လြန္က်ဴးလုိ႔ရမယ့္ အက်ဳိးတရား (၆)ပါးရွိပါတယ္။ ပုိင္ရွင္က ၾကည္ျဖဴစြာမေပးေသာ ပစၥည္းကုိခုိးယူျခင္း၊ တုိက္ယူျခင္း၊ ႏိႈက္ယူျခင္း၊ အၾကပ္ကုိင္ျပီးယူျခင္း၊ ပရိယာယ္ တစ္မ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ လွည့္ပတ္ျပီးယူျခင္း စတဲ့ အခ်က္ေတြဟာ အဒိႏၵာဒါန- သူတစ္ပါးဥစၥာပစၥည္းကုိ မတရားယူျခင္းမည္ပါတယ္။ အဲလုိ အဒိႏၷာဒါနကုိလြန္က်ဴးရင္
(၁)။ အပါယ္ ဒုဂၢတိဘဝ သုိ႔ေရာက္ရွိရျခင္း။
(၂)။ ဆင္းရဲ မြဲေတျခင္း၊
(၃)။ ပစၥည္းရေအာင္မရွာနုိင္ျခင္း။
(၄)။ ရွိသမ်ွပစၥည္း မတည္တံ့ျခင္း။
(၅)။ လုိအပ္ေသာ ပစၥည္း မရနုိင္ျခင္း။
(၆)။ ဆင္းဆင္းရဲရဲ ေနရျခင္း စေသာ ဆုိးက်ဳိးမ်ားကုိ ရေစနုိင္ပါတယ္။
အဒိႏၷာဒါန၏အဂၤါမ်ား
(၁) ပရသႏၲက – သူတစ္ပါးဥစၥာျဖစ္ျခင္း၊
(၂) တထာသညာ – သူတစ္ပါးဥစၥာဟုမွတ္ထင္ျခင္း၊
(၃) ေထယ်စိတၱ – ခိုးလိုေသာစိတ္ရွိျခင္း၊
(၄) ဥပကၠမ – ခိုးရန္လံု႔လျပဳျခင္း၊
(၅) ေထနဟာရ – ထိုလံု႔လျဖင့္ ခိုးျခင္း။ ထုိအဂၤါ(၅)ခ်က္ျပည့္စုံရင္ အဒိႏၷာဒါနကံေျမာက္ပါတယ္။
ထုိအဒိႏၷာဒါနကံကုိ လုံျခဳံရင္ေအာင္ေစာင့္ထိန္းႏုိင္မယ္ဆုိရင္ ရႏုိင္မယ့္အက်ိဳးတရားကလည္း ဆုိးက်ိဳးရဲ႕အျပန္အားျဖင့္ (၆)ပါးရွိပါတယ္။
(၁)။ သုဂတိဘုံသုိ႔သာလားေရာက္ရျခင္း။
(၂)။ ခ်မ္းသာၾကြယ္ဝျခင္း။
(၃)။ ပစၥည္းဥစၥာကုိရရွိေအာင္ လြယ္ကူစြာရွာေဖြနုိင္ျခင္း။
(၄)။ မိမိပုိင္ေသာ ပစၥည္း ရန္သူမ်ဳိးငါးပါးေၾကာင့္ပ်က္စီးျခင္းမရွိပဲ တည္တံ့ျခင္း။
(၆)။ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာေနရျခင္း။ ဒါက အဒိႏၷာဒါန ကံ လုံျခဳံရင္ရေစနုိင္မည့္အက်ဳိးတရားေတြပါ။
ယခုလူဘဝ လူေလာကမွာ တစ္ခ်ဳိ႕တစ္ခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢဳိလ္မ်ား ဆင္းဆင္းရဲရဲမြဲေတျပာက်ျခင္း၊ စီးပြားဥစၥာကုိရေအာင္မရွာႏုိင္ျခင္း၊ ပုိင္ဆုိင္ထားသမွ် အနည္းငယ္ေသာ ပစၥည္းသည္ပင္လွ်င္ သူမ်ားအလိမ္ခံရျခင္း၊ ရန္သူမ်ဳိးငါးပါးေၾကာင့္ ပ်က္စီးရျခင္း၊ မိမိလုိအပ္ေသာ ပစၥည္းကုိ မရႏုိင္ျခင္း၊ ဆင္းဆင္းရဲရဲ လူဆင္းရဲဘဝျဖစ္ရျခင္း စတဲ့ပုဂၢဳိလ္မ်ားဟာ အဒိႏၷာဒါန ကံရဲ႕ ဒဏ္ခ်က္ေတြ လႊမ္းမိုးခံေနတဲ့ အရိပ္အေယာင္ေတြလုိ႔ ေျပာရမွာပါ။
ခ်မ္းသာၾကြယ္ဝတဲ့ပုဂၢဳိ္လ္ေတြ၊ ပစၥည္းဥစၥာေတြကုိ လြယ္လင့္တကူ ကၽြမ္းကၽြမ္းက်င္က်င္ရွာေဖြႏုိင္တဲ့ပုဂၢဳိလ္ေတြ၊ မိမိပုိင္ဆုိင္တဲ့ ပစၥည္းဥစၥာေတြကုိ သူတစ္ပါးခုိးလုိ႔မရတဲ့ပုဂၢဳိလ္ေတြ၊ ရန္သူမ်ဳိးငါးပါးေၾကာင့္ ပစၥည္းဥစၥာေတြ မပ်က္စီးပဲ တည္တံ့ေနတဲ့ပုဂၢဳိလ္ေတြ၊ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ ေနရတဲ့ပုဂၢဳိလ္ေတြ အဒိႏၷာဒါနကုိ မက်ဴးလြန္ မေဖာက္ျပားပဲ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ခဲ့တဲ့ ကံေတြ လႊမ္းမိုးေနတယ္လုိ႔ ဆုိရမွာပါ။
အျဖစ္ပ်က္ေလးတစ္ခုသြားသတိရမိတယ္။ အဲဒါဘာလဲလုိ႔ဆုိေတာ့ ဧရာဝတီတုိင္းရဲ႕ ရြာေလးတစ္ရြာမွာေပါ့။ အဲဒီရြာေလးက ပင္လယ္နဲ႔နီးတဲ့ရြာေလးတစ္ရြာပါပဲ။ တစ္ေန႔ ဆီစက္ကေနစျပီး မီးေလာင္မႈတစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ အဲဒီဆီစက္ နဲ႔မလွမ္းမကမ္း အနီးမွာရွိတဲ့ အိမ္ေလးလုံးဟာ ထူးဆန္းစြာမီးကင္းခဲ့ပါတယ္။ ဆီစက္နဲ႔ ေဝးတဲ့အိမ္တစ္ခ်ဳိ႕မီးထဲပါသြားတယ္။ ဒါျဖင့္ရင္ ဘာသာေရးအျမင္နဲ႔ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ မီးကြင္းခဲ့တဲ့အိမ္က ပုဂၢဳိလ္မ်ားက အတိတ္ဘဝမွာ သူတစ္ပါးပစၥည္းကုိခုိးယူျခင္းဆုိတဲ့(အဒိႏၷာဒါန)သိကၡာပုဒ္ကုိ လုံျခံဳတဲ့ပုဂၢဳိလ္မ်ားျဖစ္တယ္လုိ႔ဆုိရမွာပါ။ မီးေလာင္တယ္ဆုိေပမယ့္ ရန္သူမ်ဳိးငါးပါးေၾကာင့္ ထုိသူတုိ႔ပုိင္ဆုိင္ထားတဲ့ ပစၥည္းဥစၥာမ်ားမပ်က္စီးပဲ တည္တံ့ေနျခင္းဆုိတဲ့အခ်က္ကုိ ေထာက္ဆၾကည့္ရင္သိႏုိင္ပါတယ္။ ဒါက ျဖစ္ရပ္မွန္ကုိယ္ေတြ႔တစ္ခုပါ။ ျမန္မာျပည္ကလည္း အားလုံးသိၾကတဲ့အတုိင္းပဲေလ၊ မီးေလာင္ရင္ မီးသတ္ကားက ေတာ္ေတာ္နဲ႔ေရာက္မလာသလုိ ေရာက္လာတဲ့မီးသတ္ကားကလည္း ေရမပါဘူး။ ျခဳံေျပာရရင္ေတာ့ မီးေသမွပဲ မီးျငိမ္းေတာ့မွပဲေရာက္လာတတ္ၾကပါတယ္။
ဆုိက်ဳိးေလးတစ္ခုေျပာျပခ်င္ေသးတယ္။ ေရွးအခါက ျပည့္တန္ဆာမတစ္ေယာက္ ႐ုပ္ရည္ကလည္းေခ်ာေမာလွပသလုိ ျမတ္ႏုိးစရာ ဆံပင္ကလည္းမည္းေမွာင္ ေျပာင္လက္ျပီး အလြန္ရွည္လ်ားလွပပါတယ္။ အဲေတာ့ တစ္ခ်ဳိ႕ အမ်ဳိးသမီးေတြက မနာလုိျဖစ္ၾကတဲ့အခါက်ေတာ့ ေခါင္းေလွ်ာ္ရည္ထဲကုိ ဆံပင္ကၽြတ္ေစတဲ့ေဆးကုိထည့္ထားလုိက္ပါတယ္။ ထုိ ျပည့္တန္ဆာမ ေခါင္းေလွ်ာ္တဲ့အခါ ဆံပင္အားလုံးကၽြတ္ျပီး ေခါင္းတုံးေျပာင္ဘဝကုိေရာက္သြားပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ျပည့္တန္ဆာမလည္း အင္မတန္မွ ရွက္လွသျဖင့္ ျမဳိ႕ထဲမွာမေနေတာ့ပဲ ျမိဳ႕ျပင္ကုိထြက္ျပီး အရက္ဆုိင္ဖြင့္လွ်က္ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းျပဳပါတယ္။
တစ္ေန႔က်ေတာ့ အရက္မူးသမား သုံး ေလးေယာက္ အရက္မူးလြန္းျပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားတဲ့အခါ ထုိျပည့္တန္ဆာမက ထုိအမူးသမားမ်ားရဲ႕ အဝတ္မ်ားကုိ ခ်ြတ္ယူထားလုိက္ပါတယ္။ တစ္နည္းေျပာရင္ ခုိးယူထားလုိက္တယ္ေပါ့။ အဲလုိခုိးထားျခင္းေၾကာင့္ ျမိဳ႕ျပင္မွာ မေနဝံ့ပဲ ေတာရြာေလးတစ္ခုကုိေျပာင္းေရႊ႕ေနထုိင္လုိက္ပါတယ္။
ကာလအတန္ၾကာေတာ့ ဆြမ္းခံၾကြ ရဟႏၱာမေထရ္ျမတ္တစ္ပါးကုိ ဖူးျမင္ရျပီး ၾကည္ညိဳလြန္းလွသည့္အတြက္ အိမ္ကုိပင့္ျပီး ႏွမ္းညက္မုန္႔ေတြကုိ ကပ္လွဴလုိက္ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ မိမိေခါင္းမွာ ႏူးညံ့ေပ်ာ့ေပ်ာင္း ေကာင္းမြန္ရွည္လ်ား အဖ်ားေကာ့တတ္ေသာ ဆံပင္မ်ားေပါက္ရပါေစလုိ႔ဆုေတာင္းလုိက္ပါတယ္။
အဲဒီအမ်ဳိးသမီး ကြယ္လြန္တဲ့အခါ သမုဒၵရာ အလယ္မွာ ေရႊဗိမာန္မွာစံစားရတဲ့အခါစံစားရသလုိ၊ ငရဲမွာခံရသည့္အခါလည္းေဝမာနိကျပိတၱာအျဖစ္နဲ႔ခံရပါတယ္။ ေရႊဗိမာန္မွာ ေလးလ စံစားရသလုိ ငရဲမွာေလးလ ခံစားရပါတယ္။ ေရႊဗိမာန္မွာ စံစားရေသာ္လည္း အဝတ္ခုိးခဲ့သည့္ အကုသုိလ္ကံေၾကာင့္ အဝတ္မရွိပဲ ကုိယ္လုံးတီးစံရတာပါ။ ရဟႏၱာအရွင္ျမတ္ကုိ ႏွမ္းညက္မုန္႔လွဴဒါန္းခဲ့ျပီး ဆုေတာင္းခဲ့တဲ့ေကာင္းမႈေၾကာင့္ ရွည္လ်ား မ်ားျပား အဖ်ားေကာ့တက္ေသာ ဆံပင္မ်ားရွိလုိ႔ အရွက္လုံေအာင္ ဖုံးကြယ္ထားရပါတယ္။
အဲဒီ အျဖစ္ပ်က္ကုိသုံးသပ္ၾကည့္ရင္ ျပိတၱာမ အဝတ္မရွိျခင္းႏွင့္ ငရဲခံရျခင္းသည္ အဝတ္ခုိးျခင္းလုိ႔ဆုိတဲ့ (အဒိႏၷာဒါန)ကုိက်ဴးလြန္ျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္ျပီး၊ ေကာင္းမြန္လွပေသာဆံပင္ႏွင့္ေရႊဗိမာန္မွာ စံစားရျခင္းဟာ ရဟႏၱာအရွင္ျမတ္ကုိ ႏွမ္းညက္မုန္႔ကုိ ရုိရုိေသေသ လွဴဒါန္းခဲ့တဲ့ ကုသုိလ္ကံေၾကာင့္ျဖစ္ရတာပါ။ အဒိႏၷာဒါန အကုသုိလ္ကံကား ေၾကာက္လန္႔ဖြယ္ရာပါပဲ။ ဒါက အဒိႏၷာဒါနကံကုိလြန္က်ဴးရင္ ခံစားရမယ့္ ဆုိးက်ဳိးေတြထဲက ဥပမာတစ္ခုပါ။ အဒိႏၷာဒါနကံအေၾကာင္းကုိ ကုိယ္တုိင္ေတြ႕ဖူးခဲ့တဲ့ေကာင္းက်ဳိးနဲ႔ ဖတ္ဖူးခဲ့တဲ့ဆုိးက်ဳိး ႏွစ္ပါးကုိ အေျခခံျပီး ေလ့လာသုံးသပ္ျခင္းပါ။ ဒါေၾကာင့္ အားလုံးေသာ ဒကာ ဒကာမမ်ားလည္းထုိဝတၳဳထဲက ျပိတၱာမရဲ့အျဖစ္ကုိ မွတ္ယူျပီး သူတစ္ပါးမေပးေသာ ဥစၥာကုိ ခုိးယူျခင္း၊ တုိက္ယူျခင္း၊ အတင္အၾကပ္ယူျခင္း၊ တုိက္ယူျခင္း၊ ႏိႈက္ယူျခင္း၊ ပရိယာယ္တစ္ခုခုနဲ႔လွည့္ပတ္ျပီးယူျခင္း စတဲ့ အဒိႏၷာဒါနကံကုိ လုံလုံျခဳံျခဳံေဆာက္တည္ေစခ်င္တဲ့ဆႏၵနဲ႔ အသိေပး ေရးသားလုိက္ပါသည္။
အားလုံး ကုိယ္စိတ္ႏွစ္ပါး က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။ လုိရာဆႏၵေတြျပည့္ဝၾကပါေစ။ သာသနာအက်ဳိး ဘာသာအက်ဳိး မိမိအက်ဳိး သူတစ္ပါးအက်ဳိးကုိ ေဆာင္ရြတ္နုိင္တဲ့ သာသနာျပဳ အမ်ဳိးေကာင္းသား သာသနာျပဳအမ်ဳိးေကာင္းသမီးမ်ားျဖစ္ၾကပါေစ။
အရွင္ဝိမလဝံသ (နာလႏၵာတကၠသုိလ္)
No comments:
Post a Comment