Saturday, November 15, 2014

နင္တို႔အိမ္မွာပင့္ရွိထားတဲ့ဘုရား အားနာစရာႀကီး။

      ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျမန္မာလူမ်ိဳးတို႔၏ ေနအိမ္တိုင္းတြင္ ဗုဒၶရုပ္ပြား ဆင္းတုေတာ္မ်ားကို တည္
ထားကိုးကြယ္ၾကပါတယ္။ ယင္းသို႔ တည္ထားကိုးကြယ္ရာ၌ ၾကည္ညိဳမွဳ သဒၶါတရား အနည္းအမ်ား
အေပၚ တည္မွီလ်က္ ကိုးကြယ္ပံု အေနအထားခ်င္း မတူညီၾကပါ။ မိမိအိမ္တြင္ သက္ရွိထင္ရွား ဘု
ရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးကိုယ္တိုင္ သီတင္းသံုး စံပယ္ေတာ္မူသကဲ့သို႔ ရိုရိုေသေသ ၾကည္ညိဳ

ဆဌသဂၤ ီတိပုစၦက မဟာစည္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ ဩ၀ါဒေဆာင္ပုဒ္မ်ား(၆)။

  ***ဓမၼစၾကာလာ တရားေဆာင္ပုဒ္မ်ား***
           ==================
၁။  မုသာ,ပိသု၊ ဖရု,သမၼာ
     ဤေလးျဖာ၊ မိစၦာ၀ါစာတည္း။
၂။  မိစၦာ၀ါစာ၊ ေရွာင္ၾကဥ္တာ
     သမၼာ၀ါစာတည္း။ ။

မဟာေရာရု၀



ဤငရဲကား မီးေတာက္မီးလွ်ံမဟုတ္ဘဲ မီးခိုးေတြ တစ္ငရဲလံုး လႊမ္းဖံုးေန၏။ ငရဲသို႔က်ေရာက္သူတုိ႔ကို မီးခိုးေတြက အတြင္းအျပင္ အတင္း၀င္၍ ႏွဴးႏွပ္ၾကေလေတာ့၏။ ငရဲသူ ငရဲသားတုိ႔မွာ ဘာမွ်မတတ္ႏိုင္ၾကေတာ့ဘဲ သနားစဖြယ္ အားငယ္စြာ ေအာ္ေနၾကရရွာေလေတာ့သည္။ ဤငရဲကို “ဓူမေရာရု၀ငရဲ”ဟုလည္းေခၚ၏။

ဓူေမဟိ ပ၀ိသိတြာန၊ ေသဒမာနာ ဒယာ၀ဟံ။
မဟာရ၀ံ ရ၀ေႏၱတၳ၊ ၀ုစၥေတ ဓူမေရာရုေ၀ါ။

ေရာရု၀ငရဲ

“ေရာရု” ဟူေသာပါဠိသည္ “ျပင္းစြာငိုေၾကြးျခင္း” ဟူေသာ အနက္ကိုျပ၏။ ထုိငရဲ၌ မီးေတာက္တုိ႔သည္ တဟုန္းဟုန္းထလ်က္ ရွိ၏။ ငရဲသို႔ က်ေရာက္လာသူတို႔အား ထုိမီးေတာက္မီးလွ်ံမ်ားက ဒြါရ ၉-ေပါက္မွ အတင္း၀င္ေရာက္ ေလာင္ကြ်မ္းသျဖင့္ အလြန္အားငယ္စြာ တစာစာေအာ္ၾကရရွာေလသည္။ ဤသို႔ မီးေတာက္မီးလွ်ံ အေလာင္ခံေနရေသာေၾကာင့္ “ဇလေရာရု၀”ဟုလည္းေခၚသည္။

သံဃာတငရဲ

အျပင္းအထန္ ၾကိတ္ေခ် သတ္ျဖတ္ရာျဖစ္ေသာ ငရဲကို “သံဃာတငရဲ” ဟုေခၚသည္။ ထုိငရဲ၏ ေအာက္ေျမအျပင္မွာ မီးအလွ်ံေတြထလ်က္ အထု ၉-ယူဇနာရွိေသာ သံေျမျပင္ၾကီးတည္း။ ထုိငရဲသို႔ က်ေရာက္ေသာသူမ်ားကို ထုိသံေျမအျပင္၌ (ထန္းပင္ငုတ္ ကေလးေတြကို စိုက္ထားသလုိ) ခါးထိေအာင္ စုိက္ထားၾကသည္။ ထုိအခါ အေရွ႕အရပ္မွလာေသာ သံေတာင္ၾကီးက စားမည္ ၀ါးမည္ဟု ဆုိေနသလုိ တဒိန္းဒိန္း တျခိမ္းျခိမ္းျမည္ဟီးလ်က္ ၾကိတ္ကာ ၾကိတ္ကာ အေနာက္အရပ္သို႔ သြားျပီးေနာက္ ေတာင္အရပ္မွ သံေတာင္ၾကီးက ထုိနည္းအတုိင္းပင္ ၾကိတ္ကာ ၾကိတ္ကာ ေျမာက္အရပ္သို႔သြားျပီးလွ်င္ အေနာက္အရပ္သို႔ေရာက္ျပီးေသာ သံေတာင္ၾကီးကလည္း အေရွ႕အရပ္သို႔ ၾကိတ္ကာ ၾကိတ္ကာ ျပန္၍လာေလသည္။ ဤနည္းအတုိင္းပင္ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာမွ သံေတာင္ေတြ (သန္းဥတုပ္သလုိ) ဖိနိပ္ၾကိတ္ေခ်ေသာ္လည္း အကုသိုလ္ကံမကုန္သမွ် ငုတ္စုစုေပၚထြက္လ်က္ ဆက္ကာ ဆက္ကာ အၾကိတ္ခံရရွိေလသည္။

သဥၥိဳ၀္းငရဲ

“သဥၥိဳ၀္”ဟူေသာပါဠိကို ျမန္မာလုိ “သိဥၥိဳး”ဟု ျပန္ထာသည္။ “သံ = အဖန္ဖန္ + ဇိ၀ = အသက္ရွင္ရာငရဲ” ဟုဆိုလုိသည္။ ထုိငရဲသို႔ က်ေရာက္လာေသာ သတၱ၀ါကို ငရဲထိန္းတုိ႔က အပုိင္းပုိင္းျပတ္ေအာင္ ခုတ္ျဖတ္ၾက၏။ ထုိကဲ့သို႔ ခုတ္ျဖတ္ၾကသည့္အတြက္ တစ္ခါတည္းေသစရာပင္။ သို႔ေသာ္ အကုသိုလ္ကံ မကုန္ေသးသမွ် တစ္ခါတည္း ေသေၾကေပ်ာက္ပ်က္မသြားဘဲ ထပ္ကာထပ္ကာ အသက္ရွင္လ်က္ ငရဲထိန္တို႔၏ ခုတ္ျဖတ္မူ သတ္ပုတ္မူကိုသာ ျပင္းစြာခံၾကရရွာေလသည္။ အကုသိုလ္ကံ၏ ေၾကာက္ဖြယ္ေကာင္းပံုသည္ ငရဲ၌ သာ၍ ထင္ရွားေပသည္။

ဘံုအေၾကာင္း


သတၱ၀ါတို႔၏ တည္ေနရာအရပ္ကို ပါဠိလုိ “ဘူမိ”၊ ျမန္မာလုိ “ဘံု” ဟုေခၚသည္။ ထိုဘံုသည္ အပါယ္ ၄-ဘံု၊ ကာမသုဂတိ ၇-ဘံု၊ ျဗဟၼာ့ဘံု ၂၀အားျဖင့္ ၃၁-ဘံုရွိ၏။ ထုိတြင္ အပါယ္ ၄-ဘံုဟူသည္ ငရဲဘံု၊ တိရစၧာန္ဘံု၊ ျပိတၱာဘံု၊ အသူရကာယ္ဘံုမ်ားတည္း။ ကာမသုဂတိ ၇-ဘံုဟူသည္ လူ႔ဘံုႏွင့္ နတ္ျပည္ ၆-ထပ္တည္း။ နတ္ျပည္ ၆-ထပ္ကား စတုမဟာရာဇ္၊ တာ၀တိ ံသာ၊ ယာမာ၊ တုသိတာ၊ နိမၼာနရတိ၊ ပရိနိမၼိတ၀သ၀တၱိတည္း။ ျဗဟၼာ ၂၀-တြင္ ရူပ ျဗဟၼာ့ဘံု ၁၆၊ အရူပျဗဟၼာ့ ၄-ဘံုတည္း။

ေသၿပီး ၇ ရက္ (သို႕) အႏၲရာဘ၀၀ါဒ

အႏၲရာဘ၀၀ါဒ လူတစ္ေယာက္ေသဆံုးေသာအခါ (၇) ရက္မလည္မီ
မိမိပိုင္ဆိုင္ရာေနအိမ္ (ဘံု) ထဲတြင္ တေစၧသူရဲဘ၀ႏွင့္ ရွိေနျပီး
(၇)ရက္ ျပည့္ေျမာက္ေသာအခါမွသာ မိမိလားေျမာက္ရမည့္ ဘံုဘ၀အေထြေထြသို႔
ကူးေျပာင္းေရာက္ရွိသည္ဟူေသာ "အယူ၀ါဒ" တစ္ခုရွိပါ၏။

ဗုဒၶ၀ါဒသည္ ကိုးကြယ္သည့္ ဘာသာ (Religion) မဟုတ္ ( ကိုးကြယ္ျခင္း ႏွင့္ က်င့္သံုးျခင္း )

                                                     ဗုဒၶ၀ါဒသည္ ကိုးကြယ္သည့္ ဘာသာ (Religion) မဟုတ္
( ကိုးကြယ္ျခင္း ႏွင့္ က်င့္သံုးျခင္း )
ဇာတံ သရဏေတာ ဘယံ-ကိုးကြယ္ရာမွ ေဘး ျဖစ္တတ္သည္-ဟူေသာ ဗုဒၶစကားေတာ္အရ သတၱ၀ါမ်ားစြာတို႔သည္ ကိုးကြယ္မွား၍ ေဘးဒုကၼမ်ားစြာ ေရာက္ခဲ့ၾကသည္။ ေရာက္ေနၾကသည္။ ေရာက္ၾကလိမ့္ဦးမည္။
သတၱ၀ါမ်ားစြာတို႔သည္ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာ အျဖာျဖာကို လိုလားေတာင့္တေသာေၾကာင့္လည္း ကိုးကြယ္ရာ ရွာၾကသည္။ ေဘးအႏၲရာယ္တခုခုျဖင့္ ျခိမ္းေျခာက္ခံရေသာေၾကာင့္လည္း ကိုးကြယ္ရာ ရွာၾကသည္။

လူ႔ဘဝ၏ေအာင္ျမင္တိုးတက္ျခင္းသို႔သြားရာေလွခါး(၃၀)ထစ္

၁။ ကတိအေပးနည္းပါေစ။
၂။ အမွန္ကို အျမဲေျပာပါ။
၃။ မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္းထားရွိပါ။
၄။ သူတစ္ပါး မေကာင္းေၾကာင္း ဘယ္အခါမွ မေျပာႏွင့္။
၅။ မိမိ၀င္ေငြႏွင့္ ေလာက္ငွေအာင္ သံုးစြဲပါ။ွ
၆။ မိမိ၏ဘယ္လုပ္ငန္းတြင္မဆို ကြ်မ္းက်င္မႈရိွပါစ။
၇။ မူးယစ္ေစသည့္ အရာမ်ားကို ေရွာင္ၾကဥ္ပါ။

ေမတၱာ ၃ ပါး။

၁။ ဟိတဖရဏ ေမတၱာ = သတၱ၀ါ အေပါင္းတို႔ ေဘးကင္းျခင္းကို လိုလားျခင္း။
၂။ ဥပစာရ ေမတၱာ      = ရန္သူ၊ ခ်စ္သူ၊ လ်စ္လွဴရွဳသူ၊ ဤ ၃- ေယာက္တို႔ကို ကိုယ္နဲ႔ အတူ
                                ခ်စ္ျခင္း။
၃။ အပၸနာ ေမတၱာ        = စ်ာန္စိတ္ႏွင့္ ယွဥ္ေသာ ခ်စ္ျခင္း တို႔ ျဖစ္ပါတယ္။

ကံျဖစ္၊ ကံစြမ္းအား၊ ကံကုန္ျခင္း ။

         ကိေလသာကို အေျခခံၿပီးေတာ့ ကံတရားေတြက စုမိေဆာင္းမိ ျဖစ္လာတယ္။ ကံတရား
ေတြ စုမိေဆာင္းမိ ျဖစ္လာလို႔ရွိရင္ ဒီ ကံတရားေတြက အက်ိဳးတရားကို ထုတ္လုပ္လာတယ္။ ဆို
လိုတာက ကိေလသာရွိရင္ ကံရွိမွာပဲ။ မေရွာင္လြဲႏိုင္ဘူး။ အဲဒီလို လည္ပတ္ၿပီးေတာ့ ျဖစ္ေနတာ
ကို “၀ဋ္” လည္တယ္လို႔ေျပာတာ။

လာဘ္အရာ၌ ဧတဒဂ္ဘြဲ႕ထူး ခ်ီးျမင့္ခံ ရွင္သီ၀လိမေထျမတ္ႀကီး။

         ရွင္သီ၀လိ မေထျမတႀကီးသည္ လာဘ္အရာ၌ ဧတဒဂ္ဘြဲ႕ထူး ခ်ီးျမင့္ခံယူ ရရွိေတာ္မူေသာ
ရဟႏၱာ အရွင္ျမတ္ႀကီး ျဖစ္ပါ၏။ အရွင္ျမတ္ႀကီးသည္ ၀ိပႆီ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ လက္ထက္ေတာ္
ကတည္းက ဘုရားရွင္ႏွင့္ သံဃာေတာ္မ်ားကို အလွဴႀကီးေပး၍ လဘ္လာဘ ေပါမ်ားေသာအရာ
တြင္ အသာဆံုး၊ အျမတ္ဆံုး ဧတဒဂ္ဘြဲ႕ကို ရရွိႏိုင္ပါေၾကာင္း ဆုေတာင္းခဲ့ပါသည္။ ထို႔ေနာက္ ဘ၀

ေလာကဓံတရား ရွစ္ပါးႏွင့္ ေလာကဓံကိုဆင္ျခင္ပံု။

     ေလာကဓံတရား ရွစ္ပါးမွာ (၁) လာဘ = ပစၥည္းဥစၥာရျခင္း။ (၂) အလာဘ =  ပစၥည္းဥစၥာရျခင္း။
(၃) ယသ = အေျခြအရံ ေပါမ်ားျခင္း။  (၄) အယသ = အေျခြအရံ မရွိျခင္း။ (၅) နိႏၵာ = အကဲ့ရဲ႕ခံရ
ျခင္း။ (၆) ပသံသာ = အခ်ီးမြမ္း ခံရျခင္း။ (၇) သုခံ = ခ်မ္းသာျခင္း။ (၈) ဒုကၡံ = ဆင္းရဲျခင္းတို႔ျဖစ္
ၾကပါသည္။
       ဗုဒၶရွင္ေတာ္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ လူမွန္သမွ် ေလာကဓံရွစ္ပါးႏွင့္ ေတြ႕ႀကံဳၾကရမည္ ျဖစ္ေသာ

ဗုဒၶဘာသာ ယဥ္ေက်းမွဳ အသိပညာေပးေဆာင္ပုဒ္မ်ား (၇)။

“ ရွင္မဟာသီလ၀ံသ ဆံုးမစာ (၆) ”
====================
၅၆။ သို႔ပင္တေစ၊ မေနရသာ၊
ေက်ာင္းကခြာေသာ္၊ ေနာင္ခါေနာင္တ၊ ရွိတယ္စြ။
၅၇။ အတတ္ပညာ၊ တတ္မွသာလွ်င္၊
ေက်ာင္းမွာေနက်ိဳး၊ နပ္မည္ပ။

Friday, November 14, 2014

အေၾကာင္း ၄-ပါးတုိ႔ ျပဳျပင္ေနပံု


ဤေနရာ၀ယ္ ဓာတ္ၾကီးေလးပါးတုိ႔ စုေပါင္းေနပံုႏွင့္ ကံ၊ စိတ္၊ ဥတု၊ အာဟာရေၾကာင့္ ရုပ္တုိ႔ ျဖစ္ရေၾကာင္းကို ထင္ရွားေစရန္ထပ္ရွင္းပါဦးမည္။ ေရွးဦးစြာ ေျမၾကီးျဖင့္ ျပဳလုပ္အပ္ေသာ လူရုပ္ကေလးကို စဥ္းစားၾကစို႔။ ေျမမူန္႔ေတြခ်ည္းသက္သက္ လူရုပ္ျဖစ္ႏုိင္မလား။ မျဖစ္ႏုိင္။ ေျမမူန္႔ေတြခ်ည္းသက္သက္ လူရုပ္ျဖစ္ႏုိင္မလား။ မျဖစ္ႏုိင္။ ေျမမူန္႔ခ်ည္းသက္သက္ ထားလွ်င္ ေလတုိက္သျဖင့္ လြင့္သြားလမ့္မည္။ သို႔ျဖစ္၍ လြင့္မသြားႏုိင္ေအာင္ ေရဆြတ္ေပးရလိမ့္မည္။

ေျမႏွင့္ေရ ေပါင္းမိရုံျဖင့္လည္း လူရုပ္ျဖစ္ဖို႔ မဆုိထားဘိ စည္းစည္းလံုးလံုးပင္ မျဖစ္ႏုိင္ေသး။ ထုိ႔ေၾကာင့္ စည္းလံုးမိေအာင္ စုေပးရဦးမည္။ ထုိမွ်ျဖင့္လည္း လူရုပ္မျဖစ္ႏုိင္ေသး။ ေရဆြတ္ထားသျဖင့္ စိုးစြတ္ေနေသာရႊံ႕ကို အရုပ္လုပ္ျဖစ္ရုံ ခပ္ထန္႔ထန္႔ျဖစ္ေအာင္ ေနလွန္းေပးရဦးမည္။ ထုိသို႔ ေျမဓာတ္ ေရဓာတ္ လံုးေထြးမိေအာင္ ျပဳေပးေသာ ေလဓာတ္၊ အပူ(မီး)ဓာတ္တုိ႔ျဖင့္ သင့္တင္ရုံညီမွ်ေနေသာ ရႊံ႕ကိုမွ အရုပ္ျပဳလုပ္တတ္သူက အရုပ္လုပ္ေပးေသာေၾကာင့္ လူရုပ္ကေလး ျဖစ္လာရေလသည္။ ဤကား ဥပမာသေဘာအားျဖင့္ ေျပာျပျခင္းသာတည္း။

အာရုံ ၅-ပါးအက်ယ္

အာရုံ
“အာရမၼဏ”ဟူေသာပါဠိကို ျမန္မာလု “အာရုံ” ဟုျပန္ထားၾကသည္။ “စိတ္၏ေမြ႕ေလ်ာ္ရာ”ဟုဆိုလိုသည္။ မည္သည့္ စိတ္မဆို အာရုံတစ္ခုခုႏွင့္ ကင္း၍မျဖစ္ႏုိင္။ အာရုံရွိမွသာ စိတ္ျဖစ္ႏုိင္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အာရုံဟူသမွ်သည္ စိတ္၏ေပ်ာ္ေမြ႕ရာျဖစ္သည္။ ထုိအာရုံမ်ားတြင္ အဆင္းအေရာင္ျဖစ္ေသာ ရုပ္တရားကို ရူပါရုံဟု ေခၚ၏။ အသံရုပ္ကို သဒၵါရုံ၊ အနံ႔ရုပ္ကို ဂႏၶာရုံ၊ အရသာရုပ္ကို ရသာရုံ၊ အေတြ႕ရုပ္ကို ေဖာ္႒ဗၺာရုံ ဟုေခၚသည္။

(“ဓမၼာရုံ” ဟူသည္ကား ရုပ္ခ်ည္းသက္သက္မဟုတ္၊ ရုပ္တခ်ိဳ႕ႏွင့္ စိတ္ ေစတသိက္ နိဗၺာန္ပညတ္ အားလံုးတည္း။)

ပသာဒရုပ္ ၅-ပါးအက်ယ္

ယခုအခါ အသံဖမ္း အရိပ္ဖမ္း ဓာတ္မ်ားကို ေတြ႕ရသကဲ့သို႔ ထုိ႔အတူ ခႏၶာကိုယ္အတြင္း၌လည္း ဆုိင္ရာအာရုံကို ဖမ္းႏုိင္ေသာ အၾကည္ဓာတ္မ်ား ရွိၾကေလသည္။ ထိုအၾကည္ဓာတ္ကိုပင္ ပါဠိလုိ “ပသာဒ”ဟုေခၚသည္။

စကၡဳပသာဒ
မ်က္လံုးအတြင္း၌ရွိေသာ အၾကည္ဓာတ္ကို စကၡဳပသာဒဟု ေခၚသည္။ မ်က္လံုးအတြင္း မ်က္နက္၀ုိင္း၏ အလယ္၌ ဤစကၡဳအၾကည္ဓာတ္ေပါင္းမ်ားစြာ ပ်ံ႕ႏွံ႔လ်က္ရွိ၏။ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ အဆင္းအေရာင္ (ရူပါရုံ) မ်ားကို ဤစကၡဳအၾကည္ဓာတ္က ဖမ္းမိေသာအခါ ထုိရူပါရုံကို သိေသာ စကၡဳ၀ိညာဥ္ေခၚ ျမင္သိစိတ္ျဖစ္၏။

မဟာဘုတ္ (ဓာတ္ၾကီး) ၄-ပါးအက်ယ္

ပထ၀ီဓာတ္
ပကတိေျမသည္ ထုိထို အရာ၀တၳဳတုိ႔ကို ခံယူေဆာင္ထားႏုိင္ေလာက္ေအာင္ ခိုင္မာသကဲ့သို႔ အတူျဖစ္ဖက္ ရုပ္ တရားစုကို ခံယူေဆာင္ထားနုိင္ေလာက္ေအာင္ ခုိင္မာေသာရုပ္ကို ပထ၀ီဓာတ္ (ေျမဓာတ္) ဟုေခၚသည္။ ပကတိေျမၾကီးႏွင့္ ေက်ာက္ခဲ၊ သံခဲစသည္တုိ႔မွာ ဤပထ၀ီာတ္လြန္ကဲေသာ ရုပ္အစုအေ၀းမ်ားတည္း။

အာေပါဓာတ္
ပကတိေရသည္ ေျမမူန္႔ ဖုန္မူန္႔ စသည္တုိ႔ကို ေပါင္းစပ္သကဲ့သို႔ အတူျဖစ္ဖက္ ရုပ္မူန္႕ကေလးေတြကို ေပါင္းစပ္ေစႏုိင္ေသာ (ပူးတြဲေစႏုိင္ေသာ) ရုပ္ကို အာေပါဓာတ္(ေရဓာတ္) ဟုေခၚသည္။ ဤအာေပါဓာတ္သည္ သတၱိလြန္ကဲေသာအခါ မိမိႏွင့္အတူျဖစ္ေသာ ရုပ္မ်ားကို အရည္ျဖစ္ေအာင္ ယူေဆာင္လ်က္ ယိုစီးျခင္းသေဘာလည္း ရွိေသးသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ပကတိေရ၊ က်င္ငယ္၊ တံေတြး၊ ႏွပ္ စသည္တုိ႔မွာ အာေပါဓာတ္လြန္ကဲေသာ ရုပ္အစု ျဖစ္ၾကေပသည္။

ရုပ္ခႏၶာကိုယ္အေၾကာင္း


ပဋိသေႏၶတည္စကပင္ ကလလေရၾကည္ေခၚ ရုပ္ခႏၶာကိုယ္ကေလး ပါ၀င္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ တစ္ဘ၀လံုးအတြက္ ရုပ္ခႏၶာကိုယ္၏ အျဖစ္အပ်က္ကို နားလည္သင့္ၾကေပသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ရုပ္ႏွင့္စပ္၍ မွတ္ဖြယ္မ်ားကို ျပပါအံုးမည္။

ရုပ္ေခၚပံု
“ရူပ” ဟူေသာ ပါဠိကို ျမန္မာလုိ “ရုပ္” ဟုေခၚ၏။ “ေဖာက္ျပန္တတ္ေသာ သေဘာတရား”ဟု ဆုိလုိသည္။ ေဖာက္ျပန္ျခင္း၏ အေၾကာင္းကား - အေအးအပူ စေသာအားျဖင့္ မ်ားစြာရွိ၏။ ထုိတြင္ အေအးေၾကာင့္ ရုပ္ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးပံုကား ေဆာင္းအခါအသားအေရကြဲျခင္း၊ အလြန္ခ်မ္းေသာအခါ အသားအေရ ညိဳမည္းျခင္း၊ အေအးမိ၍ ဖ်ားျခင္း၊ ေလာကႏၱရိတ္ ငရဲသားတုိ႔၏ ကမၻာကိုခံေသာ ေရသို႔က်၍ မြမြေၾကရျခင္း စသည္မ်ားတည္း။

ဗုဒၶ ၀စန ၃ ပါး။

၁။ ပထမ ဗုဒၶ၀စန = အေနကဇာတိ သံသာရံ အစခ်ီ၍ ဥဒါန္းက်ဴးေသာ စကား၊ ဘုရားျဖစ္ေတာ္
                         မူစ၌ ေဟာၾကားေတာ္မူ၏။
၂။ ပစၦိမ ဗုဒၶ၀စန = ဟႏၵဒါနိ ဘိကၡေ၀ အာမႏၱယာမိ အစခ်ီေသာစကား။

ကံ၊ ၾကမၼာ၊ ၀ဋ္ ။

           “ကံ” ဆိုတာကေတာ့ အားလံုးသိေနၾကတဲ့အတိုင္း မိမိရဲ႕သႏၱာန္မွာ ျဖစ္တဲ့စိတ္ရဲ႕
လွံဳေဆာ္မွဳ မေနာကံ၊ ႏွဳတ္ကထုတ္ေျပာမွဳ ၀စီကံ၊ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ျပဳလုပ္မွဳ ကာယကံလို႔
အေကာင္းအဆိုး(၂)မ်ိဳး ကြဲျပားလ်က္ ရွိတယ္။ အဲဒီ ကာယကံ၊ ၀စီကံ၊ မေနာကံေတြထဲမွာ
မေကာင္းတဲ့ ကာယကံ၊ မေကာင္းတဲ့ ၀စီကံ၊ မေကာင္းတဲ့ မေနာကံကို ရံဖန္ရံခါ ပုထုဇဥ္ေတြ

ဘုရားတည္ျခင္း ႏွစ္မ်ိဳး။

         ဗုဒၶဘာသာ အမ်ားစုသည္  ဘုရားတည္ရန္ အလြန္စိတ္၀င္စားၾက၏။ ဘုရားတည္ျခင္းသည္
ေျမျပင္မွာတည္ျခင္းႏွင့္ လူသားမ်ား၏ ႏွလံုးသား၌ တည္ျခင္းဟူ၍ ႏွစ္မ်ိဳးရွိ၏။ ေျမျပင္မွာ တည္
ေသာဘုရားသည္ သဘာ၀ ရာသီဥတုဒါဏ္ေၾကာင့္ ႏွစ္အနည္းငယ္ၾကာလွ်င္ ပ်က္စီးေပ်ာက္ကြယ္
သြားရသည္သာ ျဖစ္၏။ စာေပမ်ား သင္ၾကားပို႔ခ်ေပးျခင္း၊ တရားပြဲမ်ား က်င္းပ၍ ေဟာၾကားျပသ
ေပးျခင္းသည္ လူတို႔၏ ႏွလံုးသား၌ ဘုရားတည္ေပးျခင္းပင္ ျဖစ္၏။

အတၱကိလမထာႏုေယာဂအက်င့္။

         အတၱကိလမထာႏုေယာဂအက်င့္ဆိုတာ မိမိကိုယ္ကို ပင္ပန္းေအာင္ျပဳလုပ္တဲ့အက်င့္ပါ။
ဘာေၾကာင့္ ဒီအက်င့္ကို က်င့္ၾကသလဲဆိုေတာ့ မိမိကိုယ္ကို သင့္ေလ်ာ္တဲ့ ကာမဂုဏ္ေတြျဖင့္
ေကၽြးေမြးျပဳစု ထားရင္ တပ္မက္လိုခ်င္တဲ့ ကိေလသာေတြ ျဖစ္ပြားတယ္။ အ၀တ္အစား အစရွိ
ေသာ ကာမဂုဏ္ေတြကို မေပးဘဲ ပင္ပန္းဆင္းရဲေအာင္က်င့္မွ တပ္မက္လိုခ်င္တဲ့ ကိေလသာေတြ

ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ခ်မ္းေျမ့ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ ဘာသာတရား ေဆာင္ပုဒ္မ်ား(၆)။

  ”ကိေလသာ”
    xxxxxxxxxxx
မိမိကိန္းရာ၊ သတၱ၀ါကို၊
ဗ်ာပါလွိဳက္ဆူ၊ ပူေလာင္ေစတတ္၊
ႏွိပ္စက္တတ္၍၊ ထပ္ထပ္ ညစ္ေပ၊
ျပဳတတ္ေလ၊ ဆယ္ေထြ ကိေလသာ။ ။

Thursday, November 13, 2014

ကံသာအမိ ကံသာအဖ


မိမိျပဳေသာကံသည္ မိမိကို ပဋိသေႏၶစိတ္ရင္ကပင္ ကြဲျပားေအာင္ျပဳရုံသာမက ရုပ္အဆင္း ကြဲျပားေအာင္၊ အမ်ိဳးအေဆြ ကြဲျပားေအာင္၊ ခ်မ္းသာဆင္းရဲ ကြဲျပားေအာင္လည္း မိမိကံကပင္ မိမိကို စီမံလုိက္သည္။ ထင္ရွားေစအံ့ - လူတစ္ေယာက္သည္ ကုသိုလ္ကံကို ဉာဏ္ႏွင့္ယွဥ္လ်က္ ထက္ထက္သန္သန္ျပဳ၏။ လူတစ္ေယာက္ကား ကုသိုလ္ကိုမျပဳ။ ျပဳေသာ္လည္း ထက္ထက္သန္သန္မဟုတ္။ ထုိသူ ၂-ေယာက္တုိ႔ လူ႔ပဋိသေႏၶ ေနၾကရလွ်င္ ကုသိုလ္ရွင္က ခ်မ္းသာေသာ အမိ၀မ္း၌ ပဋိသေႏၶေနရ၏။ မိခင္သည္ လိမၼာနားလည္သူျဖစ္လ်က္ ကိုယ္၀န္ကေလး မဆင္းရဲေလေအာင္ အထုိင္အထ သတိထား၏။ ပူလြန္း စပ္လြန္းေသာ အစာႏွင့္ ေအးလြန္းေသာ အစာကို ေရွာင္ၾကဥ္၏။

ပဋိသေႏၶေခၚပံုႏွင့္ ပဋိသေႏၶေနျခင္း၏ အေၾကာင္း ၃-ပါး

ပဋိသေႏၶေခၚပံု
ေရွ႕အခန္း၌ ျပခဲ့ေသာ အစီအစဥ္ျဖင့္ စုေတျပီးေနာက္ ကံအားေလ်ာ္စြာ ဘ၀သစ္၌ ပထမဆံုး စိတ္ ေစတသိက္ႏွင့္ ရုပ္မ်ား ျဖစ္ၾကေလသည္။ ထုိ ပထမဆံုး ျဖစ္ေသာ စိတ္ ေစတသိက္ရုပ္မ်ားကိုပင္ “ပဋိသေႏၶ” ျမန္မာလုိ “ပဋိသေႏၶ တည္ေနျခင္း”ဟု ေခၚသည္။ ထုိ ပဋိသေႏၶဟူေသာ ပါဠိစကား၌ ဘ၀ေဟာင္း အျပတ္တြင္ “ဆက္စပ္၍ ျဖစ္ျခင္း” ဟုဆိုလုိသည္။

ပဋိသေႏၶ ၄-မ်ိဳး
ထုိ ပဋိသေႏၶ စိတ္ ေစတသိက္ ရုပ္မ်ားသည္ ကံေၾကာင့္ ျဖစ္ရကား ကံအမ်ိဳးမ်ိဳးလုိက္၍ ၾသပပါတိက ပဋိသေႏၶ၊ သံေသဒဇ ပဋိေႏၶ၊ အ႑ဇ ပဋိသေႏၶ၊ ဇလာဗုဇ ပဋိသေႏၶဟု ၄-မ်ိဳး ျပား၏။

ပဋိသေႏၶစိတ္ျဖစ္ပံု


စုေတစိတ္ ျဖစ္ျပီးေနာက္ ဘ၀အသစ္၌ ပဋိသေႏၶစိတ္ျဖစ္၏။ စုေတစိတ္ႏွင့္ ပဋိသေႏၶစိတ္တုိ႔သည္ ခ်က္ခ်င္းဆက္၏။ စုေတစိတ္ႏွင့္ ပဋိသေႏၶစိတ္တို႔ အလယ္မွာ အခ်ိန္ကာလ အၾကားကေလးမွ် မျခားေတာ့ေခ်။ ဘ၀အသစ္ ေရာက္ဖို႔ရာ ထိုမွ်ေလာက္ပင္ ျမန္လွ၏။ လူ႔ျပည္မွ စုေတ၍ နတ္ျပည္ေရာက္သူျဖစ္ျဖစ္၊ ငရဲေရာက္သူျဖစ္ျဖစ္ စုေတျပီးသည္ႏွင့္ တစ္ျပိဳင္နက္ ပဋိသေႏၶစိတ္ဆက္ကာ ဆုိင္ရာဘ၀အသစ္၌ ခႏၶာအသစ္ ထူေထာင္မိေလသည္။

အလြန္ထူးဆန္းေသာတခ်ိဳ႕အေၾကာင္း


မိဘ ၂-ဦးတုိ႔ ထိထိေရာက္ေရာက္ ေပ်ာ္ျမဴးျခင္း မရွိၾကေသာ္လည္း ပဋိသေႏၶတည္ေနႏုိင္၏။ အေလာင္းေတာ္ သု၀ဏၰသာမ(သု၀ဏၰသွ်ံ) ၏ မိခင္သည္ ပန္းပြင့္ခါစ အခါ၀ယ္ ခမည္းေတာ္က ခ်က္ကို သံုးသပ္ရုံမွ်ျဖင့္ သေႏၶရ၏။ စ႑ပေဇၨာတမင္း၏ မိခင္သည္ ပန္းပြင့္ခါစ၀ယ္ ကင္းေလွ်ာက္သြားသည္ကို သာယာမိရုံမွ်ျဖင့္ သေႏၶရ၏။ ဗ်ိဳင္းေအာက္တုိ႔သည္ မုိးဦးအခါ ေတာင္ေလလာသည္ကို သာယာသျဖင့္ သေႏၶရၾက၏။ ဘုရားရွင္ လက္ထက္ေတာ္က ဘိကၡဳနီမ တစ္ဦးသည္ ေယာက္်ားေဟာင္း ရဟန္း၏ သင္းပိုင္မွ သုက္ကို စုပ္ယူမိ၍ သေႏၶရ၏။ ရေသ့တစ္ဦး၏ သုက္ႏွင့္ ေရာေသာ က်င္ငယ္ရည္ကို ေသာက္မိ၍ သမင္မ၌ သေႏၶရလ်က္ ဣသိသိဂၤ သတုိ႔သားကို ဖြားျမင္ခဲ့ရ၏။ ထုိအေၾကာင္းမ်ားက တစ္ခါတစ္ရံမွ အထူးအဆန္း ျဖစ္ရေသာ အျဖစ္မ်ိဳးတည္း။

ပုဂၢိဳလ္ ၄-မ်ိဳးျပားပံု


ပဋိသေႏၶတည္ေသာအခါ တခ်ိဳ႕ပုဂၢိဳလ္က အပါယ္ဘံု၌ တည္ရ၏။ ထုိအပါယ္ဘံုသားမ်ားကို ဒုဂၢတိအဟိတ္ပုဂၢိဳလ္ဟု ေခၚ၏။ (ဒုဂတိ = မေကာင္းေသာဂတိ (ဘ၀) ၌ + အဟိတ္ = ပဋိသေႏၶစိတ္မွာ အေလာဘ၊ အေဒါသ၊ အေမာဟ ဟူေသာ ဟိတ္မ်ား မပါေသာပုဂၢိဳလ္။) လူႏွင့္ လူ႔ျပည္၌ရွိၾကေသာ အခ်ိဳ႕နတ္ငယ္ကေလးမ်ား၌လည္း ထုိကဲ့သို႔ အဟိတ္ပုဂၢိဳလ္မ်ားရွိ၏။ ထုိပုဂၢိဳလ္မ်ားကို သုဂတိအဟိတ္ပုဂၢိဳလ္ဟုေခၚ၏။ (သုဂတိ = ေကာင္းေသာဂတိ၌ + အဟိတ္ = ပဋိသေႏၶစိတ္မွာ ဟိတ္ ၃-မ်ိဳးမပါသူ။) ဒြိဟိတ္ တိဟိတ္ ၂-မ်ိဳးကို ေနာက္၌ျပအံ့။

ပညတၱိဓမၼ၊ ပရမတၳဓမၼ။

          ပညတၱိဓမၼဆုိသည္မွာ တဖက္သားကိုသိေအာင္ ေျပာျပအပ္ေသာ စကားႏွင့္
အမူအရာကိုလည္းေကာင္း စကားေ၀ါဟာရႏွင့္ အမူအရာတုိ႕ျဖင့္သိရေသာ
အရာ၀တ ၳဳႏွင့္ အေၾကာင္းအရာကိုလည္းေကာင္း ေခၚဆုိျခင္းျဖစ္၏။ ပညတိၱသည္
တကယ္ရိွေသာ အရာကိုုျဖစ္ေစ တကယ္မရိွေသာ အရာကိုျဖစ္ေစ ရည္ညြန္းေျပာ

ေကာင္းရာသုဂတိဘံုသို႔။

        ျမန္မာျပည္မွာ ေျပာၾကတယ္၊ ျဗဟၼာ့ျပည္က အပ္တစ္စင္း၊ လူ႕ျပည္ကအပ္တစ္စင္း ခ်
လိုက္ရင္ အဲဒီအပ္ဖ်ားခ်င္း ထိေကာင္းထိလိမ့္မယ္။ လူ႕ဘ၀ေရာက္ဖို႔ အင္မတန္မွ ခဲယဥ္းတယ္။
ခဲယဥ္းတယ္ဆိုတာ ျဖစ္ကိုမျဖစ္ႏိုင္ဘူးလို႔ေတာင္ ဆိုလိုတာေနာ္။
        ျမတ္စြာဘုရားက လူ႕ဘ၀ ရခဲတယ္ဆိုတာကို လိပ္ကန္းႀကီးတစ္ေကာင္နဲ႔ ဥပမာ ေပးထား

အယုတ္ညံ့ဆံုးစိတ္။

         ေလာကမွာ အဆိုးဆံုး အယုတ္ညံ့ဆံုးလို႔  ဘုန္းႀကီးယူဆတဲ့ ဆင္းရဲစိတ္ ကိေလသာစိတ္
ဟာ မနာလိုတဲ့စိတ္ ဣႆာပဲ။ သူတစ္ပါး ကိုယ့္ထက္ ရုပ္ေခ်ာေနတာကို မနာလိုဘူး။ အလကား
သက္သက္ သူ႔ဟာသူ ရုပ္ေခ်ာတာ ကိုယ္နဲ႔ဘာဆိုင္သလဲ။ အဲဒါ သြားၿပီး မႏွစ္ၿမိဳ႕တဲ့ မနာလိုတဲ့
စိတ္ ျဖစ္တာ။ အဲ သူတစ္ပါး ကိုယ့္ထက္ ပညာတတ္ေနတာ မနာလိုဘူး။ သူတစ္ပါး ကိုယ့္ထက္

ဘုရား၊ ရဟႏၱာဓာတ္ေတာ္။

          ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔သည္ မိမိတို႔၏ ေနအိမ္တြင္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ ဓာတ္ေတာ္ေမြေတာ္ႏွင့္
ကိုယ္ေတာ္စား ရုပ္ပြားဆင္းထုေတာ္မ်ားကို ထားရွိ ကိုးကြယ္ၾကပါသည္။ အခ်ိဳ႕ဆိုလွ်င္ ရိုေသ
ေလးစားအပ္သည့္ နာမည္ႀကီး ဘယ္ဆရာေတာ္က ဓာတ္ေတာ္က်သည္၊ ဘယ္ဆရာေတာ္ႀကီးက
ေတာ့ နာမည္ႀကီးေပမယ့္ ဓါတ္ေတာ္မက်ဘူး ဟူ၍ပင္ ျငင္းခံုေလ့ ရွိတတ္ၾကပါသည္။ ဆရာေတာ္

ဗုဒၶဘာသာ/ သာသနာအတြက္ အသိပညာေပး ေဆာင္ပုဒ္မ်ား(၇)။

      “ မ်ားလွအက်ိဳးေတြ ”
       =============
ဗုဒၶျမတ္စြာ၊  ပြင့္ထြန္းလာ၍
သစၥာေလးအင္၊  ရွစ္မဂၢင္ႏွင့္
သံုးအင္လကၡဏာ၊ သခၤတာ သခၤတ

Wednesday, November 12, 2014

က်ိဳက္ထီးရိုးဆံေတာ္ရွင္ သမိုင္းေႀကာင္း



 
 
 
ေစတီေတာ္ တည္ထားပုံ             မြန္ျပည္နယ္ က်ိဳက္ထိုၿမိဳ႕နယ္ရွိ က်ိဳက္ထီးရိုးဆံေတာ္ရွင္ေစတီေတာ္သည္

အေရွ႕ရိုးမေတာင္တန္းအပါအဝင္ျဖစ္ေသာ ေပါင္းေလာင္းေတာင္ေပၚတြင္ တည္ရွိ၍ျမန္မာနိုင္ငံတြင္ တန္ခိုးႀကီးေသာ ေစတီတစ္ဆူျဖစ္သည္။

က်ိဳက္ထီးရိုးေစတီကို အစြဲျပဳ၍ ေစတီေတာ္တည္ရွိရာေတာင္ကို က်ိဳက္ထီးရိုးေတာင္ဟုေခၚဆိုႀကသည္။က်ိဳက္ထီးရိုးဆံေတာ္ရွင္ေစတီေတာ္ 

"ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားသည္ ၀ဲဘက္ပုခံုးကို သကၤန္းေတာ္ျဖင့္ ဘာ့ေၾကာင့္ ဖံုးလႊမ္းရသနည္း"

Photo: "ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားသည္ ၀ဲဘက္ပုခံုးကို သကၤန္းေတာ္ျဖင့္ ဘာ့ေၾကာင့္ ဖံုးလႊမ္းရသနည္း"
*********************************************************************************

"ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားသည္ ၀ဲဘက္ပုခံုးကို သကၤန္းေတာ္ျဖင့္
ဘာ့ေၾကာင့္ ဖံုးလႊမ္းရသနည္း"

တုိ ့အဘဘုရား သာသနာမွာ လက္၀ဲေတာ္ရံ
လက္ယာေတာ္ရံဆိုတာ မရွိဘူးလား

"ရွိပါတယ္ဘုရား"

လက္၀ဲေတာ္ရံဆိုတာ

"တန္ခိုးအရာမွာ ဧတဒဂ္ရတဲ့ အရွင္မဟာေမာဂၢလာန္ပါဘုရား"

လက္ယာေတာ္ရံဆိုတာ

"ပညာအရာမွာ ဧတဒဂ္ရတဲ့ အရွင္သာရိပုတၱရာပါဘုရား"

ဟုတ္ျပီဗ်ာ.. တန္ခိုးက လက္၀ဲ၊ ပညာက လက္ယာ...
တန္ခိုးဆိုတာ အာသေ၀ါတရားတို ့ရဲ ့ ကုန္ရာခန္းရာ အရဟတၱဓဇ၊
အရဟတၱရဲ ့အလံတံခြန္သာျဖစ္တယ္။ ပညာဆိုတာကေတာ့ ၀ိပႆနာပညာ၊
မဂ္ပညာ၊ ဖိုလ္ပညာကေန နိဗၺာန္ကို ရဖို ့ေရာက္ဖို ့မဟုတ္လား။
ပုထုဇဥ္တို ့ရဲ ့စိတ္သဘာ၀ဆိုတာ အဆန္းၾကိဳက္၊ တစ္ခုရုိး တစ္မ်ိဳးေျပာင္းျပီး
တစ္သံသရာလံုး ဆန္းတယ္ထင္တာေတြေနာက္လိုက္ခဲ့ၾကတယ္။ ရုိင္းရုိင္းေျပာရရင္
လမ္းေဘးက ေမ်ာက္ပြဲ၊ မ်က္လွည့္ပြဲကအစဆန္းတယ္ထင္တာ မွန္သမွ်မွာ
လူေတြေမ့ေမ်ာ သာယာေနတတ္ၾကတယ္။

ဒီေတာ့ တန္ခိုးရဲ ့ ဆန္းဆန္းျပားျပား
ဖမ္းစားမႈအေပၚ ေမ့ေလ်ာ့ေတြေ၀ သာယာေနၾကရင္ မဂ္ပညာ ဖိုလ္ပညာကြယ္မွာပဲ၊
မဂ္ပညာ ဖိုလ္ပညာကြယ္ရင္သာသနာကြယ္မွာပဲ။ သာသနာကြယ္ျပီ ဆိုတာနဲ ့
သတၱ၀ါေတြရဲ ့သံသရာ၀ဋ္ဆင္းရဲဒုကၡအေပါင္းက လြတ္ေျမာက္ရာ တရားေတြလည္း
ကြယ္တာပဲ။

ေယာဂီတို ့ တရားထိုင္ရာမွာလည္း တင္ပ်ဥ္ေခြၾကား လက္ႏွစ္ဖက္ ယွက္တင္တဲ့အခါ
လက္၀ဲလက္ကို ေအာက္က လက္ယာလက္ကို အေပၚက ထားရတာလည္း
ဒီသေဘာပဲ။ လက္၀ဲဆိုတဲ့ တန္ခိုးသေဘာကို လက္ယာဆိုတဲ့ ပညာက ဖံုးထားအုပ္ထား
ဆင့္ထားရတယ္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ေတာ့ လက္၀ဲက သမထ၊ လက္ယာက ၀ိပႆနာ။
သမထ တန္ခိုးကိုသာ ျပလိုက္လို ့ကေတာ့ အညွီ ယင္အံုသလို ေနေတာ့မွာေပါ့။

ရုပ္ နာမ္ ျဖစ္ပ်က္ေတြ အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱေတြ ဘာမွေဟာလို ့ ေျပာလို ့နား၀င္ေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ တန္ခိုးျပမိရင္ တန္ခိုးပဲ ကိုးကြယ္မွာ။ ၀ိပႆနာပညာ၊ ဖိုလ္ပညာ၊ မဂ္ပညာေတြဆိုတာ က်င့္ၾကံအားထုတ္ရမွန္းေတာင္ သိမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။

တန္ခိုးေလာက္ရင္ မိန္းေမာေနရင္ သံသရာ၀ဋ္ဆင္းရဲက မလြတ္ေျမာက္ႏိုင္ဘူး။
ဒါ့ေၾကာင့္တန္ခိုးဆိုတာ ဖံုးထားအပ္ေသာအရာ၊ ပညာသာလွ်င္ အျမဲအစဥ္
ဖြင့္ထားအပ္ေသာအရာ၊ ေဖာ္ထားအပ္ေသာ အရာ၊ ဒါေၾကာင့္ တန္ခိုးကို ကိုယ္စားျပဳတဲ့
လက္၀ဲဘက္ကို သကၤန္းနဲ ့ဖံုးထားရတယ္။ ပညာကိုကိုယ္စားျပဳတဲ့ လက္ယာဘက္ကိုေတာ့
ဖြင့္ျပထားရတယ္၊ ေဖာ္ထားရတယ္။

မဟာေဗာဓိျမိဳင္ဆရာေတာ္ၾကီး
(ဆရာေမာင္ေသြးခြ်န္စုစည္းေသာ ဘာ့ေၾကာင့္ ၁+၂ ေပါင္းခ်ဳပ္
စာအုပ္မွ ေကာက္ႏုတ္ပူေဇာ္ပါသည္၊)
ေမတၱာျဖင့္ စုစည္းသူ
အႏိႈင္းမဲ့စာတိုေပစမ်ား
(www.infinitydhamma.com
)

Re-Post By ACM 5-4-2013
ေအးခ်မ္းမြန္ Credit & Copy From > အႏွိူင္းမဲ႔ စာတိုေပစမ်ား
ေဖ့ဘုတ္မွတဆင့္တင္ျပသည္။
"ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားသည္ ၀ဲဘက္ပုခံုးကို သကၤန္းေတာ္ျဖင့္
ဘာ့ေၾကာင့္ ဖံုးလႊမ္းရသနည္း"

တုိ ့အဘဘုရား သာသနာမွာ လက္၀ဲေတာ္ရံ
လက္ယာေတာ္ရံဆိုတာ မရွိဘူးလား

"ရွိပါတယ္ဘုရား"

လက္၀ဲေတာ္ရံဆိုတာ

"တန္ခိုးအရာမွာ ဧတဒဂ္ရတဲ့ အရွင္မဟာေမာဂၢလာန္ပါဘုရား"

လက္ယာေတာ္ရံဆိုတာ

မရဏသတိဆင္ျခင္နည္း

Photo: မရဏသတိဆင္ျခင္နည္း
***************************

မရဏသတိဆင္ျခင္နည္းကား (၈)မ်ိဳးရွိ၏။ ယင္းတုိ႔ကား -

၁။ ေသျခင္းသေဘာကို သူသတ္သမားသဖြယ္ ထင္ျမင္ေအာင္ ဆင္ျခင္ျခင္း၊
၂။ ျဖစ္လွ်င္ ပ်က္ျမဲဓမၼတာဟု ထင္ျမင္ေအာင္ ဆင္ျခင္ျခင္း၊
၃။ သူတပါးေသျခင္းကို ရူ၍ မိမိေသရမည္ကို ထင္ျမင္ေအာင္ ဆင္ျခင္ျခင္း၊
၄။ မိမိကိုယ္ခႏၶာ၏ ေဘးအႏၱရာယ္ မ်ားျပားပံုကို ထင္ျမင္ေအာင္ ဆင္ျခင္ျခင္း၊
၅။ အသက္၏ မခုိင္ျမဲသည္ကို ထင္ျမင္ေအာင္ ဆင္ျခင္ျခင္း၊
၆။ မည္သည့္အခ်ိန္တြင္ မည္သည့္ေရာဂါျဖင့္ ေသရမည္ဟု ၾကိဳတင္မသိႏုိင္ေၾကာင္း ထင္ျမင္ေအာင္ ဆင္ျခင္ျခင္း၊
၇။ သက္တမ္း တုိေတာင္းပံုကို သတိျပဳ၍ ေသျခင္းကို ထင္ျမင္ေအာင္ ဆင္ျခင္ျခင္း၊
၈။ အသက္ရွင္ဆဲ ခဏ၏ တုိေတာင္းပံုကို ထင္ျမင္ေအာင္ ဆင္ျခင္ျခင္း - တုိ႔ျဖစ္သည္။

၁။ သူသတ္သမားသဖြယ္ ဆင္ျခင္ျခင္း

သူသတ္သမားသည္ လက္နက္ကို စြဲကိုင္၍ ` သင့္ကို သတ္ရလိမ့္မည္´ဟု ေျပာဆုိျပီး အသတ္ခံရမည့္သူ၏ အနီးသို႔ သတ္မည့္ဟန္ျဖင့္ ခ်ဥ္းကပ္လာသကဲ့သို႔ ေသျခင္းသည္လည္း မိမိထံသို႔ ဦးတည္လာေနသည္။ မူိငံုသည္ ေပါက္လာကတည္းကပင္ ေျမမူန္႔ကို ဦးထိပ္ေပၚတင္၍ ေပါက္လာသကဲ့သို႔ သတၱ၀ါတုိ႔သည္လည္း ပဋိသေႏၶတည္ေနကတည္းကပင္ အုိျခင္း ေသျခင္းတုိ႔ကို ယူေဆာင္လာခဲ့ၾကေပသည္ဟု အဖန္ဖန္ဆင္ျခင္ရေပမည္။
ထုိ႔ျပင္ တရိပ္ရိပ္တက္လာေသာ မုိးတိမ္သည္ အနည္းငယ္မွ် ရပ္တန္႔မေနဘဲ ေရွ႕သို႔သာ တေရြ႕ေရြ႕ သြားေနသကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း၊ ထြက္ျပဴလာေသာ ေနမင္းသည္လည္း အနည္းငယ္မွ် ရပ္တန္႔မေနဘဲ ၀င္ရာအရပ္သို႔ တေရြ႕ေရြ႕ သြားေနသကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း၊ ေတာင္က်ေရသည္လည္း အနည္းငယ္မွ် ရပ္တန္႔မေနဘဲ တေရြ႕ေရြ႕ စီးဆင္းေနသကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း၊ ပဋိသေႏၶတည္ေနလာေသာ သတၱ၀ါသည္လည္း အနည္းငယ္မွ် ရပ္တန္႔မေန ေသျခင္းသေဘာသို႔ ဦးတည္ေရြ႕လ်ား ေနေပသည္ဟု အဖန္ဖန္ ဆင္ျခင္ရေပမည္။
တဖန္ ေန႔ညဥ္႔တုိ႔သည္ ေရြ႕ေရြ႕ကုန္လြန္ရသကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း၊ ျမစ္ငယ္ေခ်ာင္းငယ္ေရမ်ားသည္လည္း ေႏြရာသီ၌ တေန႔တျခား ကုန္ခန္းသြားသကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း၊ သတၱ၀ါတုိ႔၏ အသက္ရွင္ေနရမည့္ အခ်ိန္ကာလသည္လည္း တေရြ႕ေရြ႕ ကုန္လြန္လ်က္ရွိ၏ဟူ၍ ျဖစ္ေစ၊ ရင့္မွည့္ေသာ သစ္သီးသည္ ဧကန္မုခ် ေၾကြက်ရသကဲ့သို႔ ပဋိသေႏၶ တည္ေနလာေသာ သတၱ၀ါမွန္သမွ် ဧကန္မုခ်ေသၾကရမည္ဟူ၍ ျဖစ္ေစ၊ အိုးထိန္းသည္တုိ႔ ျပဳလုပ္ထားေသာ အုိးခြက္မွန္သမွ်သည္ ေနာက္ဆံုး၌ ကြဲပ်က္ၾကသကဲ့သို႔ သတၱ၀ါတုိ႔၏ အသက္သည္လည္း ေနာက္ဆံုး၌ ေသေပ်ာက္ပ်က္စီးၾကရ၏ဟူ၍ ျဖစ္ေစ၊ ျမက္ဖ်ားေပၚ၌ က်ေရာက္ေနေသာ ႏွင္းသီး၊ ႏွင္းေပါက္သည္ ေနပူရွိန္ေၾကာင့္ ပ်က္လြယ္ ေပ်ာက္လြယ္သကဲ့သို႔ သတၱ၀ါတုိ႔၏ အသက္သည္လည္း မျမဲေသာ သေဘာေၾကာင့္ ေသလြယ္ ေပ်ာက္လြယ္၏ဟူ၍ ျဖစ္ေစ ေသျခင္းသေဘာကို အဖန္ဖန္ ေအာက္ေမ့ ဆင္ျခင္ရမည္။

၂။ ျဖစ္လ်င္ ပ်က္ျမဲဟု ဆင္ျခင္ျခင္း

`ဤေလာက၌ ျပည့္စံုျခင္းမည္သည္ ပ်က္စီးျခင္းတရားက မလႊမ္းမုိးမီ ကာလအတြင္းသာ ေကာင္းျမတ္တင့္တယ္၏။ အမွန္စင္စစ္ မပ်က္စီးႏုိင္ေသာ ျပည့္စံုျခင္းမည္သည္ မရွိေခ်´ဟု ျပည့္စံုျခင္းႏွင့္ ပ်က္စီးျခင္းကို အတြဲလုိက္ရူ၍ ဆင္ျခင္ရမည္။
တနည္းအားျဖင့္ `အနာကင္းရွင္း က်န္းမာျခငး္ကား နာျခင္းေနာက္ဆံုး ရွိေခ်၏။ ရုပ္ရည္အဆင္း နုပ်ိဳျခင္းကား အုိျခင္းေနာက္ဆံုးရွိေခ်၏။´ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ `သတၱ၀ါဟူသမွ်သို႔ ပဋိသေႏၶေနရျခင္းေဘးသည္ ထက္ၾကပ္မကြာ လုိက္ပါေနေခ်၏။ အုိျခင္းေဘးသည္ အစဥ္ပ်ံ႕ႏွံ႔ေနေခ်၏။ အနာေရာဂါေဘးသည္ ဖိစီးႏွိပ္စက္ ေနေခ်၏။ ေသရျခင္းေဘးသည္ ျပင္းစြာ ပုတ္ခတ္ေနေခ်၏´ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ မုိးထိ ျမင့္မားေသာ ေက်ာက္ေတာင္ၾကီးတုိ႔သည္ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာမွ ရွိသမွ် အရာတို႔ကို ၾကိတ္ေခ်ကာ လိမ့္၍လိမ့္၍ လာၾကကုန္သကဲ့သို႔ အိုျခင္းႏွင့္ ေသျခင္းတုိ႔သည္လည္း မင္းစိုးရာဇာ၊ ပုဏၰား၊ သူၾကြယ္၊ ဆင္းရဲသား၊ ဒြန္းစ႑ား၊ အယုတ္အလတ္ အျမတ္မထား အားလံုးေသာ သတၱ၀ါတုိ႔ကို လြမ္းမုိးႏွိပ္စက္ ကုန္၏´ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ ေသျခင္းတရားကို စစ္မက္တုိက္ခုိက္ျခင္း လက္ေဆာင္တံစို႔ထုိးျခင္း တုိ႔ျဖင့္လည္း အႏုိင္ယူရန္ မစြမ္းႏုိင္ေခ်´ဟူ၍ လည္းေကာင္း အဖန္ဖန္ ေအာက္ေမ့ ဆင္ျခင္ရမည္။

၃။ သူတစ္ပါးေသျခင္းကို ရူ၍ မိမိေသရမည္ကို ဆင္ျခင္ျခင္း

ေလာက၌ အေျခြအရံမ်ားျပားသူ၊ ဘုန္းရွင္ ကံရွင္ၾကီးမ်ား၊ ခြန္အားၾကီးမားေသာ သူရဲေကာင္းၾကီးမ်ား၊ တန္ခိုးရွင္ ပညာရွင္ၾကီးမ်ား၊ ပေစၥကဗုဒၶါမ်ားႏွင့္ ျမတ္စြာဘုရားတုိ႔သည္လည္း ေသျခင္းကို မလြန္ဆန္ႏုိင္ၾက၊ မိမိသည္လည္း ေသျခင္းကို အဘယ္မွာ လြန္ဆန္ႏုိင္ပါမည္နည္း၊ ဧကန္မုခ် ေသရမည္သာ ျဖစ္သည္ဟု ဆင္ျခင္ရမည္။
အက်ယ္ဆင္ျခင္ပံုကား ဤသို႔ျဖစ္သည္ - ေလာက၌ အေက်ာ္အေစာ အေျခြအရံ စည္းစိမ္ဥစၥာၾကီးမားၾကေသာ မဟာသမၼတမင္း၊ မႏၶာတုစၾကာမင္းစသည့္ ပုဂၢိဳလ္တုိ႔သည္ပင္ အဆံုးတေန႔၌ ေသလြန္ၾကရ၏။ ငါသည္ကား အဘယ္မွာ မေသဘဲ ရွိပါမည္နည္း၊ မုခ် ေသရေပဦးမည္ဟူ၍ ျဖစ္ေစ၊ ဘုန္းရွင္ ကံရွင္ၾကီးမ်ားျဖစ္ၾကေသာ ေဇာတိက၊ ဇဋိလ၊ ဥဂၢ၊ ေမ႑က၊ ပုဏၰ၊ အနာထပိဏ္ စေသာ သူေဌးသူၾကြယ္ၾကီးမ်ားပင္ ေသၾကရေလ၏။ ဘုန္းကံနည္းပါးေသာ ငါသည္ကား အဘယ္မွာ မေသဘဲ ရွိပါမည္နည္းဟူ၍ ျဖစ္ေစ ခြန္အားၾကီးမား သူရဲေကာင္းၾကီးမ်ားျဖစ္ၾကေသာ ၀ါသုေဒ၀မင္း၊ ဗလေဒ၀မင္းစသည္တုိ႔သည္ပင္ ေသဆံုးၾကရေသး၏။ ငါသို႔ေသာ သာမန္လူသည္ အဘယ္မွာ မေသဘဲ ရွိပါမည္နည္း ဟူ၍ ျဖစ္ေစ သိၾကားမင္းစံရာ ေ၀ဇယႏၱာျပာသာဒ္ၾကီးကိုပင္ ေျခမေတာ္ျဖင့္ လူပ္ခါပစ္ႏုိင္စြမ္း ရွိေတာ္မူေသာ တန္ခိုးေတာ္ရွင္ အရွင္မဟာ ေမာဂၢလာန္မေထရ္ျမတ္သည္ပင္ ေသဆံုးရေသး၏။ ငါကဲ့သို႔ေသာ သာမန္လူသည္ အဘယ္မွာမေသဘဲ ရွိပါမည္နည္းဟူ၍ ျဖစ္ေစ၊ ျမတ္စြာဘုရားမွ တပါး တေလာကလံုးတြင္ ဉာဏ္ပညာအၾကီးမားဆံုးျဖစ္ေသာ အရွင္သာရိပုတၱရာသည္ပင္ ေသလြန္ရေသး၏။ ငါကဲ့သို႔ေသာ သာမန္လူသည္ အဘယ္မွာ မေသဘဲရွိပါမည္နည္း ဟူ၍ ျဖစ္ေစ၊ မိမိ၏ဉာဏ္ ၀ီရိယစြမ္းျဖင့္ ကိေလသာတုိ႔ကို ပယ္သတ္ျပီး သစၥာဉာဏ္ကို သိေတာ္မူႏုိင္ေသာ ပေစၥက ဗုဒၶါ အရွင္ျမတ္တုိ႔သည္ပင္ ေသဆံုးၾကရေသး၏ ငါကဲ့သို႔ေသာ သာမန္လူသည္ အဘယ္မွာ မေသဘဲ ရွိပါမည္နည္းဟူ၍ ျဖစ္ေစ၊ ေလာက၌ သိစရာရွိသမွ် တစမက်န္ သိျမင္ေတာ္မူေသာ သဗၺညဳတဉာဏ္ေတာ္ရွင္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ပင္ ေသျခငး္ကို မလြန္ဆန္ႏုိင္ဘဲ ပရိနိဗၺာန္ ျပဳေတာ္မူရေသး၏။ ငါကဲ့သို႔ေသာ သာမန္လူသည္ အဘယ္မွာ မေသဘဲ ရွိပါမည္နည္းဟူ၍ ျဖစ္ေစ သူတပါးတုိ႔၏ ေသျခင္းကို ရူ၍ မိမိ၏ ေသျခင္းကို အဖန္ဖန္ဆင္ျခင္ရမည္။

၄။ ကိုယ္ခႏၶာ၏ ေဘးအႏၱရာယ္မ်ားျပားပံုကို ဆင္ျခင္ျခင္း

ဤကိုယ္ခႏၶာသည္ ပိုးမ်ိဳးရွစ္ဆယ္တုိ႔ႏွင့္ ေရာျပြမ္းေန၏။ ထုိပိုမ်ိဳးရွစ္ဆယ္တုိ႔သည္ ခႏၶာကိုယ္ေနရာအႏွံ႔အျပားကို ကိုက္ခဲစားေသာက္ေနၾက၏။ ထုိ ပုိးတုိ႔သည္ ဤခႏၶာကိုယ္တည္း၌ပင္ ေမြးၾက အုိၾက ေသၾက က်င္ၾကီး က်င္ငယ္စြန္႔ၾက၏၊ ထုိ ပိုးမ်ိဳးရွစ္ဆယ္ အႏၱရာယ္တုိ႔ႏွင့္ ဆက္ဆံေနၾကရသကဲ့သို႔ပင္ ေသေစႏုိင္ေလာက္ေသာ ကိုယ္တြင္းေရာဂါမ်ား၊ အသက္အႏၱရာယ္ျပဳတတ္ေသာ ေျမြ ကင္းစသည့္ ျပင္ပ ေဘးရန္မ်ားႏွင့္လည္း ဆက္ဆံေနရ၏။ ထုိသို႔ ဆက္ဆံေနရသျဖင့္ အခ်ိန္မေရြး ေသဆံုးႏုိင္ေပသည္ဟု အဖန္ဖန္ဆင္ျခင္ရမည္။

၅။ အသက္၏ မခုိင္ျမဲသည္ကို ဆင္ျခင္ျခင္း

သတၱ၀ါတို႔၏ အသက္သည္ ထြက္သက္ ၀င္သက္ ဣရိယာပုတ္၊ အေအးအပူ၊ ဓာတ္ၾကီးေလးပါး၊ အာဟာရတုိ႔ႏွင့္ ဆက္စပ္ေန၏။ ဤအသက္သည္၊ ထြက္သက္ ၀င္သက္ ညီမွ်ေနမွသာ ဆက္လက္ အသက္ရွင္ႏုိင္၏။ ထြက္သက္ ၀င္သက္ ျပတ္လွ်င္ ေသေတာ့၏။ ဣရိယာပုတ္ မွ်တေနမွလည္း အသက္ရွင္ႏုိင္၏။ ဣရိယာပုတ္ မညီမွ်ဘဲ တစ္ပါးပါးလြန္ကဲသြားလွ်င္ ေသဆံုးႏုိင္၏။ အပူ အေအး မွ်တမွလည္း အသက္ရွင္ႏုိင္၏။ အပူအေအး မမွ်တဘဲ တစ္ခုခု လြန္ကဲပါက ေသဆံုးတတ္၏။ ဓာတ္ၾကီးေလးပါး ညီမွ်မွသာ ဆက္လက္ အသက္ရွင္ႏုိင္၏။ ဓာတ္တစ္ပါးပါးပ်က္က အနာေရာဂါ တစ္မ်ိဳးမ်ဳိး ၀င္ေရာက္ကာ ေသဆံုးတတ္သည္။ ထုိ႔ျပင္ သင့္တင့္ေသာ အာဟာရကို မွီ၀ဲေနရမွသာ အသက္ရွင္ႏုိင္၏။ အာဟာရျပတ္က ေသဆံုးတတ္သည္ဟု အသက္၏ မခုိင္ျမဲပံုကို အဖန္ဖန္ဆင္ျခင္ရမည္။

၆။ မည္သည့္အခ်ိန္ မည္သည့္ေရာဂါျဖင့္ ေသရမည္ကို မသိႏုိင္ေၾကာင္း ဆင္ျခင္ျခင္း

သတၱ၀ါတုိ႔သည္ အမိ ၀မ္းတြင္း၌ျဖစ္ေစ။ ေမြးဖြားျပီးမွျဖစ္ေစ၊ သက္တန္းအတြင္း၌ျဖစ္ေစ သက္တမ္းေက်ာ္လြန္ျပီးမွျဖစ္ေစ ေသၾကရသည္ကို လည္းေကာင္း၊ မည္သည့္ေရာဂါ၊ မည္သည့္ေ၀ဒနာျဖင့္ ေသၾကရမည္ကို လည္းေကာင္း၊ မည္သည့္အခ်ိန္ ကာလ၌ ေသၾကရမည္ကို လည္းေကာင္း၊ အေလာင္းေကာင္ကို မည္သည့္ အရပ္၌ ျမွဳပ္ႏွံရမည္ကို လည္းေကာင္း၊ ေသဆံုးျပီးေနာက္ မည္သည့္ ဘံုဘ၀၌ ေရာက္ရမည္ကို လည္းေကာင္း ၾကိဳတင္၍ မသိႏုိင္ၾကေပဟု သတၱ၀ါ တစ္ဦး၏ အသက္ ေရာဂါ ေသရမည့္ အခ်ိန္အခါ၊ အေလာင္းေကာင္ပစ္ခ်ရာ အရပ္၊ ေရာက္ရမည့္ဘံုဘ၀ႏွင့္ ပတ္သက္ျပီး ၾကိဳတင္၍ မသိႏုိင္ပံုကို အဖန္ဖန္ ဆင္ျခင္ရမည္။

၇။ သက္တမ္းတုိေတာင္းပံုကို သတိျပဳ၍ ေသျခင္းကို ထင္ျမင္ေအာင္ ဆင္ျခင္ျခင္း

ယခုအခါ လူတုိ႔၏ သက္တမ္းကား အလြန္တုိေတာင္းလွ၏။ အသက္အရွည္ဆံုးေနသူပင္ ႏွစ္တစ္ရာ၊ တစ္ရာထက္အနည္းငယ္သာ ပို၍ ေနၾကရ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ကုသိုလ္ေကာင္းမူကို ျပဳသင့္၏။ ျမတ္ေသာ အက်င့္ကို က်င့္သင့္၏။ ပဋိသေႏၶေနလာသူမွန္သမွ် ဧကန္ပင္ ေသၾကရမည္ဟု ေလာက၌ သတ္မွတ္ထားသည့္ သက္တမ္းတိုေတာင္းပံုကို သတိျပဳ၍ ေသျခင္းသေဘာကို အဖန္ဖန္ ဆင္ျခင္ရမည္။

၈။ အသက္ရွင္ဆဲ ခဏ၏ တုိေတာင္းပံုကို ဆင္ျခင္ျခင္း

သတၱ၀ါတုိ႔၏ အသက္ရွင္ဆဲခဏသည္ ပရမတၳအားျဖင့္ အလြန္ပင္ တုိေတာင္း၏၊ စိတၱကၡဏတစ္ခ်က္မွ်သာ ရွိေခ်၏။ ထုိစိတ္ ခ်ဳပ္သြားလွ်င္ ေသသည္ဟု ေခၚဆုိရ၏ဟု အသက္ရွင္ဆဲခဏ၏ တုိေတာင္းလွပံုကို အဖန္ဖန္ဆင္ျခင္ရမည္။
အထက္တြင္ ေဖာ္ျပခဲ့ေသာ နည္းမ်ားအနက္ တစ္နည္းနည္းျဖင့္ ေသျခင္းသေဘာကို အဖန္ဖန္ ဆင္ျခင္လွ်င္ ဘာ၀နာစိတ္ အထံုရ၍ ေသျခင္း သေဘာတစ္ခု၌သာ သတိျပဳလ်က္ ကိေလသာ နီ၀ရဏတရားမ်ားကို ခြာခ်ႏုိင္မည္ျဖစ္ပါသည္။ ထုိ႔ျပင္ ဥပစာရစ်ာန္ကို ရရွိႏုိင္မည္ ျဖစ္သည္။
“မရဏသတိကမၼ႒ာန္း ဆင္ျခင္ရျခင္း၏ အက်ိဳးမ်ား”
မရဏသတိကမၼ႒ာန္းကို စီးျဖန္းအားထုတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ -

၁။ အျမဲ သတိေကာင္းျခင္း၊
၂။ ဘ၀အားလံုးတုိ႔၌ ျငီးေငြ႕သည့္ အမွတ္သညာကို ရရွိျခင္း၊
၃။ အသက္၌ ႏွစ္သက္ျခင္းကို စြန္႕လႊတ္ႏုိင္ျခင္း၊
၄။ မေကာင္းမူကို ကဲ့ရဲ႕ရူတ္ခ်ေလ့ရွိျခင္း၊
၅။ ပစၥည္းအသံုးအေဆာင္တုိ႔ကို မတပ္မက္ျခင္း၊ ႏွေျမာ၀န္တုိမူ မရွိျခင္း၊
၆။ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱ သေဘာမ်ား ဆင္ျခင္ျခင္း၊
၇။ ေသခါနီးကာလ၌ ေၾကာက္လန္႔မူကင္း၍ မေတြ မေ၀ ေသရျခင္း၊
၈။ ပစၥဳပၸန္ဘ၀၌ နိဗၺာန္ကို မရရွိေသးပါက ေသလြန္ျပီးေနာက္ သုဂတိ ဘံုဘ၀သို႔ ေရာက္ရျခင္း စေသာ အက်ိဳးတရားမ်ားကို ရရွိႏုိင္ေပသည္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ အက်ိဳးအာနိသင္အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ရရွိေစႏုိင္ေသာ ဤမရဏႆတိကမၼ႒ာန္းကို မေမ့မေလ်ာ့ဘဲ ဇြဲ လံု႔လ ၀ီရိယျဖင့္ ၾကိဳးစား အားထုတ္ သင့္ၾကေပသည္။
(ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္အစိုးရ သာသနာေရး၀န္ၾကီးဌာနမွ ထုတ္ေ၀ေသာ ဗုဒၶဘာသာတရားေတာ္မ်ား(အထက္တန္းအဆင့္) စာအုပ္မွ ထုတ္ႏူတ္ေဖာ္ျပသည္။)

ေမတၱာျဖင့္ စုစည္းသူ
အႏိႈင္းမဲ့စာတိုေပစမ်ား
http://www.infinitydhamma.com မွတဆင့္တင္ျပသည္။
မရဏသတိဆင္ျခင္နည္းကား (၈)မ်ိဳးရွိ၏။ ယင္းတုိ႔ကား -

၁။ ေသျခင္းသေဘာကို သူသတ္သမားသဖြယ္ ထင္ျမင္ေအာင္ ဆင္ျခင္ျခင္း၊
၂။ ျဖစ္လွ်င္ ပ်က္ျမဲဓမၼတာဟု ထင္ျမင္ေအာင္ ဆင္ျခင္ျခင္း၊
၃။ သူတပါးေသျခင္းကို ရူ၍ မိမိေသရမည္ကို ထင္ျမင္ေအာင္ ဆင္ျခင္ျခင္း၊
၄။ မိမိကိုယ္ခႏၶာ၏ ေဘးအႏၱရာယ္ မ်ားျပားပံုကို ထင္ျမင္ေအာင္ ဆင္ျခင္ျခင္း၊
၅။ အသက္၏ မခုိင္ျမဲသည္ကို ထင္ျမင္ေအာင္ ဆင္ျခင္ျခင္း၊

သူေတာ္ေကာင္းတို႕စိတ္ထား...

Photo: သူေတာ္ေကာင္းတို႕စိတ္ထား...
**********************************
" ဆရာေတာ္ .. နာရီၾကီးဘယ္ေရာက္သြားသလဲ ဘုရား .. "
" ညက ဒကာ ( ၂ ) ေယာက္ လာယူသြားၾကတယ္ကြ .. "
" ဆရာေတာ္ သူခိုးလာခိုးသြားတာၿဖစ္မွာပါ .. ဆရာေတာ္ မသိလိုက္ဘူးလား ဘုရား .. "
" သိပါတယ္ကြ .. သူတို့က မမွီမကမ္းနဲ့ၿဖဳတ္ေနသံၾကားလို့ မေတာ္လြတ္လို့ မင္းတို့ႏိုးကုန္ရင္ နာရီလဲအေကာင္းမရ .. ဒုကၡလည္းေရာက္ၾကမွာစိုးလို့ ပလႅင္ေနာက္မွာ ေခြးေၿခရွိတယ္လို့ ေတာင္ ေၿပာလိုက္ေသးတယ္ .. "
" ဆရာေတာ့္ႏွယ္ .. သူခိုးပဲ ဘာလို့ေၿပာလိုက္ရတာလဲ .. လွဴပစ္လိုက္တယ္ဆိုတာကမွ ဟုတ္ေသးတယ္ .. "
" ထူးပါဘူးကြ .. သူတို့လာယူေတာ့လဲ ကိုယ္ကသြားလွဴရ သက္သာသြားတာေပါ့ .. ညၾကီးမင္းၾကီး သူမ်ားမသိေအာင္ လာယူေတာ့ ပုဂိၢဳလ္ ...အယုတ္..အၿမတ္ကလဲ မေရြးရေတာ့ ဘူးေပါ့ .. " ..
( ေအာင္ၿခင္း ရွစ္ပါး ဆရာေတာ္ ) အမရပူရၿမိဳ ့ .. ။

" ဆရာေတာ္ .. တပည့္ေတာ္တို့ လွဴထားတဲ့ ေရဒီယိုၾကီးလဲ မၿမင္ပါလား ... ဘယ္ေနရာ သြားထားပါသလဲ ဘုရား .. "
" ဘယ္မွ သြားမထားပါဘူး .. သူ့ပိုင္ရွင္ကယူသြားတယ္ .. "
" အို .. ဆရာေတာ္ကလည္း .. ဘယ္ကလာ ပိုင္ရွင္ရွိအုန္းမွာလဲ .. တပည့္ေတာ္တို့က ဆရာေတာ္ကို လွဴထားတာပဲ .. ဆရာေတာ္ ပိုင္တဲ့ပစၥည္းေပါ့ .. "
" ငါမပိုင္လို့ေပါ့ကြာ .. ငါပိုင္ရင္ ပစၥည္းက ငါ့အနားမွာရွိေနမွာေပါ့ .. ခုေတာ့ သူ့ပိုင္ရွင္ အနားေရာက္သြားၿပီ .. "
" ဆရာေတာ္ကလည္း ေ၀့လည္လည္ေၿပာေနၿပန္ပါၿပီ .. သူခိုးခိုးသြားတာမဟုတ္လားဘုရား .. ဒါဆို ဆရာေတာ္ ေရဒီယို ဆံုးၿပီေပါ့ .. "
" မဆံုးပါဘူးကြာ .. ဆံုးတယ္ဆိုတာ မီးေလာင္သြားတာတို့ .. ၿမစ္ထဲပင္လယ္ထဲ က်သြားတာတို့ လို ဘယ္သူမွ သံုးခြင့္မရတာမွ ဆံုးတာ .. ခုဟာက တစ္ေနရာမွာ သံုးလို့ရေနအုန္းမွာပါ "

( ေတာင္တြင္းၾကီးၿမိဳ ့ နတ္မွီေတာရ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး )

" ဆရာေတာ္ လုပ္ပါအုန္းဘုရား .. ဒုကၡေတာ့ေရာက္ကုန္ၿပီ .. ရဲ တိုင္မွ ၿဖစ္ေတာ့မယ္ "
" ဘာတုန္းဟ ကပိၸယရဲ့ .. မင္းဟာ အရင္းမပါ .. အဖ်ားမပါ ၿပဴးတူးၿပဲတဲနဲ့ .. တိုးတုိးသက္သာ ေၿပာစမ္းပါ ... "
" ဆရာေတာ့္ ပစၥည္းေတြ ညက သူခိုး ခိုးသြားၿပီဘုရား .. ဒါေၾကာင့္ ပုလိပ္( ရဲ ) ကို တိုင္မွ ၿဖစ္မယ္လို့ ေၿပာတာပါဘုရား ... "
" ကပိၸယ ကုိယ့္ပစၥည္း သူမ်ားအခိုးခံရတယ္ဆိုတာ ကိုယ္ကလည္း သူမ်ားပစၥည္း ခိုးခဲ့ဖူးလို့ ၿဖစ္မွာေပါ့ဟဲ့ .. သံသရာမွာ ကိုယ္ၿပဳခဲ့တဲ့ မေကာင္းမွုဟာ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ တူေသာ အက်ိဳး ၿပန္ေပးတတ္တာ ဓမၼတာပဲ ... အသာေနပါ ကပၸိယရယ္ .. မင္းလုပ္လိုက္မွ ငါ သံသရာမွာ သူခိုးၿဖစ္ခဲ့ဖူးတာ လူသိကုန္ပါ့မယ္ .. "

( ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ မဟာစည္ ဆရာေတာ္ဘုရား )

တရားမသိသူမ်ားအတြက္ ဥစၥာေပ်ာက္လွ်င္ ငရဲေရာက္ရဧ။္ .. တရားသိသူမ်ားအတြက္ကား .. ဥစၥာေပ်ာက္တိုင္း ကုသိုလ္ရရဧ။္ ဟူေသာ အေတြးတစ္ခ်က္ေလးရႏိုင္ၾကပါေစရွင္ ..

( မေထရ္ၿမတ္တို့ဧ။္ စကား၀ုိင္းမွ )
" ဆရာေတာ္ .. နာရီၾကီးဘယ္ေရာက္သြားသလဲ ဘုရား .. "
" ညက ဒကာ ( ၂ ) ေယာက္ လာယူသြားၾကတယ္ကြ .. "
" ဆရာေတာ္ သူခိုးလာခိုးသြားတာၿဖစ္မွာပါ .. ဆရာေတာ္ မသိလိုက္ဘူးလား ဘုရား .. "
" သိပါတယ္ကြ .. သူတို့က မမွီမကမ္းနဲ့ၿဖဳတ္ေနသံၾကားလို့ မေတာ္လြတ္လို့ မင္းတို့ႏိုးကုန္ရင္ နာရီလဲအေကာင္းမရ .. ဒုကၡလည္းေရာက္ၾကမွာစိုးလို့

" ၀ိပႆနာတရားရိပ္သာမ်ား လမ္းညႊန္"(၂၀၁၅) Vipassana Meditation Centres Directory 2015

" ၀ိပႆနာတရားရိပ္သာမ်ား လမ္းညႊန္"(၂၀၁၅)
Vipassana Meditation Centres Directory 2015
(ေထရုပတၱိအက်ဥ္း၊၀ိပႆနာရႈနည္း၊ စည္းကမ္းခ်က္၊ တရားထိုင္အခ်ိန္ဇယား၊ ၀ိပႆနာ ရိပ္သာခြဲမ်ား)
စာအုပ္ ကို မၾကာမွီ ဓမၼဒါန အျဖစ္ထုတ္ေ၀ေတာ့မည္ျဖစ္ပါသည္။


(၁)လယ္တီ
(၂)သထံု မူလမင္းကြန္း
(၃)ကသစ္၀ိုင္
(၄) မဟာစည္
(၅)မိုးကုတ္
(၆)စြန္းလြန္း
(၇)သဲအင္းဂူ
(၈)ဖားေအာက္ေတာရ
(၉)စတုဘုမိၼကငွက္တြင္း
(၁၀)ေမာင္းေထာင္ေျမဇင္းေတာရ
(၁၁) ဆရာသက္ႀကီး
(၁၂)ဦးဘခင္
(၁၃)ဦးဂိုအင္ကာ
စသည္တို႔၏
(ေထရုပတၱိအက်ဥ္း၊၀ိပႆနာရႈနည္း၊ စည္းကမ္းခ်က္၊ တရားထိုင္အခ်ိန္ဇယား၊ ၀ိပႆနာ ရိပ္သာခြဲမ်ား)မ်ားပါ၀င္ပါမည္။

၀ိကာရရုပ္။

ရုပ္တုိ႕၏ ထူးျခားသည့္ အျခင္းအရာတစ္မ်ိဳးကိုပင္ ၀ိကာရရုပ္ဟုေခၚ၏။ ၀ိကာရရုပ္သည္
၀ိညတ္ရုပ္ ၂-မ်ိဳးကိုပင္ ေပါင္းထည့္ေသာ္ ၅-မ်ိဳးရိွ၏။
(၁) ကာယ၀ိညတၱိ (ကာယျဖင့္သိေစျခင္း)
(၂) ၀စီ၀ိညတိၱ (ႏွဳတ္သံျဖင့္သိေစျခင္း)
(၃) လဟုတာ (ေပါ့ပါးမႈ)

ပရိယတ္ကို သင္သင့္ပါတယ္(ကံသုေကာပမသုတၱန္)။

       ဘုန္းႀကီးကေျပာတယ္၊ “ ကိုယ္ေတာ္တို႔ စာမသင္ဘဲ ေနလို႔ေတာ့ မရဘူး၊ စာမသင္လို႔
ရွိရင္ မတည္ၿမဲဘူး၊ ဟိုလူေျပာ ဟုတ္ႏိုးႏိုး၊ ဒီလူေျပာ ဟုတ္ႏိုးႏိုး၊ တရားတင္ အားထုတ္လို႔ ရွိ
ရင္ ကိုယ္ေတြ႕တာေလးတင္ အဟုတ္ထင္မွာ” ၊ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ အေတြ႕ဆိုတာ
တူတာမဟုတ္ဘူး၊ မတူသည့္အတြက္ေၾကာင့္ သူေတြ႕တာ သူေျပာလိမ့္မယ္၊ ကိုယ္ေတြ႕တာ

လူတိုင္း ခံစားေနရတဲ့ “ ဒုကၡ (၇) မ်ိဳး ” ။

        လူတိုင္းလူတိုင္း ခံစားေနရတဲ့ ဒုကၡ ( ၇ ) မ်ိဳးမွာ= (၁) ဒုကၡ ဒုကၡ။ (၂) ၀ိပရိဏာမဒုကၡ။
(၃) သခၤ ါရဒုကၡ။ (၄) ပဋိ စၦႏၷဒုကၡ။ (၅) အပၸဋိ စၦႏၷဒုကၡ။ (၆) ပရိယာယဒုကၡ။ (၇) နိပၸရိယာယ
ဒုကၡ တို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
                (၁)  ဒုကၡ ဒုကၡ = =

သာသနာကြယ္ေၾကာင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍။

ကန္ေပါင္ပရိယတ္၊ ပဋိပတ္ ကန္ေရ
ပဋိေ၀ ၾကာ ဟု၊ သံုးခုသာသနာ
မိန္႔ဆိုရာ၌၊ ....
ကန္ေပါင္ရွိမွ၊ ေရတည္ရ၏။
ေရမွတစ္ဆင့္၊ ၾကာပန္းပြင့္၏။
ၾကာပန္းႏွင့္ေရ၊ တည္ရွိေနေအာင္

ဆဌသဂၤ ီတိပုစၦက မဟာစည္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ ဩ၀ါဒေဆာင္ပုဒ္မ်ား(၅)။

  ***ဓမၼစၾကာလာ တရားေဆာင္ပုဒ္မ်ား***
           ==================
၁။  ကာမခ်မ္းသာ၊ သံုးေဆာင္တာ
     ပယ္ခြာ ေရွာင္ရမည္။
၂။  မသံုးေဆာင္ဘဲ၊ ကိုယ္ညွဥ္းဆဲ
     ဒါလည္း ေရွာင္ရမည္။

Tuesday, November 11, 2014

“ကုသုိလ္ထုပ္ၾကီး ရထားတာနဲ႔ အတူတူပါ။”

 
တစ္ခါတုန္းကၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕မွာသားအမိႏွစ္ေယာက္
ရွိပါတယ္။ သားျဖစ္သူက အေမကို နတ္လုိ
သေဘာထားၿပီး၊လုပ္ေကြၽးေနတာပါ။

တစ္ေန႔ေတာ့ အေမျဖစ္သူကသားျဖစ္သူကို
အိမ္ေထာင္ျပဳဖုိ႕ေျပာလာပါတယ္။
လူဆုိတာ အာရုံနဲမေတြ႕ေသးခင္
“တကယ့္အျဖဴထည္”ေလးပါ။

“သီလစင္ၾကယ္ျခင္း ႏွင့္ ကိုယ္က်င့္သိကၡာ”

 
ကိုယ္က်င့္သိကၡာ နိမ့္ပါးသူတို႔အေပၚ
ပတ္ဝန္းက်င္မွ လူမ်ားကလည္း
ယံုၾကည္မႈကင္းတတ္ပါတယ္။
ပစၥည္းဥစၥာ၊ အရွိန္အဝါ၊အကာအကြယ္
ရွိေနလို႔သာ လူေတြက အေခၚအေျပာ၊
အဆက္အဆံမပ်က္ ရွိေနေစကာမူ
အတြင္းႏွလံုးသားကေတာ့

ေသျခင္းအေၾကာင္းတရားမ်ား


ေရွ႕တြင္ လူသတၱ၀ါတုိ႔၌ ျဖစ္သင့္ေသာ စိတ္ေနစိတ္ထားနွင့္ ျပဳသင့္ေသာကံမ်ား ျပခဲ့ပါျပီ။ ထုိသို႔ စိတ္ေကာင္းစိတ္ဆိုး အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖစ္ေနၾကရင္းပင္ ဥစၥာစီးပြား ခ်စ္သူမ်ားႏွင့္ ေကြကြင္းဖုိ႔ ေသမင္းငင္သျဖင့္ မေသခ်င္ဘဲလည္း ေသျမဲဓမၼတာ ေသေပါက္ေသ၀သို႔ အေသခံေရာက္ၾကရေတာ့မည္။ သို႔ျဖစ္၍ စုေတခါနီး အေရးၾကီးပံုကို ကိုယ္စီကိုယ္င သတိျပဳၾကဖုိ႔ ဆက္လက္ညႊန္ျပပါဦးမည္။

ေသျခင္းအေၾကာင္း ၄-ပါး
(၁) သက္တမ္း ကုန္ျခင္း၊ (၂) ကံ အစြမ္းကုန္ျခင္း (၃) အသက္တမ္း ကံအစြမ္း ၂-မ်ိဳးလံုးကုန္ျခင္း၊ (၄) ဥပေစၧဒကကံက သတ္ျဖတ္ျခင္း။ ဤသို႔ သတၱ၀ါတုိ႔ စုေတရျခင္း အေၾကာင္း ၄-မ်ိဳးရွိ၏။ ဥပမာ - ဆီမီးျငိမး္ရာ၌ (၁) ဆီကုန္ျခင္း၊ (၂) မီးစာကုန္ျခင္း (၃) ဆီႏွင့္ မီးစာ ၂-မ်ိဳးလံုး ကုန္ခန္းျခင္း၊ (၄) ဆီႏွင့္ မီးစာ ရွိေသးပါေသာ္လည္း ေလျပင္းတုိက္ခတ္ျခင္း သို႔မဟုတ္ တမင္ျငိွမ္းသက္ျခင္းဟု အေၾကာင္း ၄-မ်ိဳး ရွိသကဲ့သို႔တည္း။

စုေတခါနီးအေရးၾကီးပံု


ျပခဲ့ေသာ အေၾကာင္းမ်ားတြင္ တစ္ပါးပါးေၾကာင့္ လူတစ္ေယာက္ စုေတဖုိ႔ရာ အခ်ိန္နီးကပ္လာလွ်င္ မစုေတမီ နာရီ၀က္ေလာက္မွစ၍ စိတ္ေကာင္းေဇာေကာင္းရဖို႔ အေရးၾကီး၏။ စုေတသည့္တုိင္ေအာင္ ကုသိုလ္ေဇာမ်ား ေစာေနလွ်င္ ဧကန္မုခ် သုဂတိ ဘ၀သို႔ ေရာက္ရမည္။ စုေတခါနီး၀ယ္ အကုသိုလ္ေဇာမ်ား ေစာေနလွ်င္ ဧကန္အပါယ္ဘံုသို႔ ေရာက္ရေတာ့မည္။ သို႔ျဖစ္၍ ျမင္းအေျပးျပိဳင္ရာတြင္ ပန္း၀င္ခါနီး အေရးၾကီးဆံုး ျဖစ္သကဲ့သို႔ ေနာက္တစ္ဖန္ ဘ၀ေကာင္းရဖုိ႔ စုေတခါနီး၌ အေရးၾကီးလွေပသည္။ ထုိ စုေတခါနီး၌ စိတ္ေကာင္း မေကာင္းမွာလည္း ထုိအခါ ထင္လာေသာ အာရုံႏွင့္သာ သက္ဆုိင္ၾကေလသည္။

ကံတူအက်ိဳးေပးတတ္ပံု

ကုသိုလ္ကံျဖစ္ေစ၊ အကုသိုလ္ကံျဖစ္ေစ တူေသာ အက်ိဳးေပးတတ္၏။ သူတစ္ပါးကို သတ္ေသာ ပါဏာတိပါတ ကံေၾကာင့္ ျဖစ္ရာဘ၀၌ အသတ္ခံရတတ္၏။ ေရာဂါမ်ားတတ္၏။

ဒါန၏ တူေသာအက်ိဳး
စြန္႕ၾကဲေပးကမ္း လွဴဒါန္းေသာအခါ အလွဴခံကို စားေစခ်င္၊ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ေနေစခ်င္ေသာ ေစတနာသည္ ဒါနည္း။ ထုိဒါနေၾကာင့္ ျဖစ္ေလရာဘ၀၌ စားရ ၀တ္ရ၊ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ေနရ ထုိင္ရ ေလာက္ေအာင္ စည္းစိမ္ဥစၥာႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ဓနရွင္မ်ား ျဖစ္လာရေပသည္။ သုိ႔ေသာ္ လွဴဒါန္းေပးကမ္းသည့္ အခါတုန္းက အပရေစတနာ ခ်ိဳ႕တဲ့လွ်င္ (လွဴျပီးေနာက္ ႏွေျမာသလိုျဖစ္ကာ စိတ္မခ်မ္းသာလွ်င္) ထုိဒါနေၾကာင့္ ရွိေသာ စည္းစိမ္ကို ခံစားလုိစိတ္ မရွိဘဲ ဓနရွင္ျဖစ္ပါလ်က္ လူဆင္းရဲမ်ားကဲ့သို႔ ႏုံႏုံခ်ာခ်ာႏွင့္ ေနရတတ္ေလသည္။

မေကာင္းလည္း ကံ၊ ေကာင္းလည္း ကံဟု ကံကိုခ်ည္းသာ၊ မကိုးရာဘူး


ကမၻာေပၚတြင္ ဗုဒၶဘာသာ၊ ဟိႏၵဴဘာသာ၊ ခရစ္ယာန္ဘာသာ၊ မဟာေမဒင္ဘာသာဟု ဘာသာၾကီး ၄-မ်ိဳးရွိ၏။ ခရစ္ယာန္ဘာသာ မဟာေမဒင္ဘာသာတုိ႔၌ သတၱ၀ါတုိ႔၏ ေကာင္းက်ိဳး ဆုိးက်ိဳးမ်ားကို ထာ၀ရဘုရား စသူတို႔က ဖန္ဆင္းေပးသည္ဟု ဖန္ဆင္းေပးသူကို စြဲလမ္းၾက၏။ ဗုဒၶဘာသာ ဟိႏၵဴဘာသာ၀င္တုိ႔က “ေကာင္းက်ိဳး ဆုိးက်ိဳးကို ေရွးက ျပဳခဲ့ေသာ ကံက စီမံ၏”ဟု ေရွးကံကို စြဲလမ္း၏။ ဖန္ဆင္းသူကို စြဲလမ္းမူ၏ မွားပံုမွာ ဤစာမ်ားဖတ္၍ သိေလာက္ျပီျဖစ္၍ မေရးေတာ့ျပီ။ အရာရာ ကံကိုခ်ည္း စြဲလမ္းသူမ်ားလည္း “ပုေဗၺကတေဟတုဒိ႒ိ”ေခၚ မိစၧာဒိ႒ိတစ္မ်ိဳးမွ မလြတ္ကင္းဘဲ ရွိၾကေလသည္။ ထုိဒိ႒ိ၏ ယူမွားပံုကား “ယခု မ်က္ျမင္ သတၱ၀ါေတြသည္ ေကာင္းေကာင္း ဆုိးဆုိး အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ အၾကင္အက်ဳိးကို ခံစားရ၏။ ထုိ အက်ိဳးအားလံုးသည္ ေရွးကျပဳခဲ့ေသာ ကံေၾကာင့္ခ်ည္းသာ ျဖစ္၏”ဤသို႔ စသည္ျဖင့္ ယူေလသည္။

အေမမွ သားရဟန္းသုိ႔ေပးစာ


သား…
အေမ စာျပန္လုိက္ပါတယ္။ သားရဲ့ စာကုိဖတ္ျပီး အေမရြာမွာ ဘယ္လုိခံစားရေနရတယ္ဆုိတာ သားမသိဘူးေနာ္။ သားရဲ့စာထဲမွာ “ရန္ကုန္က ဒကာ ဒကာမေတြက ကုိရင့္ကုိ ပဥၥင္းခံမွာ ျဖစ္လုိ႔ အေမ ပဥၥင္း ခံမယ့္ အစီအစဥ္ကုိ ဖ်တ္လုိက္ပါေတာ့”တဲ့။ ျပီးေတာ့ သီတင္းက်ြတ္လျပည့္ေက်ာ္(၉)ရက္ေန႔ ပဥၥင္းခံမွာျဖစ္လုိ႔ သီတင္းက်ြတ္လျပည့္ေက်ာ္(၅)ရက္ေန႔ အေရာက္လာပါတဲ့။