အခိုင္းသမားႏွင့္ အလုပ္သမား။

        ခႏၶာသည္ ရုပ္နာမ္ႏွစ္ပါး၊ ခႏၶာအစုအေ၀းသာျဖစ္သည္။ ခႏၶာတင္ အသိစိတ္မရွိ။ နာမ္တရားတြင္
သာ သိစိတ္ရွိသည္။ စိတ္(နာမ္)က ခိုင္းသမွ် ရုပ္ကလုပ္ေနရျခင္းျဖစ္သည္။ နာမ္(စိတ္)က အခိုင္းသမား၊
ရုပ္က အလုပ္သမားသာျဖစ္သည္။ ထိုင္ခ်င္တာကနာမ္၊ ထိုင္တာကရုပ္။ ရပ္ခ်င္တာကနာမ္၊ ရပ္တာကရုပ္။

လဲေလ်ာင္းခ်င္တာကနာမ္၊ လဲေလ်ာင္းတာကရုပ္။ စသည္ျဖင့္ ရုပ္နာမ္သေဘာမ်ားကို ခြဲျခားသိႏိုင္ပါသည္။
၁။ သြားလို,ရပ္လို၊ ထိုင္ေနလို၊ အိပ္လို စိတ္ဟုသိ။
၂။ စိတ္ေၾကာင့္ျဖစ္ေသာ၊ ဓာတ္၀ါေယာ၊ ႏွံ႔ေႏွာကိုယ္၀ယ္ျပည့္။
၃။ ၀ါေယာျပည့္ေသာ္၊ ၀ိဉာဏ္ေပၚ၊ ရုပ္ေသာ္သြားေပ၏။
၄။ ပုဂၢိဳလ္မသြား၊ ငါမသြား၊ ရုပ္သြားဉာဏ္ျဖင့္သိ။
၅။ ပုဂၢိဳလ္မရပ္၊ ငါမရပ္၊ ရုပ္ရပ္ဉာဏ္ျဖင့္သိ။
၆။ ပုဂၢိဳလ္မထိုင္၊ ငါမထိုင္၊ ရုပ္ထိုင္ဉာဏ္ျဖင့္သိ။
၇။ ပုဂၢိဳလ္မအိပ္၊ ငါမအိပ္၊ ရုပ္အိပ္ဉာဏ္ျဖင့္သိ။
၈။ ပုဂၢိဳလ္မေကြး၊ ငါမေကြး၊ ရုပ္ေကြးဉာဏ္ျဖင့္သိ။
၉။ ပုဂၢိဳလ္မဆန႔္၊ ငါမဆန္႔၊ ရုပ္ဆန္႔ဉာဏ္ျဖင့္သိ။
၁၀။ ပုဂၢိဳလ္မျဖန္႔၊ ငါမျဖန္႔၊ ရုပ္ျဖန္႔ဉာဏ္ျဖင့္သိ။
          အထက္ေဖၚျပပါ ျဖစ္စဥ္အရ ပုဂၢိဳလ္သတၱ၀ါမရွိ၊ ရုပ္နာမ္သာရွိေၾကာင္း ထင္ရွားလွပါသည္။  ။
{ ဦျမသိန္း ညႊန္ၾကားေရးမွဴးခ်ဳပ္(ၿငိမ္း) ၏ လူတိုင္းအတြက္ ျမတ္ဓမၼ စာအုပ္မွ ေကာက္ႏုတ္ေရးသား
မွ်ေ၀ပူေဇာ္ပါသည္။ }
 (မွားယြင္းမွဳမ်ားရွိေသာ္ အစဥ္သနားေသာအားျဖင့္ သည္းခံခြင့္လႊတ္ေပးပါရန္
                    ဦးခိုက္ေလွ်ာက္ထားပါသည္ ဆရာေတာ္အရွင္သူျမတ္ဘုရား)
     ဦးသိန္းေ၀။
           http://www.facebook.com/damanadi.tk
          http://www.damanady.tk/ (ဓမၼနဒီ)တြင္လည္း ဖတ္ရွဳႏိုင္ပါသည္။