""ယခုကား ေက်းေတာရပ္ရြာေဒသမ်ားမွာ မသာအသုဘ႐ွိရာ ရြာတြင္း ျပည္တြင္းသို႔၀င္၍ မ်ားေသာအားျဖင့္ မသာေ႐ွ႕က သြားၾက လိုက္ၾကသည္။
ယင္းသည္ ၀ိနည္း ပညတ္ သိကၡာပုဒ္ေတာ္ႏွင့္ ေလ်ာ္...မေလ်ာ္.. ညီ..မညီ... လဇၨီ သူေတာ္ေကာင္းတို႔ အေလ့အက်ငိ့ဟုတ္.. မဟုတ္ သိလိုပါသည္.....တဲ့ .
ယင္းသည္ ၀ိနည္း ပညတ္ သိကၡာပုဒ္ေတာ္ႏွင့္ ေလ်ာ္...မေလ်ာ္.. ညီ..မညီ... လဇၨီ သူေတာ္ေကာင္းတို႔ အေလ့အက်ငိ့ဟုတ္.. မဟုတ္ သိလိုပါသည္.....တဲ့ .
➳ ➳ မတာနံပရိ၀ါရတၳံ အာဂစၦႏၱဴ တ္ိပေကၠာ
... သႏိၱ နဂႏၱဗၺံ....
လူေသ အသုဘတို႔၏ အျခံအရံ အလို႔ငွါ ႂကြေတာ္မူပါကုန္ေလာ ဟု ပင့္လာကုန္အံ့.. မလိုက္.. မသြားအပ္...။
(တတိယပါရာဇိက အ႒ကထာ )
... သႏိၱ နဂႏၱဗၺံ....
လူေသ အသုဘတို႔၏ အျခံအရံ အလို႔ငွါ ႂကြေတာ္မူပါကုန္ေလာ ဟု ပင့္လာကုန္အံ့.. မလိုက္.. မသြားအပ္...။
(တတိယပါရာဇိက အ႒ကထာ )
❆ ❆ သိ၀ထိကဒႆ ေန . အသုဘ ဒႆ ေနစ မရႆ တိ ံ... ပဋိလဘိႆ ာ မာတိ ကမၼ႒ာနသိေသန ဂႏၱံဳ ၀႗တိ....
သုသာန္ တစျပင္ကို ျမင္ရေသာ္လည္းေကာင္း... အထူးထူး အေထြေထြ လူေသတို႔ကို ျမင္ရေသာ္၄င္း... မရဏႆ တိရကုန္အံ့ဟု အသုဘကမၼ႒ာန္း မရဏႆဘ. တိ ကမၼ႒ာန္းကို အရင္းမူသျဖင့္ သြားသင့္၏...။
သုသာန္ တစျပင္ကို ျမင္ရေသာ္လည္းေကာင္း... အထူးထူး အေထြေထြ လူေသတို႔ကို ျမင္ရေသာ္၄င္း... မရဏႆ တိရကုန္အံ့ဟု အသုဘကမၼ႒ာန္း မရဏႆဘ. တိ ကမၼ႒ာန္းကို အရင္းမူသျဖင့္ သြားသင့္၏...။
( တတိယပါရာဇိက အ႒ကထာ )
➳ ➳ ➳ ဂႏၱံဳ ၀႗တီတိ ပရိ၀ါရတၳာယ အာဂစၦႏၱဴ တိ ၀ုေတၳပိဧ၀ံသလႅေကၡတြာ ဂနၱံဳ ၀႗တိ....
သြားသင့္၏ ဟူသည္ကား အသုဘ တို႔၏ အျခံအရံ အလို႔ငွါ ႂကြေတာ္မူပါကုန္ေလာ ... ဤသို႔ ပင့္ေခၚလာေသာလည္း.
ဤသို႔အ႒ကထာဆိုတိုင္း ကမၼ႒ာန္းကို. မွတ္၍ သြားသင့္ ...ႂကြသင့္၏...။
( သာ၇တၳဋီ )
မွတ္ဖြယ္အဓိပၸါယ္အခ်ဳပ္ကား...
ဤသို႔အ႒ကထာဆိုတိုင္း ကမၼ႒ာန္းကို. မွတ္၍ သြားသင့္ ...ႂကြသင့္၏...။
( သာ၇တၳဋီ )
မွတ္ဖြယ္အဓိပၸါယ္အခ်ဳပ္ကား...
❆ ❆ အသင့္အတင့္ ကမၼ႒ာန္းတရားကို ႏွလံုးထားႏိုင္လ်ွင္
ရြာတြင္း.. ၿမိဳ႕တြင္းမဆို... အျခံအရံ အလို႔ငွါ ႂကြေတာ္မုပါဟု
ပင့္ေခၚလာေသာ္လည္း... လိုက္သြားအပ္၏..။
****အသုဘ႐ႈႂကြေတာ္မူပါ...စေသာ ဓမၼယုတၱတရားန႔င့္ ေလ်ာ္ေသာ.... ကပၸိယ... အပ္ေသာ စကားျဖင့္ ပင့္ေခၚလာမူကား သြားအပ္သည္သာတည္း...။
❆ ❆ မသာ အသုဘ၏ ပရိသတ္ အျခံအရံ အစည္အပင္ အတင့္အြ ကိုလိုေသာ... အေယာနိေသညမနသိကညရ...
မသင့္မတင့္ ႏွလံုးသြင္းမူ ကမၼ႒ာန္းမွ လြတ္ေသာစိတ္႐ွိမူကား
""အသုဘႂကြပါ ..."""စေသာ ူုူဓမၼယုတၱတရားႏွင့္ ေလ်ာ္ေသာ ..ကပၸိယ အပ္ေသာ
စကားျဖင့္ ပင္ ပင့္ေခၚလာေသာ္လည္း..မသြားအပ္ မလိုက္အပ္ေပ...။...။
ထိုသို႔မွတ္ယူေသာ... ပညာ႐ွိနည္းမွီ လဇၨီသူေတာ္ေကာင္းတို႔.
ကဲ့ရဲ႕ျပစ္တင္ျခင္းမကင္းလြတ္ရာေသာ သေဘာ႐ွိ၍ မပင့္အပ္... မသြားအပ္...ဟု
မွတ္ယုူရမည္...။....
#ဤကား၁၂၁၇ ခုႏွစ္ အမရပူရေ၇ႊၿမိဳ္ေတာ္ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ အဆံုးအျဖတ္ ျဖစ္ပါသည္..။...။
No comments:
Post a Comment