Monday, July 28, 2014

★"ဗုဒၶ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ကို စံုစမ္း ေထာက္လွမ္းျခင္း" ★


______________________________________________
"ဗုဒၶ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ကို စံုစမ္း ေထာက္လွမ္းျခင္း" 
_______________________________________________


ဗုဒၶဘာသာ၀င္ မဟုတ္ေသးေသာ ပညာတတ္ လုလင္ငယ္တစ္ဦး သည္  "ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္" ကို (၇)လ ၾကာ ေထာက္လွမ္း၍ သူ၏ ဆရာ့ထံ သို႔ အစီရင္ခံခဲ႔ဖူးပါသည္။
ထို လုလင္၏အမည္မွာ"ဥတၱရလုလင္" ျဖစ္ၿပီး သူ၏ ဆရာ မွာ "ျဗဟၼာယု ပုဏၰား"ျဖစ္ပါ၏။ အသက္(၁၂၀) ခန္႔ရွိၿပီျဖစ္သည့္ ထို ပုဏၰားႀကီး သည္ "မိထိလာျပည္"၌ ေနထိုင္၍ ေလာကီပညာ တစ္ဖက္ကမ္းခတ္ တတ္ေျမာက္သူျဖစ္ၿပီး ပညာဆည္းပူးလာသူ တပည့္မ်ားအား သင္ၾကားေပးသျဖင့္ ေက်ာ္ၾကားေသာ ဆရာ တစ္ဆူ ျဖစ္ပါ၏။
"ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရား" သည္ "၀ိေဒဟတိုင္း"သို႔ ေဒသစာရီၾကြခ်ီ လာေသာအခါ "ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္"၏ ဂုဏ္သတင္းေက်ာ္ေစာျခင္းကို ၾကားရပါသည္။ "အရဟံ" အစ "ဘဂ၀ါ" အဆံုး (၉)ပါးဂုဏ္ေတာ္တို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရား၏ ဂုဏ္သတင္းမွာ ျပန္႔ႏွံ႔ကာ ေက်ာ္ၾကားလ်က္ရွိပါသည္။
ပညာတတ္ ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ေသာ "ျဗဟၼာယုပုဏၰား" သည္ ေျပာသံၾကားျဖင့္လက္မခံတတ္ပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ ပညာတတ္၍ မြန္မြန္ရည္ရည္ရွိၿပီး ဆရာ့စကားကို ေျမ၀ယ္မက် နားေထာင္လိုက္နာသူ ၊ ယံုၾကည္စိတ္ခ်ရသည့္ "ဥတၱရ လုလင္" ကိုတာ၀န္ေပးပါ၏။ ေက်ာ္ေစာသည့္သတင္းအတိုင္း မွန္၊မမွန္ စံုစမ္းေစပါ၏။ "ေ၀ဒက်မ္း"တို႔၌ လာေသာ "ေယာက္်ားျမတ္လကၡဏာတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုျခင္း" ရွိ၊ မရွိ စိစစ္ရန္ ၊စံုစမ္းရန္ အဓိက တာ၀န္ျဖစ္ပါ၏။

"ေ၀ဒက်မ္း" တြင္ဆိုထားသည့္အတိုင္း "ေယာက္်ားျမတ္ လကၡဏာ ႏွင့္ ျပည့္စံုသူ" မွာ "လူ" ျဖစ္လွ်င္ "စၾက၀ေတးမင္း" ျဖစ္၍ "ရဟန္း" ျဖစ္ခဲ႔ေသာ္ "အလံုးစံုေသာ တရားကိုသိေသာ, ကိေလသာအဖံုးကို ဖြင့္လွစ္ႏိုင္ေသာ, ဘုရား ျဖစ္သည္" ဟု က်န္းဂန္၌ ဆိုထားသျဖင့္ ဟုတ္ ၊မဟုတ္ ေလ့လာစိစစ္ရန္ မွာၾကားလိုက္ပါ၏။
 ထို႔ေၾကာင့္ "ဥတၱရလုလင္" သည္  "ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္" ရွိရာသို႔သြား၍ စံုစမ္းေထာက္လွမ္းပါသည္။ "(၃၂)ပါးေသာ လကၡဏာေတာ္မ်ား" ကို "ေျခဖ၀ါး" မွ စ၍ "ဦးေခါင္းေတာ္"တိုင္ေအာင္ အစဥ္အတိုင္းေလ့လာဆန္းစစ္ပါသည္။
"(၃၀) ေသာ လကၡဏာမ်ား" ကို ေတြ႔ျမင္ရေသာ္လည္း "အအိမ္"ျဖင့္ ဖံုးလႊမ္းေသာ "ပုရိသနိမိတ္" ႏွင့္ "လွ်ာေတာ္" တို႔ကို မျမင္ရသျဖင့္ တိတိက်က် မေလ့လာႏိုင္ျဖစ္ေနသည္။
ထို အခ်က္ ကို "ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္" သိေတာ္မူ၍ "ဥတၱရလုလင္" ၏ သံသယ ကိုပယ္ေဖ်ာက္ႏိုင္ရန္ "ပုရိသနိမိတ္" ကို ဖန္ဆင္းျပေတာ္မူသည္။ ရွည္လ်ားေသာ "လွ်ာေတာ္" ရွိသည္ကိုသိသာရန္ "လွ်ာေတာ္" ကို ထုတ္၍ "နား"တြင္း (၂) ဖက္၊ "ႏွာေခါင္းေပါက္" (၂) ဖက္ တို႔ကို သံုးသပ္ျပေတာ္မူပါသည္။ "နဖူးျပင္" ကိုလည္း "လွ်ာ" ျဖင့္ဖံုးအုပ္ျပေတာ္မူပါသည္။ထို႔ေၾကာင့္ပင္ "ဥတၱရလုလင္" သည္ သံသယမ်ားကင္းေပ်ာက္သြားခဲ႔ရပါေလ၏။
ဤ ေနရာတြင္ အလ်ဥ္းသင့္ သျဖင့္ "ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္ ၏ မဟာပုရိသလကၡဏာေတာ္ႀကီး (၃၂) ပါး" ကို ဗဟုသုတ အလို႔ငွာ တင္ျပလိုက္ပါသည္။
"ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္ ၏ မဟာပုရိသလကၡဏာေတာ္ႀကီး (၃၂) ပါး"
************************************************
(၁) သုပၸတိ႒ိတ ပါဒ = ေရႊေျခနင္းအျပင္ကဲ႔သို႔ ညီညႊတ္ေသာ ေျခဖ၀ါးေတာ္။
(၂) စကၠပူရိတ ပါဒ = တစ္ေထာင္ေသာ အကန္႔အကြက္ ႏွင့္တကြ လကၡဏာေတာ္အေပါင္းအျပည့္ရွိေသာ ေျခဖ၀ါးေတာ္။
(၃) အာယတပဏွိ = ေျခ ကို ေလးပံု ပံု၍ တစ္ပံု မွ်ေလာက္ေသာ၊ ရွည္သြယ္ျပည့္ၿဖိဳးေသာ ဖေနာင့္ေတာ္။
(၄) ဒီဃဂၤုလိ = ေမ်ာက္မင္း၏ ေျခေခ်ာင္း၊လက္ေခ်ာင္း ကဲ႔သို႔ အရင္း မွ အဖ်ား တိုင္ေအာင္ သြယ္ေပ်ာင္းလ်က္ တင့္တယ္ ရွည္သြယ္ေသာ လက္ေခ်ာင္းေတာ္။
(၅) မုဒုတလုဏဟတၳပါဒ= ၀ါဂြမ္းစိုင္ ကဲ႔သို႔ တစ္သားတည္းတူမွ်စြာ ႏႈးညံ့ေသာ ေျခဖ၀ါးေတာ္၊ လက္ဖ၀ါးေတာ္ ရွိျခင္း။
(၆) ဇာလဟတၳ ပါဒ = ေျခေခ်ာင္းေတာ္ ၊လက္မ ေတာ္ မွတစ္ပါး လက္ေခ်ာင္းေတာ္ေလးခုစီ တစ္ညီတစ္ညႊတ္တည္းရွိၿပီး အ့ံၾသဖြယ္ တင့္တယ္ေသာ ေျခေခ်ာင္း၊လက္ေခ်ာင္း ရွိေတာ္မူျခင္း။
(၇) ဥႆခၤ ပါဒ = ဖမိုးေတာ္ မွ အထက္ သို႔ လက္ေလးသစ္တက္၍ ျမင့္ေသာ ဖမ်က္ေတာ္။
(၈) ဧဏီဇဃၤ = ဧဏီ မည္ေသာ သားေကာင္၏  ျမင္းေခါင္းကဲ႔သို႔ ေခ်ာျပည့္ လံုးေလ်ာင္းေသာ သလံုးျမင္းေခါင္း ရွိေတာ္မူျခင္း။
(၉) ဒီဃဟတၳ = ကိုယ္ေတာ္ ကို မကိုင္းမညႊတ္မူ၍ ပုဆစ္ဒူး ႏွစ္ဖက္ေရာက္ေသာ လက္ေတာ္ ႏွစ္ဖက္ ရွိေတာ္မူျခင္း။
(၁၀) ေကာေသာဟိတ၀တၳဂုယွ = အအိမ္ ျဖင့္ ဖံုးလႊမ္းအပ္ေသာ ေယာက္်ားျမတ္ နိမိတ္ ရွိေတာ္မူျခင္း။
(၁၁) သု၀ဏၰ ၀ဏၰ = ဇမၺဴရာဇ္ ေရႊစင္ ကဲ႔သို႔ ေျပျပစ္ ၀ါ၀င္းေသာ အဆင္းအေရ ျမတ္ ႏွင့္ျပည့္စံုျခင္း။
(၁၂) သုခုမစၦ၀ိ = ေပြး,ညွင္း,တင္းတိတ္,၀က္ၿခံ,မွည့္မည္း စေသာ အညစ္အေၾကးမရွိ သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ေသာ အသားအေရ ရွိျခင္း။
(၁၃) ဧေကကေလာမ = ေမြးညင္းတြင္း တစ္တြင္း၌ ေမြးညင္းေတာ္ တစ္ပင္စီသာ ေပါက္ေရာက္ျခင္း ။
(၁၄) ဥဒၶဂၢေလာမ = သံုးႀကိမ္ လက္ယာရစ္လည္သည္၏အဆံုး၌တင့္တယ္ေတာ္မူေသာ ေရႊမ်က္ႏွာေတာ္ ကို ရႈေမွ်ာ္ဘိသကဲ႔သို႔ အထက္ ညႊတ္ေသာ ေမြးညင္းေတာ္။
(၁၅) ျဗဟၼဳဇုဂတၳ = ျဗဟၼာမင္း ကိုယ္ ကဲ႔သို႔ ခါး၊ပုဆစ္၊ဒူး (၃)ပါးေသာ အရပ္တို႔၌ မကုိင္း မညႊတ္ ေျဖာင့္မတ္ေသာ ကိုယ္ေတာ္။
(၁၆) သတၱဳႆဒ = လည္ကုပ္၊လက္ဖမိုး ႏွစ္ဖက္၊ပုခံုးစြန္း ႏွစ္ဖက္ ၊ေျခဖမိုး ႏွစ္ဖက္၊(၇)ပါးေသာ အရပ္တို႔၌ ျပည့္ၿဖိဳးေသာ အသားေတာ္ ရွိျခင္း ။
(၁၇) သီဟပုဗၺၯကာယ = ျခေသၤ့မင္း ၏ ေရွ႕ထက္၀က္ေသာ ကိုယ္ကဲ႔သို႔ ျပည့္ၿဖိဳး ႀကီးမား ခံ့ညားေသာ ကိုယ္ေတာ္။
(၁၈) စိတႏၱရံသ = လက္ျပင္ေတာ္ ႏွစ္ဖက္ေနာက္ အလယ္ ေက်ာျပင္ သည္ ခ်ိဳင့္နိမ့္ျခင္း မရွိ ပကတိ ညီညႊတ္စြာ တည္ေသာ အသားအလႊာ သည္ ခါးေတာ္  မွစ၍ လည္ကုတ္ေတာ္ တိုင္ ဖံုးလႊမ္းျခင္း ။
(၁၉) နိေျဂာဓပရိမ႑လ= အရပ္ေတာ္ ႏွင့္ အလံေတာ္ ညီမွ်သျဖင့္ ပေညာင္ပင္အ၀န္းကဲ႔သို႔ ၀ိုင္း၀န္းေတာ္မူေသာ ရူပကာယေတာ္ ။
(၂၀) သမ၀႗ကၡႏၶ = ေရႊမုရိုးစည္ ကို ေထာင္၍ထားသကဲ႔သို႔ တစ္ေျပးတည္း စည္းလံုးညီညႊတ္ေသာ လည္ေတာ္ ရွိျခင္း ။
(၂၁) ရသဂၢသဂၢိ = အနည္းငယ္ ခန္႔ ႏွမ္းေစ့ မွ် အရသာ ကို သံုးေဆာင္မွီ၀ဲေသာ အခါ တစ္ကိုယ္လံုးပ်ံ႕ႏွံ႔တည္ႏိုင္ေအာင္ေဆာင္ႏိုင္ေသာ အေၾကာမ်ားရွိျခင္း ။
(၂၂) သီဟဟႏု = ျခေသၤ့မင္း၏ ေမး ကဲ႔သို႔ ေမးေတာ္ ရွိျခင္း။
(၂၃) စတၱာလီသဒႏၱ = သြားေတာ္ ေလးဆယ္ အေစ့အင ရွိေတာ္မူျခင္း ။
(၂၄) သမဒႏၱ = ညီညႊတ္ေသာ သြားေတာ္ ရွိေတာ္မူျခင္း ။
(၂၅) အ၀ိရဠဒႏၱ = မႀကဲ မကြာ ေစ့စပ္ေသာ သြားေတာ္ ရွိျခင္း ။
(၂၆) သုသုကၠဒါဌ = ျဖဴစင္ေသာ စြယ္ေတာ္ေလးခု ရွိျခင္း ။
(၂၇) ပဟူတဇိ၀ွာ = ရွည္လ်ား က်ယ္ျပန္႔ေသာ လွ်ာေတာ္ ရွိျခင္း ။
(၂၈) ျဗဟၼႆရ = ျဗဟၼာမင္း ၏ အသံကဲ႔သို႔ ေသာ အသံေတာ္ရွိျခင္း ။
(၂၉) အဘိနီလေနတၱ = အလြန္ ညိဳ၀င္းသည့္ မ်က္လံုးေတာ္ ရွိျခင္း ။
(၃၀) ေဂါပခုမ = ေမြးစ ႏြားသူငယ္၏ မ်က္ေတာင္ေမြးကဲ႔သို႔ အလြန္ ႏႈးညံ့ေသာ မ်က္ေတာင္ ေမြးေတာ္ ရွိျခင္း ။
(၃၁) ဥဏၰာဇာတ = မ်က္ေမွာင္ေတာ္ ႏွစ္ခုအၾကား၌ ဥဏၰလံု ေမြးရွင္ေတာ္ ေပါက္ျခင္း ။
(၃၂) ဥဏွီသသီသ = လက္ယာေတာ္ နားပန္စြန္းမွ လက္၀ဲေတာ္ နားပန္စြန္း အထိ တက္ေသာ နဖူးသင္းက်စ္ေတာ္ရွိျခင္း။ 
စသည္ တို႔ျဖစ္ပါသည္။
"ဥတၱရလုလင္" ကိစၥ ဆက္လက္တင္ျပပါမည္။
"ဥတၱရလုလင္" သည္ သံသယကင္းေပ်ာက္သြားေသာ္လည္း ဆရာ့ထံ မျပန္ေသးဘဲ "ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရား"၏ "သြားလာ,ေနထိုင္,စားေသာက္မႈ" တို႔ကို ေလ့လာ စံုစမ္းလိုေသးသျဖင့္ "ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရား" ၏ ေနာက္သို႔ (၇)လပတ္လံုး အရိပ္ပမာ လိုက္၍ စံုစမ္းေထာက္လွမ္း ျပန္ပါ၏။ (၇)လ ျပည့္ေသာအခါ "မိထိလာျပည္" သို႔ ျပန္၍ ဆရာ့ထံ အစီရင္ခံပါ၏။
"ဥတၱရလုလင္" ၏ အစီရင္ခံခ်က္ တြင္ "သံုးဆယ့္ ႏွစ္ပါးေသာ ေယာက္်ားျမတ္တို႔၏လကၡဏာေတာ္" ႏွင့္ ျပည့္စံုျခင္း ရွိပံု သာမက  "ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္" ၏ သြားလာ ၊ ေနထိုင္ ၊ စားေသာက္ ပံု တို႔ကို ထည့္သြင္း၍ အစီရင္ခံထားသည္ကို ေတြ႕ရပါ၏။
"ဥတၱရလုလင္"သည္  "ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္"၏ "ေျခလွမ္းပံု" က အစ အေသးစိတ္ ေလ့လာပါ၏။
သူသူ ငါငါ သြားၾကသည္မွာ စည္းစနစ္ မရွိပါ။
ဆိုပါစို႔ရဲ႕။
"ဘယ္ေျခ" က စ ထြက္ခ်င္ ထြက္မည္။ "ညာ ေျခ" က စ ထြက္ခ်င္ထြက္မည္။
"ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္" သည္ ၾကြေတာ္မူတိုင္း "လက္ယာ ေျခေတာ္" ျဖင့္ သာ စ၍ ၾကြခ်ီေတာ္မူသည္ ကို "ဥတၱရလုလင္"ကသူ၏ အစီရင္ခံစာတြင္ မွတ္တမ္းတင္ထားပါသည္။
"ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္" သည္ ေျခလွမ္း ကို မစိတ္မက်ဲ ၾကြေတာ္မူပါ၏။ မျမန္လြန္း မေႏွးလြန္း ၾကြေတာ္မူပါ၏။ ပုဆစ္ဒူး အခ်င္းခ်င္း မထိခိုက္ဘဲ ၾကြေတာ္မူပါ၏။ ဖမ်က္ အခ်င္းခ်င္း မထိခိုက္ေစဘဲ ၾကြေတာ္မူပါ၏။ ေပါင္ ကို ေျမွာက္ေတာ္မမူ ၊ ညႊတ္ ေတာ္ မမူ၊ ေတာင့္ ထားေတာ္ မမူ၊ ခါ ေတာ္ မမူ ပါ။
"ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္" ၾကြေတာ္မူသည္ရွိေသာ္ ေအာက္ပိုင္း ကိုယ္သာ လႈပ္ပါ၏။ ကိုယ္အားယူ၍ ၾကြေတာ္မူမဟုတ္။ ေနာက္သို႔ျပန္ၾကည့္ေတာ္မူလွ်င္ တစ္ကိုယ္လံုးလွည့္၍ ျပန္ၾကည့္ပါ၏။ အထက္ ကိုလည္း ေမာ့ မၾကည့္။ ေအာက္ ကိုလည္း ငံု႕ မၾကည့္ေပ။ ထိုထို ဤဤ ၾကည့္လ်က္ သြားေတာ္မူသည္ မဟုတ္။"ထမ္းပိုး တစ္ျပန္"မွ် ကိုသာၾကည့္ေတာ္မူပါ၏။ သို႔ရာတြင္ ထမ္းပိုးတစ္ျပန္ ထက္ေက်ာ္လြန္၍ ဉာဏ္ အျမင္ရွိသည္သာျဖစ္ပါ၏။
"ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္"သည္ ရြာ တြင္းသို႔ ၀င္ေတာ္ မူသည္ရွိေသာ္ ကိုယ္ကို ေျမွာက္ေတာ္မမူ၊ ညႊတ္ေတာ္မမူ၊ေတာင့္ေတာ္ မမူ၊ခါေတာ္ မမူ ။ ေနရာ ၏ မေ၀းလြန္း၊မနီးလြန္း၌ ကိုယ္ ကိုလွည့္ေတာ္မူ၏။ လက္ျဖင့္ေထာက္၍ ေနရာ၌ ထိုင္ေတာ္မမူ။ ေနရာ ၌ ကိုယ္ ကိုပစ္ခ်ေတာ္မမူ။ ဒူးဆစ္ ခ်င္းခ်င္း တင္၍ ထိုင္ေတာ္မမူ။ "ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္"သည္ ရြာ တြင္း၌ မေၾကာက္မရြံ႕၊မတြန္႔ မဆုတ္၊ မတုန္မလႈပ္၊ မေခ်ာက္မခ်ား ၊ၾကက္သီးေမြးညင္းထမႈ ကင္းလ်က္ ၿငိမ္းေအးေသာ အာရံု ရွိသည္ျဖစ္၍ ေနေတာ္မူပါ၏။
"ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္"သည္ သပိတ္ေဆးေရ ကို ယူသည္ရွိေသာ္ သပိတ္ ကို ေျမွာက္ေတာ္မမူ၊ညႊတ္ေတာ္ မမူ၊ေတာင့္ထားေတာ္မမူ၊ခါေတာ္မမူ။ မနည္းလြန္း မမ်ားလြန္းေသာ လက္ေဆးေရ ကို ခံေတာ္မူပါ၏။"ခေလာက္,ခေလာက္" ဟူေသာ အသံကိုျပဳ၍ သပိတ္ ကိုေဆးေတာ္ မမူ။ေမွာက္လွန္၍ ေဆးေတာ္မမူ။  သပိတ္ ကိုေျမခ်၍ လက္ေဆးေတာ္ မမူ။ လက္ေဆး လွ်င္ သပိတ္ ေဆးၿပီးျဖစ္ပါ၏။ သပိတ္ ေဆး လွ်င္ လက္ ေဆးၿပီးျဖစ္ပါ၏။ သပိတ္ေဆးေရ ကို မနီးလြန္း၊မေ၀းလြန္း၌ စြန္႕ေတာ္မူပါ၏။ ဖရိုဖရဲ က်ဲျဖန္႕၍ စြန္႔ေတာ္မမူပါ။
"ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္"ဆြမ္းခံေသာအခါ သပိတ္ ကို ေျမွာက္ေတာ္မမူ၊ညႊတ္ေတာ္ မမူ၊ေတာင့္ထားေတာ္မမူ၊ခါေတာ္မမူ။ မနည္းလြန္း မမ်ားလြန္းေသာ ဆြမ္း  ကို ခံေတာ္မူပါ၏။ဟင္း ကို ဆြမ္း၏ ေလးပံုတစ္ပံုသာ သံုးေဆာင္ေတာ္မူပါသည္။ခံတြင္း ၌ ဆြမ္းလုတ္ ကို ႏွစ္ႀကိမ္၊သံုးႀကိမ္ ေလြး၍ မ်ိဳခ် ေတာ္မူပါ၏။ ထမင္း ၀ါးဖတ္ မေၾကညက္ဘဲ ကိုယ္ထဲသို႔ မ၀င္။ ခံတြင္း ၌ ထမင္းဖတ္၊၀ါးဖတ္ မၾကြင္းက်န္။ အရသာ ကိုသိသည္ျဖစ္၍ အာဟာရ ကိုသံုးေဆာင္ေတာ္မူပါ၏။ အရသာ ကို တပ္မက္ေသာ အားျဖင့္ သိ၍ သံုးေဆာင္ေတာ္မူသည္ မဟုတ္ေပ။
"ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္"သည္ ျမဴးထူးရန္၊မာရ္ရစ္ရန္၊တန္ဆာဆင္ရန္၊အသားအေရဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးပြားရန္ သံုးေဆာင္ေတာ္မူသည္ မဟုတ္ပါ။ ကိုယ္တည္တံ့ရန္သာ၊ မွ်တ ရန္သာ၊ ပင္ပန္းမႈၿငိမ္းရံုမွ်သာ၊ျမတ္ေသာ အက်င့္ကို ခ်ီးေျမွာက္ရန္သာ သံုးေဆာင္ေတာ္မူျခင္းျဖစ္ပါ၏။ ေ၀ဒနာေဟာင္းပယ္္ေဖ်ာက္ရန္။ ေ၀ဒနာ သစ္ မျဖစ္ေစရန္။ မွ်တ ေစရန္သာ အာဟာရ ကို သံုးေဆာင္ေတာ္မူပါ၏။ အရသာ ကို တပ္မက္ေသာ အားျဖင့္ သံုးေဆာင္ေတာ္မူသည္ မဟုတ္။ 
"ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္"သည္ ဆြမ္းစားၿပီးသည့္အခါ သပိတ္ ကို ေျမ၌ခ်ေတာ္မမူ။ မနီးလြန္း၊မေ၀းလြန္းထားေတာ္မူပါ၏။ သပိတ္ ကိုအလိုမရွိသည္ လည္းမဟုတ္၊သပိတ္၌ အခါေလးျမင့္ ေစာင့္ေရွာက္သည္လည္းမဟုတ္ေပ။ "ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္" သည္ ဆြမ္းစားၿပီးေနာက္ တစ္ခဏမွ် ဆိတ္ဆိတ္ ေနေတာ္မူသည္။အႏုေမာဒနာ ျပဳမည့္အခ်ိန္ ကို လြန္ေတာ္ မမူ။ အႏုေမာဒနာ ျပဳေတာ္မူ၏။ ဆြမ္း ကို ကဲ႔ရဲ႕ေတာ္ မမူ။ အျခား ဆြမ္း ကို မေတာင့္တ ။ အမွန္အားျဖင့္ ပရိတ္သတ္ ကို တရားျဖင့္ ခ်ီးေျမွာက္ေတာ္မူပါ၏။ "ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္"သည္ ပရိတ္သတ္ တို႔အား တရားခ်ီးေျမွာက္ၿပီးေနာက္ ျပန္ၾကြေတာ္မူပါ၏။
"ဥတၱရလုလင္"သည္ "ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္"ျပန္ၾကြေတာ္မူသည့္အခါတြင္လည္း ေလ့လာမွတ္သားထားပါ၏။ "ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္" ကိုယ္ေတာ္၌ ရံု ထားေသာ  သကၤန္းမွာ အလြန္လည္း ျမင့္တက္သည္ မဟုတ္။ အလြန္လည္း မေလွ်ာက်ေပ။ ကိုယ္၌ ကပ္ၿငိ၍လည္း မေန။ ကိုယ္မွ ကြာက်ေနသည္လည္း မဟုတ္။ သကၤန္းေတာ္ ကို ေလတိုက္လႊင့္ျခင္း မရွိ။ "ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္" ၏ ကိုယ္ေတာ္၌ ျမဴ အညစ္အေၾကးလည္း မကပ္ၿငိေပ။ ေက်ာင္းသို႔ ေရာက္သည့္အခါ ခင္း ထားေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေတာ္မူပါ၏။ ထို႔ေနာက္ ေျခေဆး ေတာ္မူပါ၏။ ေျခ ကုိ ျပဳျပင္ တန္ဆာဆင္ျခင္းမရွိပါေပ။ ေျခ ေဆးၿပီးေနာက္ ထက္၀ယ္ ဖြဲ႕ေခြ၍ ကိုယ္ကို ေျဖာင့္စြာထားလ်က္ ကမၼ႒ာန္း ေရွးရႈ ထိုင္ေနေတာ္မူပါ၏။
"ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္" သည္ မိမိ ကိုယ္ကို ဆင္းရဲေစရန္ လည္းအားမထုတ္၊သူတစ္ပါး ကို ဆင္းရဲေစရန္လည္း အားမထုတ္၊ႏွစ္ဦးစလံုး ဆင္းရဲေစရန္လည္းအားမထုတ္ေပ။ ကိုယ္က်ိဳး၊သူက်ိဳး ႏွစ္ပါးစံု ေလာကသား အားလံုး၏ အက်ိဳးစီးပြားကိုသာ ႀကံစည္စဥ္းစား၍ေနေတာ္ မူပါ၏။"ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္" သည္ အာရာမ္ သို႔ေရာက္သည့္အခါ ပရိတ္သတ္ကို တရားေဟာေတာ္မူပါ၏။ ပရိတ္သတ္ ကို မေျမွာက္ပင့္၊ ပရိတ္သတ္ ကို မႏွိမ့္ခ် ေပ။ 
"ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္" ၏ ခံတြင္းေတာ္မွ ထြက္လာေသာ အသံေတာ္ သည္ သန္႔ရွင္းသည္။ သိလြယ္သည္။ သာယာသည္။ နာေပ်ာ္ဖြယ္ ေကာင္းပါသည္။ အသံေတာ္ သည္ အဂၤါ (၈)ပါး ႏွင့္ ျပည့္စံုပါသည္။ "ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္" သည္ ပရိသတ္ ရွိသေလာက္ ကို အသံေတာ္ ျဖင့္ ၾကားသိေစႏိုင္သည္။ အသံေတာ္ သည္ ပရိတ္သတ္ ၏ အျပင္ပ သို႔ မထြက္ေပ။ တရားပြဲ ၿပီးေသာ အခါ တရားနာ ပရိတ္သတ္သည္ "ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္" အားဖူးေျမာ္လ်က္သာလွ်င္ ျပန္ၾကေလ၏။
ေဖာ္ျပခဲ႔သည္မွာ ဆရာ "ျဗဟၼာယုပုဏၰား"  အားတင္ျပသည့္ "ဥတၱရလုလင္" ၏ အစီရင္ခံစာမွ ေကာက္ႏႈတ္ခ်က္ျဖစ္ပါ၏။ ဤ အစီရင္ခံစာထက္ ပိုလြန္ေသးေၾကာင္း ကိုလည္း ရွင္လင္းတင္ျပ အစီရင္ခံလုိက္ပါသည္။
"ျဗဟၼာယုပုဏၰား"ႀကီး သည္ တပည့္ျဖစ္သူ"ဥတၱရလုလင္"၏ အစီရင္ခံျခင္းကို ေသခ်ာစြာ နားေထာင္ရေသာအခါ အားရေက်နပ္မႈ အျပည့္အ၀ ရရွိခံစားရသျဖင့္ "ဥတၱရလုလင္"အား မည္သို႔မွ် မေျပာေသးဘဲ လက္၀ဲ တစ္ဖက္ ပုခံုးထက္မွာ ကိုယ္၀တ္ ကို စံပယ္တင္ လ်က္ "ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္" ရွိရာ သို႔ လက္အုပ္ခ်ီကာ"နေမာတႆ" သံုးႀကိမ္ရြတ္ဆိုကာ ဥဒါန္း က်ဴးရင့္ေလပါေတာ့၏။
ဤသည္ မွာ "ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္" ကို တစ္ႀကိမ္၊တစ္ခါမွ် မျမင္ဖူး၊မေတြ႕ဖူးေသးေသာ  ပညာတတ္ပုဂၢိဳလ္ႀကီးတစ္ဦး၏ က်ဴးရင့္သံ ပင္ျဖစ္ပါ၏။
တပည့္ျဖစ္သူ "ဥတၱရလုလင္" မွာလည္း မိမိ တတ္ထားသည့္ပညာ ကိုအေျခခံ၍ အေသးစိတ္ ေလ့လာမွတ္သား အစီရင္ခံထားျခင္းမွ်သာ ျဖစ္ပါ၏။
ဆိုလိုသည္က"ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္" ၏ လကၡဏာေတာ္ ႏွင့္ သြား၊လာ၊ေနထိုင္ မႈ ဟုဆိုအပ္ေသာ အျပင္အပမွ် ေလာက္ကိုသာ ေလ့လာႏိုင္ခဲ႔ျခင္းျဖစ္ပါ၏။"ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္"၏ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာ ဂုဏ္ေက်းဇူး အႏွစ္မ်ား ကို ေလ့လာ တင္ျပႏိုင္စြမ္းရွိသည္ မဟုတ္ေသးေပ။
သို႔ရာတြင္ သူ၏ ေထာက္လွမ္းေလ့လာမႈမွတ္တမ္း ကို ေလ့လာ၍"ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္"၏ ဂုဏ္ေတာ္ကို အာရံုျပဳႏိုင္မည္သာ ျဖစ္ပါ၏။
ဤေဆာင္းပါးတြင္ တင္ျပလိုသည္မွာ ဗုဒၶဘာသာ ၀င္မဟုတ္ေသာ တုိင္းတစ္ပါးသား ပညာတတ္ပုဂၢိဳလ္ အေျမာက္အမ်ားသည္ ေထရ၀ါဒဗုဒၶသာသနာေတာ္ ထြန္းကားရာ ျမန္မာႏိုင္ငံ သို႔ ေရာက္ရွိလာသည့္အခါ သီလ၊သမာဓိ၊ပညာ ဟုဆိုအပ္ေသာ အႏွစ္သာရ ဓမၼဂုဏ္ေတာ္ မ်ား ကို အမ်ားအားျဖင့္ ေလ့လာႏိုင္ၾကမည္မဟုတ္ပါ။
သံဃာေတာ္မ်ား ၏ အသြား၊အလာ၊အေန၊အထိုင္ စသည့္ ျပင္ပဂုဏ္ အရည္အေသြးမ်ားကိုသာ မ်ားေသာအားျဖင့္ ျမင္ေတြ႕ ေလ့လာႏိုင္ၾကမည္ျဖစ္၍  ၾကည္ညိဳဖြယ္ရာ ပါသာဒိက ဂုဏ္ေဆာင္ ႏိုင္မည့္ သံဃာေတာ္မ်ား ရွိရာ ေက်ာင္းတိုက္ႀကီးမ်ား၌ ေလ့လာခြင့္ရၾကပါေစဟု ဆႏၵျပဳမိပါ၏။

၁၃၇၆ခုႏွစ္၊၊၀ါေခါင္ လဆန္း၊ (၂)ရက္ေန႔၊(၂၈-၇-၂၀၁၄)ရက္ေန႔၊တနလၤာေန႔-(ေန႔လည္-၁း ၂၆) တြင္ ေရးသားပူေဇာ္သည္။
ေရးသားၿပီးစီး။    ။ ၁၃၇၆ခုႏွစ္၊၊၀ါေခါင္ လဆန္း၊ (၂)ရက္ေန႔၊(၂၈-၇-၂၀၁၄)ရက္ေန႔၊တနလၤာေန႔-(ေန႔လည္-၁း ၂၆)
ခ်မ္းသာပါၾကေစ၊ေအးၿငိမ္းၾကပါေစ၊
သံသရာ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ..လြတ္ေျမာက္ႏိုင္္ၾကပါေစ။
ဘ၀တုသဗၺမဂၤလံ
သင့္
ကလ်ာဏ မိတၱ
(ကိုညီညီတင္)
(09-445108754)
                                                                                               http://www.facebook.com/konyinyi.tin

No comments:

Post a Comment