ပထမဦးဆံုးက်ေနာ္တင္ျပခ်င္တာက က်ေနာ္ဗုဒၶဘာသာကိုမိရိုးဖလာလြန္ဘာသာေရးအဆင့္မွစတင္ သိရွိခဲ့ရတာပါ၊ က်ေနာ္ငယ္စဥ္ေတာင္ေက်း
ခေလးဘ၀လူမွန္းသိတတ္စ အရြယ္မွာမိဘမ်ားကသဲအင္းဂူဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ထံမွာဆရာရငး္ဒကာရင္းအျဖစ္ခံယူျပီး ၀ိပႆနာတရားမ်ားသင္ယူ
အားထုတ္ေနျပီလဲျဖစ္ပါတယ္ က်ေနာ္တို႕လဲ လူမမည္အရြယ္ဆိုေပမယ့္ တရားအားထုတ္ခ်ိန္တခ်ိန္(၃)နာရီ အျပည့္ထိုင္ရပါတယ္ ထိုစဥ္တုန္းကေတာ့
တရားအသိေတြ ေသေသခ်ာခ်ာမရခဲ့ေပမယ့္ အသိတရားေလးေတြေတာ့ ေခါင္းထဲေရာက္ခဲ့ပါတယ္၊ ဒီလိုနဲ႕ ေက်ာင္းေတြတက္ စာေတြခက္ခဲ့ေပမယ့္
ဘာသာ၊သာသနာလမ္းေပၚက မလြဲေသြသြားရေအာင္ ေမွာ္ဘီအထိ သြားအားမထုတ္နိင္ေတာ့ေပမယ့္လို႕ အတန္းတင္စာေမးပြဲၾကီးျပီးတိုင္း ကိုရင္၀တ္
နးီစပ္ရာမဟာစည္လို တရားရိပ္သာမ်ားမွာ ႏွစ္တိုင္းရွင္က်င့္၀တ္ေတြသင္ ေလာကနိတိေတြက်က္တရားထိုင္ခ်ိန္ထိုင္နဲ႕ ေက်ာင္းျပန္ဖြင့္ေတာ့လဲေက်ာင္း
တက္ ေက်ာင္းခ်ိန္ျပီးလို႕အိမ္ျပန္ေရာက္ထမင္းစားေတာ့မယ္ဆို အေမက ထမင္းပြဲျပင္ေပးျပီး ထမင္းစားေနစဥ္ တရားတပုဒ္ကို
အေမအားလပ္တဲ့အခ်ိန္တိုင္း ေျပာျပေလ့ရွိပါတယ္ ကေလးပီပီ ဗိုက္ဆာဆာနဲ႕ မွတ္မိတာေတြလဲရွိ မမွတ္မိတာေတြလဲရွိခဲ့သေပါ့ဗ်ာ ဒီလိုနဲ႕ရက္ေပါင္း
(၅၀၀၀) ေက်ာ္ခဲ့ ဘ၀တကၠသိုလ္ေရာက္ ကိုယ့္ေျခေပၚကိုယ္ရပ္ ကိေလသာ၊တဏွာအသာထား၊ ၀မ္းတစ္ထြာအတြက္လႈပ္ရွား ပိုက္ဆံဆိုတာ မိဘေပးတဲ့
အခမဲ့(ျပန္ဆပ္ရန္၊အလုပ္လုပ္ေပးရန္မလို) မုန္႕ဖိုးေလာက္သာ သိခဲ့တဲ့ဘ၀ကေန ကာယ၊ဥာဏ စြမ္းအားနဲ႕ တခုခုလုပ္ေပးမွ ေငြရတယ္ဆိုတာ
သိခဲ့တယ္ အမ်ားနဲ႕ စုေပါင္းလုပ္ရတဲ့အလုပ္ေတြမွာ စိတ္ရင္းေကာင္းသူေရာ မေကာင္းသူမ်ား တရားသိတဲ့သူေရာ တရားမရွိတဲ့သူေရာ အမ်ားၾကီးေတြ႕
ဆံုခဲ့ရတယ္ က်ေနာ႕ဘ၀ တကၠသိုလ္ အစပိုင္းေတြမွာဘဲ ေအးခ်မ္းမႈေတြရဲ႕မူလဘူတ လ တစ္စင္းကြယ္သြားခဲ့တယ္ ၀မ္းနဲမိေပမယ့္ကိုယ္ဘာတတ္နိင္
မွာလဲဗ်ာ အနတၱဆိုတဲ့ သတၱ၀ါတိုင္း အစစ္အမွန္ပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့ တရားဆီကိုသြားတာဘဲေလ၊ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕ေနာက္ဆံုးစကားကိုလ်စ္လ်ဳ
ရႈျပီး ကာမတဏွာ၊ ဘ၀တဏွာေရစုန္မွာ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ ေမ်ာေနခဲ့ျပီး သာယာမိခဲ့တာ၀န္ခံပါတယ္၊
ဒါေပမယ့္ေလာကဓံခ်ားရဟတ္ေတြလွည့္ပတ္ အေကာင္းေတြက ေပ်ာက္အဆိုးေတြၾကံဳလာတဲ့အခါအားကိုးရာမဲ့ ေရနစ္သူလို သံေ၀ဂေတြနဲ႕အတူ
တရားဓမၼဆိုတဲ့ျမက္တပင္ကိုျပန္လည္ ဆုပ္ကိုင္မိပါေတာ့တယ္ ခလုတ္ထိမွအမိတ ဒုကၡေတြမွ ဘုရားတ ဆိုခ်င္လဲခံရမွာေပါ့ဗ်ာ...ဒီမွာဇတ္လမ္းကစပါ
ေတာ့တယ္ က်ေနာ္ငယ္စဥ္က သိခဲ့တာေတြ ေနာက္ပိုင္း တရားနာ စာအုပ္ေတြဖတ္တဲ့ သုတမယ ေတြေပၚမွာ စိႏၱာမယ ေတြးေတာ ၾကံစည္ သံုးသပ္တဲ့
အခါမွာ (opposite) ဘက္ကေနျပီးေလ့လာသံုးသပ္ခဲ့တယ္ ဟဲဟဲ...ဒီ႒ိလို႕ေျပာလဲခံလိုက္ယံုေပါ့ ၾကံဳတုန္းေၾကာ္ျငာ ၀င္လိုက္အုန္းမယ္ က်ေနာ္ ေလ့လာ
တဲ့ပံုက ဆရာဦးဆန္းလြင္ (ရတနာသံုးပါးကိုယံုၾကည္ကိုးကြယ္လာသူတေယာက္အေၾကာင္း) ေရးတဲ့ ခုဆရာေတာ္ ဦးအာဒၶိစ၀ံသ (သတ္ပံုမွားနိင္)
ဗုဒၶဘာသာကို ေလ့လာတဲ့ ပံုနဲ႔ ဆင္တယ္ဗ် ဆရာေတာ္ကေတာ့ ဘာသာျခားမို႕မယံုၾကည္လို႕ထားပါေတာ့က်ေနာ္ကေတာ့ သူမ်ားေျပာတိုင္းလြယ္လြယ္
မယံုတတ္ဘူးဗ် အထူးသျဖင့္ တရားဓမၼနဲ႕ပတ္သက္ရင္ေပါ့ အဲ့တုန္းက ကာလာမသုတ္ကို ဖတ္ဘူးလို႕ သိဘူးလို႕မဟုတ္ဘူးေနာ္ ကိုယ္တိုင္သိကိုယ္တိုင္
က်င့္ ကိုယ္တိုင္ခံစားလို႕ ေကာင္းတယ္ဆိုမွသာ လက္ခံတတ္လို႕ပါ အဲ့...အဲ့....က်ေနာ႕အေၾကာင္းေျပာတာ နဲနဲမ်ားသြားျပီ ခုက်ေနာ္
အရူးေတြအေၾကာင္းစေျပာမယ္ ပုထုဇဥ္အားလံုးဟာအရူးဘဲ လို႕ဘုရားေဟာေတာ့ သူမ်ားေတြကိုေတာ့မေျပာပါဘူး ငါဘယ္မွာရူးလို႕လဲ ေတြးမိပါတယ္
ဒါအေၾကာင္းမဲ့ ေဟာတာမဟုတ္ဘူးလို႕စဥ္းစားမိတယ္ ေနာက္ပိုင္းသဲအင္းဂူဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးေဟာတဲ့တရားေတြ ေလ့လာေတာ့မွ ဒီလိုေတြ႕တယ္ဗ်
အရူး(၈) မ်ိဳးရွိပါတယ္
***************
(၁) ရာဂုမၼတ ၱက-------ရာဂအရူး...။
(၂) ဒိ႒ဳမၼတၱက ---------အယူလြဲအရူး...။
(၃) ေမာဟုမၼတၱက ------ေမာဟ အမိုက္ရူး...။
(၄) ေကာဓုမၼတၱက -------အမ်က္ရူး...။
(၅) မတၱဳမၼတၱက-----------သည္းေခ်ပ်က္အရူး...။
(၆) ယကၡဳမၼတၱက---------- ဘီလူး၊သရဲ ဖမ္းစားတဲ့အရူး...။
(၇) သုရုမၼတၱက------------အရက္ရူး....။
(၈) ဗ်သႏုမၼတၱက---------- စီးပြားပ်က္အရူး....။
ဆိုတဲ့အရူး ရွစ္မ်ိဳးထဲက ပုထုဇဥ္ေတြမွာ တမ်ိဳးမဟုတ္တမ်ိဳး ရူးေနၾကပါလားဆိုတာ သိလိုက္ရတယ္ အနဲဆံုး စူ႒ေသာတာပန္အဆင့္ေလာက္မွမျဖစ္
ထားရင္ဒီအရူးသံသယာထဲ ေမ်ာဦးမွာပါဘဲ...။ ေနာက္တမ်ိဳး အကန္းအေၾကာင္းလဲ ေဟာထားတယ္ဗ်...။ဒီလိုဗ်ာ...
အကန္းႏွစ္မ်ိဳး
***********
(၁) စီးပြားေရး ၾကီးပြားေရး စေသာေလာကီေရးကိုသာနားလည္ျပီး ဘာသာေရး သာသနာေရး ကိုမလိုက္စားလွ်င္နားမလည္လွ်င္ တစ္ဖက္ကန္း...။
(၂) စီးပြားေရး ၾကီးပြားေရး စေသာေလာကီေရး ကိုလည္းနားမလည္ ဘာသာေရး သာသနာေရးကိုလဲ နားမလည္ရင္ စံုလံုးကန္း....။
ဒါေၾကာင့္လဲ စကားေလးတခုလို မ်က္စိမျမင္တဲ့သူဟာ မ်က္စိျမင္တဲ့လူေတြကိုေကာ ေလာကၾကီးပါမျမင္ဘူးတဲ့ မ်က္စိျမင္တဲ့သူကေတာ့
ေလာကၾကီးကိုေရာ မ်က္ကန္းေတြကိုပါျမင္ပါတယ္တဲ့ ဒါေၾကာင့္စာဖတ္သူတို႕ အေနနဲ႕ အရူးေတြအကန္းေတြဘ၀မွ လြတ္ေျမာက္ျပီး က်နး္မာ၊
ထီေပါက္၊ နိဗၺာန္ေရာက္နိင္တဲ့ သူေတာ္ေကာင္းေတြျဖစ္ၾကပါေစလို႕ ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္....။
(မူၾကိဳဆရာ)
No comments:
Post a Comment