တရားအားထုတ္တယ္ဆိုတာ။

        အမွတ္တမဲ့ မေနရဘူးတဲ့။ အပၸမာဒ ဆိုတဲ့ သတိတရားနဲ႔ ထာ၀ရသတိရွိေနမယ္၊ သတိကပ္
ေနမယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ ဘယ္ေနရာမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ ၀ိပႆနာအာ႐ံုေတြက ေပၚေနတာတဲ့။ မေပၚတာက
အသိဉာဏ္နဲ႔ သတိမေပၚတာ၊ ဟုတ္ကဲ့လား။ အဲဒီ သတိနဲ႔ ဉာဏ္ မေပၚတာကိုေပၚေအာင္ ႀကိဳးစား

အားထုတ္ေနျခင္း သည္ပင္လွ်င္ တရားအားထုတ္တယ္ လို႔ ေျပာတာ။
         အဲဒီေတာ့ တရားအားထုတ္တယ္ဆိုတာ ***ငုတ္တုတ္ႀကီးထိုင္ေနမွ တရားအားထုတ္တာ
မဟုတ္ဘူး။ ဘယ္ေနရာမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ လမ္းေလွ်ာက္ရင္းလည္း ေတြးလို႔ရတယ္။ ဒီသဘာ၀တရား
ေတြ ျမင္တိုင္းျမင္တိုင္း ေၾသာ္.. ဒီအတိုင္းျဖစ္ေနပါလားဆိုတဲ႔ အျမင္မ်ိဳးကိုျမင္ၿပီးေတာ့ ဒီသဘာ၀
တရားေတြဟာ တစ္ခုမွ ၿမဲတာမရွိဘူးလို႔ ဒီလို႐ႈမွတ္ရမယ္။
 { ၁၃၇၁ ခုႏွစ္၊ ေႏွာင္းတန္ခူးလျပည့္ေက်ာ္ (၅)ရက္၊ ရန္ကုန္တိုင္း ေဒသႀကီး၊ လႈိင္ၿမိဳ႕နယ္၊
(၁၆)ရပ္ကြက္၊  ဓမၼသဘင္ အခမ္းအနား၀ယ္ ေဒါက္တာ အရွင္နႏၵမာလာဘိ၀ံသ ေဟာၾကားအပ္
ေသာ “အရွင္အာနႏၵ ၏ ၀ိပႆနာ” တရားေဒသနာေတာ္မွ ေကာက္ႏုတ္ေရးသား ပူေဇာ္ပါသည္။}
   (မွားယြင္းမွဳမ်ားရွိေသာ္ အစဥ္သနားေသာအားျဖင့္ သည္းခံခြင့္လႊတ္ေပးပါရန္
                    ဦးခိုက္ေလွ်ာက္ထားပါသည္ ဆရာေတာ္အရွင္သူျမတ္ဘုရား)
 “ဆုေတာင္းပတၱနာ”
ဓမၼဒါန၊ ဤပုညေၾကာင့္၊
ဘ၀သံသရာ၊ ေနာင္ျဖစ္ရာ၌၊
ပညာထူးခၽြန္၊ ျမင့္ကဲလြန္လ်က္၊
အမြန္ခ်မ္းသာ၊ နိဗၺဴတာကို၊
လ်င္စြာရေစ၊ ေတာင္းဆုေျခြသည္၊
မေသြျပည့္၀ပါေစေသာ္။ ။
     ဦးသိန္းေ၀။
           http://www.facebook.com/damanadi.tk
          http://www.damanady.tk/ (ဓမၼနဒီ)တြင္လည္း ဖတ္ရွဳႏိုင္ပါသည္။
(ပိုမိုျပည့္စံုေကာင္းမြန္ေအာင္ အဆင္ေျပသလို ျဖည့္စြက္ေရးသားျပဳျပင္ၿပီး Share ႏိုင္ပါသည္။)