ျပဳံး ေသ နဲ႔ မဲ့ ေသ

ဇာဏုေသာနိ ပုဏၰားႀကီးက ဘုရားရွင္ထံ လာေရာက္၍ ေလွ်ာက္ထားသည္မွာ :-
" အရွင္ဘုရား ... ေလာကႀကီးထဲမွာ ေသရမွာ မေၾကာက္တဲ့သူရယ္လုိ႔ မရွိဘူး ၊ ေၾကာက္တဲ့သူခ်ည္းပါပဲ ဘုရား "

" ပုဏၰားႀကီး ... ဒီလုိတစ္ထစ္ခ် မယူလုိက္နဲ႔ ၊ ေသရမွာ ေၾကာက္တဲ့သူလဲ ရွိတယ္ ၊ မေၾကာက္တဲ့သူလဲ ရွိတယ္ ၊
ေၾကာက္တဲ့သူ ေလးမ်ဳိး ႏွင့္ မေၾကာက္တဲ့သူ ေလးမ်ဳိး ရွိတယ္ " လုိ႔မိန္႔ေတာ္မူၿပီး ရွင္းျပေတာ္မူပါတယ္ ။

ေသရမွာေၾကာက္တဲ့သူ ပုဂၢဳိလ္ေလးမ်ဳိးမွာ :-

၁ ။ အခ်ဳိ႕ပုဂၢဳိလ္တုိ႔ဟာ သားသမီး နဲ႔ စီးပြားဥစၥာ ငါးျဖာအာရုံ ကာမဂုဏ္တုိ႔၌ တြယ္တာမႈ မကင္းေသး ၊ ထုိပုဂၢဳိလ္တုိ႔ သႏၲာန္မွာ
ေရာဂါေဝဒနာ တစ္ခုခု ေရာက္လာလွ်င္ ' စည္းစိမ္ဥစၥာေတြ , သားသမီးေတြက ငါ့ကုိ စြန္႔ေတာ့မယ္ ၊ ငါကလဲ စည္းစိမ္ေတြနဲ႔
သားသမီးေတြကုိ စြန္႔ရေတာ့မယ္ ' လုိ႔ ေတြးၿပီး စုိးရိမ္ပူေဆြး ငုိေႂကြးလ်က္ ပင္ပန္းဆင္းရဲစြာ ခံစားၾကရတယ္ ၊ ဤပုဂၢဳိလ္မ်ဳိးက
ေသရမွာ ေၾကာက္ၾကသည္ ။ ( ငါးျဖာအာရုံ ကာမဂုဏ္တုိ႔ကုိ မစြန္႔ႏုိင္သူ တစ္ေယာက္ )

၂ ။ ေနာက္တစ္ေယာက္မွာ မိမိခႏၶာကုိယ္ေပၚ၌ တြယ္တာမႈ မကင္းေသး ၊ ထုိပုဂၢဳိလ္တုိ႔ သႏၲာန္မွာ ေရာဂါေဝဒနာ တစ္ခုခု ေရာက္လာလွ်င္
' ခ်စ္လွစြာေသာ ငါ့ခႏၶာကုိက ငါ့ကုိစြန္႔ေတာ့မယ္ ၊ ငါကလဲ သူ႔ကုိ စြန္႔ရေတာ့မယ္ ၊ ဒီဘဝကေန ထြက္သြားရေတာ့မယ္ ' လုိ႔ ေတြးၿပီး
စုိးရိမ္ပူေဆြး ငုိေႂကြးလ်က္ ပင္ပန္းဆင္းရဲစြာ ခံစားၾကရတယ္ ၊ ဤပုဂၢဳိလ္မ်ဳိးကလည္း ေသရမွာ ေၾကာက္ၾကသည္ ။
( မိမိခႏၶာကုိယ္ နွင့္ လက္ရွိဘဝကုိ ခင္တြယ္ေနတဲ့ ပုဂၢဳိလ္ တစ္ေယာက္ )

၃ ။ ေနာက္တစ္ေယာက္ကား ကုသုိလ္ေကာင္းမႈေတြ မျပဳရေသး ၊ အကုသုိလ္ေတြေတာ့ ျပဳမိလ်က္သား ျဖစ္ေနၿပီ ၊ ထုိပုဂၢဳိလ္ရဲ႕ သႏၲာန္မွာ
ေရာဂါေဝဒနာ တစ္ခုခု ကပ္ေရာက္လာလွ်င္ ' ငါ့မွာ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈရယ္လုိ႔ မရွိေသး ၊ အကုသုိလ္ေတြေတာ့ ျပဳမိထားခဲ့ၿပီ ၊ ငါ့ရဲ႕
ေနာက္ဘဝအတြက္ လားေရာက္ရာ မေကာင္းႏုိင္ေတာ့ပါလား ' လုိ႔ ေတြးၿပီး စုိးရိမ္ပူေဆြး ငုိေႂကြးလ်က္ ဆင္းရဲပင္ပန္းစြာ ခံစားၾကရတယ္၊
ဤပုဂၢဳိလ္မ်ဳိးကလည္း ေသရမွာ ေၾကာက္ၾကသည္ ။ ( အကုသုိလ္ေတြ မ်ားေနတဲ့ ပုဂၢဳိလ္ တစ္ေယာက္ )

၄ ။ ေနာက္တစ္ေယာက္ကား အေၾကာင္း နဲ႔ အက်ဳိးဧ။္ ျဖစ္ျခင္းခ်ဳပ္ျခင္းကုိ နားမလည္ ၊ တရားဓမၼ သဘာဝေတြကုိ သေဘာမေပါက္ ၊ တရားေတာ္၌
ယုံမွားသံသယ(ဝိစိကိစၦာ) ျဖစ္လ်က္ရွိဧ။္ ၊ ထုိပုဂၢဳိလ္ရဲ႕ သႏၲာန္မွာ ေရာဂါေဝဒနာ တစ္ခုခု ေရာက္လာလွ်င္ ' ငါ့မွာ တရားကုိလည္း ႏွလုံးမသြင္းႏုိင္ ၊
တရားေတာ္ကုိ ယုံမွားသံသယ ရွိခဲ့ၿပီ ၊ ငါ့ဘဝကား အက်ဳိးမဲ့ ျဖစ္ခဲ့ရၿပီ ' လုိ႔ ေတြးၿပီး စုိးရိမ္ပူေဆြး ငုိေႂကြးလ်က္ ဆင္းရဲပင္ပန္းစြာ ခံစားၾကရတယ္ ၊
ဤပုဂၢဳိလ္မ်ဳိးကလည္း ေသရမွာ ေၾကာက္ၾကသည္ ။ ( တရားဓမၼ သဘာဝေတြကုိ ေလ့လာလုိက္နာမႈမရွိ တရားေတာ္ကုိ လ်စ္လ်ဴရႈေနသူ တစ္ေယာက္ )။

ဤသည္တုိ႔ကား ေသရမွာ ေၾကာက္တဲ့သူ ပုဂၢဳိလ္ ေလးမ်ဳိး ျဖစ္ဧ။္ ။

ေသရမွာ မေၾကာက္တဲ့သူ ပုဂၢဳိလ္ေလးမ်ဳိးမွာ :-

၁ ။ ငါးျဖာအာရုံ ကာမဂုဏ္တုိ႔၌ တြယ္တာမႈကင္းေနသူ ျဖစ္သည္ ၊ အနိစၥ (မၿမဲ), ဒုကၡ (ဆင္းရဲ), အနတၲ (အစုိးမရ)လကၡဏာတုိ႔ကုိ သုံးသပ္ရႈျမင္တတ္သူ ျဖစ္သည္ ၊
ထုိပုဂၢဳိလ္တုိ႔ သႏၲာန္မွာ ေရာဂါေဝဒနာ တစ္ခုခု ကပ္ေရာက္လာေသာ္ မည္သည့္အရာ မည္သည့္သူကုိမွ် စြဲလန္းျခင္းမရွိ ၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ မည္သည့္ပူပန္စုိးရိမ္မႈမွ်မျဖစ္
ထုိပုဂၢဳိလ္တုိ႔က ေသရမွာ မေၾကာက္ၾက ။ ( ေလာကသဘာဝ ျဖစ္ပ်က္ေနမႈတုိ႔ကုိ နားလည္လက္ခံထားေသာ ပုဂၢဳိလ္တစ္ေယာက္ )

၂ ။ ခႏၶာကုိယ္ေပၚ၌ တြယ္တာမႈ ကင္းေနသူျဖစ္ဧ။္ ၊ ခႏၶာရရွိထားျခင္းဧ။္ ဆင္းရဲျခင္းတုိ႔ကုိ ေကာင္းစြာအမွန္ နားလည္ထားေသာသူျဖစ္သည္ ၊ ထုိပုဂၢဳိလ္တုိ႔ သႏၲာန္မွာ
ေရာဂါေဝဒနာ တစ္ခုခု ကပ္ေရာက္လာေသာ္ မည္သည့္ စုိးရိမ္ပူပန္မႈမွ် မျဖစ္ေတာ့ဘဲ ေသျခင္းကုိ ရဲရင့္စြာ ရင္ဆုိင္ႏုိင္ေပသည္ ၊ ထုိပုဂၢဳိလ္တုိ႔က ေသရမွာ မေၾကာက္ၾက ။
( မိမိဧ။္ ခႏၶာကုိယ္ အျပစ္ေတြကုိ အၿမဲ ဆင္ျခင္ေနေသာ ပုဂၢဳိလ္ တစ္ေယာက္ )

၃ ။ အကုသုိလ္ေတြ နည္းပါ၍ ၊ ကုသုိလ္အမႈေတြ မ်ားစြာျပဳထားသူလည္းျဖစ္သည္ ၊ အကုသုိလ္ ႏွင့္ ကုသုိလ္တုိ႔ဧ။္ အက်ဳိး အျပစ္ေတြကုိ နားလည္လက္ခံထားၿပီး ၊ မိမိတြင္
ျဖစ္ေပၚလာမည့္ ကုသုိလ္အက်ဳိးေတြကုိ သိရွိထားသူျဖစ္သည္ ၊ ထုိပုဂၢဳိလ္တုိ႔ သႏၲာန္မွာ ေရာဂါေဝဒနာ တစ္ခုခု ကပ္ေရာက္လာေသာ္ ထုိသူတုိ႔သည္ သုဂတိဘဝေတြႏွင့္
နိဗၺာန္သဘာဝေတြကုိ ျမင္ထားေသာေၾကာင့္ ေသရမွာကုိမေၾကာက္ၾက ။ ( ကုသုိလ္ေကာင္းမႈမ်ားကုိ အစဥ္အၿမဲ အမွတ္ထား၍ျပဳမူေနသူ ပုဂၢဳိလ္တစ္ေယာက္ )

၄ ။ တရားဓမၼ သဘာဝေတြကုိ ေလ့လာနားလည္ထားၿပီး ၊ အေၾကာင္း အက်ဳိး ျဖစ္ပ်က္မႈကုိ သေဘာေပါက္ လက္ခံထားသူ ျဖစ္သည္ ၊ လကၡဏာေရးသုံးပါးတင္၍ ဝိပႆနာ
ဘာဝနာျဖင့္ ရင္းႏွီးေလ့က်င့္ေနသူလည္း ျဖစ္သည္ ၊ ထုိပုဂၢဳိလ္တုိ႔ သႏၲာန္၌ ေရာဂါေဝဒနာ တစ္ခုခု ကပ္ေရာက္လာေသာ္ ၊ ေဝဒနာကုိေသာ္လည္ေကာင္း ၊ ရုပ္နာမ္သဘာဝ
ျဖစ္ပ်က္သေဘာကုိေသာ္လည္းေကာင္း သတိပညာ အသိဥာဏ္တုိ႔ျဖင့္ ရႈမွတ္ပြားမ်ားေနႏုိင္ၿပီး ေသျခင္းကုိ အမႈမထား သက္သာခ်မ္းသာစြာျဖင့္ ေသမည့္ေဘး အေရးမလုပ္ ၊
ေသရမွာကုိ မေၾကာက္ေပ ။ ( တရားဓမၼကုိ ရုိေသစြာ ယုံၾကည္ၿပီး သတိပညာျဖင့္ အစဥ္အၿမဲ အားထုတ္ေနသူ ပုဂၢဳိလ္တစ္ေယာက္ )

ဤသည္တုိ႔ကား ေသရမွာ မေၾကာက္တဲ့သူ ပုဂၢဳိလ္ေလးမ်ဳိးျဖစ္ဧ။္ ။

ဤသုိ႔ ပုဂၢဳိလ္ (၈) မ်ဳိး ရွိရာတြင္ ေရွ႕ေလးမ်ဳိးကား ေသခါနီးမွာ စုိးရိမ္ထိတ္လန္႔ တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားၿပီး ေသရ၍ အဆင္မေျပၾကဘဲ ေသရသည့္အတြက္ " မဲ့ ေသ " ဟု ဆုိရဧ။္ ။
ေနာက္ပုဂၢဳိလ္ ေလးမ်ဳိးကား ေသလွ်င္ သုဂတိဘဝသုိ႔ လားေရာက္ရမည္ (သုိ႔မဟုတ္) နိဗၺာန္ကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳႏုိင္မည္ကုိ အတတ္သိျမင္ထားေသာေၾကာင့္ ေသရမွာကုိ မေၾကာက္ၾက
ျပဳံး၍ပင္ အသင့္ေစာင့္ေနၾကေသးဧ။္ ၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ ထုိပုဂၢဳိလ္မ်ားေသလွ်င္ " ျပဳံး ေသ " ဟု ဆုိရဧ။္ ။

ထုိမွ်မကေသး , မ်က္စိ ၊ နား ၊ ႏွာ ၊ လွ်ာ ၊ ကုိယ္ ၊ ဣေျႏၵေတြပါ ၾကည္လင္ေနတတ္ၾကဧ။္ ။ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းေနတတ္ၾကဧ။္ ။ အမ်ားအားျဖင့္ ဦးေခါင္းကလည္း ညာဘက္သုိ႔ ေစာင္း၍ေနတတ္ဧ။္ ။
သုိ႔ျဖစ္၍ " ညာ ေစာင္း ၿပီး ျပဳံး ေသ " ေသႏုိင္ေအာင္ အစဥ္ထာဝရ ဝိပႆနာ ဘာဝနာကုိ လက္ကုိင္ျပဳလ်က္ မေမ့မေလ်ာ့ သတိတရားျဖင့္ ေနႏုိင္ေအာင္ ၾကဳိးစားေဆာင္႐ြက္သင့္ေပသည္ ။

*** မုိးကုတ္ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီးဧ။္ တရားေတာ္မွ ထုတ္ႏႈတ္ပူေဇာ္ ေဖၚျပထားပါသည္ ။ ( အဂၤုတၲရ ၊ စတုကၠပါဠိ ၊ ၄၉၃ ) ။