ေရွးသေရာအခါ ရြာတစ္ရြာ၌ ဒါယကာတစ္ေယာက္ကုိးကြယ္ထားေသာ
ရေသ့တစ္ဦးရွိေလသည္။ ခုိးသူေဘးေၾကာင့္ ေရႊစင္နိကၡတစ္ရာကုိ
ရေသ့ကမၼ႒ာန္းေက်ာင္းအနီးအပါး၌ ျမွဳပ္ထားၿပီးလွ်င္
“အရွင္ဘုရား၊ သတိျပဳလုိက္ပါ” ဟု မွာထားေသာအခါ
“ဟဲ့ဒါယကာ၊ ရေသ့ရဟန္းကုိ ယခုလုိၾကည့္ရႈရစ္ဖုိ႔ရန္ မမွာေကာင္းဘူး” ဟု
မိန္႔လိုက္ေလသတဲ့။
ရေသ့တစ္ဦးရွိေလသည္။ ခုိးသူေဘးေၾကာင့္ ေရႊစင္နိကၡတစ္ရာကုိ
ရေသ့ကမၼ႒ာန္းေက်ာင္းအနီးအပါး၌ ျမွဳပ္ထားၿပီးလွ်င္
“အရွင္ဘုရား၊ သတိျပဳလုိက္ပါ” ဟု မွာထားေသာအခါ
“ဟဲ့ဒါယကာ၊ ရေသ့ရဟန္းကုိ ယခုလုိၾကည့္ရႈရစ္ဖုိ႔ရန္ မမွာေကာင္းဘူး” ဟု
မိန္႔လိုက္ေလသတဲ့။
ထုိ႔ေနာက္ ရေသ့အႀကံျဖစ္သည္မွာ
“ေရႊစင္နိကၡတစ္ရာဆုိလွ်င္ လူ႔ေဘာင္မွာ ေခ်ာင္ေခ်ာင္လည္လည္ရွိၿပီ”
ဤသုိ႔ႀကံၿပီးလွ်င္ ထုိေရႊမ်ားကုိ မိမိသြားမည့္လမ္းအနီး၌ ေရႊ႕ေျပာင္းျမွဳပ္ႏွံထား၍
နက္ျဖန္ဆြမ္းစားအၿပီးတြင္
“ဒကာတုိ႔ကုိ မွီး၍ေနခဲ့သည္မွာ အေတာ္ၾကာၿပီ၊ ၾကာလြန္းေတာ့ သံေယာဇဥ္ျဖစ္တတ္သည္၊
သုိ႔ျဖစ္၍ တျခားအရပ္သုိ႔ သြားဦးမည္” ဟုေျပာေလရာ
ဒါယကာက အခါခါတားေသာ္လည္း တားမရေသာေၾကာင့္
ရြာတံခါးထိေအာင္ပင္ လုိက္၍ပုိ႔ရွာေသးသည္။
“ေရႊစင္နိကၡတစ္ရာဆုိလွ်င္ လူ႔ေဘာင္မွာ ေခ်ာင္ေခ်ာင္လည္လည္ရွိၿပီ”
ဤသုိ႔ႀကံၿပီးလွ်င္ ထုိေရႊမ်ားကုိ မိမိသြားမည့္လမ္းအနီး၌ ေရႊ႕ေျပာင္းျမွဳပ္ႏွံထား၍
နက္ျဖန္ဆြမ္းစားအၿပီးတြင္
“ဒကာတုိ႔ကုိ မွီး၍ေနခဲ့သည္မွာ အေတာ္ၾကာၿပီ၊ ၾကာလြန္းေတာ့ သံေယာဇဥ္ျဖစ္တတ္သည္၊
သုိ႔ျဖစ္၍ တျခားအရပ္သုိ႔ သြားဦးမည္” ဟုေျပာေလရာ
ဒါယကာက အခါခါတားေသာ္လည္း တားမရေသာေၾကာင့္
ရြာတံခါးထိေအာင္ပင္ လုိက္၍ပုိ႔ရွာေသးသည္။
ထုိ႔ေနာက္ ေတာ္ေတာ္သြားၿပီးကာမွ တဖန္ျပန္လာၿပီးလွ်င္
“ဒကာ၊ သင္တုိ႔အမုိးေပၚက သက္ငယ္ျမက္တစ္ပင္ ငါ၏ဆံက်စ္၌ ၿငိပါလာသည္၊
ရေသ့ရဟန္းဆုိတာ မေပးလွဴအပ္ေသာအရာကုိ ျမက္တစ္ပင္မွ် မယူေကာင္း” ဟုေျပာေသာ္
ရုိးရွာေသာဒကာက “သိပ္ၿပီးသီလရွိတာပဲ” ဟု ေလးေလးပင္ပင္ ၾကည္ညိဳသြားေလသည္။
သုိ႔ရာတြင္ ထုိအခုိက္္၌ ထုိဒါယကာ၏အိမ္မွာ အေတာ္ပါးနပ္ေသာဧည့္သည္ေရာက္ရွိေနသျဖင့္
ထုိဧည့္သည္က “မိတ္ေဆြရဲ႕ ဆရာထံမွာ ဘာမ်ားအပ္ႏွံထားပါသလဲ၊ အပ္ထားလွ်င္
သြား၍ၾကည့္စမ္းပါ” ဟုသတိေပးမွ သြား၍ၾကည့္ေလရာ ေရႊမ်ားမရွိေတာ့၍
ဧည့္သည္ႏွင့္အတူ ရေသ့ေနာက္သုိ႔ အျမန္လိုက္ကာ
ေရႊမ်ားႏွင့္တကြ ရေသ့ကုိ ဖမ္းမိၾကေလသည္။
“ဒကာ၊ သင္တုိ႔အမုိးေပၚက သက္ငယ္ျမက္တစ္ပင္ ငါ၏ဆံက်စ္၌ ၿငိပါလာသည္၊
ရေသ့ရဟန္းဆုိတာ မေပးလွဴအပ္ေသာအရာကုိ ျမက္တစ္ပင္မွ် မယူေကာင္း” ဟုေျပာေသာ္
ရုိးရွာေသာဒကာက “သိပ္ၿပီးသီလရွိတာပဲ” ဟု ေလးေလးပင္ပင္ ၾကည္ညိဳသြားေလသည္။
သုိ႔ရာတြင္ ထုိအခုိက္္၌ ထုိဒါယကာ၏အိမ္မွာ အေတာ္ပါးနပ္ေသာဧည့္သည္ေရာက္ရွိေနသျဖင့္
ထုိဧည့္သည္က “မိတ္ေဆြရဲ႕ ဆရာထံမွာ ဘာမ်ားအပ္ႏွံထားပါသလဲ၊ အပ္ထားလွ်င္
သြား၍ၾကည့္စမ္းပါ” ဟုသတိေပးမွ သြား၍ၾကည့္ေလရာ ေရႊမ်ားမရွိေတာ့၍
ဧည့္သည္ႏွင့္အတူ ရေသ့ေနာက္သုိ႔ အျမန္လိုက္ကာ
ေရႊမ်ားႏွင့္တကြ ရေသ့ကုိ ဖမ္းမိၾကေလသည္။
မွတ္ခ်က္
ဤ၀တၳဳ၌ ရေသ့၏ မိမိေရႊခုိးမႈ ေပၚမည္စုိး၍ သက္ငယ္ျမက္တစ္ပင္ကုိ
ျပန္၍ေပးျခင္းသည္ ဤမာယာပင္ျဖစ္၏။
ဤသုိ႔လွ်င္ ပရိယာယ္မာယာသည္ ရေသ့ရဟန္းအခ်ဳိ႕တုိင္ေအာင္ ျပန္႔ႏွံ႔လ်က္ရွိရကား
ယခုလုိ အပလီဥာဏ္၊ အလိမ္ဥာဏ္ေခၚ မာယာေပါေသာကာလ္၌
လုံး၀ပုံ၍ ယုံၾကည္ထုိက္သူနည္းပါးေသာေၾကာင့္
ရုိးသားေျဖာင့္မတ္သူႏွင့္ေပါင္းသင္းဆက္ဆံမိဖုိ႔အေရးမွာ
ေရွးကံေကာင္းမွသာ ျဖစ္ႏုိင္ေပလိမ့္မည္။
ဤ၀တၳဳ၌ ရေသ့၏ မိမိေရႊခုိးမႈ ေပၚမည္စုိး၍ သက္ငယ္ျမက္တစ္ပင္ကုိ
ျပန္၍ေပးျခင္းသည္ ဤမာယာပင္ျဖစ္၏။
ဤသုိ႔လွ်င္ ပရိယာယ္မာယာသည္ ရေသ့ရဟန္းအခ်ဳိ႕တုိင္ေအာင္ ျပန္႔ႏွံ႔လ်က္ရွိရကား
ယခုလုိ အပလီဥာဏ္၊ အလိမ္ဥာဏ္ေခၚ မာယာေပါေသာကာလ္၌
လုံး၀ပုံ၍ ယုံၾကည္ထုိက္သူနည္းပါးေသာေၾကာင့္
ရုိးသားေျဖာင့္မတ္သူႏွင့္ေပါင္းသင္းဆက္ဆံမိဖုိ႔အေရးမွာ
ေရွးကံေကာင္းမွသာ ျဖစ္ႏုိင္ေပလိမ့္မည္။
မဟာဂႏၶာရုံဆရာေတာ္၊ ကုိယ္က်င့္အဘိဓမၼာစာအုပ္မွ
ပုံ။ www.missgreenlady.com
မွတဆင့္တင္ျပသည္။
No comments:
Post a Comment