ရဟန္း၊ လူ၊ မင္း၊ ပညာရွိတို႔ ေဆာင္ရန္ေရွာင္ရန္။

        ျမတ္စြာဘုရားက  မေကာင္းတာေတြကိုေရွာင္ဖို႔  ေဟာထားတာက  “အလေသာ ဂီဟိ
ကာမေဘာဂီ န သာဓု” - လူ႔ေလာကမွာ မိသားစုနဲ႔ေနတဲ့ ပုဂိၢဳလ္တစ္ေယာက္ဟာ ပ်င္းရင္ ဘယ္
ေတာ့မွ မေကာင္းပါ၊ တက္တက္ၾကြၾကြ ရွိရပါမယ္၊ မိသားစုနဲ႔ေနၿပီး ေလာကီစီးပြားရွာေနတဲ့
ပုဂိၢဳလ္ဟာ ပ်င္းလို႔ရွိရင္ မေကာင္းပါ၊ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာေတြ မရႏိုင္ပါ။

         ေနာက္တစ္ခုက်ေတာ့ “အသညေတာ ပဗၺဇိေတာ န သာဓု” - သကၤန္း၀တ္ၿပီး ဘုန္းႀကီး
ဘ၀နဲ႔ေနၿပီးေတာ့ လူလိုေနတယ္၊ မထိန္းသိမ္း၊ မေစာင့္ေရွာက္၊ ေျပာခ်င္ရာေတြ ေျပာတယ္၊
လုပ္ခ်င္တာေတြ လုပ္တယ္၊ ဘုန္းႀကီးက ဘုန္းႀကီးလို မေန၊ လူလို ေနတယ္၊ ေျပာတာဆိုတာက
စၿပီးေတာ့ ဘုန္းႀကီးလို မေန၊ ေစာင့္စည္းမႈလည္းမရွိ ဆိုရင္ မေကာင္းပါ။
         “ရာဇာ န သာဓု အနိသမၼကာရီ” - တိုင္းျပည္ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့မင္း လုပ္ေနၿပီးေတာ့ မဆင္မျခင္
အရမ္း လုပ္တာမ်ိဳး မလုပ္ရပါ၊ ဘယ္ကိစၥမ်ိဳးပဲျဖစ္ျဖစ္ စဥ္းစဥ္းစားစားပဲ လုပ္သင့္ပါတယ္၊ မစဥ္းမ
စားနဲ႔ အမိန္႔ေတြ မခ်မွတ္သင့္ပါ၊ အမိန္႔ေတြ မထုတ္သင့္ပါ၊ မစဥ္းမစားနဲ႔ အမိန္႔ေတြထုတ္၊ ခ်မွတ္
တယ္ဆိုရင္ လမ္းေၾကာင္းေတြ လြဲၿပီးေတာ့ တိုင္းသူျပည္သားေတြမွာ အကုန္ ဒုကၡေရာက္တတ္ၾက
ပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္မို႔ “ရာဇာ န သာဓု အနိသမၼကာရီ”-မဆင္ျခင္ မစဥ္းစားဘဲ အသိဉာဏ္ေရွ႕သြား
မထားဘဲနဲ႔ အလုပ္လုပ္တဲ့မင္းဟာ မေကာင္းဘူးလို႔ - ျမတ္စြာဘုရားက ေဟာထားပါတယ္။
         ေနာက္တစ္ခုက်ေတာ့ “ေယာ ပ႑ိေတာ ေကာဓေနာ တံ န သာဓု” -ပညာရွိလို႔ ဆိုၿပီးေတာ့
ေဒါသႀကီးရင္ မေကာင္းပါ၊ ဆိုလိုတာက- ပညာရွိတို႔မည္သည္ အမ်က္ အျပင္မထြက္ရဘူးတဲ့၊ ပညာ
ရွိဆိုတဲ့ပုဂၢိဳလ္ဟာ ဘယ္အရာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဆင္ျခင္ စဥ္းစားရမယ္လို႔ - ဒီ-ပုဂၢိဳလ္ ၄-မ်ိဳးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး
ေတာ့ အေရးႀကီးတဲ့ အခ်က္အလက္ေတြကို ျမတ္စြာဘုရားက ေဟာၾကား ထားပါတယ္- “လူ၀တ္
ေၾကာင္ဟာ မပ်င္းရဘူး၊ ပ်င္းရင္ မေကာင္းဘူး၊ ရဟန္းဆိုတာ ေစာင့္စည္းရမယ္၊ မေစာင့္စည္းရင္
မေကာင္းဘူး၊ မင္းဆိုတာ စဥ္းစဥ္းစားစား လုပ္ရမယ္၊ စဥ္းစဥ္းစားစား အမိန္႔ထုတ္ရမယ္၊ မစဥ္း
မစားလုပ္ရင္ မေကာင္းဘူး၊ ပညာရွိဆိုတာ စိတ္မဆိုးရဘူး၊ စိတ္ဆိုးရင္ မေကာင္းဘူး”။ အဲဒီ
မေကာင္းတဲ့အခ်က္အလက္ေတြကိုေရွာင္ၿပီး ေကာင္းတဲ့အခ်က္အလက္ေတြကို ေဆာင္မွသာလွ်င္
ဘ၀သံသရာမွာ အဆင္ေျပလို႔၊ ကိုယ္က်င့္တရားေတြလည္း ကိုယ့္သႏၲာန္မွာ ျပည့္စံုလို႔ ဘုရားပြင့္
ခိုက္ ဘုရားေဟာတဲ့ အက်င့္သိကၡာေတြကို က်င့္ၾကံႀကိဳးကုတ္ အားထုတ္လို႔ မွန္ကန္တဲ့အျမင္ သမၼာ
ဒိ႒ိ ေပၚမွာ အေျခခံၿပီးေတာ့ မွန္ကန္တဲ့အေတြး သမၼာဒိ႒ိသကၤပၸ၊ မွန္ကန္တဲ့ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္မႈ
သမၼာ၀ါယာမ၊ မွန္မွန္ကန္ကန္ အမွတ္ရမႈ သမၼာသတိ၊ မွန္မွန္ကန္ကန္ စိတ္တည္ၿငိမ္ေအာင္ထားမႈ
သမၼာသမာဓိ ဆိုတာေတြ ကိုယ့္သႏၲာန္မွာ ျဖစ္ပြားေအာင္ လုပ္ရပါမယ္။
         အဲဒီလို လုပ္ရင္ ဘ၀ခရီးဟာ ဘယ္ထိေအာင္ ေျဖာင့္တန္းသလဲဆိုရင္ ဒုကၡေတြ အဆံုးသတ္
တဲ့ နိဗၺာန္ထိေအာင္ ေျဖာင့္တန္းပါတယ္တဲ့၊ အဲဒီ လမ္းေၾကာင္းႀကီးေပၚ ေလွ်ာက္သြားျခင္းျဖင့္
ပစၥဳပၸန္ဘ၀မွာလည္း ခ်မ္းသာသုခေတြရလို႔ ေနာင္တမလြန္ ဘ၀မွာလည္း ေကာင္းရာ သုဂတိဘံု
ေရာက္လို႔ ဒီဘ၀မွာ ႀကိဳးစားအားထုတ္ရင္ တကယ့္ကို အၿငိမ္းဓာတ္ျဖစ္တဲ့ နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳ
ႏိုင္မွာ ျဖစ္တယ္လို႔ ကိုယ္စီကိုယ္ငွ သေဘာက်ၿပီးေတာ့ က်င့္ၾကံႀကိဳးကုတ္ အားထုတ္ႏိုင္ၾကပါေစ
ကုန္သတည္း။
 {၁၃၇၂-ခုႏွစ္၊ ျပာသိုလျပည့္ေက်ာ္ (၄)ရက္ေန႔၊ (၂၃-၁-၂၀၁၁) အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ေထရ၀ါဒ
ဗုဒၶသာသနာျပဳတကၠသိုလ္၊ ေထရ၀ါဒပသာရဏီ သိမ္ေတာ္ႀကီးအတြင္း ေဒါက္တာ အရွင္နႏၵမာလာ
ဘိ၀ံသ  ေဟာၾကားအပ္ေသာ“အခြင့္ေကာင္းကို ရေအာင္ယူ” တရားေတာ္မွ ေကာက္ႏုတ္ေရးသား
ပူေဇာ္ပါသည္။}
  (မွားယြင္းမွဳမ်ားရွိေသာ္ အစဥ္သနားေသာအားျဖင့္ သည္းခံခြင့္လႊတ္ေပးပါရန္
                    ဦးခိုက္ေလွ်ာက္ထားပါသည္ ဆရာေတာ္အရွင္သူျမတ္ဘုရား)
 “ဆုေတာင္းပတၱနာ”
ဓမၼဒါန၊ ဤပုညေၾကာင့္၊
ဘ၀သံသရာ၊ ေနာင္ျဖစ္ရာ၌၊
ပညာထူးခၽြန္၊ ျမင့္ကဲလြန္လ်က္၊
အမြန္ခ်မ္းသာ၊ နိဗၺဴတာကို၊
လ်င္စြာရေစ၊ ေတာင္းဆုေျခြသည္၊
မေသြျပည့္၀ပါေစေသာ္။ ။
     ဦးသိန္းေ၀။
           http://www.facebook.com/damanadi.tk
          http://www.damanady.tk/ (ဓမၼနဒီ)တြင္လည္း ဖတ္ရွဳႏိုင္ပါသည္။
(ပိုမိုျပည့္စံုေကာင္းမြန္ေအာင္ အဆင္ေျပသလို ျဖည့္စြက္ေရးသားျပဳျပင္ၿပီး Share ႏိုင္ပါသည္။)