“ ကံေကာင္းလုိေသာ္ . . . ”

ကံေကာင္းတယ္ဆုိတာ အက်ိဳးေပးေကာင္းတာပါပဲ။
အက်ိဳးေပးေကာင္းတာဟာ တကယ္ေတာ့
“အေၾကာင္းေကာင္း”လုိ႔ပါပဲ။
အေၾကာင္းေကာင္းလုိ႔ အက်ိဳးေပးေကာင္းတာ
အဲဒါ ကံေကာင္းတာပါပဲ။
“အေၾကာင္းဆုိတာ” ေစတနာပါပါနဲ႔ လုပ္ခဲ့တဲ့
သတၱဝါေတြရဲ ႔ အလုပ္ဟာ အေၾကာင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီအလုပ္ေတြဟာ ဉာဏ္မပါရင္ ေစတနာေကာင္းေပမယ့္
မေကာင္းတဲ့ အလုပ္ေတြမွာ လုပ္မိသြားေတာ့
မေကာင္းတဲ့ အေၾကာင္းေတြျဖစ္ၿပီး ၊
မေကာင္းတဲ့အက်ိဳးေတြေပးေတာ့၊
ကံဆုိးတာေတြ ျဖစ္လာတဲ့ သေဘာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ဉာဏ္ယွဥ္ၿပီး လုပ္တဲ့အလုပ္ေတြမွာက်ေတာ့
ဉာဏ္ပါေနတဲ့အတြက္ မေကာင္းတဲ့အလုပ္မ်ိဳးမွာ
မေကာင္းတဲ့ ေစတနာနဲ႔ မလုပ္ျဖစ္ေအာင္
ထိန္းသြားႏုိင္ၿပီး ေကာင္းတဲ့အလုပ္ေတြမွာ ေစတနာေကာင္းနဲ႔
လုပ္ျဖစ္သြားေတာ့ အေၾကာင္းေတြေကာင္းကာ ၊
အေၾကာင္းေကာင္းလုိ႔ အက်ိဳးေပးေကာင္းၿပီး
ကံေကာင္းတာေတြ ျဖစ္လာတဲ့ သေဘာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
အရင္းစစ္ေတာ့ ကံေကာင္းတယ္ဆုိတာ
ဗုဒၶဘာသာမွာ ေျပာေျပာေနတဲ့ ကံ၊ ဉာဏ္၊ ဝီရိယ သုံးမ်ိဳးလုံးရဲ ႔
အေၾကာင္းအက်ိဳး ဆက္စပ္မႈပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ဉာဏ္နဲ႔ယွဥ္တဲ့ ႀကိဳးစားမႈမ်ိဳးရွိခဲ့ရင္ ကံဆုိတာ
ေကာင္းလာတဲ့ သေဘာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
အေၾကာင္းအက်ိဳးစကားနဲ႔ ေျပာရင္ေတာ့
“ဉာဏ္နဲ႔ဝီရိယ” ဟာ “အေၾကာင္းတရား”ျဖစ္ၿပီး
“ကံ” ဆုိတာ “အက်ိဳးတရား”ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ဉာဏ္ယွဥ္ထားတဲ့ ႀကိဳးစားမႈဟာ
အေၾကာင္းေကာင္းကုိ ဖန္တီးေပးၿပီး ၊
အက်ိဳးေပးေကာင္းကုိ သက္ေရာက္ေစတဲ့အတြက္
အေကာင္းရကာ ကံေတြေကာင္းလာျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ကံေကာင္းခ်င္တဲ့သူဟာ အသိဉာဏ္ယွဥ္တဲ့
ႀကိဳးစားမႈနဲ႔ အေၾကာင္းေကာင္းေအာင္ လုပ္ၿပီး ၊
အက်ိဳးေပးေကာင္းေအာင္ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ ပုံေဖာ္ၾကဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါဆုိရင္ ကံဆုိတာ ေကာင္းေနမွာအမွန္ပါပဲ။
ေမတၱာျဖင့္
-【ဆရာေတာ္ မနာပဒါယီ အရွင္၀ိစိတၱ(ဒုိက္ဦး)】
Dhamma Dãna Source ►
www.facebook.com/youngbuddhistassociation.mm