အေကာင္းဆံုး အရသာ။

      “ေလာကမွာ လူေတြၾကံဳေတြ႕ေနရတဲ့ ရသေတြထဲမွာ ဘယ္ရသ အေကာင္းဆုံးလဲ၊
 ဘယ္အရသာဟာ အေကာင္းဆုံးလဲ?” ဆုိတဲ့ ေမးခြန္းတစ္ခု ေမးလာပါတယ္။
         ေမးတဲ့အခါမွာ ျမတ္စြာဘုရားက ဒီေမးခြန္းကုိေျဖေပးလုိက္တာကေတာ့ “သဗၺရ
သံ ဓမၼရေသာ ဇိနာတိ” တဲ့။ သဗၺရသံ - ခံစားရတဲ့ အရာသာမွန္သမွ်ကုိ၊ ဓမၼရေသာ-ဓမၼနဲ႔
ပတ္သက္တဲ့ အရသာကသာလွ်င္၊ ဇိနာတိ- အႏုိင္ရတယ္။
         ဘာျဖစ္လုိ႔တုန္းဆုိေတာ့ က်န္တဲ့ ရသေတြရဲ႕ေနာက္ကြယ္မွာ ႐ႈတ္ေထြးမႈေတြ၊ ပူ
ေလာင္မႈေတြ အမ်ားႀကီး ပါလာတယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈဆုိတာ မရွိပါ၊ သနားတဲ့အခ်ိန္မွာလည္း
ရင္နာတာပါပဲ၊ ရီလာလုိ႔ ရွိရင္လည္း ၾကာေတာ့ ေမာလာတာပါပဲ။ ခုနက ရသေတြဟာ
ေသခ်ာၾကည့္မယ္ ဆုိလုိ႔ရိွရင္ အဆုံးထိေအာင္မေကာင္းပါ၊ ၾကာရွည္လည္း မေကာင္းပါ။
တရားကုိ အာ႐ုံျပဳၿပီး၊ တရားနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး သဘာ၀ တရားေလးေတြစဥ္းစားလုိ႔ စိတ္ထဲ
မွာၾကည္ႏူးလာပါတယ္။ ကမၼ႒ာန္းထုိင္လုိက္ရလုိ႔ သမာဓိစြမ္းအားေတြ ေကာင္းလာလုိ႔
စိတ္ထဲမွာ ၾကည္ႏူးလာပါတယ္၊ သခၤါရတရားေတြ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းသြားၿပီး နိဗၺာန္အၿငိမ္းဓာတ္
ႀကီးကုိ အာ႐ုံျပဳရလုိ႔ စိတ္ထဲမွာ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းခ်မ္းသြားပါတယ္၊ အဲဒီရသမွာ အ႐ႈတ္အေထြး
တစ္ခုမွမပါ ပါ၊ ဘယ္လုိမွ အားရတင္းတိမ္ျခင္းမရွိႏုိင္တဲ့ အၿမဲတမ္းပဲ ခံစားခ်င္တဲ့ ဒီလုိ
ဓမၼရသမ်ဳိးကသာလွ်င္ က်န္တဲ့ ရသေတြအားလုံးကုိ သိမ္းခ်ဳပ္ၿပီးေတာ့ အႏုိင္ရပါတယ္ဆုိ
ေတာ့ ဓမၼရသဟာ အေကာင္းဆုံးလုိ႔ ဒီလုိေျပာတာပါ။
         ဓမၼရသဆုိတာက်ေတာ့ တကယ့္ကုိ မဂ္ဖုိလ္နိဗၺာန္အဆင့္ ေရာက္သြားၿပီဆုိတဲ့အခါ
လုံး၀ ၿငိမ္းခ်မ္းသြားပါတယ္။ ပဋာစာရီတုိ႔ၾကည့္၊ ေသာကအပူမီးေတြနဲ႔ ႐ူးသြားတဲ့အဆင့္၊
ေသာကုမၼတၱကဆုိတဲ့ အ႐ူးဘ၀ေရာက္သြားတဲ့ အခ်ိန္ထိေအာင္ သတိလက္လြတ္ျဖစ္သြား
ပါတယ္၊ ဓမၼရသနဲ႔ ေတြ႕လုိက္တဲ့အခါ က်ေတာ့ ပဋာစာရီဟာ အ႐ူးေပ်ာက္ၿပီးေတာ့ ထာ၀
ရၿငိမ္းတဲ့ အၿငိမ္းဓာတ္ကုိ ေတြ႕သြားပါတယ္။
         ဗုဒၶျမတ္စြာလက္ထက္တုန္းက ေသာကေရာက္ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြလည္း ေသာက
ေျပေပ်ာက္သြားၾကပါတယ္။ ဒါ ဓမၼရသပဲ။ ဒီကေန႔ေခတ္မွာလည္း မိမိတုိ႔ စြမ္းအားသတိၱရွိ
သေလာက္ တရားဓမၼကုိ ႏွလုံးသြင္းၾကလုိ႔ ေသာကေတြကုိ ေက်ာ္လႊားႏုိင္ၾကပါတယ္။ ျမတ္
စြာဘုရား ကုိယ္တုိင္ကလည္း ရင္ထဲက အပူေတြကုိ ဖယ္ရွားပစ္ႏုိင္တဲ့တရားဟာ ဒီတရားပဲ
လုိ႔ မိန္႔ေတာ္မူပါတယ္။
      ဒါေၾကာင့္မို႔ တရားခ်စ္ခင္ သူေတာ္စင္ ဓမၼမိတ္ေဆြ အေပါင္းတို႔ဟာလည္း ခံစားရသည့္ ရသ
အားလံုးထဲတြင္ "ဓမၼရေသာ"  တရားရသ အသိပညာေပးျခင္းက အျမတ္ဆံုး၊ အသာဆံုး ဟု နား
လည္သေဘာေပါက္ၾကၿပီး နိဗၺာန္ခ်မ္းသာကို ေမွ်ာ္မွန္းလ်က္ က်င့္ႀကံႀကိဳးကုတ္ အားထုတ္ေတာ္
မူႏိုင္ၾကပါေစ ကုန္သတည္း။ ။
 {ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၁၃၇၁ ခုႏွစ္၊ ေတာ္သလင္းလဆန္း ၁၄ ရက္ေန႔ မႏၱေလးၿမိဳ႕၊ မဟာေအာင္
ေျမၿမိဳ႕နယ္၌ ေဒါက္တာ အရွင္နႏၵာမာလာဘိ၀ံသ ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ
 “ ၁၂  ႏွစ္ၾကာ အေျဖရွာခဲ့ရေသာ ေမးခြန္းမ်ား ” မွ ေကာက္ႏုတ္ေရးသားပူေဇာ္ပါသည္။ }
  (မွားယြင္းမွဳမ်ားရွိေသာ္ အစဥ္သနားေသာအားျဖင့္ သည္းခံခြင့္လႊတ္ေပးပါရန္
                    ဦးခိုက္ေလွ်ာက္ထားပါသည္ ဆရာေတာ္အရွင္သူျမတ္ဘုရား)

     ဦးသိန္းေ၀။
           http://www.facebook.com/damanadi.tk
          http://www.damanady.tk/ (ဓမၼနဒီ)တြင္လည္း ဖတ္ရွဳႏိုင္ပါသည္။