ေမတၱာသုတ္ ျဖစ္ေပၚလာခ်ိန္က ဝါေခါင္လျပည့္ေနပါ။ျမတ္စြာဘုရားရွင္လက္ထက္က
ရဟန္းငါးရာဟာ ဘုရားရွင္ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ထံက ကမၼ႒ာန္း သင္ယူျပီးေတာ့
သပၸာယျဖစ္ရာ အရပ္သြားျပီး တရားအားထုတ္ၾကပါတယ္။အဲလုိတရားအားထုတ္ေနၾကတုန္း
သံဃာေတာ္ေတြက ေအာက္မွာ တရားအားထုတ္ေနေတာ့ သစ္ပင္ေပၚမွာေနၾကတဲ့ နတ္ေတြက
ရဟန္းေတာ္မ်ားရဲ့ သီလတန္ခုိးေၾကာင့္ သစ္ပင္ေပၚမွာ
မေနနုိင္ၾကဘူး။သူတုိ႔သားသမီးေတြ လက္ဆြဲျပီးေတာ့ ဟုိသြား ဒီသြား
ဒီလုိေနၾကရတယ္။သူတုိ႔စိတ္ထဲမွာအရွင္ျမတ္ေတြ မၾကာခင္ ျပန္ၾကလိမ့္မယ္ဆုိျပီးေတာ့ ဒီလုိပဲ ေစာင့္စားျပီးေနခဲ့ၾကတယ္ဒါေပမယ့္ ေတာ္ေတာ္ၾကာေပမယ့္ ျပန္မယ့္လကၡဏာ မေတြ႔ရေတာ့ သူတုိ႔ကလဲ ရဟန္းေတာ္ေတြျပန္ေျပးေအာင္ ေျခာက္လန္႔ၾကတယ္။ေဖာက္ျပန္တဲ့ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ အဆင္းေတြျပ အသံေတြျပဳနဲ႔ ေျခာက္လွန္႔ၾကပါတယ္။
အဲဒီအသံေတြအေၾကာင္းျပဳျပီးေတာ့ ရဟန္းေတာ္ေတြ ေၾကာက္ၾက လန္႔ၾကေတာ့ သမာဓိမရၾကဘူး၊စိတ္တည္ျငိမ္မွဳမရၾကဘူး၊တရားမတုိးတက္ဘူး၊အဲဒီအခါ တုိ႔ဒီေနရာမွာ သပၸါယ မျဖစ္ဘူးဆုိျပီး ဘုရားရွင္ထံကုိ ျပန္ဖုိ႔ တုိင္ပင္ၾကျပီး ဝါတြင္းၾကီးပဲ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ထံကုိ ျပန္လာၾကပါတယ္။ျမတ္စြာဘုရားရွင္ထံကုိေရာက္ေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က ဘယ္ႏွယ္ေၾကာင့္ ဝါတြင္းၾကီးျပန္လာၾကတုန္းလုိ႔ေမးေတာ္မူေတာ့ မိမိတုိ႔ အျဖစ္အပ်က္ကုိ ျပန္ျပီးေတာ့ေလ်ွာက္ထားပါတယ္။
အဲဒီအခါမွာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က အဲဒီရဟန္းေတာ္မ်ားဟာ အဲဒီေနရာမွာ သူတုိ႔အတြက္ သပၸါယမ်ွတတဲ့ေနရာ၊တရားထူးရဖုိ႔ အေၾကာင္းထူးရွိတဲ့ေနရာဆုိျပီးေတာ့ ေမတၱာသုတ္ပရိတ္တရားေတာ္ျမတ္ကုိသင္ေပးေတာ္မူပါတယ္။အႏၱရာယ္ကင္းတဲ့ပရိတ္အျဖစ္လည္းေကာင္း၊အႏၱ
ရယ္ကင္းဖုိ႔ရာ အရံအတားပရိတ္အျဖစ္ျဖင့္လည္းေကာင္း၊ေမတၱာဘာဝနာကမၼ႒ာန္းစီးျဖန္းဖုိ႔ရာ ဘာဝနာအျဖစ္ျဖင့္လည္းေကာင္း၊သင္ေပးေတာ္မူလုိက္ပါတယ္။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီးဆီက သင္ၾကားျပီးေတာ့ ေနာက္ဆုံးသူတုိ႔ ေစာေစာက သီးတင္းသုံးရာေတာထဲကုိျပန္သြားၾကပါတယ္။ျပီးေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ညႊန္ၾကားေတာ္မူလုိက္တဲ့အတုိင္းေမတၱာေတြပြားၾက၊ဘာဝနာကမၼ႒ာန္းစီးျဖန္းၾက၊ေမတၱာသုတ္
ပရိတ္ေတြ ရြတ္ၾကနဲ႔ အဲသလုိရြတ္လာၾကေတာ့ ေနာက္ဆုံးနတ္မ်ားက ရဟန္းေတာ္မ်ားအေပၚမွာ ခ်စ္ျမတ္နုိးလာၾကတယ္။ရဟန္းေတာ္မ်ားရဲ့ ဝတ္ၾကီး ဝတ္ငယ္ေတြကုိ နတ္မ်ားကျပဳလုပ္ေပးၾကပါတယ္။ရဟန္းေတာ္မ်ားကုိ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ေဆာင္ရြတ္ေပးၾကပါတယ္။
ရဟန္းေတာ္မ်ားလည္း အရင္ကလုိ အေျခာက္အလွန္႔မခံပဲ စိတ္ခ်မ္းခ်မ္းသာသာနဲ႔ တရားအားထုတ္ခြင့္ေတြရေတာ့ သမာဓိေတြတည္ၾကည္လာျပီး စ်ာန္ေတြရလာ၊ထုိမွတစ္ဆင့္ မဂ္၊ဖုိလ္ေတြရလာျပီးေတာ့ ေနာက္ဆုံးရဟႏၱာျဖစ္သြားၾကပါတယ္။အဲဒီတုန္းက ရဟန္းေတာ္မ်ားရဲ့အျဖစ္ဟာ ဝါေခါင္လပဲ၊ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ထံမွာ ေမတၱာသုတ္ ပရိတ္တရားကုိယူေဆာင္ျပီးလာၾက၊ေမတၱာပြားတရားအားထုတ္ၾကရာကေန ေမတၱာအခါေတာ္ေန႔ဆုိျပီး ဝါေခါင္လျပည့္ေန႔ကုိသတ္မွတ္ခဲ့တာပါ။ဒါကေမတၱာသုတ္ျဖစ္ေပၚလာပုံပါ။(သေျပကန္ဆရာေတာ္တရားစာအုပ္မွ ေကာက္ႏွုတ္ထားပါသည္)။
ရြတ္ဆုိက်ဳိး။ ။
၁။ခ်မ္းသာစြာအိပ္စက္ရျခင္း။
၂။ခ်မ္းသာစြာနုိးရျခင္း။
၃။အိပ္မက္ေကာင္းမက္ျခင္း။
၄။လူအမ်ားခ်စ္ခင္ျခင္း။
၅။နတ္ ျဗဟၼာစေသာ တစ္ျခားသတၱဝါမ်ားကလည္းခ်စ္ခင္ျခင္း။
၆။နတ္တုိ႔ေစာင့္ေရွာက္ျခင္း။
၇။လက္နက္၊အဆိပ္၊မီး စသည္တုိ႔ေၾကာင့္ မေသျခင္း။
၈။စိတ္တည္ၾကည္ ျငိမ္သက္ျခင္း။
၉။မ်က္ႏွာ ၾကည္လင္ ရႊင္ျပျခင္း။
၁၀။မေတြ မေဝပဲ သတိရွိလ်က္ ေသရျခင္း။
၁၁။ေသေသာအခါ ျဗဟၼာ ျဖစ္ရျခင္း စတဲ့ အက်ဳိးတရား(၁၁)ပါးကုိရေစပါတယ္။ (အဂုၤတၱရဧကာဒသက)
အားလုံးကုိယ္စိတ္ႏွစ္ပါး က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။
အရွင္ဝိမလဝံသ(နာလႏၵာတကၠသုိလ္)
No comments:
Post a Comment