လူ႔ဘ၀ဆိုတာ ရခဲတဲ့ ဘ၀တစ္ခုပါ။ အေျခခံအထည္ကိုယ္ျဖစ္တဲ့ လူ႔ဘ၀ကိုယ္တုိင္ကိုက ရခဲေနမွေတာ့ လူ႔ဘ၀ ေရာက္ေနတဲ့သူေတြပဲ ခံယူခြင့္ရွိတဲ့ ရဟန္းဘ၀ဆိုတာကေတာ့ ပိုၿပီး ရခဲသြားၿပီေပါ့။ ``အခက္ထဲက အခက္၊ အေကာင္းထဲက အေကာင္း´´ လို႔ပဲ ေျပာရေတာ့မွာပါ။ဒါမွမဟုတ္ ``အခက္တကာ့ ထိပ္ေခါင္´´ လို႔ပဲ ေျပာရေတာ့မွာပါ။
ရခဲတဲ့လူ႔ဘ၀ကို ရလာသူတုိင္း ပိုရခဲတဲ့ ရဟန္းဘ၀ကို မရႏုိင္ၾကပါဘူး။ ရဟန္းဘ၀ ရထိုက္တဲ့ ကုသုိလ္ပါရမီ ပါတဲ့လူေတြပဲ `၀တ္ေၾကာင္လူ႔ဘ၀´ထက္ ပိုအဆင့္ျမင့္တဲ့ `ရဟန္းလူ႔ဘ၀´ ကို ၊ `ရိုးရိုး လူ႔ဘ၀´ထက္ ပိုအထက္တန္းက်တဲ့ `အထူးလူ႔ဘ၀´ ကိုရႏုိင္ၾကပါတယ္။
ပါရမီမ်ဳိးေစ့ ရင့္သန္လြန္းသူ အခ်ိဳ႕ကေတာ့ ရဟန္းဘ၀မွာ ထာ၀ရ ရာသက္ပန္ ေမြ႕ေလ်ာ္ႏိုင္ၾကၿပီး ပါရမီမ်ဳိးေစ့ ႏုနယ္ေသးသူေတြကေတာ့ ယာယီအခိုက္အတန္႔ပဲ ရဟန္းဘ၀မွာ ေပ်ာ္ပိုက္ႏုိင္ၾကပါတယ္။ ပါရမီမ်ဳိးေစ့ လံုး၀မရွိတဲ့သူေတြကေတာ့ ရဟန္းဘ၀ကို ေခတၱခဏေလး ခံယူၾကည့္ဘုိ႔ေတာင္ တစ္ခါမွ စိတ္မကူးၾကပါဘူး။ ရဟန္းဘ၀ကို မ်က္စေလးတစ္ခ်က္ေတာင္
မပစ္ဖူးဘူး၊ မ်က္ေစာင္းေလးတစ္ခ်က္ေတာင္ မထိုးဖူးဘူး ဆုိပါေတာ့။
ပါရမီမ်ဳိးေစ့ဆိုတဲ့ေနရာမွာ မဂ္ဖိုလ္ နိဗၺာန္ ရထိုက္တဲ့ ပါရမီမ်ဳိးေစ့ကို မဆိုလုိပါဘူး။ ရဟန္းဘ၀ ရထိုက္တဲ့ ပါရမီမ်ဳိးေစ့ကိုသာ
ဆိုလိုပါတယ္။ မဂ္ဖိုလ္ နိဗၺာန္ဆိုတာတာကေတာ့ ရဟန္းဘ၀နဲ႕ပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ လူ၀တ္ေၾကာင္ဘ၀နဲ႕ပဲျဖစ္ျဖစ္ သူနဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ ပါရမီမ်ဳိးေစ့ပါရင္ ရႏိုင္တာပါပဲ။
ရဟန္းဘ၀ဆိုတာကေတာ့ ရဟန္းဘ၀နဲ႕ တိုက္ရိုက္သက္ဆုိင္တဲ့ ပါရမီမ်ဳိးေစ့ ထိုက္ထိုက္တန္တန္ ပါလာမွ ရႏိုင္တာပါ။ လူ၀တ္ေၾကာင္ ဘ၀ထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာမႏိႈင္းယွဥ္သာေအာင္ ျမင့္ျမတ္တဲ့ ရဟန္းဘ၀ဆိုတာ ေတာ္ရံုတန္ရံုပါရမီ မ်ဳိးေစ့ေလာက္နဲ႕ေတာ့လံုး၀ မရႏိုင္တာ ေသခ်ာပါတယ္။
ျမတ္စြာဘုရား အေလာင္းေတာ္ေတာင္မွ ပါရမီျဖည့္စဥ္ကမာၻေပါင္း ေလးအသေခ်ၤနဲ႕ တစ္သိန္းကာလမွာ ရဟန္းဘ၀ကို ကိုးႀကိမ္ပဲ ရခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဒီအခ်က္ကို သိထားတဲ့အတြက္ တစ္ခ်ဳိ႕က ႀကံဳေတာင့္ႀကံဳခဲ သာသနာ့ေဘာင္မွာ ရာသက္ပန္ ရဟန္းဘ၀ကို ခံယူၾကပါတယ္။ တစ္ခ်ဳိ႕က ရာသက္ပန္ မစြမ္းႏိုင္တဲ့အတြက္ အေျခအေနေပးလွ်င္ ေပးသလို ေခတၱခဏ ရဟန္းဘ၀ကို
ခံယူၾကပါတယ္။
ခံယူၾကပါတယ္။
အခိုက္အတန္႔ ရဟန္းျပဳတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ အစဥ္အၿမဲ ရဟန္းျပဳတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ မိမိဘာေၾကာင့္ ရဟန္းျပဳသလဲ၊ ငါရဟန္းျပဳရျခင္းရဲ႕
ရည္ရြယ္ခ်က္က ဘာလဲ၊ ရဟန္းဘ၀အေပၚမွာ ဘယ္လို သေဘာထားလဲ၊ အဲဒီလိုအားျဖင့္ ရဟန္းဘ၀နဲ႕ပတ္သက္တဲ့
ခံယူခ်က္၊ ရည္ရြယ္ခ်က္၊ ဦးတည္ခ်က္၊ ပီပီျပင္ျပင္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျဖစ္ေနဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။
ရဟန္းဘာေၾကာင့္ ျပဳရတယ္ဆိုတဲ့ သေဘာတရားဥာဏ္ထဲမွာ ထင္ထင္ရွားရွား ပီပီျပင္ျပင္ ျဖစ္ေနမွသာလွ်င္ မိမိခံယူထားတဲ့ ရဟန္းဘ၀ကို ေလးေလးနက္နက္ တည္ေဆာက္ျဖစ္ပါတယ္။
မိမိခံယူထားတဲ့ ရဟန္းဘ၀ကို ေလးေလးနက္နက္ တည္ေဆာက္ျဖစ္မွလည္း ရခဲတဲ့ ရဟန္းဘ၀၊ ရခဲတဲ့ ရွင္ဘ၀ ရက်ဳိးနပ္ပါလိမ့္မယ္။ အဲဒါမွလည္း မိမိလိလားေတာင့္တတဲ့ ေလာကီအက်ဳိး၊ ေလာကုတၱရာအက်ဳိး၊ မိမိအက်ဳိး၊ သူတစ္ပါးအက်ဳိး ေကာင္းက်ဳိးခ်မ္းသာအျဖာျဖာတို႔နဲ႕ ျပည့္စံုႏိုင္ၾကပါလိမ့္မယ္။
ဒါေၾကာင့္ရဟန္းျပဳၾကတဲ့ ပုဂၢိဳလ္တုိင္း ပုဂၢိဳလ္တုိင္း အခုိက္အတန္႔ပဲ ျပဳျပဳ၊ အစဥ္အၿမဲပဲ ျပဳျပဳ၊ ငါ ဘာေၾကာင့္ ရဟန္းျပဳရသလဲဆိုတာကို အၿမဲတမ္း ေမးရမယ္။
ေမးလိုက္လို႔ ထြက္လာတဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္၊ ဦးတည္ခ်က္၊ ခံယူခ်က္ေတြကိုလည္းပဲအၿမဲတမ္း စိတ္ထဲမွာ သံမႈိစြဲသလို ႏွလံုးသြင္းၿပီးေတာ့ ထားရပါမယ္။
ကိုယ္ရဟန္းျပဳရျခင္းရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို ေမ့ေနတဲ့ သူဟာ ပဲ့မပါတဲ့ ေလွငယ္ေလးနဲ႕ ျမစ္ျပင္က်ယ္ႀကီး ထဲမွာ ခရီးသြားေနတဲ့ သူလိုေရာက္ခ်င္ရာေရာက္ ေမ်ာခ်င္ရာ ျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္။
အေၾကာင္းမေတာ္ရင္ တိမ္းေမွာက္နစ္ျမဳပ္သြားႏိုင္သလို၀ဲစုပ္ၿပီး အထဲကုပ္ေခၚသြားတာကိုလည္း ခံရခ်င္ရင္ ခံရႏိုင္ပါတယ္။
ကိုယ္ရဟန္းျပဳရျခင္း၏ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို သတိမရေတာ့တာနဲ႕ တစ္ၿပိဳင္နက္ မလုပ္သင့္တဲ့ အလုပ္ေတြ လုပ္မိတတ္ပါတယ္။ လုပ္သင့္တဲ့အလုပ္ေတြ မလုပ္မိဘဲ လစ္ဟင္းတတ္ပါတယ္။
ဘ၀နဲ႕အလုပ္၊ အလုပ္နဲ႕ဘ၀ မဟပ္စပ္မိဘဲ အလြဲလြဲအေခ်ာ္ေခ်ာ္ဆန္႔က်င္သြားတတ္ပါတယ္။
ရည္ရြယ္ခ်က္ ေပ်ာက္ေနလို႔ အလုပ္နဲ႕ဘ၀ ထပ္တူမက်တဲ့ ရဟန္းတစ္ပါးဟာ `သာသနာ့၀န္ထမ္း´ မျဖစ္ေတာ့ဘဲ `သာသနာ့၀န္စီး´ ျဖစ္သြားပါတယ္။ သာသနာ့၀န္ဆိုတာက ကိုယ္က ေအာက္ကေန ပင့္တင္ၿပီး ေဆာင္ရြက္ရမွာပါ။ ကိုယ္က အထက္ကေန တက္ခြၿပီးခုိစီးရမွာ မဟုတ္ပါဘူး။
သာသနာကို ခုိစီးတဲ့ သာသနာ့၀န္စီးေတြ မ်ားလာရင္ သာသနာညြတ္က်ၿပီး နိမ့္ဆင္းေပ်ာက္ကြယ္ သြားပါလိမ့္မယ္။ သာသနာကို ပုခံုးေပၚပင့္တင္ၿပီး ထမ္းရြက္ထားတဲ့ သာသနာ့၀န္ထမ္းေတြ မ်ားလာမွသာ သာသနာ ျမင့္ေမာက္ၿပီး တိုးတက္ထြန္းကားလာမွာပါ။
ရဟန္းဘ၀မွာလုပ္ရမယ့္ သာသနာ့အလုပ္က ႏွစ္မ်ဳိးပဲရွိပါတယ္။ တရားဓမၼေလ့လာသင္ၾကားတဲ့ ပရိယတၱိအလုပ္နဲ႕ တရားဓမၼ က်င့္ႀကံအားထုတ္တဲ့ ပဋိပတၱိ အလုပ္တို႔ပါပဲ။
ကိုယ္ရဟန္းျပဳရျခင္းရဲ႕ အစစ္အမွန္ရည္ရြယ္ခ်က္ကို ႐ိုး႐ိုးသားသား သတိရေနမယ္ဆိုရင္ ပရိယတၱိအလုပ္ကို အဓိကထားလုပ္သင့္တဲ့ သူက ပရိယတၱိအလုပ္ကို အဓိကထား လုပ္ျဖစ္သြားပါတယ္။ ပဋိပတၱိအလုပ္ကို အဓိကထားလုပ္သင့္တဲ့သူက ပဋိပတၱိအလုပ္ကိုအဓိကထားလုပ္ျဖစ္သြားတတ္ပါတယ္။ ပရိယတၱိအလုပ္ေရာ၊ ပဋိပတၱိအလုပ္ပါ ဟန္ခ်က္ညီညီ အားၿပိဳင္လုပ္သင့္တဲ့လူကပရိယတၱိအလုပ္ေရာ၊ ပဋိပတၱိအလုပ္ပါ ဟန္ခ်က္ညီညီ အားၿပိဳင္လုပ္ျဖစ္သြားပါတယ္။
ပရိယတၱိအလုပ္ အဓိကလုပ္တဲ့သူကလည္း ပဋိပတၱိအလုပ္ပါ တြဲဖက္လုပ္ရသလို ပဋိပတၱိအလုပ္ အဓိကထားလုပ္တဲ့သူကလည္း ပရိယတၱိအလုပ္ပါ တြဲဖက္ လုပ္ရပါတယ္။ အလုပ္တစ္မ်ဳိးတည္းခ်ည္းပဲ သီးသန္႔ ကြက္လုပ္လို႔ မရပါဘူး။
ပရိယတ္ပါတဲ့ ပဋိပတ္၊ ပဋိပတ္ပါတဲ့ ပရိယတ္ကသာ အမွန္တရား၇ို သိျမင္ေစမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ခုခု လိုအပ္သြားတာနဲ႕ တစ္ၿပိဳင္နက္ အမွန္တရားလမ္းေၾကာင္း တိမ္းေစာင္းသြားႏိုင္တာမို႔ သာသနာ့၀န္ထမ္း ရဟန္းေကာင္း ရဟန္းျမတ္မွန္ရင္ ပရိယတ္အလုပ္ေရာ၊ပဋိပတ္အလုပ္ပါ အားထုတ္ၾကရပါတယ္။
``ရဟန္း´´ လို႔ ေျပာလိုက္ရင္ ``ေယာဂီ´´ လည္း အတူတူပါပဲ။ ရဟန္းေတာ္မ်ား ပရိယတ္၊ ပဋိပတ္ ႏွစ္မ်ဳိးလံုးလုပ္ရသလို ေယာဂီပုဂၢိဳလ္မ်ားလည္း ပရိယတ္၊ ပဋိပတ္ ႏွစ္မ်ဳိးလံုးလုပ္ရပါတယ္။ တရားနာတာ၊ တရားစာဖတ္တာ၊ တရားေဆြးေႏြးတာေတြဟာပရိယတ္ပါပဲ၊ တရားအားထုတ္တာကေတာ့ ပဋိပတ္ေပါ့။
ရဟန္းျပဳရျခင္းရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို ရဟန္းေတာ္ေတြသာ သိသင့္တာမဟုတ္ပါဘူး။ သံသရာ၀ဋ္ ဆင္းရဲက လြတ္ေျမာက္လိုသူတုိင္း သိသင့္ပါတယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ရဟန္းျပဳရျခင္းရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ဟာ ဘ၀အေပၚ ဘယ္လုိ ရႈျမင္သလဲ၊ ခႏၶာအေပၚ ဘယ္လိုနားလည္သလဲဆိုတဲ့ အခ်က္ေပၚမွာ လံုးလံုးလ်ားလ်ား မွီတည္ေနလို႔ပါပဲ။
ရဟန္းျပဳရျခင္း၏ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏုိင္ သိရွိသြားၿပီဆိုရင္ ဘ၀အေပၚ ဘယ္လို ရႈျမင္သင့္တယ္၊ ခႏၶာအေပၚ ဘယ္လို နားလည္သင့္တယ္ဆိုတာ အျပည့္အ၀ သေဘာေပါက္သြားပါလိမ့္မယ္။ တကယ္ဆိုေတာ့ စိတ္ၿငိမ္းခ်မ္းမႈနဲ႕ ဘ၀လြတ္ေျမာက္မႈကိုတန္ဖိုးထားသူတုိင္း ရဟန္းေတြခ်ည္းပဲ မဟုတ္ပါလား။
လူအမ်ားစုက လူ၀တ္ေၾကာင္ေတြျဖစ္ၿပီးလူသားအနည္းစုကသာရဟန္းေတာ္ေတြ ျဖစ္ၾကပါတယ္။
ေလာကမွာ ရတနာဆိုတာရွားလည္းရွားပါး ပါတယ္။
လူတုိင္းလည္း ပိုင္ဆုိင္ခြင့္ မရပါဘူး။
လူနည္းစုသာ ခံယူႏိုင္တဲ့ရဟန္းဘ၀ဆိုတာ တကယ္ေတာ့ရတနာ ထိုက္တဲ့ ဘ၀ပါပဲ။
အခ်ဳိ႔ေသာ ရဟန္းေတြ
အခ်စ္ကဗ်ာေတြ ေရးၾကတာ အျပစ္ရွိလား၊ ရဟန္းေတြ လူေယာင္ေဆာင္ၿပီး လူနာမည္နဲ႕ အင္တာနက္မွာ ေနတာ အျပစ္ရွိပါသလား၊ သာသနာအတြက္ လုပ္သားျပည္သူေတြကုိ ဆံုးမေစလိုျခင္းငွာ ေရးသားတင္ျပျခင္းမ်ဳိးမရွိဘူးလားဆိုေတာ့လည္း အခ်ဳိ႕ တကယ့္ရဟန္းအစစ္အမွန္မ်ားလည္း ေဖာ္အဲဗားဆိုက္ ထဲတြင္ ရွိေနၾကတာ ျမင္ေတြ႕ေနရပါသည္။
ေက်းဇူးႀကီးမားလွပါသည္။
ဟိုမိန္းကေလး ဒီမိန္းကေလးေတြကို စကားလိုက္ေျပာ၊ လူနာမည္နဲ႕ ထင္ေယာင္ထင္မွားေတြလုပ္ေနၾကတာ ျမင္ရ၊ ၾကားရ၊ ကိုယ္တုိင္သိျမင္ ႀကံဳေတြ႕ ေနရပါသည္။
တကယ့္ ရဟန္းအစစ္အမွန္မ်ား သာသနာအတြက္ တကယ္ကို လုိအပ္ေနေသာသာသနာ့၀န္ထမ္းေကာင္းရဟန္းမ်ား ႏွင့္ သာသနာ့အာဇာနည္မ်ားကို ဒီေနရာက ဂါ၀ရျပဳလိုက္ပါသည္။
ထာဝရသူငယ္ခ်င္းမ်ား မွကူးယူေဖၚျပသည္။
MS
No comments:
Post a Comment