသည္ေတာ့ မဟုတ္ပါ။ ရဟန္း၀တ္ၿပီး မိမိ
တို ့ႏွင့္ဆိုင္ေသာ  သိကၡာပုဒ္ သီလမ်ားကို မက်ိဳးမေပါက္ေအာင္ ဂရုစိုက္ ထိန္းသိမ္းႏိုင္မွ ကုသိုလ္ရ
ပါသည္။ သို ့မဟုတ္က(လူ၀တ္ေၾကာင္လို) ထိုင္ေနရံုမွ်ျဖင့္ အျပစ္အာပတ္ သင့္ၿပီး ေနတတ္ပါသည္။

ဗုဒၶဘာသာတရားကို မယံုၾကည္လို႔ေမးေသာေမးခြန္းမ်ားကို တိက်ေသာေျဖရွင္းခ်က္...။

                                                            (၁) - ဗုဒၶဘာသာဆိုတာ ဘာလဲ။
(၂) - ဒီလိုဆိုရင္ ဗုဒၶဘာသာဟာ ဒႆနပညာရပ္ တစ္ခုဘဲေပါ့။
(၃) - ဗုဒၶဆိုတာ ဘယ္သူပါလဲ။
(၄) - ဗုဒၶဟာ သူ႕ရဲ႕ၾကင္ယာေတာ္နဲ႕ သားေတာ္ကို ပစ္ထားခဲ့တဲ့အတြက္
တာ၀န္မဲ့ရာ မေရာက္ဘူးလား။
(၅) - ဗုဒၶက ပရိနိဗၺာန္ စံသြားၿပီဆိုေတာ့ သူက ကြၽႏု္ပ္တို႕ကို ဘယ္လို ကူညီႏိုင္ပါသလဲ။
(၆) - ဗုဒၶဟာ ထာ၀ရဘုရား (God) လား။

ဆရာေတာ္ဦးေဇာတိက၏ေထရုပၸတၱိအက်ဥ္း...။

ဆရာေတာ္ဦးေဇာတိကကို လူတုိင္းသိမွာပါ။ ဆရာေတာ္ရဲ႔ ေထရုပၸတၱိ အက်ဥ္းျဖင့္ ဆရာေတာ္ကို ပူေဇာ္ပါရေစ။
ဆရာေတာ္ဟာ ငယ္စဥ္ကဗုဒၵဘာသာမဟုတ္ခဲ့ပါ။ လြတ္လပ္ေသာစိတ္ျဖင့္ ဘာသာတရားမ်ိဳးစံုကို ေလ့လာခဲ့ျပီး ေနာက္ဆံုး ဗုဒၵဘာသာကုိ ေလ့လာမိကာ ဗုဒၵ၏ သားေတာ္ သံဃာေတာ္အျဖစ္ခံခဲ့ျပီး မိမိရွာေဖြေတြ႔ရွိသည့္ တရားေတာ္ မ်ားကို

ျမန္မာႏုိင္ငံႏွင့္ နတ္ကုိးကြယ္မႈ

နတ္ ဆုိသည္မွာ “နာထ” ဟူေသာ ပါဠိမွ ဆင္းသက္လာသည္ဟု သုေတသီတုိ႔ ဆုိၾကပါသည္။ နတ္သည္ သုံးမ်ဳိးသုံးစားရွိပါသည္။ ယင္းတုိ႔မွာ ၀ိသုဒိၶနတ္၊ ဥပပတိၱနတ္ႏွင့္ သမုတိ နတ္ဟု သုံးမ်ဳိးရွိ၏။ ယခုေရးသားေသာ ေခါင္းစဥ္ပါ နတ္ကုိးကြယ္မႈ ဆုိသည္မွာ ဥပပတိၱနတ္ကုိ ဆုိလုိပါသည္။

ေရႊတိဂံု ေစတီေတာ္ျမတ္ သမိုင္းေႀကာင္း

                             ေရႊတိဂံု ေစတီေတာ္ျမတ္ သမိုင္းေႀကာင္း

ကမာၻေပၚရွိ အျမင့္ဆံုး ဘုရားေစတီမွာ ၃၂၆-ေပ ရွိေသာ ေရႊတိဂံု ေစတီေတာ္ပင္ျဖစ္ၿပီး ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ သိဂၤုတၱရ ကုန္းေတာ္ေပၚတြင္ တည္ရွိသည္။ ေလးဆူဓာတ္ပံု ေရႊတိဂံု ဟုလည္း ေခၚတြင္ခဲ့ႀကသည္။ ေစတီအစ ေရႊတိဂံုက ဟုလည္းေခၚဆိုခဲ့ၾကသည္။

တည္ေနရာ..... ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သိဂၤုတၱရ ကုန္းေတာ္။
ဉာဏ္ေတာ္.......ဖိနပ္ေတာ္မွ စိန္ဖူးေတာ္ထိ။
                      (၃၂၆) ေပ
ေက်ာ္ၾကားမႈ.......အေစာဆံုး ေစတီေတာ္ႀကီး။
                       (ကမာၻ႕အံ့ဘြယ္)

အမည္ေခၚတြင္ပံု

ဗုဒၶဘာသာစစ္စစ္ ျဖစ္ရန္အေျခခံ အခ်က္(၁၀)ခ်က္

ဗုဒၶဘာသာစစ္ဆုိတာဟာ ကံ- ကံ၏အက်ဳိးကုိ ယုံၾကည္ရန္အခ်က္ ၁၀-ခ်က္ကုိ သတ္မွတ္ထားသည္ကုိ သိရွိရပါသည္။၄င္းတုိ႔မွာ
၁။ေပးကမ္းက်ဳိးရွိ၏။
၂။လက္ဦးလက္ဖ်ားေပးလွဴပူေဇာ္က်ဳိးရွိ၏။
၃။အၾကီးအက်ယ္ေပးလွဴပူေဇာ္က်ဳိးရွိ၏။
၄။သုစရုိက္(၁၀)ပါး၏ ေကာင္းက်ဳိး၊ ဒုစရုိက္(၁၀) ပါး၏ ဆုိးက်ဳိးရွိ၏။
၅။ဤလူ႔ဘုံေလာကသည္ရွိ၏။

၆။ဤလူဘုံမွတစ္ပါး နတ္ဘုံ ငရဲဘုံရွိ၏။

အေနာတၱပအေၾကာင္း

မေၾကာက္လန္႔ျခင္း သေဘာသည္ အေနာတၱပၸတည္း။ ထုိ႔ေၾကာင့္ “အေနာတၱပၸမူ=မလန္႔ဟူ၏” ဆိုခဲ့ရေပသည္။ အကုသိုလ္ ဒုစရုိက္ေတြသည္ မီးေတာက္မီးလွ်ံေတြႏွင့္ တူ၏။ အေနာတၱပကား ပိုးပရန္ႏွင့္ တူေလသည္။ ခ်ဲ႕ဦးအံ့ - မီးေတာက္မီးလွ်ံသည္ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ အလြန္ေကာင္း၏။ သို႔ေသာ္ “ပိုးပရန္”ဟုေခၚေသာ ပိုးေကာင္ကေလးကား ထုိမီးလွ်ံကို ေၾကာက္ရြံ႕ဖြယ္ဟုမထင္ဘဲ ရဲရဲၾကီး တုိးၾကေလသည္။ ထုိ႔အတူ အကုသိုလ္ဒုစရုိက္မ်ားသည္ ေဘးဒုကၡအမ်ိဳးမ်ိဳးကို ျဖစ္ေစတတ္သည့္အတြက္ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေကာင္းလွပါသည္။

သုိ႔ေသာ္ ထုိေဘးဒုကၡေတြကို ေမာဟက ဖံုးကြယ္ထားသည့္အတြက္ အေနာတၱပၸက ေၾကာက္လန္႔ဖြယ္ကို မျမင္ေတာ့ဘဲ ရဲရဲၾကီး ျပဳ၀ံ့ေလသည္။ အကုသိုလ္ ဒုစရုိက္မ်ားႏွင့္ စပ္၍ေတြ႕ရတတ္ေသာ ေဘးတုိ႔ကား -

ေမာဟအေၾကာင္း

ေမာဟ ၂-မ်ိဳး

မသိတတ္ျခင္းသေဘာသည္ ေမာဟတည္း။ ထုိ႔ေၾကာင့္ “မသိတတ္ဘိ-ေမာဟသိေလာ့”ဟု ဆိုခဲ့သည္။ ထုိေမာဟသည္ အႏုသယေမာဟ၊ ပရိယု႒ာေမာဟ ဟု ၂-မ်ိဳးရွိ၏။ အႏုသယဟူေသာ ပါဠိသည္ ၿငိမ္၀ပ္ျခင္း၊ ကိန္းေအာင္းေနျခင္းဟု အဓိပၸာယ္ရွိ၏။ ပရိယု႒ာန-ဟူေသာ ပါဠိကား ထၾကြျခင္းဟု အဓိပၸာယ္ရ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သတၱ၀ါတုိ႔၏ သႏၱာန္တြင္ အစဥ္တစိုက္ လုိက္ပါေနေသာ ေမာဟသည္ အႏုသယေမာဟမည္၏။ တစ္ခါတစ္ရံ စိတ္ႏွင့္ တြဲဖြက္၍ ျဖစ္ေပၚလာေသာ ေမာဟသည္ ပရိယု႒ာနေမာဟ မည္၏။

အႏုသယေမာဟ

အဆိပ္ပင္၌ အဆိပ္သီးမ်ားကို သီးေစႏုိင္ေသာ ဓာတ္သတၱိပါရွိသကဲ့သို႔ ထုိ႔အတူသတၱ၀ါတုိ႔ သႏၱာန္၌ သိထုိက္ေသာ တရားမ်ားကို မသိေအာင္ ဖံုးကြယ္တတ္ေသာ ဓာတ္သတၱိတစ္မ်ိဳး ပါရွိေလသည္။ ထိုဓာတ္သတၱိကို အႏုသယေမာဟ ဟုေခၚ၏။ ဤအႏုသယေမာဟ၏ ဖံုးကြယ္ထားမူေၾကာင့္ ပုထုဇဥ္တုိ႔သည္ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱ သေဘာတို႔ကိုလည္း နစ္နစ္ေနာေနာ မသိၾက၊ သစၥာေလးပါးကိုလည္း ထိထိမိမိ မသိၾက၊ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ကိုလည္း တပ္တပ္ထင္ထင္ မသိျမင္ၾကေခ်။

ေစတသိက္အေၾကာင္း

ေစတသိက္က စိတ္ကိုျခယ္လွယ္ပံု

စိတ္အေၾကာင္းကို ျပရာ၀ယ္ “စိတ္ေကာင္း, စိတ္ဆုိး”ဟု ျပခဲ့ပါျပီ။ သို႔ေသာ္ စိတ္သည္ အာရုံကို သိဖုိ႔ရန္ကိစၥ တစ္ခုသာ ရွိေသာေၾကာင့္ သူ႔ခ်ည္းသက္သက္ အေကာင္းအဆုိး မကြဲျပားနုိင္ေခ်။ ေစတသိက္အမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ အတူျဖစ္ရေသာေၾကာင့္ ထုိေစတသိက္အမ်ား၏ အေကာင္းအဆုိး လုိက္၍ စိတ္သည္လည္း စိတ္ေကာင္း စိတ္ဆုိး ျဖစ္ရေပသည္။ “စိတ္ေကာင္းစိတ္ဆုိး ၂-မ်ိဳးကြဲဖုိ႔ရန္ ယွဥ္ဖက္ ေစတသိက္မ်ားက ျခယ္လွယ္၍ ထားၾကသည္”ဟု ဆုိလုိသည္။

ဥပမာ-ေရသည္ ပင္ကိုအေနအားျဖင့္ အေရာင္တစ္မ်ိဳးတည္းသာ ရွိေသာ္လည္း ေဆးနီ၊ ေဆး၀ါ၊ ေဆးျပာ၊ ေဆးနက္တုိ႔ႏွင့္ ေရာစပ္မိေသာအခါ၌ ေရနီ၊ ေရ၀ါ၊ ေရျပာ၊ ေရနက္ ျဖစ္ရေတာ့သကဲ့သို႔တည္း။ ထို႔ေၾကာင့္ စိတ္ေကာင္းစိတ္ဆုိးဟု နားလည္ဖုိ႔ရာ ေစတသိက္တုိ႔၏ အေၾကာင္းကိုလည္း ဆက္လက္၍ ေလ့လာသင့္ၾကေပသည္။

စိတ္အေၾကာင္း

အာရုံကို သိတတ္ေသာ သေဘာသည္ စိတ္

ငါတုိ႔သည္ ဟိုဟာသိ သည္ဟာသိႏွင့္ အခ်ိန္ရွိသမွ် အာရုံေတြကို သိေနၾကသည္။ ထုိသို႔ အာရုံေတြကို သိတတ္ေသာ သေဘာကို “စိတ္” ဟုေခၚသည္။ “သိ” ဆုိေသာ္လည္း ဉာဏ္ျဖင့္သိေသာ အသိမဟုတ္၊ အာရုံကို ရေအာင္ ယူႏုိင္ျခင္းကိုပင္ “အသိ” ဟုေခၚသည္။

အာရုံ ၆-ပါး၊ အသိ ၆-မ်ိဳး ၁။ အဆင္း အေရာင္ဟူသမွ် = ရူပါရုံ ၂။ အသံ ဟူသမွ် = သဒၵါုရုံ ၃။ အနံ႔ ဟူသမွ် = ဂႏၶာရုံ ၄။ အရသာ ဟူသမွ် = ရသာရုံ ၅။ အေတြ႕ ဟူသမွ် = ေဖာာ႒ဗၺာရုံ ၆။ ၾကြင္းေသာ သိဖြယ္ဟူသမွ် = ဓမၼာရုံ

ပရမတၳဟူသည္

ပရမတၳတရား ၄-ပါး 

ပရမတၳဆုိသည္မွာ ပါဠိစကားတည္း။ ျမန္မာလုိ “ျမတ္ေသာအနက္သေဘာ” ဟုဆိုလိုသည္။ “ျမတ္”ဆုိသည္မွာလည္း “မြန္ျမတ္ - ျမင့္ျမတ္ - ေကာင္းျမတ္” ဆိုေသာ အျမတ္ မဟုတ္၊ ပင္ကိုသေဘာအတုိင္း မေဖာက္ျပန္ မေျပာင္းလဲဘဲ ခုိင္ျမဲတည့္မတ္ေသာ အျမတ္တည္း။ (ပရမ = ျမတ္ေသာ + အတၳ= အနက္သေဘာ၊ ပရမတၳ = ျမတ္ေသာ အနက္သေဘာ။ ဤပရမတၳသေဘာကို “ပရမတ္” ဟုလည္း ေခၚ၏) ထုိပရမတၳတရားကား - စိတ္၊ ေစတသိက္၊ ရုပ္၊ နိဗၺာန္ အားျဖင့္ ၄-ပါးရွိသည္။

ဘုံဆုိင္ကုိ ကုိယ္ပုိင္မမွတ္လင့္

စြဲလမ္းျခင္းတုိ႔ စြဲလမ္းမႈတုိ႔ဆုိသည္မွာ ေလာကအတြင္းရွိ သူသူငါငါ ပုဂိၢဳလ္သတၱ၀ါမေရြး ႀကဳံေတြ႔ေနၾကရေသာ အမွန္တရားတခုဟု ဆုိခ်င္က ဆုိႏုိင္ပါသည္။ စြဲလမ္းျခင္းဆုိတာကုိ ပါဠိစာေပမွာေတာ့ “ဥပါဒါန”ဟု သုံးထားပါတယ္။ ဒါကို ေၾကာင္းက်ဳိးဆက္နိယာမ သေဘာအရျပန္ေကာက္ၾကည့္မယ္ဆုိပါက “တဏွာပစၥယာ ဥပါဒါနာ”ဟု ဆိုသည္႔အတိုင္း တဏွာေၾကာင္႔ ဥပါဒါန္ျဖစ္ရပါတယ္။ တဏွာရဲ႕သေဘာက တြယ္တာတယ္။ သာယာတယ္။ တပ္မက္တယ္။ ေနာက္ၿပီး ေရာင့္ရဲတင္းတိမ္းႏုိင္ျခင္း သေဘာလည္း မရွိပါ။

********* ပုရိသ တို႕ အေၾကာင္း *********

ေယာက္်ား ( ၃ ) မ်ိဳး ။ ။ လူေယာက်္ား နတ္ေယာက်္ား တိရစၧာန္ေယာက်္ား
ဆိုျပီးသံုးမ်ိဳးရိွပါတယ္ ။
ေယာက်္ားက မိန္းမကိုေႏွာင္ဖဲြ႕ပံု ( ၈ ) မိ်ဳး ၁။ ငိုေၾကြးျခင္းျဖင့္ေႏွာင္ဖြဲ႕ျခင္း ၂။ ျပံဳးရယ္ျခင္းျဖင့္ေႏွာင္
ဖဲြ႕ျခင္း ၃။ စကားေျပာျခင္းျဖင့္ေႏွာင္ဖဲဲဲဲြ႕ျခင္း ၄။ အသြင္အျပင္အမူအရာျဖင့္ေႏွာင္ဖဲြ႕ျခင္း ၅။
ပန္းသီးစသည္ပစၥည္းျဖင့္ေႏွာင္ဖဲြ႕ျခင္း ဂႏၶာရံု - အနံ႕ျဖင့္ေႏွာင္ဖဲြြြြြ႕ျခင္း ၇။ ရသာရံု -
အရသာျဖင့္ေႏွာင္ဖြဲ႕ျခင္း ၈။ ေဖာ႒ဗၺာရံု - အေတြ႕ျဖင့္အထိျဖင့္ေႏွာင္ဖဲြ႕ျခင္း တို႕ျဖစ္ပါတယ္။

ေ၀ဘူဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးဆံုးမစကား...။

အခ်ိန္……..တစ္ခု
အလုပ္……ႏွစ္ခု
အက်ဳိး……မ်ားစြာ
႐ုပ္နဲ႔နာမ္ကို မေတြ႔ခ်င္ေပါင္ဆိုၿပီး ေရွာင္လို႔ တိမ္းလို႔မ်ား ရပါ႔မလား။ ထြက္ေလ၀င္ေလ ႏွစ္ရပ္ဟာ ေမြးကတည္းက ေသတဲ့အထိရွိေနတာ။ ဘုရားဆုံးမတဲ့အတိုင္း ႐ုပ္ေပၚ နာမ္ေပၚထားရတာ ပင္ပန္း သလား၊ ပိုက္ဆံေကာ ကုန္သလား၊ ငွားရ ေခ်းရေသးသလား။

ၿငိမ္းသတ္ရန္လိုေသာ မီး ၁၁ ပါး။

၁။ ေလာဘမီး = တပ္မက္ႏွစ္သက္သျဖင့္ ပူေလာင္ျခင္း။
၂။ ေဒါသမီး = စိတ္ဆိုးရသျဖင့္ ပူေလာင္ျခင္း။
၃။ ေမာဟမီး = အဟုတ္အမွန္ကို မသိရသျဖင့္ ပူေလာင္ျခင္း။
၄။ ဇာတိမီး = ဘ၀အသစ္၌ ျဖစ္ရသျဖင့္ ပူေလာင္ျခင္း။

ဗုဒၶေဟာၾကားေသာ ဥပုသ္ေစာင့္ျခင္း၏ အက်ိဳးေက်းဇူး။

     ဗုဒၶဘာသာတင္မက အျခားအျခားေသာ ဘာသာေတြမွာလည္း ဥပုသ္ေစာင့္တယ္ဆိုတာ
ရွိၾကပါတယ္။ သို႔ေသာ္ သူတို႔ဥပုသ္နဲ႔ ကိုယ့္ဥပုသ္ မတူညီၾကပါ။ မတူညီသည့္အေလ်ာက္ အက်ိဳး
ေပးလည္း မတူညီၾကပါ။ ဥပုသ္ေစာင့္ျခင္း၏ အက်ိဳးေက်းဇူးကို ဘုရားရွင္က လူတိုင္းနားလည္
ေအာင္ ေဟာၾကားထားသည္မွာ== “ ကမၻာေလာကႀကီး အတြင္းမွာရွိတဲ့ အဖိုးတန္ ရတနာေတြ

လိုခ်င္တာကို ေရွ႕တန္းတင္လွ်င္။

      ဒီအေၾကာင္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေဗာဓိကုမာရမင္းသား  အေၾကာင္းဆက္စပ္  ၾကည့္ရင္၊
သူကခုႏွစ္ေဆာင္တိုက္ခန္းရွိတဲ့ တိုက္သစ္ႀကီးေဆာက္တယ္။ တိုက္သစ္ဖြင့္ပြဲမွာ ဘုရားရွင္
ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးနဲ႔ အရွင္အာနႏၵာ မေထရ္ျမတ္တို႔ကို သူကပင့္တယ္။ ဘုရားရွင္နဲ႔ သံဃာ
ေတာ္ေတြ ၾကြလာတဲ့အခါ အေပၚသို႔တက္ဖို႔ ေလွကားကို အ၀တ္ျဖဴႀကီး ခင္းထားတယ္။ ဇနီး

ကံ၏အက်ိဳးေပးပံုကို တိတိက်က် တိုင္းတာျခင္း။

   ကံ၊ ကံ၏အက်ိဳးကို ယံုၾကည္သူတို ့ လည္းရွိၾကပါသည္၊ မယံုၾကည္
သူတို ့လည္းရွိၾကပါသည္။ ကိုယ္ျပဳေသာကံသည္၊  အဂတိမလိုက္စား
ေသာ တရားသူၾကီး ျဖစ္ပါသည္။ ကံကိုယံုၾကည္သူ ျဖစ္ျဖစ္၊ မယံုၾကည္ 
 သူ  ျဖစ္ျဖစ္၊ ကံ၏အက်ိဳးသည္၊ လြမ္းမိုးပါသည္။

ေရႊလက္ၿမဲၿမဲ တြဲၾကစုိ႔။

ဘယ္ေလာက္႐ုပ္ေခ်ာေခ်ာ၊ တစ္ေန႔က် ေသမွာပဲ၊
ဘယ္ေလာက္ ပညာတက္တက္၊ တစ္ေန႔က် ေသမွာပဲ၊
ဘယ္ေလာက္ ပစၥည္းရွိရွိ၊ တစ္ေန႔က် ေသမွာပဲ၊
ဘယ္ေလာက္ရာထူး ႀကီးႀကီး၊ တစ္ေန႔က် ေသမွာပဲ၊

“အဂၤါ (၅) ရပ္ကုိ ပယ္ၿပီးသူ”

“အဂၤါ (၅) ရပ္ကုိ ပယ္ၿပီးသူ”

သီလရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ဆိုတာက ဘယ္ေလာက္အထိ သီလရွိတာလဲဆိုတာကုိ ဘု
ရားရွင္က ဆက္ၿပီးေတာ့ သတ္မွတ္ခ်က္ ေပးတယ္ေနာ္။

ေသာ စ ေဟာတိ ပဥၥဂၤ၀ိပၸဟီေနာ ပဥၥဂၤသမႏၷာဂေတာ။ (အံ၊၁၊၁၆၁။)

အဂၤါ (၅)ပါးကို ပယ္ထားၿပီး ျဖစ္ရမယ္။ အဂၤါ (၅)ခ်က္နဲ႔ ျပည့္စုံၿပီးလည္းျဖစ္ရ
မယ္။ ဘာအဂၤါ (၅)ခ်က္ကို ပယ္ရလဲ?

၁၆ - သ႒ိကူဋေပတ၀တၳဳ

၈၀၆။ ေယာက္်ား အဘယ္အေၾကာင္းေၾကာင့္ သင္သည္ ရူးေသာသူကဲ့သို႔၎ ေၾကာက္လန္႕သျဖင့္ တုန္လူပ္ေသာ သားသမင္ကဲ့သို႔၎ ထုိမွ ဤမွ ေျပးသြားသနည္း၊ ေယာက္်ား သင္သည္ ယံုမွားမရွိေလာက္ေအာင္ပင္ ယုတ္ညံ့ေသာ အသက္ေမြးမူရွိလ်က္ အဘယ္အေၾကာင္းေၾကာင့္ ျမည္တမ္းေနဘိသနည္း (ဟု အသွ်င္မဟာေမာဂၢလႅာန္က ေမး၏)။

၈၀၇။ အရွင္ဘုရား အကြ်ႏု္ပ္သည္ ယမမင္းႏုိင္ငံ ျပိတၱာဘံု၌ အက်ံဳး၀င္ေသာ မေကာင္းေသာ လားရာဒုဂၢတိဘံုသို႔ လားေရာက္ရေသာ ျပိတၱာျဖစ္ပါ၏၊ အရွင္ဘုရား အကြ်ႏု္ပ္သည္ မေကာင္းမူကံကို ျပဳခဲ့မိေသာေၾကာင့္ ဤလူ႔ဘံုမွ ျပိတၱာဘံုသို႔ ေရာက္ရပါ၏။

၁၅ - ေသ႒ိပုတၱေပတ၀တၳဳ

၈၀၂။ အခ်င္းတုိ႔ အခ်င္းခပ္သိမ္း ေလာကုမၻီငရဲ၌ က်က္ၾကကုန္ေသာ ငါတို႔အား အႏွစ္ေျခာက္ေသာင္းတုိ႔ ျပည့္ခဲ့ကုန္ျပီ၊ ငါတုိ႔အား ဘယ္အခါ ဤဆင္းရဲ၏ အဆံုးသည္ ျဖစ္ပါလတၱံ႕နည္း။

၈၀၃။ အခ်င္းတုိ႔ အၾကင္သို႔ေသာ အျပားအားျဖင့္ သင့္အား၎ ငါ့အား၎ ဤဆင္းရဲ၏ အဆံုးမရွိ၊ ဤဆင္းရဲ၏ အဆံုးသည္ အဘယ္မွာရွိႏုိင္ပါေတာ့အံ့နည္း၊ ဤဆင္းရဲ၏ အဆံုးကို မေတြ႕မျမင္ႏုိင္၊ ထုိသို႔ေသာ အျပားအားျဖင့္ သင္သည္၎ ငါသည္၎ မေကာင္းမူကို ျပဳအပ္ခဲ့ျပီ။

၈၀၄။ အၾကင္ငါတုိ႔သည္ လွဴဖြယ္၀တၳဳတုိ႔ ထင္ရွားရွိပါကုန္လ်က္ မေပးမလွဴခဲ့မိၾကပါကုန္၊ မိမိ၏ မွီခိုရာ ကိုင္းကြ်န္းသဖြယ္ ျဖစ္ေသာ ကုသုိလ္ေကာင္းမူကို မျပဳမိၾကပါကုန္၊ ထုိငါတုိ႔သည္ ပညာရွိတုိ႔ ကဲ့ရဲ႕ထုိက္ေသာ အသက္ရွည္ျခင္းျဖင့္ အသက္ရွည္ခဲ့ၾကရပါကုန္၏။

၁၄ - ေဘာဂသံဟာရေပတ၀တၳဳ

၈၀၁။ ငါတုိ႔သည္ ေရွးဘ၀က စည္းစိမ္ခ်မ္းသာတုိ႔ကို အသင့္အားျဖင့္၎ မသင့္ေသာအားျဖင့္၎ ေဆာင္ယူစုေဆာင္းခဲ့ပါကုန္၏၊ ထုိစုေဆာင္းခဲ့ေသာ စည္းစိမ္ဥစၥာတုိ႔ကို သူတပါးကို သံုးေဆာင္ခံစားကုန္၏၊ ငါတုိ႔မူကား ျပိတၱာဘံု၌ ျဖစ္ေသာ ဆင္းရဲအဘုိ႔မွ်သာ ရွိကုန္၏ (ဟု ေစ်းသည္ျဖစ္ၾကကုန္၍ စဥ္းလဲေရာင္ခ်ဘူးကုန္ေသာ ျပိတၱာမတုိ႔က ေအာ္ဟစ္ကုန္၏)။

တဆယ့္ေလးခုေျမာက္ေသာ ေဘာဂသံဟာရေပတ၀တၳဳ ျပီး၏။

မွတ္ခ်က္။ ။ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ အစိုးရ သာသနာေရး၀န္ၾကီးဌာန ဆ႒သံဂါယနာတင္ ပိဋကတ္ေတာ္ စာအုပ္မွ ထုတ္ႏုတ္ေဖာ္ျပထားသည္။

၁၃ - အကၡရုကၡေပတ၀တၳဳ

၈၀၀။ အခ်င္းဥပါသကာ ဒါယကာသည္ အၾကင္လွဴဖြယ္၀တၳဳကို ေပးလွဴ၏၊ ထုိလွဴဖြယ္၀တၳဳသည္ (တမလြန္ ေလာက၌သာ ထုိအလွဴ၏ အက်ိဳးျဖစ္သည္မဟုတ္) စင္စစ္ေသာ္ကား အျခားတပါး မ်ားစြာေသာ ေကာင္းက်ိဳးသည္ ျဖစ္ေသး၏၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ သင္တို႔သည္ အလွဴကို ေပးလွဴသင့္ကုန္သည္သာတည္း၊ ပညာရွိသည္ ေပးလွဴျခင္းေၾကာင့္ ပစၥဳပၸန္ သံသရာ၌ ျဖစ္ဆဲ ျဖစ္လတၱံ႕ေသာ ခ်မ္းသာႏွစ္မ်ိဳးသို႔ ေရာက္ႏုိင္၏၊ သင္တို႔သည္ ႏုိးၾကားၾကကုန္ေလာ့၊ မေမ့ေလ်ာ့ၾကကုန္လင့္ (ဟု ဘုမၼဇို၀္းနတ္က ဆို၏)။

တဆယ့္သံုးခုေျမာက္ေသာ အကၡရုကၡေပတ၀တၳဳ ျပီး၏။

မွတ္ခ်က္။ ။ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ အစိုးရ သာသနာေရး၀န္ၾကီးဌာန ဆ႒သံဂါယနာတင္ ပိဋကတ္ေတာ္ စာအုပ္မွ ထုတ္ႏုတ္ေဖာ္ျပထားသည္။

၁၂ - အမၺ၀နေပတ၀တၳဳ

၇၉၆။ သင္၏ ဤေရကန္သည္ အလြန္ႏွလံုးေမြ႕ေလ်ာ္ဖြယ္ရွိ၍ ညီညြတ္ေသာ အျပင္လည္း ရွိေပ၏၊ ေကာင္းေသာ ဆိပ္ကမ္းလည္းရွိ၏၊ မ်ားေသာေရလည္း ရွိ၏၊ ေကာင္းစြာ ပြင့္ေသာ ပန္းလည္း ရွိ၏၊ ပ်ားပိတုန္းအေပါင္းတုိ႔ျဖင့္ ျပြမ္း၏၊ သင္သည္ ႏွစ္သက္ဖြယ္ေသာ ဤေရကန္ကို အဘယ္အေၾကာင္းေၾကာင့္ ရအပ္သနည္း။

၇၉၇။ နတ္သား သင္၏ ဤသရက္ဥယ်ာဥ္သည္ အလြန္ႏွလံုးေမြ႕ေလ်ာ္ဖြယ္ ရွိ၏၊ ဥတုသုံးပါးလံုး ခ်မ္းသာကို ရြက္ေဆာင္လ်က္ အသီးတုိ႔ကို ေဆာင္၏၊ အခါခပ္သိမ္း ပြင့္၏၊ ပ်ားပိတုန္းအေပါင္းတုိ႔ျဖင့္ ျပြမ္း၏၊ ဤဗိမာန္ကို သင္သည္ အဘယ္အေၾကာင္းေၾကာင့္ ရအပ္သနည္း (ဟု ကုန္သည္မ်ားက ေမး၏)။

၁၁ - ပါဋလိပုတၱေပတ၀တၳဳ

၇၉၃။ ရွင္မ သင္သည္ ငရဲတုိ႔ကို၎ နဂါးဂဠဳန္စေသာ တိရစၦာန္တုိ႔၎ ျပိတၱာတုိိ႔ကို၎ အသုရာတုိ႔ကုိ၎ ေတြ႕ျမင္ဘူးကုန္ျပီ၊ ထုိမွတပါး လူတုိ႔ကို၎ စတုမဟာရာဇ္နတ္တုိ႔ကို၎ ျမင္အပ္ဘူးကုန္ျပီ၊ သင္သည္ မိမိျပဳအပ္ေသာ ကံတုိ႔၏ အက်ိဳးကို ကိုယ္တုိင္ ပင္ျမင္ရျပီ၊ ငါသည္ ယခုအခါ တစံုတရာမွ် ဆုတ္ယုတ္ပ်က္စီးျခင္း မရွိေသာ သင့္ကို ပါဋလိပုတ္ျပည္သို႔ ပို႔ေဆာင္အံ့၊ ထုိပါဋလိပုတ္ျပည္သို႔ သြား၍ ကုသုိလ္ေကာင္းမူကုိ ျပဳေလေလာ့ (ဟု ျပိတၱာက ျပန္ရန္ ေတာင္းပန္ေသာ မိန္းမကို ေျပာ၏)။

၇၉၄။ နတ္သား သင္သည္ အကြ်နု္ပ္၏ အက်ိဳးကို အလုိရွိပါ၏၊ နတ္သား သင္သည္ အကြ်ႏု္ပ္၏ အစိးအပြါးကို အလုိရွိပါ၏၊ အကြ်ႏု္ပ္သည္ သင္၏ စကားကို လုိက္နာပါအံ့၊ သင္သည္ အကြ်နု္ပ္၏ ဆရာျဖစ္ပါ၏။

၁၀ - ဂဏေပတ၀တၳဳ

၇၈၂။ အလြန္ၾကံဳလွီ၍ နံရုိးျပိဳင္းျပိဳင္းထြက္ေသာ အခ်င္းျပိတၱာတုိ႔ သင္တုိ႔သည္ အ၀တ္လည္းမပါ၊ စက္ဆုပ္ရြံရွာဖြယ္အဆင္းသဏၭာန္လည္း ရွိကုန္၏၊ ၾကံဳလွီ၍ အေၾကာျပိဳင္းျပိဳင္းထေသာ ကိုယ္ရွိကုန္လ်က္ ဤအရပ္ တည္ေနေသာ သင္တုိ႔ကား အဘယ္သူတို႔ ျဖစ္ကုန္သနည္း (ဟု အသွ်င္မဟာေမာဂၢလႅာန္က ေမး၏)။

၇၈၃။ အရွင္ဘုရား အကြ်ႏု္ပ္တုိ႔သည္ ယမမင္းႏုိင္ငံ ျပိတၱာဘံု၌ အက်ံဳး၀င္ေသာ မေကာင္းေသာ လားရာရွိေသာ ျပိတၱာတုိ႔ျဖစ္ပါကုန္၏၊ အကြ်ႏုပ္တုိ႔သည္ မေကာင္းမူကံကို ျပဳခဲ့မိတုန္ေသာေၾကာင့္ ဤလူ႔ဘံုမွ ျပိတၱာဘံုသို႔ ေရာက္ၾကပါကုန္၏ (ဟု ျပိတၱာမ်ားက ေျဖ၏)။

၉ - ဂူထခါဒကေပတိ၀တၳဳ

၇၇၄။ မိန္းမ က်င္ၾကီးတြင္းမွ တက္၍ အထီးက်န္ ဆင္းရဲသူျဖစ္လ်က္ ရပ္တည္ေနေသာ သင္သည္ အဘယ္သူျဖစ္ေလသနည္း၊ မိန္းမ သင္သည္ ယံုမွားမရွိေလာက္ေအာင္ပင္ ယုတ္ညံ့ေသာ အသက္ေမြးမူရွိလ်က္ အဘယ္ေၾကာင့္ ျမည္တမ္းေနဘိသနည္း (ဟု အရွင္မဟာေမာဂၢလႅာန္က ေမး၏)။

၇၇၅။ အရွင္ဘုရား အကြ်ႏု္ပ္သည္ ယမမင္းႏုိင္ငံ ျပိတၱာဘံု၌ အက်ံဳး၀င္ေသာ မေကာင္းေသာ လားေရာက္ရာ “ဒုဂၢတိဘံု”သုိ႔ ေရာက္ေနရေသာ ျပိတၱာျဖစ္ပါ၏၊ အကြ်ႏု္ပ္သည္ မေကာင္းမူကို ျပဳမိျခင္းေၾကာင့္ ဤလူ႔ဘံုမွ ျပိတၱာဘံုသို႔ ေရာက္ရပါ၏ (ဟု ျပိတၱာက ေလွ်ာက္၏)။

၈ - ဂူထခါဒကေပတ၀တၳဳ

၇၆၆။ (ေယာက္်ား)က်င္ၾကီးတြင္းမွတက္၍ အထီးက်န္ ဆင္းရဲသူျဖစ္လ်က္ ရပ္တည္ေနေသာ သင္သည္ အဘယ္သူ ျဖစ္သနည္း၊ သင္သည္ ယံုမွားမရွိေလာက္ေအာင္ပင္ ယုတ္ညံ့ေသာ အသက္ေမြးမူရွိလ်က္ အဘယ္ေၾကာင့္ ျမည္တမ္းေနဘိသနည္း (ဟု အရွင္မဟာေမာဂၢလႅာန္က ေမး၏)။

၇၆၇။ အရွင္ဘုရား အကြ်ႏု္ပ္သည္ ယမမင္း ႏုိင္ငံ ျပိတၱာဘံု၌ အက်ံဳး၀င္ေသာ မေကာင္းေသာ လားေရာက္ရာ “ဒုဂၢတိဘံု”သုိ႔ ေရာက္ေနရေသာ ျပိတၱာ ျဖစ္ပါ၏၊ အကြ်ႏု္ပ္သည္ မေကာင္းမူကို ျပဳမိျခင္းေၾကာင့္ ဤလူဘံုမွ ျပိတၱာဘံုသို႔ ေရာက္ရပါ၏ (ဟု ျပိတၱာက ေလွ်ာက္၏)။

၇ - ရာဇပုတၱေပတ၀တၳဳ

၇၅၃။ ေရွးဘ၀ကျပဳခဲ့ေသာ ကံတုိ႔၏အက်ိဳးသည္ ႏွလံုးေမြ႕ေလ်ာ္ဖြယ္ရွိေသာ ရူပါရုံ သဒၵါရုံ ရသာရုံ ဂႏၶာရုံ ေဖာ႒ဗၺာရုံဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ (ပစၥဳပၸန္) ေကာင္းက်ိဳးကို မျမင္ႏုိင္ေသာ လူမုိက္တုိ႔၏ စိတ္ကို ႏွိပ္စက္ရာ၏။

၇၅၄။ (ကိတ၀မင္း၏ သားသည္) ကျခင္းကို၎ သီျခင္းကို၎ ကာမျဖင့္ ေမြ႕ေလ်ာ္ျခင္းကို၎ အေပါင္းအေဖာ္စသည္တုိ႔ႏွင့္ ရႊင္ျမဴးျခင္းကို၎ ဤသို႔ မ်ားစြာေသာ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာကို ခံစား၍ ဥယ်ာဥ္ စမၸာယ္ျပီးလွ်င္ ရာဇျဂိဳဟ္ျပည္သို႔ ၀င္လာသည္ရွိေသာ္ -

၆ - ကုမာရေပတ၀တၳဳ

၇၄၆။ ဟိမ၀ႏၱာ၏ နံေဘး၌ သာ၀တၳိမည္ေသာ ျမိဳ႕သည္ ရွိ၏၊ ထုိျမိဳ႕၌ မင္းသားျဖစ္ကုန္ေသာ သူငယ္ႏွစ္ေယာက္တုိ႔ ရွိကုန္၏ ဟူ၍ ငါၾကားဘူး၏။

၇၄၇။ ထုိမင္းသားႏွစ္ေယာက္တုိ႔သည္ တပ္မက္ဖြယ္ ကာမဂုဏ္တုိ႔၌ အလြန္ယစ္မူး ေမ့ေလ်ာ့ၾကလ်က္ ကာမတုိ႔၌ သာယာသည္၏အစြမ္းျဖင့္ အလြန္ႏွစ္သက္ေသာ အေလ့ရွိကုန္ရကား ပစၥဳပၸန္ခ်မ္းသာ၌ မက္ေမာကုန္သည္ျဖစ္၍ ေနာင္အခါ ရအပ္ေသာ အနာဂတ္ခ်မ္းသာကို မျမင္ႏုိင္ၾကကုန္။

အရူး (၈)မ်ိဳး

(၁) ကာမဝိတက္၊ ရုပ္ပ်က္ေအာင္ႀကံ၊ လြန္ေဖာက္ျပန္၊ မွတ္ရန္ ကာမရူး။

(၂) ေဒါသအမ်က္၊ ရုပ္ပ်က္ေစျငား၊ လြန္ဆိုးဝါး၊ မွတ္သား ေဒါသရူး။

(၃) တစ္ပါးသူကို၊ ႀကည္ျဖဴကင္းလ်က္၊ ကိုယ့္ရုပ္ပ်က္ေအာင္၊ လြန္တတ္မာန ေထာင္တာက၊ မွတ္ႀက မာနရူး။

ကယ္တင္ရွင္အစစ္...။

ဂ်ာမနီ၊ အဂၤလန္၊ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု စသည္တို႔မွာ ပညာဆည္းကပ္ေနၾကတဲ့ ျမန္မာမ်ားကို ႏိုင္ငံျခားသားေတြက ေမးတယ္။ “သင္တို႔ရဲ႕ ဗုဒၶဘာသာဘုရားက သင္တို႔ကို ကယ္တင္ေပးႏိုင္သလား” တဲ့။ “ဟာ … ဗုဒၶျမတ္စြာက မေကာင္းမႈ ဒုစ႐ိုက္ေတြနဲ႔ ေကာင္းမႈ သုစ႐ိုက္ေတြကို ညႊန္ျပေပးတယ္၊ မေကာင္းမႈလုပ္ရင္ မေကာင္းမႈကံျဖစ္ၿပီး ေကာင္းမႈလုပ္ရင္ ေကာင္းမႈကံ ျဖစ္တယ္၊ အဲဒီေကာင္းကံ မေကာင္းကံေတြက ကိုယ္နဲ႔အတူ အၿမဲလိုက္ပါၿပီး အက်ိဳးေပးတတ္တယ္၊ ေကာင္းကံေတြက ေကာင္းက်ိဳးကိုေပးၿပီး မေကာင္းကံေတြက မေကာင္းက်ိဳးကို ေပးတယ္၊ သတၱ၀ါေတြဟာ ကိုယ္ျပဳလုပ္ထားတဲ့ ကံေတြ စီရင္ထားတဲ့အတိုင္း သံသရာမွာ က်င္လည္ေနၾကရတယ္” “အို … ဒီလိုဆိုရင္ သင္တုိ႔ရဲ႕

နိဗၺာန္အေၾကာင္းအနည္းအက်ဥ္း

က်ေနာ္တခုေလာက္ေမးခ်င္ပါတယ္။ နိဗၺာန္၀င္ေတာ့မယ့္ အရိယာပုဂိၢဳလ္တစ္ေယာက္သည္ သူပရိနိဗၺာန္ျပဳ ခါနီး နိဗၺာန္ကုိႀကိဳၿပီးျမင္ရပါသလား…. ?။ ဘယ္လုိျမင္ရပါသလဲ….?။ ဘာေၾကာင့္နိဗၺာန္ လုိ႔ ေျပာႏုိင္ တာလဲ...?
ေမးျမန္းသူ ေဇာ္မင္းထြန္း (စစ္ေတြ)

ပညတ္၊ ပရမတ္၊ အစာမေၾကေရာဂါ...။

ယေန႔ေခတ္တြင္ တရားဘက္ လုိက္စားသူတုိ႔ မ်ားျပားလွသျဖင့္ ၀မ္းေျမာက္ရေပသည္။ သုိ႔ရာတြင္ အေဟာတရား၊ အဖတ္တရား၊ အနာတရား ေလာက္သာ မၿပီးေစဘဲ “ကုိယ့္က်င့္တရား” ဆုိက္ထိရန္ လုိေပသည္။ ကြ်န္ေတာ္သည္ လူအေတာ္မ်ားမ်ားႏွင့္ တရားေဆြးေႏြးဖူးသည္။ ယင္းသုိ႔ ေဆြးေႏြးရာတြင္ ဂုိဏ္းဂဏကုိ ေရွ႕တန္းတင္သူမ်ား၊ ပရမတ္ႏွင့္ပညတ္နယ္အစာမေၾကသူမ်ား၊ ပုဂိၢဳလ္ႏွင့္စာအုပ္ႀကီး ကုိးကြယ္ေနသူ မ်ားကုိ အမ်ားအျပားပင္ ေတြ႔ေနရသျဖင့္ အားမလုိ အားမရျဖစ္မိရပါ၏။ အႏွီပုဂိၢဳလ္တုိ႔သည္

တရားအားထုတ္ၿပီး အမွ်ေ၀ရန္။

    ဤသို႔ျပဳရ ျမတ္ပုညေၾကာင့္
အမတေခမံ ျပည္နိဗၺာန္ကို
ဧကန္ထုတ္ေခ်ာက္ ေရာက္ေစေသာ္...
    ယေန႔ယခု အားထုတ္သမွ်
ျမတ္ဘာဂကို မိဘဆရာ

၀ိသာခါရေသာဆု (၈)ပါး။

၁။ သံဃာအား အသက္ထက္ဆံုး မိုးေရခံသကၤန္း လွဴဒါန္းျခင္း။
၂။ အာဂႏၱဳ ရဟန္းအား ဆြမ္းလွဴဒါန္းျခင္း။
၃။ ခရီးသြားရဟန္းအား ဆြမ္းလွဴဒါန္းျခင္း။
၄။ ဖ်ားနာေသာရဟန္းအား ဆြမ္းလွဴဒါန္းျခင္း။

ဘ၀ခရီး၀ယ္ ေရြးခ်ယ္ရမယ့္လမ္း။

         ဗုဒၶဘာသာက ကံ ကံ၏အက်ိဳးကို အေၿခခံထားပါတယ္၊ မေကာင္းတာလုပ္ရင္ မေကာင္းတဲ့အ
က်ိဳး ခံရပါတယ္။ ေကာင္းတာလုပ္ရင္ ေကာင္းတဲ့အက်ိဳး ခံစားရပါတယ္။ ကိုယ္လုပ္မွ ကိုယ္ရပါတယ္။
ဗုဒၶဘာသာ တရားက “ မ ” တာတို႔၊ ကယ္တင္တာတို႔၊ အျပစ္မွ ကင္းလြတ္တာမ်ိဳး မရွိပါ။ အရာရာဟာ
ကိုယ့္အေပၚ မူတည္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ေကသမုတၱိရြာက ရြာသူ၊ ရြာသားေတြကို  လက္ေတြ႕က်က်

၀မ္းၾကာတိုက္ထဲကပင္ သရဏဂံု ေဆာက္တည္တဲ့သူ။

    ျမတ္စြာဘုရား လက္ထက္ေတာ္က ေဗာဓိကုမာရ မင္းသားဆိုတာရွိတယ္။ ေဗာဓိကုမာရမင္း
သား  အေမ့၀မ္းၾကာတိုက္ ထဲမွာရွိတုန္း အေမလုပ္တဲ့သူက ဘုရားရွင္ရဲ႕ ေက်ာင္းေတာ္ကို  သြား
တယ္။ ဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးထံ ေရာက္ေတာ့ သရဏဂံု သီလေတြ ေဆာက္တည္တယ္။
“ဗုဒၶံ သရဏံ ဂစၦာမိ” ဘုရားရွင္ကို ကိုးကြယ္အားထားပါ၏။ “ဓမၼံ သရဏံ ဂစၦာမိ” တရားေတာ္ကို

တစ္ႏွစ္တစ္ခါ ငရဲရွာ၊ လူ ့ရြာဘုရားပြဲ။

   ဘာသာေရးပြဲ၊ ဘုရားပြဲ၊ ဘုန္းႀကီးပ်ံပြဲမ်ားကို ေရွးအစဥ္အလာအရ က်င္းပလာခဲ့ၾကရာ၊ ဘာသာေရး
အရ အႏွစ္သာရရွိရွိ ထိထိမိမိ ေဆာင္ရြတ္ရမည့္အစား ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲႏွင့္( အခ်ိဳ ့ေသာေဒသတြင္ ေလာင္းက
စားပြဲ ) တို ့လႊမ္းမိုးေနၾကသည္ကို ၾကားသိေနရပါသည္။ ဓမၼေရးရာ ကိစၥရပ္မ်ားတြင္ ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲတို ့
ေနရာယူ လြမ္းမိုးလာသည္မွာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားအဖို ့ ေကာင္းေသာလကၡဏာ မဟုတ္ပါ။ ဘာသာေရး

ေရရာတိက်တဲ့ ျမတ္ဗုဒၶ၏ ဂုဏ္တစ္ခ်ဳိ႕

သုုေဒၶါဓနမင္းၾကီးႏွင့္ မယ္ေတာ္ မဟာမာယာေဒဝီတုုိ႔၏ သားေတာ္ျဖစ္၏။ အက်င့္သီလ မေဖာက္မျပားေသာ မိေကာင္းဖခင္၏ သားျဖစ္၏။ အဥၨနမင္းၾကီး၏ သကၠရာဇ္ ၆၈ခုု ကဆုုန္လျပည့္ ေသာၾကာေန႔တြင္ ဖြားျမင္ေတာ္မူခဲ့သည့္ ရက္ခ်ဳပ္အျပည့္အစံုု ရွိ၏။ ၁၆ႏွစ္သားအရြယ္တြင္ အိမ္ေထာင္ျပဳ၍ သားေတာ္တစ္ပါး ထြန္းကား၏။ ၂၉ ႏွစ္တြင္ ေတာထြက္မူ၍ ၆-ႏွစ္မ်ွ ဒုုကၠရစရိယကုုိ က်င့္ေတာ္မူခဲ့၏။

ပိုက္ေလာ့ဆရာေတာ္ တရားပြဲမွ ၾသ၀ါဒမ်ား

- လူ႕ေလာကမွာေနရင္ စိတ္နဲ႕အာရံု အဆင္ေျပေအာင္ ေနတတ္ဖို႕ အေရးၾကီးတယ္။

- အေဖ မွားလည္း၊ အေဖ မွန္တယ္။ အေမ မွားလည္း၊ အေမ မွန္တယ္။

- မျပိဳင္ၾကပါနဲ႕။ ျပိဳင္ရင္ ရွံဳးျပီးသား။ ျပိဳင္ရမွာက ကိုယ့္ကိုယ္ကိုသာ ျပိဳင္ပါ။

- မ်က္ေတာင္တစ္ခတ္က စိတ္ရဲ႕ ၄၈ ပံု ၁ ပံု ရွိတယ္။

“ဘုန္းၾကီးနဲ႔စကားမေျပာတတ္ပါဘူး

ဟိုးအရင္က်ေနာ္တို႔ငယ္ငယ္တုန္းက ၾကာနီကန္ ဆရာေတာ္ ဦးဇဋိလ ေဟာထားတဲ့တရား
တပုဒ္က
၀တၳဳအေၾကာင္း ေလးတခုသတိရ မိလို႔ဒီဘေလာ့ေလး ေရးခ်င္စိတ္ ေပၚသြားရတာပါ ညီငယ္ ညီမငယ္
တို႔ကိုေရာ ဗဟုသုတ ရေစခ်င္တဲ့ဆႏၵ ေလးနဲ႔ပါ ေဆာင္ရန္ ေရွာင္ရန္ ေလးဆိုပါေတာ့..၊
ဟိုးအရင္ တခါက သဒၶါ တရားအလြန္ထက္သန္ျပီး ဘာသာေရးလိုက္စား တဲ့သူေ႒း မိသားစု တစု
ရွိတယ္ သူတို႔ မိသားစုေလးမွာ သူေ႒းၾကီးရယ္၊ သူေ႒းကေတာ္ၾကီးရယ္ အရြယ္ေရာက္ျပီျဖစ္တဲ့
သမီးေခ်ာေခ်ာ ေလးတေယာက္ ရယ္မိသားစု သံုးေယာက္ရွိတယ္၊ သူတို႔မိသားစု ေလးဟာ ဒါန

အာရံုနဲ႔မေနာ၊ ရုပ္နဲ႔နာမ္၊ ပညတ္နဲ႔ပရမတ္၊ သညာနဲ႔ပညာ၊

အာရုံနဲ႔မေနာ
အာ႐ုံနဲ႔ သညာေပါင္းေတာ့ သခၤါရျဖစ္သြားတယ္။ မေနာဟာ အာ႐ုံ
(၆) ပါးနဲ႔ေပါင္းတဲ့အတြက္ သခၤါရေတြ ျဖစ္ေနတယ္။ အာ႐ုံေတြ ေနာက္လုိက္လုိ႔
ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ၊ တဏွာ၊ မာန၊ ဒိ႒ိေတြျဖစ္ေနတယ္။ အာ႐ုံမလြတ္လုိ႔
တဏွာ၊ မာန၊ ဒိ႒ိ ရင္၀မွာ လွံစိုက္ေနတယ္။ အတြင္းနဲ႔ အျပင္ေပါင္းလုိ႔
အာ႐ုံမလြတ္လုိ႔ ပူရတာ။ အတြင္းမေနာက အျပင္အာ႐ုံကုိ ယူရင္ ဒိ႒ိပဲ။

အတၱနဲ႔အနတၱ

ေ၀ဒနာေပၚမွာ ငါမေရာေစနဲ႔။ ေရွ႕ကုိလည္းမေမွ်ာ္နဲ႔၊ ေနာက္ကုိလည္း
မေတြးနဲ႔၊ ပစၥဳပၸန္တည့္တည့္အေၾကာင္းသတ္ဖုိ႔လုိတယ္။ ထိတာက ႐ုပ္ သိတာက
နာမ္၊ ထိတာလည္း မၿမဲဘူး၊ သိတာလည္း မၿမဲဘူး။ အက်ိဳးနဲ႔ အေၾကာင္းျဖစ္လုိက္
ပ်က္လုိက္ မၿမဲပါလား။ ရြတ္လည္း မေနရဘူး၊ အဲဒါ အနတၱ၊ အဲဒီ အနတၱ
အသိေလးကို မ်က္ခ်ည္မျပတ္ အၿမဲတမ္းလုပ္ေန။ ျမင္တာ မၿမဲပါလား။ ၾကားတာ

၅ - ဥစၦဳေပတ၀တၳဳ

၇၃၇။ အရွင္ဘုရား အကြ်ႏု္ပ္၏ မ်ားျပားၾကီးက်ယ္ေသာ ဤၾကံေတာသည္ မ်ားျပားၾကီးက်ယ္လွစြာေသာ ေကာင္းမူအက်ိဳး ျဖစ္ပါ၏၊ ထုိၾကံေတာသည္ ယခုအခါ အကြ်ႏု္ပ္ သံုးေဆာင္ရျခင္းသို႔ မေရာက္ႏုိင္ေသးပါ၊ အရွင္ဘုရား ေျဖၾကားေတာ္မူပါေလာ့၊ ဤအက်ိဳးသည္ အဘယ္ကံ၏ အက်ိဳးပါနည္း။

၇၃၈။ အရွင္ဘုရား အၾကင္အခါ ထုိအကြ်ႏု္ပ္သည္ တစံုတခုေသာ ၾကံကို သံုးေဆာင္ျခင္းငွါ လံု႔လကိုလည္း ျပဳပါ၏၊ အားထုတ္ျခင္းကိုလည္း ျပဳပါ၏၊ ထုိအခါ ထိုၾကံေတာသည္ အကြ်ႏု္ပ္တုိ႔ကို ႏွိပ္စက္လည္း ႏွိပ္စက္ပါ၏၊ (သံလ်က္သြားႏွင့္တူေသာ ၾကံရြက္တုိ႔သည္) အကြ်ႏု္ပ္ကို ျဖတ္လည္းျဖတ္အပ္ပါ၏၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ အကြ်ႏု္ပ္သည္ အင္အားျပတ္သည္ျဖစ္၍ ျပင္းစြာ ဆင္းရဲျခင္းသို႔ ေရာက္လ်က္ ျမည္တမ္းေနရပါ၏၊ ဤအက်ိဳးသည္ အဘယ္ကံ၏ အက်ိဳးပါနည္း။

၄ - ေရ၀တီေပတ၀တၳဳ

၇၁၄။ အလြန္ယုတ္မာေသာ အက်င့္ရွိေသာ တစံုတေယာက္အား တစံုတခုကိုမွ် ေပးလွဴေလ့မရွိေသာေၾကာင့္ အပါယ္တံခါးပြင့္ေနေသာ ေရ၀တီ ထေလာ့၊ အၾကင္ငရဲ၌ မေကာင္းေသာ အလားရွိကုန္ေသာ ငရဲသူသတၱ၀ါတုိ႔သည္ ဆင္းရဲႏွိပ္စက္အပ္ကုန္သည္ျဖစ္၍ ညည္းတြားၾကရကုန္၏၊ ထုိငရဲသို႔ သင့္ကို ငါတုိ႔ ပို႔ေဆာင္ၾကကုန္အံ့။

၇၁၅။ ဤသိုိ႔လွ်င္ ေျပာဆုိၾကကုန္၍ ယမမင္း၏ တမန္ႏွင့္ တူကုန္ေသာ ခ်င္းခ်င္းနီေသာ မ်က္စိရွိကုန္ေသာ ၾကီးေသာ ကိုယ္ရွိကုန္ေသာ ထုိဘီလူးႏွစ္ေယာက္တုိ႔သည္ ေရ၀တီ၏ လက္ေမာင္းတုိ႔ကို တေယာက္တဖက္စီ ကိုင္ဆြဲၾက၍ တာ၀တိ ံသာနတ္အေပါင္း၏ အထံသို႔ ေဆာင္ယူသြားၾကကုန္၏။

၃ - နႏၵကေပတ၀တၳဳ

၆၅၈။ သူရ႒တုိင္း၏ အရွင္ျဖစ္ေသာ ပိဂၤလကမည္ေသာ မင္းသည္ ေမာရိယမင္းတုိ႔အား ခစားရန္သြားျပီးလွ်င္ သူရ႒တုိင္းသို႔ တဖန္ ျပန္လာခဲ့ျပီ။

၆၅၉။ ပိဂၤလကမင္းသည္ မြန္းတည့္ခ်ိန္္ ေနပူျပင္းေသာ အခါ၀ယ္ ႏူးညံ့ေသာ ေျမအျပင္သို႔ ခ်ဥ္းကပ္မိေလေသာ္ ျပိတၱာတုိ႔ ဖန္ဆင္းအပ္ေသာ ေမြ႕ေလ်ာ္ဖြယ္ရာ သဲေျမလမ္းခရီးကို ျမင္ေလျပီ။

၆၆၀။ ထုိအခါ ပိဂၤလကမင္းသည္ ရထားထိန္းကို “ဤလမ္းခရီးသည္ ေမြ႕ေလ်ာ္ဖြယ္ရွိ၏၊ ေဘးမရွိမူ၍ ခ်မ္းသာသည္၏ အျဖစ္ကို ရြက္ေဆာင္တတ္၏၊ ဥပဒၵေ၀ါ မရွိ၊ ရထားထိန္း ဤလမ္းခရီးျဖင့္ ဤအရပ္မွ သူရ႒တုိင္းသို႔ သြားၾကကုန္အံ့”ဟု မိန္႕ဆုိ၏။

၂ - ေသရီသကေပတ၀တၳဳ

၆၀၄။ အရွင္ဘုရားတုိ႔ နာေတာ္မူပါကုန္၊ အၾကင္ သဲကႏၱာရခရီး၌ (လမ္းမွားျပီးသြားေသာ) ထုိအခါ၀ယ္ နတ္သားႏွင့္ ကုန္သည္တုိ႔၏ ေပါင္းဆံုမိျခင္း ျဖစ္ခဲ့ပါ၏၊ ထုိနတ္သားႏွင့္ ကုန္သည္တုိ႔ အျပန္အလွန္ ေကာင္းစြာ ေျပာဆုိအပ္ေသာ စကားကိုလည္း ေျပာဆုိသည့္အတုိင္း အားလံုးေသာ အရွင္ဘုရားတုိ႔ နာေတာ္မူၾကပါကုန္။

၆၀၅။ အရွင္ဘုရားတုိ႔ အၾကင္ ပါယာသိရာဇညမင္းသည္ ဘုမၼစိုးနတ္၏အသင္း၀င္ အေပါင္းအေဖာ္အျဖစ္သို႔ ေရာက္၏၊ ေက်ာ္ေစာျခင္းရွိပါ၏၊ နတ္ျဖစ္ေနေသာ ထုိပါရာသိရာဇညသည္ မိမိ ဗိမာန္၌ ၀မ္းေျမာက္သည္ျဖစ္၍ လူတို႔ကို ေျပာဆုိပါ၏။

၄ - မဟာ၀ဂ္ (၁ - အမၺသကၠရေပတ၀တၳဳ)

၅၁၇။ ၀ဇၨီတုိင္းသားတုိ႔၏ ေ၀သာလီျမိဳ႕၌ အမၺသကၠရမည္ေသာ လိစၦ၀ီမင္းသည္ ျမိဳ႕ျပင္ပ၌ေနေသာ ျပိတၱာကို ျမင္ေသာေၾကာင့္ ထိုျမင့္ရာအရပ္၌ပင္ (အခ်င္း အသက္ရွင္ပါေလာ့၊ အသက္ရွင္ျခင္းသည္သာ ျမတ္၏ဟု) ေျပာဆုိေသာ စကား၏ အဓိပၸါယ္ကို သိလုိသည္ျဖစ္၍ ထုိျပိတၱာအား (ဤသို႔) ေမးျမန္းေလျပီ။

၅၁၈။ ဤတံက်င္လွ်ိဳထားေသာ ပုဂၢိဳလ္အား အိပ္ရျခင္း ထုိင္ရျခင္းသည္လည္း မရွိခဲ့၊ ေရွ႕သို႔တက္ျခင္း ေနာက္သို႔ဆုတ္ျခင္းသည္လည္း မရွိခဲ့၊ ဤ ပုဂၢိဳလ္အား စားဖြယ္ ေသာက္ဖြယ္ ခဲဖြယ္ အ၀တ္အရုံတုိ႔ကို သံုးေဆာင္ျခင္းဟု ဆုိအပ္ေသာ ခံစားျခင္းသည္လည္း မရွိခဲ့။

၁၀ - ဓာတု၀ိ၀ဏၰေပတ၀တၳဳ

၅၀၇။ ေကာင္းကင္၌ တည္ေနေသာ သင္၏(ကိုယ္၌) မေကာင္းေသာ အပုပ္နံ႕သည္ လူိင္၏၊ အပုပ္နံ႔လူိင္ေသာ သင္၏ ခံတြင္းကိုလည္း ပိုးေလာက္တုိ႔သည္ ခဲစားကုန္၏၊ သင္သည္ ေရွးဘ၀က အဘယ္ကံကို ျပဳခဲ့သနည္း။

၅၀၈။ ထုိ႔ထက္အလြန္မူကား (ကံႏူိးေဆာ္အပ္ေသာ သူတို႔က) လက္နက္ယူလ်က္ သင့္ကို အဖန္ဖန္လွီးျဖတ္ကုန္၏၊ ဆားငန္ေရျဖင့္ ေလာင္းဆြတ္၍ အဖန္ဖန္ လွီးျဖတ္ကုန္၏။

၅၀၉။ သင္သည္ ကိုယ္ျဖင့္၎ ႏူတ္ျဖင့္၎ စိတ္ျဖင့္၎ အဘယ္မေကာင္းမူကို ျပဳခဲ့သနည္း၊ အဘယ္ကံ၏ အက်ိဳးေၾကာင့္ ဤဆင္းရဲသို႔ ေရာက္ရသနည္း (ဟု အသွ်င္မာကႆပက ေမး၏)။

၉ - ကူဋ၀ိနိစၦယိကေပတ၀တၳဳ

၄၉၉။ (ေယာက္်ား) သင္သည္ နတ္ပန္းကို ပန္ဆင္လ်က္ ဦးရစ္ေပါင္းကာ လက္ေကာက္စေသာ လက္၀တ္တန္ဆာရွိသူ ျဖစ္ေပ၏၊ သင္၏ ကိုယ္ကို စႏၵကူးနံ႕သာျဖင့္ လိမ္းက်ံလ်က္ ၾကည္လင္ေသာ မ်က္ႏွာအဆင္းရွိသူ တက္သစ္စေန၏ အဆင္းကဲ့သို႔ တင့္တယ္သူ ျဖစ္ဘိ၏။

၅၀၀။ (ေယာက္်ား) သင္၏ ပရိသတ္၌ အက်ံဳး၀င္ကုန္ေသာ သင္၏ ဤအေျခြအရံနတ္တုိ႔သည္၎ သင္၏ တေသာင္းေသာ အေျခြအရံ နတ္သမီးတို႔သည္၎ ခရုသင္း လက္ေကာက္ လက္ၾကပ္တန္ဆာကို ၀တ္ဆင္ၾကကုန္၏၊ ေရႊနားသြယ္ပန္းကိုလည္း ထူးဆန္းစြာ ပန္ဆင္ၾကကုန္၏။

၈ - ဒုတိယမိဂလုဒၵကေပတ၀တၳဳ

၄၈၈။ (သင္သည္ ညဥ္႕အခါ၀ယ္) စုလစ္မြန္ခြ်န္ အထတ္တပ္ေသာ ျပာသာဒ္ေဆာင္၌၎ ေမြးရွည္ေကာ္ေဇာ ခင္းအပ္ေသာ အိပ္ရာပလႅင္၌၎ အဂၤါငါးပါးရွိေသာ တူရိယာျဖင့္ ေကာင္းစြာတီးမူတ္အပ္ေသာ သဘင္၌၎ ေမြ႕ေလ်ာ္စံေပ်ာ္ ေနရဘိ၏။

၄၈၉။ ထုိညဥ္႕အခါကုန္ဆံုး၍ ေနထြက္ေသာအခါ၌ သုသာန္သို႔ ၀င္လ်က္ မ်ားစြာေသာ ဆင္းရဲကို ခံရ၏။

၄၉၀။ သင္သည္ ကိုယ္ျဖင့္၎ ႏူတ္ျဖင့္၎ စိတ္ျဖင့္၎ အဘယ္မေကာင္းမူကံကို ျပဳခဲ့သနည္း၊ အဘယ္ကံ၏ အက်ိဳးေၾကာင့္ ဤဆင္းရဲကို ခံရသနည္းဟု (အသွ်င္နာရဒက ေမး၏)။

၇ - မိဂလုဒၵကေပတ၀တၳဳ

၄၇၈။ (သင္သည္ ညဥ္႕အခါ၀ယ္) ပ်ိဳမ်စ္ႏုနယ္၍ နတ္သားနတ္သမီးတုိ႔ ျခံရံခစားလ်က္ တပ္ႏွစ္သက္ဖြယ္ ျဖစ္ကုန္ေသာ ကာမဂုဏ္တုိ႕ျဖင့္ တင့္တယ္ဘိ၏၊ ေန႕အခါ၌မူကား သတ္ျဖတ္ညွဥ္းဆဲျခင္းကို ခံရ၏၊ (သင္သည္) ေရွးဘ၀က အဘယ္ကံကို ျပဳခဲ့သနည္း(ဟု အသွ်င္နာရဒ-က ေမး၏)။

၄၇၉။ အကြ်နု္ပ္သည္ ေရွးအခါက ေပ်ာ္ေမြ႕ဖြယ္ေကာင္းေသာ ႏွလံုးေမြ႕ေလ်ာ္ဖြယ္ရွိေသာ ေတာင္တုိ႔ျဖင့္ ကာရံေသာ ရာဇျဂိဳဟ္ျမိဳ႕၌ ေသြးစြန္းေသာ လက္ရွိသူ ၾကမ္းၾကဳတ္သူ သာသတ္မုဆုိး ျဖစ္ခဲ့ပါ၏။

၆ - ေသရိဏီေပတိ၀တၳဳ

၄၆၄။ အလြန္ၾကံဳလွီ၍ နံရိုးျပိဳင္းျပိဳင္းထြက္ေသာ မိန္းမ သင္သည္ အ၀တ္လည္းမပါ၊ စက္ဆုပ္ရြံရွာဖြယ္ အဆင္းသဏၭာန္လည္း ရွိ၏၊ ၾကံဳလွီ၍ အေၾကာျပိဳင္းျပိဳင္းထေသာ ကိုယ္ရွိလ်က္ ဤအရပ္၌ တည္ေနရေသာ သင္သည္ကား အဘယ္သူနည္း (ဟု ဥပါသကာက ေမး၏)။

၄၆၅။ အရွင္ အကြ်ႏု္ပ္သည္ ယမမင္းႏုိင္ငံ ျပိတၱာဘံု၌ အက်ံဳး၀င္ေသာ မေကာင္းေသာ လားရာရွိေသာ ျပိတၱာမ ျဖစ္ပါ၏၊ မေကာင္းမူ အကုသိုလ္ကံကို ျပဳခဲ့မိျခင္းေၾကာင့္ ဤလူ႔ဘံုမွ ျပိတၱာဘံုသို႔ လားေရာက္ရပါ၏ (ဟု ျပိတၱာမ-က ေျဖ၏)။

ေမတၱာပို႔လႊတ္ရန္။

၁။ အထက္အရပ္မွာ မ်ားသတၱ၀ါ၊
    ခ်မ္းသာကိုယ္စိတ္ ၿမဲၾကပါေစ။
    အႏၱရာယ္ကင္း ေဘးေတြရွင္း၊
    လက္ျငင္းခ်မ္းသာၾကပါေစ။ ။
၂။  ေအာက္အရပ္မွာ မ်ားသတၱ၀ါ၊

ပဋိစၥသမုပၸာဒ္ ၁၂ ပါး။

၁။ အ၀ိဇၨာ = အဟုတ္အမွန္ကို မသိတတ္ေသာတရား။
၂။ သခၤ ါရ = ျပဳျပင္ေစ့ေဆာ္တတ္ေသာ တရား။
၃။ ၀ိဉာဏ = ပဋိသေႏၶ ၀ိဉာဏ္စိတ္။
၄။ နာမရူပ = နာမ္ရုပ္။

အေကာင္းဆံုး လက္ေဆာင္။

        ဗုဒၶဘာသာ၀င္ သူေတာ္စင္တို႔ၾကားမွာ မိဘက သားသမီး ကိုပဲျဖစ္ျဖစ္၊ သားသမီးက
မိဘကိုပဲျဖစ္ျဖစ္၊ တပည့္က ဆရာကိုပဲျဖစ္ျဖစ္ တစ္ဦးဦးကို ေမတၱာျဖင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊
သနားဂရုဏာျဖင့္ေသာ္လည္းေကာင္း ေပးကမ္း တတ္ၾကပါသည္။ သံဃာေတာ္မ်ားကိုလည္း
ပစၥည္းေလးပါး အစရွိသျဖင့္ လွဴဒါန္းတတ္ၾကပါသည္။ လွဴဒါန္း ေပးကမ္းရတာေတြ အမ်ားႀကီး

ကေလးေတြကို ေကာ္ပတ္ရုပ္ထင္ေနၾကမယ္ဆိုရင္။

      ေလာကႀကီးမွာ လူ၊ နတ္၊ ျဗဟၼာ သတၱ၀ါေတြ အက်ိဳးစီးပြါးျဖစ္ဖို႔၊ လူ၊ နတ္၊ ျဗဟၼာ သတၱ၀ါ
ေတြ ခ်မ္းသာဖို႔၊ လူ၊ နတ္၊ ျဗဟၼာ သတၱ၀ါေတြ ေကာင္းက်ိဳးရဖို႔ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ  ရတနာ
သံုးပါး ပြင့္ေပၚလာတာ။  ဘုရားၾကည္ညိဳ၊ တရားၾကည္ညိဳ၊ သံဃာၾကည္ညိဳတယ္ ဆိုရင္ ကိုယ့္မိ
သားစု ၿငိမ္းေအးမွဳကို ကိုယ္လုပ္ေပးႏိုင္ၿပီလား?။ အဲဒါေလးကို ျပန္ဆန္းစစ္ ၾကည့္စမ္းပါ။  အခု

ေကာင္းမွဳကုသိုလ္တို ့၏ အစ။

   လူတစ္ဦးသည္ မိမိေၾကာင့္ လူႏွင့္သတၱ၀ါမ်ား ဆင္းရဲဒုကၡ ေရာက္ေစမည့္ အျပဳအမူ၊ အက်င့္စရိုက္မ်ား
မွေရွာင္ၾကဥ္ဖို ့ လိုပါသည္။ ဤသို ့ ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္းသည္ပင္ "လူ ့က်င့္၀တ္၊ လူ ့သီလ၊" ဟုဆိုႏိုင္ပါသည္။
မိမိကို အေၾကာင္းျပဳလ်က္ လူႏွင့္သတၱ၀ါတို ့ ဆင္းရဲဒုကၡ ေရာက္ေစေသာ အျပဳအမူ အက်င့္အလုပ္ မွန္သ

၅ - ကုမာရေပတ၀တၳဳ

၄၅၃။ ျမတ္စြာဘုရား၏ သဗၺညုတဉာဏ္ေတာ္သည္ အံ့ဖြယ္သေဘာရွိ၏၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ပုဂၢိဳလ္အားေလ်ာ္စြာ ဗ်ာဒိတ္စကားေဟာၾကားေတာ္မူ၏၊ ပုဂၢိဳလ္အခ်ိဳ႕တို႔သည္ ျပန္႕ေျပာေသာ ကုသုိလ္ရွိသူမ်ား ျဖစ္ၾကပါကုန္လ်က္ (ယုတ္ညံ႕နိမ့္က်သူမ်ား ျဖစ္ၾကကုန္၏)။ ပုဂၢိဳလ္အခ်ိဳ႕တုိ႔သည္ နည္းေသာ ကုသိုလ္ရွိသူမ်ား ျဖစ္ၾကပါကုန္လ်က္ (ျမင့္ျမတ္သူမ်ား ျဖစ္ၾကကုန္၏)။

၄၅၄။ ဤသတုိ႔သားသည္ကား သင္းခ်ိဳင္း၌ စြန္႕ပစ္ခံရလ်က္ ညဥ္႕အခါ၀ယ္ (နတ္၏) လက္မမွ ယုိက်ေသာ ႏုိ႕ရည္ျဖင့္ မွ်တရ၏၊ ဘီလူးတုိ႔သည္၎ ဘုတ္ျပိတၱာတုိ႔သည္၎ ကင္းသန္းတုိ႔သည္၎ ျပဳအပ္ေသာ ေကာင္းမူရွိေသာ သတို႔သားကို မညွဥ္းဆဲၾကကုန္။