အာရံုတစ္ခုခုကို ျပဳလုပ္လိုျခင္း၊ ရယူလိုျခင္းဆိုသည့္ ဆႏၵ။

      “ဆႏၵ၀ေတာ ကိ ံနာမ နသိဇၩတိ= ဆႏၵရွိသူမွာ မၿပီးႏိုင္ေသာအရာ မရွိ” ။
အာရံုတစ္ခုခုကို ျပဳလုပ္လိုျခင္း၊ ရယူလိုျခင္း သေဘာသည္ ဆႏၵတည္း။ “ျပဳလုပ္လိုျခင္း၊ ရယူ
လိုျခင္း” ဟူရာ၌ ေလာဘကဲ့သို႔ စြဲလမ္းတတ္ျခင္း၊ ကပ္ၿငိျခင္းမဟုတ္၊ ျပဳလိုရံုမွ် ရလိုရံုမွ်သာ ျဖစ္
သည္။ ထိုပေၾကာင့္ “သက္သက္အာရံု၊ ျပဳလိုရံုမွ်၊ ဆႏၵသေဘာ ” ဟု ဆိုခဲ့သည္။ ဤဆႏၵသေဘာ
လည္း သတၱ၀ါတို႔၌ အလြန္ထင္ရွား၏။ ကေလးငယ္သည္ ဖခင္လက္မွ မိခင္လက္သို႔ လိုက္ခ်င္၍
လက္လွမ္း၏။ ဤလိုခ်င္မွဳသည္ ဆႏၵတည္း။ ဟိုသြားခ်င္၊ သည္လာခ်င္၊ တစ္စံုတစ္ေယာက္ တစ္
ခုခုကို ေတြ႕ခ်င္၊ ျမင္ခ်င္၊ ၾကားခ်င္၊ စားခ်င္၊ ကိုင္ခ်င္၊ ထိခ်င္၊ တတ္သိနားလည္ခ်င္မွဳ  အစုစု
သည္ ဆႏၵခ်ည္းတည္း။
         နိဗၺာန္လိုခ်င္၊ အဂၢသာ၀က မဟာသာ၀က ျဖစ္ခ်င္၊ ဘုရားျဖစ္ခ်င္၊ ရွင္ဘုရင္ျဖစ္ခ်င္၊ သူ
ေဌးျဖစ္ခ်င္၊ နတ္ျဖစ္ခ်င္၊ ၿဗဟၼာျဖစ္ခ်င္၊ ရေသ့ရဟန္းျပဳခ်င္၊ လွဴဒါန္းခ်င္၊ ဥပုသ္ေစာင့္၍ေနခ်င္၊
ကုသိုလ္ရခ်င္ စသည္တို႔လည္း ဆႏၵပင္တည္း။ ေတာ္ရံုတန္ရံု လိုခ်င္မွဳ၌ ဆႏၵအားေသး၏။ မရမက
လိုခ်င္၊ မျဖစ္မေန ျဖစ္ခ်င္မွဳမ်ား၌ကား  ဆႏၵအားႀကီး၏။ ဤဆႏၵကို အရင္းခံ၍ ၀ီရိယသန္သန္
ျဖင့္ ပါရမီျဖည့္ေတာ္မူခဲ့ေသာေၾကာင့္ ေနာက္ဆံုး၌ ဆႏၵေတာ္အတိုင္း ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူရသည္။
         ထိတ္တန္းေရာက္ရန္ အေျခခံ ဆႏၵမွ် မရွိေသးလွ်င္ ထက္သန္ေသာ ၀ီရိယကို မည္သူမွ်
ျပဳၾကမည္မဟုတ္။ သို႔ျဖစ္၍ အက်ိဳးေက်းဇူး တစ္ခုခုရလိုေသာ ဆႏၵကို ပထမ ျဖစ္ေစရပါမည္။
ဤဆႏၵမ်ိဳးကို “အာသာ” ဟုလည္း ေခၚသည္။ (အာသာ=လိုလားေတာင့္တျခင္း) ထို႔ေနာက္ အာ
သာဆႏၵရွိရံုႏွင့္(ဆုေတာင္းေနရံုမွ်ႏွင့္) မရႏိုင္ေၾကာင္းကို နားလည္ကာ စိတ္ပါလက္ပါ ၀ီရိယစိုက္
ရမည္။ ဥပမာ== ရန္ကုန္မွ မႏၱေလးသို႔ သြားလိုျခင္းသည္ ဆႏၵတည္း။ ထိုဆႏၵရွိရံုမွ်ျဖင့္ကား
မႏၱေလးသို႔ မေရာက္ႏိုင္။ မႏၱေလးသို႔ သြားႏိုင္ေအာင္ ခရီးစရိတ္ ေငြလံုလံုေလာက္ေလာက္ရွိရ
မည္။ မရွိေသးလွ်င္ ေငြရွာရမည္။ ထိုသို႔ရွာရျခင္းကား ၀ီရိယသေဘာတည္း။ ထို႔အတူပင္ နိဗၺာန္
ရလိုလွ်င္ ဘုရားအျဖစ္ သာ၀ကအျဖစ္ ရလိုလွ်င္ အမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္တန္ေအာင္ ပါရမီရွာရပါမည္။
         ယခုကာလ လူပုဂၢိဳလ္၊ ရဟန္းပုဂၢိဳလ္တို႔၌ အထက္တန္းေရာက္ေနၾကသူတို႔သည္ ဘုန္းႏွင့္
သမၻာ ထက္ၾကပ္ပါ၍ စိတ္သြားတိုင္း ကိုယ္ပါလ်က္ လိုရာၿပီးစီးႏိုင္ေသာ မိုးေပၚက် ေရႊကိုယ္ေတာ္
မ်ား မဟုတ္ၾကေခ်။ အာသာဆႏၵအလိုက္ ၀ီရိယစိုက္ထားသူေတြသာမ်ားေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အ
လြန္ရခဲလွေသာ မႏုႆတၱ ဒုလႅဘကို ေရွးကံေကာင္းေထာက္မ၍ ရၾကၿပီးျဖစ္ပါလ်က္ တိုးတက္
လိုေသာ အာသာဆႏၵကင္း၍ အဖ်င္း အအ၊ အပ်င္း အနေတြ ျဖစ္ေနပါလွ်င္ တိရစၦာန္ဘ၀ႏွင့္
မျခားေတာ့ပါ။
         ထို႔ေၾကာင့္ တရားခ်စ္ခင္ သူေတာ္စင္တို႔ကလည္း မိမိကိုယ္ကို ယခုဘ၀လည္း အထက္
တန္းေရာက္ေအာင္ ေနာင္သံသရာလည္း မဂ္လမ္းေပါက္ေအာင္ ထက္သန္ေသာ အာသာဆႏၵကို
ကိုယ္စီကိုယ္င ျဖစ္ေစၾကၿပီး ျမတ္နိဗၺာန္ကို ရေရာက္ႏိုင္ၾကပါေစ ကုန္သတည္း။
   {အမရပူရၿမိဳ႕၊ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ မဟာဂႏၶာရံုဆရာေတာ္ အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ၏ ကိုယ္က်င့္
     အဘိဓမၼာမွ ေကာက္ႏုတ္ေရးသားပူေဇာ္ပါသည္။ }
    (မွားယြင္းမွဳမ်ားရွိေသာ္ အစဥ္သနားေသာအားျဖင့္ သည္းခံခြင့္လႊတ္ေပးပါရန္
                    ဦးခိုက္ေလွ်ာက္ထားပါသည္ ဆရာေတာ္အရွင္သူျမတ္ဘုရား)

     ဦးသိန္းေ၀။
           http://www.facebook.com/damanadi.tk
          http://www.damanady.tk/ (ဓမၼနဒီ)တြင္လည္း ဖတ္ရွဳႏိုင္ပါသည္။