"မ်က္စိ (သံုး) မ်ိဳး"

၁။ ပပဥၥမ်က္စိ (တဏွာ|မာန|ဒိ႒ိ)
၂။ ျဗဟၼစိုရ္မ်က္စိ (ေမတၲာ|ကရုဏါ|မုဒိတာ|ဥေပကၡါ)
၃။ဥာဏ္မ်က္စိ (သစၥာေလးပါးသိေသာဥာဏ္)

၁။ ပပဥၥမ်က္စိ 
==========
လူကိုျကည့္ေသာအခါ(ျမင္ေသာအခါ) လူကို လူဟုမျမင္ဘဲ  တရုတ္ဟူ၍လည္းေကာင္း 
ကုလားဟူ၍လည္းေကာင္း  သူေဌးဟူ၍လည္းေကာင္း  ဆင္းရဲသားဟူ၍လည္းေကာင္း အစသျဖင့္ ျမင္တတ္ေသာ မ်က္စိျဖစ္၏။

ယင္းမ်က္စိသည္ ျကည့္ေသာသူ မိမိအား ခ်စ္ျခင္း​ကိုျဖစ္ေစ....
  မုန္းျခင္းကိုျဖစ္ေစ ျဖစ္ေပၚေစနိုင္၏။

ယင္းမ်က္စိသည္ တဏွာနွင့္ ေဒါသကိုျဖစ္ေစ၏။

၂။ ျဗဟၼစိုရ္ မ်က္စိ
    ==========
ျဗဟၼစိုရ္မ်က္စိဆိုသည္မွာအေျကာင္းရာ တစ္ခုဂုဏ္ဝိေသသနတို့ကိုေက်ာ္၍
ျမင္တတ္ေသာ ဥာဏ္ပင္ျဖစ္၏။

  လူကိုျကည့္ေသာအခါ(ျမင္ေသာအခါ) လူအျဖစ္သာျမင္၏။
တရုတ္ဟူ၍လည္းမျမင္ကုလားဟူ၍လည္း မျမင္.. ဆင္းရဲသား  သူေဌးသား ဟူ၍လည္းမျမင္.. လူကို လူအျဖစ္သာျမင္၏။

ဤအျမင္မ်ိုးျဖင့္ျကည့္လ်ွင္မည္သည့္ လူကိုျဖစ္ေစ အရာဝတၲဳကိုျဖစ္ေစ ေတြ့ရ ျကံုရေစကာမူ တဏွာမျဖစ္  ေဒါသမျဖစ္ပဲ ျကည့္သူကိုေမတၲာဓာတ္ ရွိေစသည္။

ကရုဏါကိုလည္းျဖစ္ေစ၏။
မုဒိတာလည္းျဖစ္ေစ၏။
ဥေပကၡာကိုလည္းျဖစ္ေစ၏။

၃။ ဥာဏ္မ်က္စိ (သစၥာ ဥာဏ္)
   ==================
သစၥာဥာဏ္(ယထာဘူတဥာဏ္)ျဖင့္ ေလာကကိုျကည့္ ေသာအခါ ရုပ္နွင့္နာမ္ နွစ္ပါးသာရွိေျကာင္း ထိုရုပ္နာမ္ ၂ပါးတို့သည္လည္း ခဏတိုင္း ခဏတိုင္း ျဖစ္  ပ်က္ ေနျကေျကာင္း အရွိကို အရွိတိုင္း ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ ထိုးထြင္းသိျမင္ျပီး ထိုရုပ္နာမ္တို့၏ ျဖစ္ပ်က္ေပၚ၌ တပ္မက္မွုမရွိေတာ့ဘဲျငီးေငြ့ကာ လြတ္ေျမာက္ရာကို ရွာျကမည့္ ဥာဏ္မ်ိုးကိုသာဆို၏။ 

ထိုသူ့ထံ၌ တဏွာမရွိေတာ့လ်ွင္ ကိေလသာ ေခါင္းပါး၍ ကုန္ဆံုးခဲ့လ်ွင္ ထိုသစၥာဥာဏ္၏အထြတ္အထိပ္ျဖစ္ေသာ အရမာတမဂ္ဥာဏ္ကို ရယူကာ နိဗၺာန္သို့ ေရာက္ရွိ၍ သုခခ်မ္းသာစစ္စစ္ကို ခံစားရေပမည္။
ု