_________________________________________
★"ရွိခိုးျခင္း ႏွင့္ပတ္သက္၍ ေလ့လာမိသမွ် "★
__________________________________________
အခ်ိဳ႕အခ်ိဳ႕ေသာ ဓမၼမိတ္ေဆြ စာေရးသူမ်ား က "ပဋိစၥသမုပၸါဒ္"အေၾကာင္း၊ "အဘိဓမၼာ"အေၾကာင္း၊ "၀ိပႆနာ"ႏွင့္စပ္၍ သိမွတ္ဖြယ္ရာအေၾကာင္း မ်ား ကို အားေကာင္းေမာင္းသန္ ေရးသားေနၾကေနၾကခ်ိန္တြင္ က်ြန္ေတာ္ က ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶစာေပက်မ္းဂန္ထဲမွ ေရးစရာအေၾကာင္းအရာေလးတစ္ခု ေရးလုိက္ခ်င္ပါသည္။ ထူးထူးျခားျခားႀကီး မဟုတ္ပါ။ ယေန႔ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား မ်က္စိလွ်ံေနသည့္"ရွိခိုးျခင္း" နွင့္ပတ္သက္၍ သိမွတ္ဖြယ္ရာေလးမွ်သာျဖစ္ပါ၏။
"ရွိခိုးျခင္း"ဟူသည္ကား"လက္အုပ္ခ်ီ၍ ဦးခ်ျခင္း"ဟု အဓိပၸါယ္ရေၾကာင္း ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားသေဘာေပါက္
နားလည္ၿပီးျဖစ္ပါ၏။ ေနာ့ေပတဲ႔ "ရွိခိုး"ဟူေသာ ေ၀ါဟာရ၏ မူလအစ, ရင္းျမစ္ သည္ကားအဘယ္နည္း။
"ေ၀ါဟာရတၳပကာသနီက်မ္း"၊ "ေ၀ါဟာရလိနတၳဒီပနီက်မ္း" တို႔၌လည္း"ရွိခိုး"ေ၀ါဟာရ၏အနက္ဖြင့္ဆိုထားျခင္းမရွိ။
ထို႔ေၾကာင့္"အနက္ရင္း"တိမ္ျမႇပ္ေနသည္ ဟုဆိုရေပမည္။ ထို႔ေၾကာင့္ပင္ မိမိ တို႔အျမင္ျဖင့္ ရႈေထာင့္အမ်ိဳးမ်ိဳးမွ ဆင္ျခင္သံုးသပ္ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ေသာ အယူအဆမ်ားေပၚေပါက္လာသည္ကိုလည္းျမင္ေတြ႕ေလ့လာသိရွိ ရပါ၏။
"ေက်ာက္စာ၀န္ ဦးလူေဖ၀င္း" ၏ "ရွိခိုး"ဟူေသာ ေ၀ါဟာရသမိုင္းသရုပ္ေဖာ္ခ်က္ ကိုဦးစြာတင္ျပလိုပါ၏။
ဤသုိ႔ပါ။
"ယခုအခါ (ရွိ) ဟုေရးျပလိုက္လွ်င္ (ျပည့္စံုျခင္း) အနက္ ကို ခ်က္ခ်င္းေကာက္ယူကာ(ေရႊရွိ။လယ္ရွိ။အိမ္ ရွိ။တိုက္ရွိ။ပစၥည္းရွိ။) စသည့္ စကားစပ္တို႔ကိုသာ ေတြးေတာမိၾကရာသည္။
(ခိုး) ဟုေရးျပ၊ရြတ္ဆို လိုက္လွ်င္ (ဥစၥာရွင္မေပးပဲ ယူျခင္း၊ပစၥည္းရွင္ မသိေအာင္ဆြဲယူျခင္း၊၀ွက္ယူျခင္း၊အဒိႏၷာဒါနာသိကၡာ
ပုဒ္ ကို ကမၼပထေျမာက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ျခင္း) ဟူ၍ နားလည္လိုက္ၾကေခ်မည္။
(ရွိ) ႏွင့္(ခိုး) ကိုေပါင္းလိုက္လွ်င္ ဂါရ၀ျပဳမႈျဖစ္ရမည္ မဟုတ္ပါေလ။ ထို႔ေၾကာင့္ (ရွိ) ႏွင့္တကြ(ခိုး) ပါ စာလံုးႏွစ္လံုးမူမမွန္ပါ။
မူလ က (ေရွ႕) ႏွင့္ (ခို) တို႔ ျဖစ္ခဲ႔ၾကပါသည္။ ပုဂံေရွးေဟာင္းေက်ာက္စာတို႔ ၌(ေရွ႕ခို) ဟုလာရွိ၏။
ထုတ္ႏႈတ္ေဖာ္ျပရပါမူ-
-ပုဂံျပတိုက္၊ေက်ာက္စာတိုင္နံပါတ္(၁၇)၊ျမန္မာတိုင္းရင္းသားေက်ာက္စာ ပံု(၄၀)၊စာေၾကာင္းေရ(၅) မွ (၇) အထိ သကၠရာဇ္-၅၇၅ ႏွစ္ ထိုး၌….။
[ငြယ္ပုရွာေလ{သဥ္}အရည္ကို၀္ ရွိယ္ခို၀္စိယ္ဟူရုယ္ပိယ္လိုယ္ဧအ္]
{ေငြဘုရားလည္း သဥ္ အရည္း တို႔ ေရွ႕ခိုေစဟူ၍ ေပးလိုက္၏}
-ပုဂံဖြားေစာရြာ၊ဆုေတာင္းျပည့္ ဘုရားႀကီး၊သကၠရာဇ္-၅၉၁ ခုႏွစ္ ထိုး ပံု(၉၈)၊ေက်ာက္စာေၾကာင္းေရ၊၂-၃ ၌….။
[သိၡင္ပႅဳေသာပိတကတ္ငါရွိယ္ခိုအံ]
{သခင္ ျပဳေသာ ပိဋကတ္ ငါ ေရွ႕ခို အံ}။
ဘာသာေဗဒ စည္မ်ဥ္းအရတင္ျပေဖာ္ျပရလွ်င္ - ေရွးေဟာင္းမူလ(ေရွ႕ခို) မွ
(ေရွ႕) သည္-ပါဠိ "၀ါရီ"မွ "ရီ" ။"ရီ" မွ "ေရ"ဟုေျပာင္းလဲလာသကဲ႔သို႔လည္းေကာင္း။ "မ်က္ေစ့မ်က္ဆန္" ဟု ပုဂံေခတ္ေက်ာက္စာမ်ား၌လာရွိသည္ကို ယခု "မ်က္စိမ်က္ဆန္"ဟု ေခၚေ၀ၚေျပာဆိုေရးသားရြတ္ဖတ္ၾကသကဲ႔သို႔လည္း
ေကာင္း။(ေရွ႕) မွ (ရွိ) ျဖစ္လာေလသည္။
(ခို) မွ (ခိုး) ျဖစ္လာရျခင္း၌ကား ၀ိသဇ္ပါေလ့မရွိေသာ ပုဂံေက်ာက္စာမ်ားကို ၀ိသဇ္ေရွ႕ဆီး ၀စၥေပါက္ထည့္၍ ဖတ္ရြတ္ရျခင္းမွာ ထံုးစံျဖစ္၍ေနေလၿပီ။"
ဦးလူေဖ၀င္းက-ေရွးေဟာင္းေက်ာက္စာႏွင့္ဘာသာေဗဒအေထာက္အထားအရ"ရွိခိုး"သည္"ေရွ႕ခို"မွလာသည္ဟုယူဆ
ေၾကာင္း ေဖာ္ျပပါ၏။
"ဓမၼဗ်ဴဟာစာေစာင္၊အတြဲ၃၂၊အမွတ္(၆)"ေခါင္းႀကီးပိုင္းတြင္မူကားေအာက္ပါအတိုင္းရွင္းလင္းေဖာ္ျပထားသည္ကိုေလ့လာသိရွိရပါ၏။
"(ရွိ) သဒၵါ သည္ မည္သည့္အနက္ ကိုေဟာပါသနည္း။က်ြႏု္ပ္တို႔ သိေသာ (ရွိ) သဒၵါ ကား(အတၱိ=ရွိ၏) ဟူေသာ အနက္ ကိုေဟာပါသည္။(ရွိခိုး) ၌ ပါ၀င္ေသာ(ရွိ) သဒၵါ သည္ (အတၳိ) အနက္ မဟုတ္ပါေခ်။
(ေ၀ါဟာရ ၀ိပၸလႅာသ လကၡဏ ဒီပကက်မ္း) စာ-၉၈ တြင္-
(ရွက္) မွ (ရွိ) ျဖစ္သည္ ဟု ဆိုသည္။(ရွက္) ကား (လက္ႏွစ္ဖက္ ရွက္ျခင္း) ပါတည္း။
(ခိုး) သဒၵါ သည္ (တိ္တဆိတ္ယူျခင္း)အနက္ ကိုေဟာ၏ဟု လူတိုင္းသိ၏။ သို႔ေသာ္ ဤ၌ (ခိုး)သဒၵါ ကား (မခိုးမခန္႕)ဟူေသာ အနက္၌ လာေသာ (ရိုေသျခင္း)အနက္ ကိုေဟာပါသည္။
(ရွိခိုး) ဟူေသာ ပုဒ္ ႏွစ္ခုေပါင္းအနက္ က (လက္ႏွစ္ဖက္ ကိုရွက္၍ အရိုအေသ ျပဳျခင္း)ဟု ဆိုလုိပါသည္။
(လက္ႏွစ္ဖက္ယွက္၍ အရိုအေသျပဳျခင္း) ကို (ရွိခိုးျခင္း) ဟု ျမန္မာ တို႔က သံုးပါသည္။
ထို (ရွိခိုးျခင္း) ကို "မာဂဓ အဘိဓာန္" ၌-
(၁)နမႆ၊ (၂) နမကၠာရ ၊ (၃)၀ႏၵန (၄) အဘိ၀ါဒန ဟု ေလးပုဒ္ ျပပါသည္။
ထို(၄) ပုဒ္ တို႔တြင္-
"နမႆ/နမကၠရ" တို႕သည္ "နမု"ဓာတ္ရင္း ျဖစ္၍ "ႆ" ပစၥည္း-"ကရ" ပုဒ္ တို႔ႏွင့္တြဲ၍ "နမႆ/နမကၠရ" ျဖစ္လာပါ၏။
"နမုဓာတ္"သည္ "နမေန=ကိုင္းညႊတ္ျခင္း" ""အနက္ ကိုေဟာ၏။ဦးေခါင္းညႊတ္ျခင္း၊တစ္ကုိယ္လံုးညႊတ္ျခင္းကိုဆိုလိုသည္။
"၀ႏၵန" ႏွင့္ "အဘိ၀ါဒန" တို႕သည္ "၀ႏၵ"ဓာတ္ရင္း ျဖစ္၏။ "၀ႏၵ" ဓာတ္သည္ "အဘိ၀ါဒန=ရွိခိုးျခင္း" "ထုတိ=ခ်ီးမြမ္းျခင္း" ဟူေသာ အနက္ တို႔ကိုေဟာပါသည္။
လက္ႏွစ္ဖက္ ကိုရွက္၍"ၾသကာသ"စေသာ ဂုဏ္ေတာ္ကိုရြတ္၍ "ရွိခိုးျခင္း" ကိုပင္ဆိုလိုပါသည္။ "ရွိခိုးျခင္း" ဆိုသည္မွာ "အေလးအျမတ္ျပဳထိုက္ေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔အား အရိုအေသျပဳျခင္း အမူအရာ" ပင္ျဖစ္ပါသည္။"
"သာသနာ့ေရာင္ျခည္၊အတြဲ-၁၈၊အမွတ္(၉)" တြင္ပါ၀င္သည့္ "တကၠသီလ-၀ိေ၀က(ဘုတလင္)" ကမူ ဤသို႔ယူဆပါ၏။
"ေရွးေခတ္က ရွိခိုးလွ်င္-ရွိခိုးခံပုဂၢိဳလ္ တို႔က -
"သုခီေဟာတိ၊ သုေခါ ေဟာတိ၊ဒီဃာယုေကာ ေဟာတိ" စသည္ျဖင့္ ဆုေပးေလ့ရွိၾကသည္။
အိႏၵိယ၊သီဟိုဠ္၊မြန္သံ ႏွင့္ဆိုပါမူ-
"ရွိခီဟိုဟိ၊ ရႈခိုဟိုဟိ၊ဆုခီဟိုဟိ"ဟု ထြက္ရ၏။ရွိခိုးၾကေသာ ျမန္မာ တို႔ကလည္း(ဆုခိုရႈခို) ဟုေယာင္၀ါး၀ါးၾကားဖူးရာမွ
(ရွိခိုး၊ရွိခိုး) ဟုနားယဥ္လာျခင္းျဖစ္ေပလိမ္႔မည္။ ထို႔ေနာက္ ရဟန္းေတာ္တို႔၏ (ရွိခိုးဟိုးဟိ)အသံကိုဖမ္းၿပီး ၀တ္ျပဳမႈကို ရွိခိုးျပဳျခင္း ဟုေ၀ါဟာရတည္ထြင္ေခၚေ၀ၚျခင္းျပဳခဲ႔ကုန္တန္ရာ၏။
ယခုကာလ၌လည္း"ၾသကာ,ၾသကာ" ဟုရွိခိုးခိုင္းၾကသည္။"ၾသကာသ" ကို စြဲၿပီး ရွိခိုးဟူေသာႀကိယာ အစား ကေလးနားလည္လြယ္ေသာ"ၾသကာ" အသစ္တည္ထြင္ေျပာဆိုၾကေလသည္။
အခ်ိဳ႕ ကမူ"သကၠေရာဟိ သကၠေရာဟိ=အရိုအေသျပဳ၊အရိုအေသျပဳ"ဟုေရွးေခတ္ရဟန္းေတာ္မ်ားက သင္ျပညႊန္ၾကားရာ၊
"သကၠေရာဟိ" ဟူေသာ ျမန္မာအသံ ကို အိႏၵိယ၊သီဟိုဠ္၊မြန္သံ တို႔ျဖင့္ ဆိုေသာအခါ-"ဆက္ကရိုးဟိ၊ရွက္ကရိုးဟိ"ဟုျဖစ္၏။
"ရွက္ကရိုး" အသံသည္"ရွိခိုး" သို႔ေျပာင္းလဲႏိုင္ေသာ အသံ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္"ရွိခိုးဟိ"အသံမွား ကိုဖမ္း၍ ၀တ္ျပဳမႈ၊အရိုအေသျပဳမႈ၊ဂါရ၀ျပဳမႈ၊တို႔ကို "ရွိကိုး,ရွိေကာ္,ရွိခိုး"ဟု အမ်ိဳးမ်ိဳးေ၀ါဟာရ ျပဳခဲ႔ၾကသည္။
အဆံုးသတ္ေ၀ါဟာရကား "ရွိခိုး"၌ရပ္တန္႔ေနေၾကာင္း ေျပာဆိုၾကသည္။ဤ အဆိုလည္း အသံကိုစြဲမွတ္၍ ျမန္မာ့ေ၀ါဟာရ ျဖစ္ေပၚေၾကာင္း အဆိုပင္ျဖစ္သည္။"ၾသကာသ လုပ္ျခင္း၊ရွိခိုးျပဳျခင္း"ေ၀ါဟာရမ်ားသည္ အသံစြဲေ၀ါဟာရသာျဖစ္သည္။"
အခ်ိဳ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္ အခ်ိဳ႕ က လည္း ေအာက္ပါအတိုင္းယူဆပါ၏။
"(ရွိ) သည္-ဘုရားဂုဏ္၊တရားဂုဏ္၊သံဃာ့ဂုဏ္ရွိျခင္း၊ပူေဇာ္ထိုက္ေသာ ဂုဏ္ ရွိျခင္း၊သည္းခံမႈဂုဏ္ရွိျခင္း၊ႏိုးၾကားထၾကြမႈ စေသာဂုဏ္ ရွိျခင္း၊သူေတာ္ေကာင္းတို႔၏စရိုက္လကၡဏာ ရွိျခင္း၊ စေသာ ေကာင္းေသာဂုဏ္မ်ားရွိေနျခင္း ဟု အဓိပၸါယ္ရသည္။
(ခိုး) ဟူေသာ စကားလံုးသည္ အထက္ပါဂုဏ္မ်ားရွိေနေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ား၏ အသြားအလာ၊အေနအထိုင္၊အေျပာအဆို၊
စေသာ အျပဳအမူ တို႔ကို အတုယူျခင္း၊ အတုခိုးျခင္း၊ ဟုအဓိပၸါယ္ရသည္။
ဥပမာ- ေလာကတြင္ ပစၥည္းဥစၥာၾကြယ္၀ ခ်မ္းသာသူ၊ပိုက္ဆံရွိသူမ်ား၏ မတု ကို ေဘးပတ္၀န္းက်င္ရွိ လူမ်ား က အတုယူ၊အတုခိုးၾကျခင္းကဲ႔သို႔တည္း။
အက်ဥ္းမွတ္သားရန္မွာ ေလာကီအရာ၌ ေရႊ၊ေငြ၊ေက်ာက္သံ၊ပတၱျမား စေသာ စီးပြားဥစၥာရွိ၍ အတုခုိးျခင္း(ရွိ၍ရွိခိုးျခင္း)၊ေလာကုတၱရာ အရာ၌ ရတနာသံုးပါးဂုဏ္ စသည္မ်ား ရွိျခင္း၊ မဂ္ဖိုလ္ ေရာက္ႏိုင္သည့္ ပညာရွိျခင္း၊ ထိုထို ဂုဏ္မ်ားရွိ၍ ခိုးျခင္း တို႔ကို "ရွိခိုး" ဟု မွတ္သားၾကရပါမည္။"
ဤသည္မွာ"ရွိခိုး"ဆိုေသာ ေ၀ါဟာရ သမိုင္းေၾကာင္း ႏွင့္ အနက္အဓိပၸါယ္ေကာက္ယူပံုအခ်ိဳ႕ပင္ ျဖစ္ပါ၏။
ေရးသားၿပီးစီး။ ။ ၁၃၇၆ခုႏွစ္၊၊၀ါေခါင္ လဆုတ္(၁၁)ေန႔၊(၂၁-၈-၂၀၁၄)ရက္ေန႔၊ၾကာသပေတးေန႔-(ညေန-၄း ၂၃)
ခ်မ္းသာပါၾကေစ၊ေအးၿငိမ္းၾကပါေစ၊
သံသရာ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ..လြတ္ေျမာက္ႏိုင္္ၾကပါေစ။
ဘ၀တုသဗၺမဂၤလံ
သင့္
ကလ်ာဏ မိတၱ
(ကိုညီညီတင္)
(09-445108754)
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင့္
ReplyDelete