ကိုးတိုင္း ၉-ဌာန သာသနာျပဳေစလႊတ္ခန္း။ ။
ပါရာဇိက၊ ႒၊ ပ၊ အုပ္၊ႏွင့္ အျခားတ႐ုတ္မွတ္စု၊ အဂၤလိပ္မွတ္တမ္းအမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔ႏွင့္ ညႇိႏႈိင္းလ်က္ သာသနာေတာ္ (၂၃၅)ခုႏွစ္၊တတိယသံဃာယနာ တင္ၿပီးခ်ိန္တိုင္းျပည္အရပ္ရပ္တို႔သို႔ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ျပန္႔ပြားေစရန္ရည္ညႊန္း၍ ထိုႏွစ္ တပို႔တြဲလအတြင္း၌ပင္ အေသာကမင္းတရားႀကီးႏွင့္ အရွင္ မဟာေမာဂၢလိပုတၱတိႆ မေထရ္ျမတ္တို႔က ၉-တိုင္း ၉-ဌာန ျပည္နယ္တို႔သို႔ဥပသမၸဒကံေဆာင္ႏိုင္ေစရန္ေခါင္းေဆာင္တစ္ပါးႏွင့္ ငါးပါးစီကို ေစလႊတ္ၾကြခ်ီေတာ္မူၾကသည္။
(၁) ကသၼီရ- ဂႏၶာရတိုင္း။ ။ ဟိမဝႏၲာ၏ အေနာက္ေျမာက္ဘက္ ပန္ခ်ပ္နယ္၏အေရွ႕ေျမာက္ဘက္ စြန္းႏွင့္ စပ္လ်က္ရွိေသာ ကသၼီရတိုင္း၊ယင္း၏အေနာက္ဘက္ သိႏၶဳျမစ္ျခားလ်က္ရွိေသာ ဂႏၶာရတိုင္း၊ ၂-တိုင္းေပါင္းလ်က္ အာဖဂန္နစၥတန္ပါဝင္သည့္ ဌာနမ်ားသို႔
အရွင္မဇၩႏၲိကေထရ္ျမတ္ေခါင္းေဆာင္ေသာအဖြဲ႕ဝင္ သံဃာေတာ္ ၄-ပါး၊ အာသီဝိေသာပမသုတၱန္ေဟာၾကားကာ သာသနာျပဳေတာ္မူၾကသည္။
(၂) မဟႎသကတိုင္း။ ။ အိႏၵိယျပည္ေတာင္ပိုင္းရွိ မိုက္ဆိုနယ္၊ ယင္းနယ္၏ေျမာက္ပိုင္းရွိ'ခ်ီတယ္ရ္'စီရင္စု ဌာနတို႔သို႔ မဟာေဒဝေထရ္ဦးေဆာင္၍ အဖြဲ႕ဝင္သံဃာေတာ္ ၄-ပါး၊ေဒဝဒူတသုတၱန္ကိုေဟာၾကားလ်က္ သာသနာျပဳေတာ္မူၾကသည္။
(၃) နဝါဒါသီတိုင္း။ ။ ဘံုေဘၿမိဳ႕နယ္၏ ေတာင္ဘက္ပိုင္း ကာဏာရာနယ္၊ဟိုက္ဒရဗတ္နယ္၊ အေရွ႕ဘက္ပိုင္းျပည္နယ္တို႔သို႔ အရွင္ရကၡိတမေထရ္ေခါင္းေဆာင္ေသာအဖြဲ႕ဝင္သံဃာ၄-ပါးတို႔အနမတဂၢသုတၱန္ၾကား၍ သာသနာျပဳေတာ္မူၾကသည္။
(၄) မဟာရ႒တိုင္း။ ။ ဘံုေဘနယ္ အလယ္ပိုင္း ပူနားၿမိဳ႕စေသာ နယ္မ်ားသို႔အရွင္မဟာဓမၼရကၡိတမေထရ္ေခါင္းေဆာင္၍ အဖြဲ႕ဝင္သံဃာ ၄-ပါး ၾကြေတာ္မူကာမဟာနာရဒကႆပဇာတ္ေတာ္ကိုေဟာၾကားေတာ္မူကာ သာသနာျပဳေတာ္မူၾကသည္။
(၅) အပရ ႏၲတိုင္း။ ။ မလဝါနယ္ အေနာက္ေတာင္ဘက္ နရဗဒၶေခၚ နမၼဒါျမစ္သစၥဗႏၶေတာင္ သုပၸရကသေဘၤာဆိပ္ ဝါဏိဇၨဂါမ စသည္တို႔သို႔ အရွင္ဓမၼရကၡိတ မေထရ္ေခါင္းေဆာင္ေသာ သံဃာေတာ္ ၄-ပါးတို႔ ၾကြေတာ္မူကာ သဂၢိခေႏၶာပမ သုတၱန္ကိုေဟာၾကားေတာ္မူ၍ သာသနာျပဳေတာ္မူၾကသည္။
(၆) ေယာနကတိုင္း။ ။ အိႏၵိယျပည္၏ အျပင္ဘက္ ပါရွား တူရကီ ဂရိတ္အီတလီတို႔တည္ရွိရာ ယင္း၏ေရွးေဟာင္းအမည္မွာ သာကလတိုင္း- သာကလၿမိဳ႕ျဖစ္၏။မိလိႏၵမင္းႀကီးႏွင့္ ရွင္နာဂသိန္မေထရ္ျမတ္တို႔ ေမးေျဖရာဌာနသို႔ အရွင္မဟာရကၡိတ မေထရ္ေခါင္းေဆာင္ကာ အဖြဲ႕ဝင္ ၄-ပါးတို႔ ၾကြေတာ္မူလ်က္ ကာဠကာရာမသုတၱန္ကို ေဟာေျပာကာသာသနာျပဳေတာ္မူၾကသည္။
(၇) စိနရ႒ (ခ်ိန) ေခၚ စိန္႔တိုင္း ၅-ရပ္။ ။ ဟိမဝႏၲာ၏ အေရွ႕ဘက္အရပ္ႏွင့္ေျမာက္ဘက္အရပ္ရွိ (၁) ခိုတန္၊ (၂) ဘူတန္၊ (၃) ယရကန္၊ (၄) တိဘက္၊ (၅) တ႐ုတ္ျပည္တို႔သို႔အရွင္မဇၩိမေထရ္ေခါင္းေဆာင္လ်က္ အဖြဲ႕ဝင္ ၄-ပါးတို႔ ၾကြခ်ီေတာ္မူၾကကာ ဓမၼစကၠပဝတၱနသုတၱန္ကို ေဟာေတာ္မူ၍ သိမ္းသြင္းကာ သာသနာျပဳေတာ္မူၾကသည္။
(၈) သုဝဏၰဘူမိ တိုင္း။ ။ စိန္႔တိုင္းႀကီး၏ ေတာင္ဘက္ ရွမ္း၊ ျမန္မာ၊ မြန္၊ ကရင္၊ကခ်င္၊ ကယား၊ ယြန္း ယုိးဓယား၊ ကေမၻာဒီးယား၊ လားအို စေသာ လူမ်ိဳးတို႔ေနထိုင္ရာသို႔အရွင္ေသာဏေထရ္ႏွင့္အရွင္ဥတၱရေထရ္ ၂-ပါးတို႔ ဦးေဆာင္ကာ အဖြဲ႕ဝင္သံဃာ ၃-ပါးႏွင့္ေပါင္း ၅-ပါးတို႔ ၾကြေရာက္ကာျဗဟၼဇာလသုတၱန္ကို ေဟာၾကားေတာ္မူလ်က္ ျမတ္ဗုဒၶသာသနာေတာ္အတြင္းသို႔ သိမ္းသြင္းေတာ္မူၾကသည္။ မွတ္ခ်က္။ ။ ျမန္မာတို႔က မြန္းတိုင္းျပည္နယ္သထံုၿမိဳ႕ကို သုဝဏၰဘူမိဟု ယူဆၾကသည္။ အိႏၵိယေက်ာက္စာဌာနကမူ စုမၾတာကြၽန္းကိုသူဝဏၰဘူမိဟု ေရးထိုးၾကသည္။
(၉) တမၺဒီပ ေခၚ သီဟိုဠ္ကြၽန္း။ ။ ယခုအခါ သရီလံကာ ဟူ၏။ ေဒဝါနံ ပီယတိႆမင္းႀကီးလက္ထက္အခါ သာသနာေတာ္ ၂၃၆-ခုႏွစ္၊ နယုန္လျပည့္ေန႔တြင္ အရွင္မဟာမဟိႏၵေထရ္ဦးေဆာင္၍အရွင္ဣ႗ိယေထရ္၊ အရွင္ဥတၱိယေထရ္၊ အရွင္ဘဒၵသာလေထရ္၊ အရွင္သမၺလေထရ္ျမတ္၅-ပါးတို႔ ဦးေဆာင္ကာ အဖြဲ႕ဝင္ ၁၃-ပါးႏွင့္ အရွင္မဟိႏၵ၏တူေတာ္ သုမနသာမေဏ၊ ပ႑ဳကေခၚလူဥပါသကာတို႔သြားေရာက္ၾကကာ စူဠဟတၴိပေဒါပမသုတၱန္ကိုေဟာၾကား၍
ဗုဒၶသာသနာေတာ္ျမတ္ႀကီးအရွည္တည္တံ့ေအာင္တည္တံ့တိုးပြားေအာင္သာသနာျပဳေတာ္မူသြားၾကေလသည္။
No comments:
Post a Comment