ဓမၼနဒီ: 2014-12-28

Saturday, January 3, 2015

ဒုကၡခပ္သိမ္း ခ်ဳပ္ၿငိမ္းခ်င္ရင္။

ျမတ္စြာဘုရားက ဒုကၡျဖစ္တယ္ဆိုတာ တျခားေၾကာင့္ မဟုတ္ဘူး။ ေဟာဒီ တြယ္တာ
မွဳေၾကာင့္ျဖစ္တာ။ ဒုကၡျဖစ္ျခင္းအေၾကာင္းက တြယ္တာမွဳပဲ။ ဒုကၡခ်ဳပ္ၿငိမ္းခ်င္ရင္ ဒီ တြယ္တာ
မွဳကို ဖယ္ရွားရမယ္။ တြယ္တာမွဳကို ဖယ္လိုက္ႏိုင္တာနဲ႔ တၿပိဳင္နက္ ဒုကၡဟာ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းသြား
တယ္။ ႏွစ္သက္တြယ္တာမွဳဆိုတဲ့ အတြယ္အတာ တဏွာရွိေနေသးသမွ် ဘယ္ေခတ္ဘယ္ကာ

သႏၱိသုခနိဗၺာနဓာတ္ တရားျမတ္သည္ ဘာမွ်မရွိေသာ (အဘာ၀) ပညတ္ မဟုတ္ပါ။
အမ်ားဆိုင္ ဘံုပစၥည္းကဲ့သို႔ တစ္ပါးတည္းလည္း မဟုတ္ပါ။ ကိုယ့္နိဗၺာန္ႏွင့္ကိုယ္ အသီးသီး ရွိ
ၾကပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ပင္ ရဟႏၱာအရွင္ျမတ္တို႔သည္ ခႏၶာကိုယ္ ထင္ရွားရွိစဥ္ မိမိသိအပ္ေသာ
နိဗၺာန္ကို အာရံုျပဳလ်က္ ဖလ သမာပတ္ ၀င္စား၍ ေနေလ့ ရွိၾကပါသည္။ထို သမာပတ္ ၀င္စား

ဘုရားကို ရည္မွန္း၍ ပန္းစသည္တို႔ကို ပူေဇာ္ၾက၏။ ထိုကဲ့သို႔ ပူေဇာ္ရာ၌ အက်ိဳးရ၊ မရ၊ ေရွးက
ပင္ စဥ္းစားဖူးၾကပါသည္။ အက်ိဳးရမွဳ မရမွဳမွာ ပူေဇာ္သူမ်ား၏ ေစတနာသာ ပဓာနျဖစ္၏။ မိမိ၏စိတ္
ေစတနာက ဘုရားကို ရည္မွန္း၍ လွဴဒါန္းပူေဇာ္ပါလွ်င္ ကုသိုလ္ေစတနာ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဧကန္အ
က်ိဳးရႏိုင္ပါသည္။

နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္း တရားက်င္ႀကံ အားထုတ္ေနၾကေသာ ဓမၼမိတ္ေဆြအေပါင္းတို႔ အ
တြက္ နိဗၺာနေရာက္ေၾကာင္းဉာဏ္ ၁၆- ပါးမွာ==
(၁)။ နာမရူပပရိေ စၦဒဉာဏ္ = ဘံုသံုးပါး၌ ရုပ္နာမ္ႏွစ္ပါးကို ပိုင္းျခားသိေသာဉာဏ္။
(၂)။ ပစၥယပရိဂၢဟဉာဏ္ = ရုပ္နာမ္ႏွစ္ပါး၏ ျဖစ္ေၾကာင္းတရားကို သိမ္းဆည္းေသာဉာဏ္။

ဒို ့မ်ား....ခုလိုအေျခအေန တရားလမ္းေၾကာင္းေပၚထိေရာက္ေအာင္ တရားတစ္ပုဒ္နာ
ခဲ့ဘူးတယ္။ အဲဒီတရားေၾကာင့္.... သာသနာေဘာင္သို ့ ေရာက္ခဲ့တယ္။ အဲဒီတရားေၾကာင့္
.......တရားအားထုတ္ျဖစ္တယ္။ တရားထိုင္ျဖစ္တယ္။ တရားရပ္ျဖစ္တယ္။ အၿမဲတမ္း
တရားအေၾကာင္း စဥ္းစားျဖစ္တယ္။ တရားတစ္ပုဒ္ နာခဲ့ရလို ့၊ အဲဒီတရားတစ္ပုဒ္ တရား

လူေတြဟာ ဘယ္ေတာ့မွ တင္းတိမ္သြားတာ မရွိပါ။ ဘယ္ေလာက္ပဲ ျဖည့္ဆည္းေပး ျဖည့္
ဆည္းေပး မတင္းတိမ္ႏိုင္ပါ။ ေကာင္းသည္ထက္ ေကာင္းေအာင္၊ တိုးတက္သည္ထက္ တိုးတက္
ေအာင္၊ ႀကိဳးစားေနၾကပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္ပဲ ႀကိဳးစား ႀကိဳးစား၊ ႀကိဳးစားလာသည္ႏွင့္အမွ် လူ႕
အသံုးအေဆာင္ေတြဘက္က တိုးတက္လာသည္ႏွင့္အမွ် လူေတြရဲ႕ စိတ္ထဲမွာလည္းပဲ စိတ္ဖိစီးမွဳ

ပညာစစ္ = ကံ၊ ကံ၏အက်ိဳးကို သိတတ္ေသာဉာဏ္၊ စာေပက်မ္းဂန္၏ အဓိပၸါယ္မွန္ကို
နားလည္ေသာဉာဏ္၊ ၀ိပႆနာဉာဏ္၊ မဂ္ဉာဏ္၊ ဖိုလ္ဉာဏ္မ်ားႏွင့္ ဘုရားရွင္၏ သဗၺညဳတ
ဉာဏ္တိုင္ေအာင္ အျပစ္ကင္းေသာ အသိအလိမၼာ ဉာဏ္ဟူသမွ် ပညာအစစ္ပင္တည္း။

လွဴဖြယ္ပစၥည္းနည္းနည္းကို လွဴဖို႔ရန္ႏွင့္ လွဴဖြယ္ပစၥည္းမ်ားမ်ား ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္
လွဴဖို႔ရန္ အားထုတ္ရာ၌လည္း အားထုတ္မွဳ လံု႔လခ်င္း မတူညီၾကေခ်။ နည္းနည္းလွဴဖို႔ရန္ အား
ထုတ္ရာ၌ တစ္ခဏႏွင့္ကိစၥၿပီး၏။ ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ မ်ားမ်ားလွဴဖို႔ အားထုတ္ရာ၌ကား အလွဴ
၀တၳဳ မ်ားျပားႀကီးက်ယ္သေလာက္ အခ်ိန္ၾကာ၏။ လွဴဖို႔ရန္ ပစၥည္းကို ရွာေဖြစုေဆာင္းခိုက္မွာ

ဗုဒၶဘုရားရွင္ေတာ္ျမတ္ႀကီး၏ တရားေတြဟာ ပိုလို ့ျဖဳတ္စရာ မလိုဘူး၊ လိုလို ့ျဖည့္စရာ
လဲမရွိဘူး၊ ဘယ္လူ၊ ဘယ္နတ္၊ ဘယ္ျဗဟၼာ၊ ဘယ္လိုကန္ ့လန္ ့ တိုက္တဲ့သူကမွ အျပစ္ေျပာ
စရာမရွိဘူး။
မဟာနာမ္က ေန ့လယ္ေန ့ခင္း ဆိုရင္ ဘုရားေက်ာင္းကိုသြား ညေနဆိုရင္ျပန္နဲ ့ တေန ့
ေတာ့.. ဘုရားရွင္ကိုေလ်ာက္တယ္== ဘုန္းေတာ္ႀကီး ျမတ္စြာဘုရား တပည့္ေတာ္တို ့ ကပိလ

***စုႏၵ သုတ္***
==========
“ျဖစ္လွ်င္ ပ်က္ၿမဲ”
==========
ျဖစ္ေပၚ၍လာ၊ ထိုအရာ
မွန္စြာ ပ်က္ရသည္။

ေျမာက္ဦးဆရာေတာ္၏ တရားအားထုတ္နည္း။

ဘုရားရွင္၏ အဆံုးအမ တရားေတာ္ကို မိမိ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် က်င့္ႀကံအားထုတ္
ပြားမ်ားျခင္းျဖင့္ ႏွလံုးသားကို အလွဆင္ၾကမယ္ဆိုရင္ တစ္မိနစ္ပဲ ေန-ေန၊ အက်ိဳးရွိပါ
တယ္။ တရားအားထုတ္မယ္ဆိုရင္ မိမိရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ကို စနစ္တက် ခ်မ္းသာစြာထိုင္ကာ
ဘယ္ဘက္လက္ကေလးကို ေအာက္မွာထား၊ ညာဘက္လက္ကေလးကို အေပၚတင္ၿပီး

စိတ္ဖိစီးလာလို႔ရွိရင္ မွန္ကန္တဲ့နည္းနဲ႔ ထြက္ေပါက္ရွာဖို႔ ျမတ္စြာဘုရားက လမ္းညႊန္ေပး
ထားပါတယ္။ အဲဒီလမ္းညႊန္ခ်က္အတိုင္း လိုက္နာအားထုတ္မယ္ဆိုရင္ မည္သူမွ် စိတ္ေပါက္ကြဲမွဳ
ဒဏ္ေတြကို ခံရမွာ မဟုတ္ပါ။ စိတ္ဖိစီးမွဳေတြ ျဖစ္လာရင္ ျမတ္ဗုဒၶ ညႊန္ေပးတဲ့လမ္းက ထြက္သြား
ရံုပါပဲ။ ေအး .. ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ တရားဓမၼေတြကို မနာရလို႔ ဒီနည္းေတြကို မသိတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြ၊ ဘု

တစ္ပါးေသာတရားကို ပြားမ်ားလွ်င္ ေလးပါးေသာတရားႏွင့္ ျပည့္စံုမည္။
= ေလးပါးေသာတရားကို ပြားမ်ားလွ်င္ ခုႏွစ္ပါးေသာတရားႏွင့္ ျပည့္စံုမည္။
= ခုႏွစ္ပါးေသာတရားကို ပြားမ်ားလွ်င္ ႏွစ္ပါးေသာတရားႏွင့္ ျပည့္စံုမည္ဟု ျမတ္စြာဘုရား
ေဟာေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ ( မ- ၃၊ ၁၂၄)

၁။ မူးယစ္ေနေသာ မိတ္ေဆြကို ေစာင့္ေရွာက္တတ္၏။
၂။ မူးယစ္ေမ့ေလ်ာ့ေနေသာ မိတ္ေဆြ၏ ပစၥည္းဥစၥာကို ေစာင့္ေရွာက္တတ္၏။
၃။ ေၾကာက္ရြံ႕ေနေသာ မိတ္ေဆြ၏ အားကိုးရာျဖစ္၏။
၄။ ျပဳဖြယ္ကိစၥ ျဖစ္ေပၚလာက အကူအညီ ေတာင္းခံသည္ထက္ ႏွစ္ဆတက္ေသာ စည္းစိမ္

ဟိတ္ (၆) ပါးႏွင့္ နိဗၺာန္ဆီသို႔။

( ေဟတု = ဟိတ္ ) ဟိတ္ေျခာက္ပါးတရားဟူသည္ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ၊ အေလာဘ၊
အေဒါသ၊ အေမာဟ တို႔ျဖစ္၏။ ေရွ႕သံုးပါးက အကုသိုလ္တရားမ်ား ျဖစ္၏။ ေနာက္သံုးပါးက ကု
သိုလ္နဲ႔ အဗ်ာကတတရားမ်ား ျဖစ္သည္။

ေဒါသသည္ မီးႏွင့္တူၿပီး အေဒါသ (ေမတၱာ)ကား ေရစင္ေရေအးကဲ့သို႔ ေအးျမပါသည္။ ေဒါသသည္ ၎မွီရာ ပုဂၢိဳလ္ကို ေလာင္ကၽြမ္းျခင္းသေဘာ႐ွိၿပီး အေဒါသသည္ ၎မွီရာ ပုဂၢိဳလ္ကို ေအးခ်မ္းေစပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေဒါသျဖစ္သူမွာ ႐ုပ္ေရၾကမ္းတမ္း ခက္ထန္လာၿပီး အေဒါသျဖစ္သူမွာ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႔လာပါသည္။ (ဤသို႔ မွတ္သားထားပါသည္။)
သုိ႔ေသာ္ ေဒါသဟူေသာ မီးးသည္

ပုဂၢလပၸသာဒသုတ္
၂၅၀။ ရဟန္းတို႔ ပုဂၢိဳလ္ကုိ ၾကည္ညိဳျခင္း၌ အျပစ္တို႔သည္ ဤငါးမ်ဳိးတို႔တည္း။
အဘယ္ ငါးမ်ဳိး တို႔နည္း ဟူမူ -
ရဟန္းတို႔ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦး၏ အၾကည္ညိဳခံရေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ သံဃာက ႏွင္ထုတ္သင့္ေသာ သေဘာရွိသည့္ အာပတ္သို႔ ေရာက္မႈေၾကာင့္ ႏွင္ထုတ္ခဲ့အံ့၊ ထိုၾကည္ညိဳေသာ ပုဂၢိဳလ္အား ဤသို႔ ျဖစ္တတ္၏။

ကၽြန္မတို႔ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားသည္ သီလႏွင့္ ဘာ၀နာကို အထူး အားမထုတ္ႏိုင္ၾကေသးသည့္ တိုင္ေအာင္ ဒါနမႈကိုကား ေန႔စဥ္ ျပဳလုပ္ျဖစ္ၾကပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အက်ိဳးရွိေအာင္ ဒါနျပဳနည္းကို ဗုဒၶဘာသာ၀င္တိုင္း သိထားသင့္ပါသည္။ ကၽြန္မသည္လည္း တတ္ႏိုင္သမွ် ဒါနႏွင့္ပတ္သက္ေသာ တရားမ်ားနာျခင္း၊ စာေပမ်ား ဖတ္ျခင္းတို႔ကို ျပဳလုပ္ပါသည္။

ေကာင္းေသာ ယွဥ္ၿပိဳင္ျခင္း။

ကႆပျမတ္စြာဘုရား လက္ထက္ေတာ္တုန္းက “ဂေ၀သီ”လို႔ေခၚတဲ့ ဒကာတစ္ေယာက္
ရွိပါတယ္။ လူ ၅၀၀ ပါတဲ့ အဖြဲ႕စည္းရံုးၿပီး ေခါင္းေဆာင္ေနပါတယ္။ သူကလည္း ကိုယ္က်င့္တ
ရားေကာင္းတဲ့သူမဟုတ္၊ အက်င့္သီလ မျပည့္စံုပါ။ သူ စည္းရံုးထားတဲ့ အဖြဲ႕သားဥပသကာ
၅၀၀ ဟာလည္းပဲ ကိုယ္က်င့္သီလ မျပည့္စံုၾကပါ။

အကုသိုလ္သည္ စုန္လမ္း၊ အသြားရ လြယ္ကူ၏။ သြားသူလည္း မ်ား၏။ သို႔ေသာ္
ထိုလမ္း၏ ေနာက္ဆံုးပန္းတိုင္ကား အပါယ္ေလးပါး။
ကုသိုလ္သည္ ဆန္လမ္း၊ သြားလာရ ခက္ခဲ၏။ သြားသူလည္း နည္း၏။ သို႔ေသာ္
ထိုလမ္း၏ ေနာက္ဆံုးပန္းတိုင္ကား နိဗၺာန္။

ဘုရားကိုးကြယ္တာ တန္ခိုးအရာကို ကိုးကြယ္တာမဟုတ္ဘူး။ အဆံုးအမကို ကိုးကြယ္တာ
ပါ။ အႏၱရာယ္ကင္း ေဘးမရွင္းတာဟာ သီလအေၾကာင္း မေကာင္းလို႔ဘဲ။ ဥစၥာဓန ဆင္းရဲေစျခင္း
အေၾကာင္းဟာ ဒါနအေၾကာင္း မေကာင္းလို႔ဘဲ။ စိတ္ေရာကိုယ္ပါ ခ်မ္းသာခ်င္ရင္ ဘာ၀နာအလုပ္
ကို လုပ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ရမယ္။ မိမိကိုယ္တိုင္ အားကိုးေလာက္တဲ့ ဒါန၊ သီလ၊ ဘာ၀နာ။ သီလ၊

“အမာတာ ပုတၱိကေဘး”
==============
စင္စစ္ဆိုေသာ္၊ ၀ါရြက္ေရာ္သို႔
ရင့္ေရာ္ေၾကြလု၊ အိုမင္းမွဳႏွင့္
နာမွဳေသေရး၊ ဤသံုးေဘးသာ

ေလာကမွာ သိႏိုင္ခဲတယ္၊ သူမ်ားနားလည္ေအာင္ ေျပာရတာလဲ ခက္ခဲတယ္၊ ရွင္းရတာလဲ ခက္ခဲတယ္၊
နားေထာင္ရတာလဲ ခက္ခဲတယ္၊ ရွင္းေအာင္ နားလည္ဖို ့ မလြယ္တဲ့အရာ ေလးမ်ိဳး ရွိတယ္။ ၁။သစၥာေလးပါးတရား၊
၂။သတၱ၀ါ၊ ၃။စုတိပဋိသေႏၶ၊ ၄။ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ တို ့ျဖစ္ၾကတယ္။

ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ မေ၀ခြဲႏိုင္သည့္ သီလဆိုင္ရာ ေအာက္ပါေမးခြန္းမ်ားကို ေျဖၾကားေပးပါရန္…
(က) သီလသည္ ကိုယ္ (ကာယကံ) ႏွင့္ ႏႈတ္ (၀စီကံ) တို႔ကို ေကာင္းစြာေစာင့္ထိန္းရံုျဖင့္ ျပည့္စံုပါသလား။
(ခ) ေစတနာသီလ ႏွင့္ ေစတသိကသီလအထူး။
(ဂ) ကုသိုလ္ အကုသိုလ္ ကံေျမာက္မႈႏွင့္ ကံမေျမာက္မႈ ျခားနားခ်က္။
ေလးစားစြာျဖင့္
ေမာင္သစၥာ (သံုးခြ)
(က) ႏွင့္ (ခ) ကို တေပါင္းတည္း ေျဖဆိုပါမည္။
(က) သီလယတိ ကာယ၀စီကမၼာနိ သမၼာ ဒဟတီတိ သီလံ။

ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ ဒုစရိုက္ ၁၀ – ပါးကို ေရွာင္ၾကဥ္ၾကရန္အတြက္ ကာယကံဒုစရိုက္ ၃ – ပါး၊ ၀စီကံ ၄- ပါး၊ မေနာကံ ၃ – ပါးဟု ခြဲျခားနားလည္ၾကပါသည္။ ထိုတြင္ ကာယကံ ၃ – ပါးႏွင့္ ၀စီကံေလးပါး က်ဴးလြန္မႈကို ထင္ရွားစြာ သေဘာေပါက္ပါသည္။ ထိုကံတို႔ကို က်ဴးလြန္မိရာတြင္ အကယ္၍ မေနာကံ (ေစတနာ) မပါလွ်င္ ကမၼပထ မေျမာက္ဟုလည္း နားလည္ပါသည္။

ေမး။………..။ ဆရာေတာ္ဘုရား အဘိဓမၼာဘာသာရပ္သည္ ဘဝ၌မည္မွ် အေရးပါေၾကာင္း တပည့္ ေတာ္အား ေျဖၾကားေပးေတာ္မူပါ။
ေဇယ်ာေနာင္(စကၤာပူ)
ေျဖ။…………..။ ထမင္းဟာ ဘယ္ေလာက္အေရးပါသလဲဆိုတာ သိတယ္ မဟုတ္လား၊ (သိပါတယ္ ဘုရား) ထမင္းမစားရရင္ ဘယ္လိုေနမလဲ၊ ဗိုက္ ဆာမွာေပါ့။ အဲဒီလိုပဲ ဘဝခရီးမွာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ နားလည္ဖို႔ ပတ္ဝန္းက်င္ နားလည္ဖို႔ဆိုတာ အဘိဓမၼာဘာသာရပ္ဟာ အလြန္တစ္ရာမွ အေရး ႀကီး တယ္၊ ဘဝခရီးကိုရွင္းရွင္းလင္းလင္းသိဖို႔ ဆိုပါစို႔ ကိုယ့္စိတ္အေၾကာင္း ကိုယ္ေလ့လာခ်င္တယ္

နိဗၺာန္တိုင္ မ်က္ေမွာက္ျပဳႏိုင္တဲ့ ပရိတ္တရားေတာ္။

ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြဟာ ငယ္စဥ္ေတာင္ေက်း ကေလးဘ၀ကစၿပီး “ပရိတၱ” လို႔ေခၚတဲ့
အႏၱရာယ္ကို ကင္းရွင္းေစႏိုင္တဲ့ ျမတ္စြာဘုရား တရားေတာ္ေတြကို က်က္မွတ္ၾကတယ္။ အ
ခါအားေလ်ာ္စြာ ပရိတ္တရားေတာ္ကို နာယူၾကပါတယ္၊ ရြတ္ဖတ္ၾကပါတယ္၊ သရဇၩာယ္ၾက
ပါတယ္။ အဲဒီလို ရြတ္ဖတ္သရဇၩာယ္ နာယူၾကတဲ့ ပရိတ္တရားေတာ္ေတြရဲ႕ အဓိပၸာယ္ေတြကို

ဘုရား ရဟႏၱာေတြဆိုတာ ကိေလသာေတြ ကုန္ၿပီးေနၿပီ။ သို႔ေသာ္ ကုန္ၿပီးေနတဲ့ ဘုရား
ရဟႏၱာေတြမွာ ဘာျဖစ္လို႔ ကံက အက်ိဳးေပးေနရသလဲဆိုတာ မ်က္စိလည္တတ္ၾက
တယ္။ ကံကုန္တယ္ ဆိုတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ရတနသုတ္မွာေတြ႕ရတာက “ ခီဏံ ပုရာဏံ န၀
နတၱိသမၻ၀ံ ” ဘုရား ရဟႏၱာေတြမွာ ကံေဟာင္းေတြ မရွိေတာ့ဘူး။ ကုန္သြားပါတယ္။ ကံ

၁။ လွပႏုနယ္ေသာ ရူပါရံုရွိေသာ္လည္း ေနာက္ဆံုး၌ အိုၾကရမည္။
၂။ စည္းစိမ္ႀကီးက်ယ္ေနေသာ္လည္း ေနာက္ဆံုး၌ ပ်က္စီးၾကရမည္။
၃။ ခ်စ္ခင္စြာ ေပါင္းသင္းေနၾကရေသာ္လည္း ေနာက္ဆံုးတြင္ ကြဲျပားေကြကြင္း ၾကရမည္။

ဓမၼမိတ္ေဆြအေပါင္းတို႔ ထိုင္ေနေသာအခါ ေညာင္းညာမွဳျဖစ္၏။ ဣရိယာပုတ္မ်ားကို
မၾကာခဏ ေရြ႕ေျပာင္းၿပီး ဒုကၡေ၀ဒနာကို သက္သာေအာင္ လုပ္ရ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဒီခႏၶာကိုယ္
ႀကီးသည္ (၁) “ဒုကၡသစၥာ ျဖစ္၏။ ယင္းသို႔ ဒုကၡျဖစ္ေအာင္ ဘယ္သူကေနၿပီး ဒုကၡေပးေနသလဲ၊
ေလာဘဆိုေသာ “တဏွာက” ဒုကၡေပးလိုက္ျခင္းျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဒုကၡ၏ အေၾကာင္းရင္းခံ

ဗုဒၶဘာသာ၀င္မွန္သမွ် ရတနာ သံုးတန္ႏွင့္ ကံ၊ ကံ၏အက်ိဳးကို ယံုၾကည္ၾကသည္။ ကံ၊ ကံ၏အက်ိဳးကို ယံု
ၾကည္ျခင္းဟူသည္ မိမိျပဳေသာ ေကာင္းမွဳ၊ မေကာင္းမွဳကသာ မိမိ၏ဘ၀ သံသရာကို စီမံဖန္တီးျခင္း ျဖစ္သည္

ဒကာႀကီးရဲ. သည္.လိုေၿပာပါမယ္၊ သႀကားတို. ဘာတို.ေတာ ဒကာႀကီးက ခ်ဳိတယ္လို. ေၿပာ
မယ္ မဟုတ္လား၊ ဒို.ကေတာ. မစားဖူးေသးဘူးေလ၊ ေတာထဲက ရဟန္းက ဒကာႀကီးတုိ.ကို
သႀကားခ်ဳိ သလား ေၿပာစမ္းပါ ဆိုရင္ ဒကာႀကီးက ခ်ဳိတယ္လို. ေၿပာမွာပဲ မဟုတ္လား။ သည္
ေတာ. ဒို.က ဒကာႀကီးရဲ. သႀကားခ်ိဳတာ ကိုေၿပာစမ္းပါ ဆိုရင္ ဘယ္ႏွယ္ေၿပာမလဲ။ (တပည္.
ေတာက စားဖူးလို ေၿပာတတ္ပါတယ္ဘုရား။

အာရုံလံုလိုက္ရင္ ၾကက္သတ္ဖို ့၀က္သတ္ဖို ့ရွိေသးလား..
မရွိေတာ့ပါဘူးဗ်။ အလိုလို သီလလံုသြားတယ္။
ဆိုင္ရာတံခါးေပါက္က သတိနဲ ့ေစာင့္တာ၊
အဲဒါ အာရုံလံုေအာင္ေစာင့္တာ။
ကုိုယ္ထဲက စိတ္ အာရုံေနာက္ မပါေစရဘူး၊
အာရုံေနာက္က ကပ္ေျမွာင္လိုက္လာတဲ့
ကိေလသာ ကုိယ့္စိတ္ထဲမ၀င္ရဘူး။
ၾကားက ေစာင့္ရမယ္။ အဲဒါ ဥပုသ္ေစာင့္တာ။

မေန.ကစကားေျပာၾကတယ္၊စကားေျပာေတာ. နိုင္ငံၾကီးေတြမွာ ဗုဒၶဘာသာလဲမဟုတ္၊ တခ်ိဳ.မ်ား သူေဌးၾကီးေတြဟာေလ တစ္ေန.သံုးလိုက္တဲ. အသံုးစားရိတ္ဟာ ဒီျမန္မာနိုင္ငံက သူေဌးေတြတစ္သက္လံုးစားေလာက္ သံုးေလာက္တယ္ ၊ ျမန္မာနိုင္ငံရဲ. ပစၥည္းရွိတဲ. သူေဌးေတြနဲ. တစ္သက္လံုးစားေလာက္တဲ.စည္းစိမ္ကို တစ္ေန.တည္း သံုးပစ္တာပဲ၊အဲဒါေလာက္ေပါတယ္တဲ.။

ေကာင္းေသာ ရက္၊ လ၊ ႏွစ္၊ ေတြျဖစ္လာေအာင္ဆိုရင္။ ။

ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားက ပုဗၺဏွသုတ္မွာ အတိအလင္း ေဟာထားပါတယ္။ ေကာင္းေသာ ရက္၊
လ၊ ႏွစ္ ေတြ ျဖစ္လာေအာင္ဆိုရင္ နံနက္ခင္းမွာ အျပစ္ကင္းတဲ့ အေတြးေတြေတြးမယ္၊ အျပစ္
ကင္းတဲ့ အေျပာေတြေျပာမယ္၊ အျပစ္ကင္းတဲ့ အလုပ္ေတြလုပ္မယ္။ ဆိုလိုတာက မနက္ခင္းမွာ
ကာယသုစရိုက္၊ ၀စီသုစရိုက္၊ မေနာသုစရိုက္ဆိုတဲ့ အက်င့္တရားေတြ က်င့္ႀကံႀကိဳးကုတ္ အား

ကိေလသာ ဆိုတာ မရွိေတာ့ဘူးဆိုရင္ “ကံ” စြမ္းအားလည္း မရွိေတာ့ဘူး။ ကံစြမ္း
အား မရွိေတာ့ဘူး ဆိုရင္ ၀ိပါကလည္းပဲ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းသြားတယ္။ ဒါကို အျပန္အားျဖင့္ ဒီလို နား
လည္ရမယ္။ ဒီထဲမွာ အဓိကအခ်က္က “ကံ” လား၊ “ကိေလသာ” လားဆိုရင္ “ကိေလသာ”
က အဓိကက်တယ္။ ကိေလသာကို ဖယ္ရွားပစ္လိုက္မယ္ဆိုရင္ ကံေတြရဲ႕ အက်ိဳးေပးႏိုင္တဲ့

ျမတ္ဗုဒၶဘုရားရွင္က ကာမ၀ိတတ္ကို ႀကံစည္ရင္ ငါဘုရားဉာဏ္ထဲမွာ ထင္ရွားလာတာက
(၁) မိမိလည္းဆင္းရဲမယ္၊ သူတပါးလည္းဆင္းရဲမယ္။ (၂) ပညာကို ဖ်က္ဆီးပစ္ေတာ့မယ္။(ပညာ
ဆိုတာက အေကာင္း၊ အဆိုး၊ အေၾကာင္း၊ အက်ိဳး၊ အမွား၊ အမွန္ကို ေ၀ဖန္ပိုင္းျခားႏိုင္တာ) ကာ
မဂုဏ္အာရံုနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး စဥ္းစားလာၿပီဆိုရင္ ပိုက္ဆံ ခ်မ္းသာခ်င္ရင္ ပိုက္ဆံကို မရ ရေအာင္

“သမာတာ ပုတၱိကေဘး”
===============
မီးေလာင္ေရႀကီး၊ သူပုန္စီးသည့္
ေဘးႀကီးသံုးျဖာ၊ ျဖစ္ေပၚလာေသာ္
မာတာမိခင္၊ သားေရႊစင္ကို
ကယ္တင္မရ၊ ခ်စ္သားလွလည္း

၀ိပႆနာဆိုတာ စိတ္အလုပ္၊ စိတ္အလုပ္တိုင္း ၀ိပႆနာမျဖစ္၊ ဉာဏ္ပါမွျဖစ္တယ္ ၀ိပႆနာ
ဉာဏ္အစစ္မရေသးခင္ ၀ိပႆနာေပၚေအာင္ ႀကိဳးစားရတယ္။ ၀ိပႆနာအစစ္ဟာ ဘယ္အခ်ိန္ျဖစ္
ျဖစ္ ေပၚႏိုင္ပါတယ္၊ ၀ိပႆနာဉာဏ္ေပၚေအာင္ ႀကိဳးစားတဲ့အလုပ္ လုပ္မယ္ဆိုရင္ အခ်ိန္မေရြး
လုပ္ေနပါ။ ၀ိပႆနာဆိုတာ ပညာဉာဏ္ပါ၊ ဉာဏ္ရွိမွ ၀ိပသနာျဖစ္ပါတယ္။ ဉာဏ္ရွိေအာင္ ဘာ

တရားထုိင္တဲ႔ခါ ဣရိယာပုဒ္ ၾကာတာမၾကာတာ ထက္ အမွတ္သတိနဲ႔ ဘယ္ဣရိယာပုဒ္ မဆိုရွိေနရမယ္႔ အခ်က္ကလိုရင္းပါ။ ဣရိယာပုဒ္ၾကာရွည္ျပီး ေတြးခ်င္ရာေတြးေနမယ္ဆိုရင္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ အိပ္ငိုက္ေနရင္ေသာ္လည္းေကာင္း မထိေရာက္ပါဘူး။ ဣရိယာပုဒ္ ၾကာရွည္ေအာင္ တမင္သက္သက္လုပ္ယူ၇န္ မလိုအပ္သလို၊ တရားက သမာဓိအားေကာင္းလာရင္ မျဖဳတ္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ အလိုလိုျဖစ္ျပီး ဣရိယာပုဒ္ ၾကာၾကာထုိင္လာနုိင္ပါတယ္။

ဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္က အရိယာ အရွင္ျမတ္ၾကီးမ်ားကဲ့သုိ ့
မိမိတို ့ကိုယ္တိုင္ ကိုယ္ပိုင္ ၾကိဳးစားလွ်င္လည္း စ်ာန္အဘိညာဥ္ႏွင့္တကြ
အရဟတၱဖိုလ္ေပါက္ ဘာမဆိုရႏိုင္ ေရာက္ႏိုင္ေသာ
အခြင့္ေကာင္းၾကီးမ်ားကို အမွန္ပင္ ရေနၾကပါ၏။
ရဟန္းကိစၥျပီးေျမာက္ရုံမွ်သာမက ေလာကီ အသိဥာဏ္ထူး
အမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ အရွင္ျမတ္ၾကီးမ်ားလည္း
ဤေလာက၌ ရွိေနၾကသည္သာျဖစ္ပါကုန္၏။

ပင္းယေခတ္၌ ထိုအခ်ိန္က စစ္ကိုင္းေတာင္
ပုညရွင္ေစတီ အနီးတြင္
ေရငံုဘုန္းၾကီးေခၚ ဆရာေတာ္တစ္ပါးရွိ၏။
က်မ္းဂန္တတ္ေျမာက္ျပီး တရားဘာ၀နာစီးျဖန္းေနကာ
စကားအဖ်င္းေျပာမိမည္စိုး၍
ေရငံုေနေသာေၾကာင့္ ေရငံုဘုန္းၾကီးဟုေခၚသည္။

တခါတုန္းက နကုလပိတာ ဆိုတဲ့ ဒကာႀကီးတစ္ေယာက္ ရွိပါတယ္။ သူက ျမတ္စြာဘု
ရားနဲ႔ အလြန္ရင္းႏွီးပါတယ္။ ဘ၀ကလည္း ျမတ္စြာဘုရားနဲ႔ ေဆြမ်ိဳးေတာ္ခဲ့တဲ့ ဘ၀ေတြကမ်ား
ေတာ့ ဘုရားကို သူ႕သားလို႔ သူကယူဆပါတယ္။ သံသရာက အခ်စ္နဲ႔ ျမတ္စြာဘုရား အေပၚ
မွာ သံေယာဇဥ္ ျဖစ္ပါတယ္။ သို႔ေသာ္ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူက တရားထူး တရားျမတ္ ရၿပီးတဲ့
ပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္ေနပါၿပီ။ အနာဂါမ္အဆင့္ေလာက္ ေရာက္ေနပါၿပီ။ အသက္အရြယ္ ႀကီးလာလို႔
က်န္းမာမွဳေတြ ယိုယြင္းလာတဲ့အခါမွာ ဘုရားဆီကို မေရာက္ႏိုင္ဘူး။ တစ္ေန႔ေတာ့ ေရာဂါ
ေ၀ဒနာ သက္သာလို႔ ႀကိဳးစားၿပီးေတာ့ ေက်ာင္းသို႔ေရာက္လာပါတယ္။

ကိေလသာေတြကို အေျခခံၿပီးေတာ့ ကံတရားေတြက စုေဆာင္းမိ ျဖစ္လာတယ္။ ကံ
တရားေတြ စုမိေဆာင္းမိ ျဖစ္လာလို႔ရွိရင္ ဒီ ကံတရားေတြက အက်ိဳးတရားကို ထုတ္လုပ္လာ
တယ္။ ဆိုလိုတာက ကိေလသာ ရွိေနရင္ ကံရွိေနမွာပဲ။ ကံ ရွိလို႔ရွိရင္လည္းပဲ ၀ိပါက ဆိုတဲ့
အက်ိဳးတရား ရွိမွာပဲ။ ေရွာင္လြဲလို႔ မရပါ။ အဲဒီလို လည္ပတ္ၿပီးေတာ့ ျဖစ္ေနတာကို ၀ဋ္ လည္

Saturday, January 3, 2015

Thursday, January 1, 2015

Wednesday, December 31, 2014

Tuesday, December 30, 2014

Monday, December 29, 2014

Sunday, December 28, 2014