“ ၿမန္မာၿပည္ကုိ မီးရွဳိးတယ္ဆုိတဲ့
အသံုးအနွဳန္းက ဘယ္ကရတာပါလိမ့္ ”
“လယ္တီဆရာေတာ္ၾကီးရဲ႕ စကားပါဘုရား၊
လယ္တီဆရာေတာ္
ဘုရားၾကီး သက္ေတာ္ထင္ရွား
ရွိစဥ္ တစ္ေန႔က ၿမန္မာၿပည္
တစ္ၿပည္လံုးမွာ ဟိုးဟိုးေက်ာ္ေနတဲ့ ဇာတ္မင္းသားၾကီး ဦးဖုိးစိန္က လယ္တီဆရာေတာ္ကုိ လာဖူးတယ္”
“လယ္တီဆရာေတာ္က ကန္ေတာ့တာ ဘယ္သူပါလိမ့္လို႔ေမးလုိက္တဲ
“ေလာဘတုိ႔၊ ေဒါသတုိ႔ဆုိတာ ကိေလသာမီးေတြေပါ့ဘုရား၊ လူေတြရဲ႕သႏၱာန္မွာ ေလာဘမီး၊ ေဒါသမီးေတာက္ေအာင္ လုပ္ေနတာဆုိရင္ ၿမန္မာၿပည္ကုိ မီးရွိဳ႕တာနဲ႔အတူတူပဲေပါ့ဘု
“ဒါေၾကာင့္ လယ္တီဆရာေတာ္ရဲ႕စကားနဲ႔ေၿပာ
“တပည့္ေတာ္ဟာ လူ႔ဘဝတုန္းက အခ်စ္တို႔၊ အပစ္အခတ္တို႔ပါတဲ
ဤကား စာေရးဆရာတည္ၾကည္ေခၚ အရွင္ေနမိႏၵ၏ ေၿဖာင့္ခ်က္ပင္ၿဖစ္ေပသည္။ သူ႔နည္းတူ ကမၻာေက်ာ္ စာေရးဆရာၾကီး တစ္ဦးၿဖစ္ေသာ ေတာ္စတိြဳင္းကလည္း
ေၿဖာင့္ခ်က္တစ္ခု
ေပးခဲ့ဘူးေသးသည္။ အသက္အရြယ္ ၾကီးရင့့္လာသည္ႏွင့္အမွ် အၿမင္မ်ား ေၿပာင္းလဲတတ္သသည္မွာ
လူသားအားလံုး၏ သဘာဝတစ္ခုပင္။
ေတာ္စတိြဳင္းသည္ စစ္ႏွင့္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဝတၱဳ
“ဆရာၾကီးခင္ဗ်ား..ဆရာၾကီးေရ
“အဲဒီဝတၱဳၾကီးအေၾကာင္း ကြ်န္ေတာ့္ကို လာမေၿပာပါနဲ႔၊ ဒီဝတၱဳၾကီးကို ေရးခဲ့မိတဲ့အတြက္ ကြ်န္ေတာ့္ကိုကြ်န္ေတာ္ ရွက္လို႔ မဆံုးပါဘူး။ ဒီဝတၱဳၾကီးတစ္ခုလံုးဟာ သမၹပၸလာပ (အက်ိဳးမရွိ၊ၿပိန္ဖ်င္းၿပီး
ေတာ္စတိြဳင္းသည္ စစ္ႏွင့္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဝတၱဳ
“ဆရာၾကီးခင္ဗ်ား..ဆရာၾကီးေရ
“အဲဒီဝတၱဳၾကီးအေၾကာင္း ကြ်န္ေတာ့္ကို လာမေၿပာပါနဲ႔၊ ဒီဝတၱဳၾကီးကို ေရးခဲ့မိတဲ့အတြက္ ကြ်န္ေတာ့္ကိုကြ်န္ေတာ္ ရွက္လို႔ မဆံုးပါဘူး။ ဒီဝတၱဳၾကီးတစ္ခုလံုးဟာ သမၹပၸလာပ (အက်ိဳးမရွိ၊ၿပိန္ဖ်င္းၿပီး
ေတာ္စတြိဳင္း၏ ၿဖစ္ရပ္မွန္မွ သင္ခန္းစာထုတ္ယူလွ်င္ မိမိေရးေသာ စာသည္-
လိုခ်င္တပ္မက္ေသာ ေလာဘမီး၊
စိတ္ဆိုးအမ်က္ထြက္ေသာ ေဒါသမီး၊
ေတြေ၀မိုက္မွားေသာ ေမာဟမီး၊
ငါရွိ၊ ငါသိေထာင္လႊားေသာ မာနမီး၊
ငါ၊ သူ၊ ပုဂိၢဳလ္၊ သတၱ၀ါရွိသည္ဟု အယူမွားေစေသာ ဒိဌိမီး၊
ငါသည္ ၿဖစ္ခဲ့သလား၊ ၿဖစ္သလား စသည္ၿဖင့္ -
ယံုမွားေသာ ၀ိစိကိစာၦမီး၊
စိတ္ကုိ ေလးလံထိုင္းမႈိင္းေစေသာ ထိနမီး၊
စိတ္ပ်ံ႕လြင့္ေသာ ဥဒစၥမီး၊
အကုသိုလ္ကုိၿပဳလုပ္ရန္ မရွက္ေသာ အဟိရိကမီး၊
အကုသိုလ္ကုိမေၾကာက္ေသာ အေနာတၱပၸမီး၊
သူတစ္ပါးကုိ မနာလုိေသာ ကၠႆာမီး၊
ကုိယ္ရသလုိ သူတစ္ပါးကုိ မရေစလုိေသာ မစၦရိယမီး စသည္
တုိ႔ကို နည္းပါးေအာင္၊ ကုန္ေအာင္ ၿပဳလုပ္ေပးနုိူင္ရပါမည္။
တုိးပြားေအာင္ မ်ားၿပားေအာင္ ၿပဳလုပ္မေပးရပါ။
ထုိ႔ၿပင္ ယင္းစာသည္ အနွစ္သာရလည္း ရွိရပါမည္။
ေကာင္းက်ိဳးလည္း ရွိရပါမည္။ စိတ္၀င္စားဖြယ္လည္း ရွိရပါမည္။
သုိ႔မွသာ စာေရးသူတုိ႔ အသက္ၾကီးလာေသာ အခ်ိန္တြင္ ေတာ္စတိြဳင္းကဲ့သို႔ အရွက္ရၿခင္းေဘးမွ ကင္းေ၀းရပါမည္။
စိတ္ဆိုးအမ်က္ထြက္ေသာ ေဒါသမီး၊
ေတြေ၀မိုက္မွားေသာ ေမာဟမီး၊
ငါရွိ၊ ငါသိေထာင္လႊားေသာ မာနမီး၊
ငါ၊ သူ၊ ပုဂိၢဳလ္၊ သတၱ၀ါရွိသည္ဟု အယူမွားေစေသာ ဒိဌိမီး၊
ငါသည္ ၿဖစ္ခဲ့သလား၊ ၿဖစ္သလား စသည္ၿဖင့္ -
ယံုမွားေသာ ၀ိစိကိစာၦမီး၊
စိတ္ကုိ ေလးလံထိုင္းမႈိင္းေစေသာ ထိနမီး၊
စိတ္ပ်ံ႕လြင့္ေသာ ဥဒစၥမီး၊
အကုသိုလ္ကုိၿပဳလုပ္ရန္ မရွက္ေသာ အဟိရိကမီး၊
အကုသိုလ္ကုိမေၾကာက္ေသာ အေနာတၱပၸမီး၊
သူတစ္ပါးကုိ မနာလုိေသာ ကၠႆာမီး၊
ကုိယ္ရသလုိ သူတစ္ပါးကုိ မရေစလုိေသာ မစၦရိယမီး စသည္
တုိ႔ကို နည္းပါးေအာင္၊ ကုန္ေအာင္ ၿပဳလုပ္ေပးနုိူင္ရပါမည္။
တုိးပြားေအာင္ မ်ားၿပားေအာင္ ၿပဳလုပ္မေပးရပါ။
ထုိ႔ၿပင္ ယင္းစာသည္ အနွစ္သာရလည္း ရွိရပါမည္။
ေကာင္းက်ိဳးလည္း ရွိရပါမည္။ စိတ္၀င္စားဖြယ္လည္း ရွိရပါမည္။
သုိ႔မွသာ စာေရးသူတုိ႔ အသက္ၾကီးလာေသာ အခ်ိန္တြင္ ေတာ္စတိြဳင္းကဲ့သို႔ အရွက္ရၿခင္းေဘးမွ ကင္းေ၀းရပါမည္။
“လူမုိက္တစ္ေသာင္း၊ ခ်ီးမႊမ္းေရွာင္းလည္း
လူေကာင္းတစ္ေယာက္၊ ၿပစ္တင္ေၾကာက္ေလာ့”
လူေကာင္းတစ္ေယာက္၊ ၿပစ္တင္ေၾကာက္ေလာ့”
ဟူေသာ စကားအတိုင္း အသိအလိမၼာ ဥာဏ္ပညာနည္းသူတို႔၏ ခ်ီးမႊမ္းေထာမနာစကားတြင္ သာယာနွစ္သက္မေနဘဲ ဥာဏ္ပညာၿပည့္၀သူ သူေတာ္ေကာင္းမ်ား အၿပစ္တင္ အကဲ့ရဲ့မခံရဖုိ႔ရာကုိ ပုိၿပီးဂရုစိုက္ၾကရပါမည္။
(ဆရာေတာ္အရွင္ဇဝန ေမတၱာရွင္(ေရႊၿပည္သာ)၏ “အတြင္းရန္သူ” စာအုပ္မွၿဖစ္ပါသည္။
အင္မတန္ေကာင္းေသာ စာအုပ္ၿဖစ္၍ ကိုယ္တိုင္မၿဖစ္မေန ဝယ္ဖတ္ၾကည့္ေစခ်င္ပါသည္)
ႏွလံုးသားအာဟာရ
.....................
မွ ကူးယူေဖာ္ျပျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
No comments:
Post a Comment