( ၇ ) ရာဇာရတနသတၱာဟ -

         ဘုုရားရွင္သည္ က်ည္းပင္ရင္း၌ ( ၇ ) ရက္စံေနေတာ္မူျပီးေနာက္ မဟာေဗာဓိပင္၏
ေတာင္ဘက္အလံ ( ၅၀ ) အကြာ၌ ရွိေသာ လင္းလြန္းပင္ရင္းသိုု႕ ၾကြေရာက္ကာ ( ၇ )
ရက္ပတ္လံုုး ၀ိမုုတၱိခ်မ္းသာ ၊ ဖလသမာပတ္ခ်မ္းသာကိုု ခံစားလ်က္ သီတင္းသံုုးေတာ္မူခဲ့သည္။
လင္းလြန္းပင္ကိုု ပါဠိလိုု ရာဇာယတန ဟုု ေခၚဆိုုရသည္ ။ ထိုုလင္းလြန္းပင္ရင္း၌ စံေနစဥ္
သိၾကားမင္းသည္ ေဆးသ်ွစ္သွ်ားသီးနွင့္ ဒန္ပူကိုု ကပ္လွဴပူေဇာ္ခဲ့ရာ ဘုုရားရွင္က
ခံယူသံုုးေဆာင္ေတာ္မူပါသည္ ။
         ထိုု႕ေနာက္ တပုုႆႏွင့္ ဘလႅိကကုုန္သည္ ညီေနာင္တိုု႕၏ ဘ၀ေဟာင္းကမိခင္အျဖစ္
ေဆြမ်ိဳးေတာ္စပ္ခဲ့ဘူးေသာ ရုုကၡစိုးနတ္သမီးက ေယာက်ၤားတစ္ဦး၏ ခႏၶာကိုုယ္ထဲပူး၀င္ျပီး
“ေလာကမွာ ဘုုရားပြင့္ေနေၾကာင္း၊ ၎ဘုုရားရွင္သည္ လင္းလြန္းပင္ရင္း၌ သီတင္းသံုုးေနေၾကာင္း၊
ထိုုဘုုရားရွင္ထံ သြားေရာက္၍ မဖြဲ႕ဆုုပ္အပ္ေသာမုုန္႔ႏွင့္ ပ်ားရည္၊ ေထာပတ္၊ တင္လဲ
စသည္တိုုတို႔ျဖင့္ေရာစပ္ဖြဲ႕ဆုုပ္အပ္ေသာ မုုန္႔လံုုးမုုန္႔ခဲတို႔ျဖင့္ သြားေရာက္ပူေဇာ္ၾက၊
သင္တိုု႔အတြက္ ထိုုသိုု႔ပူေဇာ္မွဳသည္ ေန႔ေန႔ညည စီးပြားခ်မ္းသာတိုုးရန္ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္ဟုု
တိုုက္တြန္းေျပာၾကားသျဖင့္ ကုုန္သည္ညီေနာင္တိုု႔ကဘုုရားရွင္ထံ ခ်ဥ္းကပ္ဖူးေျမွာ္ရွိခိုုးျပီး
မုုန္႔မွဳန္႔၊ မုုန္႔လံုုး၊ မုုန္႔ခဲတိုု႔ကိုု လွဴဒါန္းခဲ့ၾကပါသည္ ။
        ျမတ္စြာဘုုရား ဘုုန္းေပးသံုုးေဆာင္ေတာ္မူျပီးေသာအခါ တပုုႆနွင့္ ဘလႅိကကုုန္သည္
ညီေနာင္တိုု႔သည္ ေဒြ၀ါစိက သရဏဂံုုကိုု ခံယူေဆာက္တည္ခဲ့ၾကသည္။
         ေဒြ၀ါစိက သရဏဂံုု- ဟူသည္ ဗုုဒၶံ သရဏံ ဂစၦာမိ၊ ဓမၼံ သရဏံ ဂစၦာမိ၊ စကားနွစ္ခြန္းတိုု႔
ျဖင့္ ဥပါသကာအျဖစ္ ခံယူျခင္းတည္း ။
         ထိုုအခ်ိန္က သံဃရတနာမရွိေသးသျဖင့္ ေဒြ၀ါစိကသရဏဂံုုကိုုသာ ခံယူၾကျခင္းျဖစ္သည္၊
ထိုု႔ေနာက္ဘုုရားရွင္အား တပည့္ေတာ္တိုု႕သည္ ယေန႔မွစ၍ ဘယ္ပုုဂၢိဳလ္အား ရွိခိုုးပူေဇာ္မွဳ
ျပဳရပါမည္နည္းဟုု ေလွ်ာက္ထားၾကသည့္အခါ ဘုုရားရွင္က လက်္ာလက္ေတာ္ျဖင့္ ဦးေခါင္းေတာ္ကိုု
သံုုးသပ္ေတာ္မူကာ ဆံေတာ္တိုု႔ကိုုေပး၍ ဤဆံေတာ္ဓါတ္ ၈ - ဆူတိုု႔ကိုု ရွိခိုုးပူေဇာ္ၾကဟုု
ေပးသနားေတာ္မူပါသည္။
 (သုဓမၼသိဂၤ ီ ခင္ေဆြလဲ့၏ ဗုဒၶဂယာေျမျမတ္မဟာ တရားစခန္းပြဲဓမၼခရီးမွ ကူးယူေရးသား
      ပူေဇာ္ပါသည္။)

 ဦးသိန္းေ၀။
           http://www.facebook.com/damanadi.tk
          http://www.damanady.tk/ (ဓမၼနဒီ)တြင္လည္း ဖတ္ရွဳႏိုင္ပါသည္။