"ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း ဟူသည္"

                                                       အခါတပါး ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္သည္ ၀ဇၨီတိုင္း ဥကၠေစလၿမိဳ႕၊ ဂဂၤါျမစ္ကမ္းတြင္ သီးတင္းသံုးေတာ္မူ၍ ေနာက္ပါရဟန္းေတာ္တို႔အား ဂဂၤါျမစ္ႀကီးကို ဥပမားထားကာ တရားေတာ္ကို ေဟာၾကားေတာမူပါတယ္။

ခ်စ္သားရဟန္း .. ဒီဂဂၤါျမစ္ကမ္းမွာ ေရွ႕ကျဖစ္ဖူးခဲ့သည္မွာ မိုးအကုန္ ေဆာင္းအကူး တန္ေဆာင္းမုန္းလမွာ မာဂဓတိုင္းသား ႏြားေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္သည္ သူ၏ႏြားအုပ္ကို ဂဂၤါျမစ္တစ္ဖက္ကမ္း၌တည္ရွိေသာ ၀ိေဒဟတိုင္းသို႔ ပို႔ေဆာင္ရန္ ျမစ္ကိုျဖတ္ကူးဖို႔အားထုတ္ေလ၏။

ထိုႏြားေက်ာင္းသားသည္ ျမစ္၏ ဟိုဘက္ကမ္း ဒီဘက္ကမ္းတည္ေနပံုအေနအထားကို၄င္း၊ လူတို႔ျဖတ္ကူးေနက် အႏၱရာယ္နည္းပါးေသာ ဆိမ္းကမ္းဟုတ္သည္ မဟုတ္သည္ကို၄င္း၊ ျမစ္၏ ေရစီးေရ လာႏွင့္၊  လႈိင္းေဘး ၀ဲဂယက္ေဘးစသည္တို႔ကို ပညာဉာဏ္ျဖင့္ စူးစမ္းဆင္ျခင္ေ၀ဘန္သံုးသတ္ျခင္း မရွိပါပဲ တဘက္ကမ္းသို႔ ေရာက္လိုေသာ ဆႏၵတခုထဲျဖင့္ကူးေလ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ မာဂဓတိုင္းသားႏြားေက်ာင္းသားႏွင့္ သူ၏ ေနာက္လိုက္ႏြားအုပ္သည္ တစ္ဘက္ကမ္းသို႔ မေရာက္ႏိုင္ေတာ့ပဲ ျမစ္ထဲတြင္ နစ္ျမဳပ္ကာ ေသဆံုး ၾကရေလ၏။ထိုႏြားအုပ္ထဲတြင္ ႏြားႀကီး၊ႏြားလတ္၊ႏြားငယ္ႏွင့္ ႏြားထီး ႏြားမ မ်ိဳးစံုပါ၀င္ေလ၏။

တျခားေသာ ႏြားေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္သည္လည္း တန္ေဆာင္မုန္းလ ေဆာင္ဥိီးအခါ သမယမွာ ၊မာဂဓတိုင္းမွ အဂၤါျမစ္တစ္ဖက္ကမ္းတြင္ရွိေသာ ၀ိေဟဒတိုင္းသို႔ မိမိ၏ႏြားတို႔ကို ပို႔ေဆာင္ရန္ အားထုတ္ ေလ၏။ထိုႏြားေက်ာင္းသားသည္ ဉာဏ္ပညာ စူးစမ္းဆင္ျခင္မူႏွင့္ ျပည့္စံုသူျဖစ္၏။ထိုႏြားေက်ာင္းသားသည္ ျမစ္၏ ဟိုဘက္ကမ္း ဒီဘက္ကမ္းတည္ေနပံုအေနအထားကို၄င္း၊ လူတို႔ျဖတ္ကူးေနက် အႏၱရာယ္နည္းပါးေသာ ဆိမ္းကမ္းဟုတ္သည္ မဟုတ္သည္ကို၄င္း၊ ျမစ္၏ ေရစီးေရလာႏွင့္၊ လႈိင္းေဘး ၀ဲဂယက္ေဘးစသည္တို႔ကို ပညာဉာဏ္ျဖင့္ စူးစမ္းဆင္ျခင္၍ အႏၱရာယ္မက်ေရာက္ႏိုင္ေသာ ေနရာ၊အခ်ိန္ကာလကို ေကာင္စြာသိျမင္၏။

ထို႔ေၾကာင့္ ထိုႏြားေက်ာင္းသားႏွင့္ ႏြားအုပ္သည္ တစ္ဖက္ကမ္းသို႔ အႏၱရာယ္ကင္း ေခ်ာေမာစြာ ပ်က္စီးဆံုးရႈံးျခင္း တစ္စံုတစ္ရာမရွိပါပဲ ေရာက္ရွိသြားၾကေလ၏။ထိုႏြားအုပ္ထဲတြင္လည္း ႏြားႀကီး၊ႏြား လတ္၊ႏြားငယ္ႏွင့္ ႏြားမ ႏြာထီးမ်ိဳးစုံပါ၀င္ေလ၏။

``ဤဥပမာအတိုင္းပင္ ေလာက၌ အခ်ိဳ႕ေသာ ေခါင္းေဆာင္တို႔သည္ စူးစမ္းဆင္ျခင္မႈ ဉာဏ္ပညာ မရွိၾကကုန္၊ မ်က္ေမွာက္ေလာက တမလြန္ေလာကကိုလည္းမသိ၊ ကိေလသာအာရံု ကာမဂုဏ္တို႔၏ လွည့္ပ တ္ျဖားေယာင္းတတ္မႈႏွင့္ ေဘးအႏၱရာယ္မ်ားပံုကိုလည္းမသ္ိ၊ ထိုကိေလသာလမ္းမွားမွ လြတ္ေျမာက္ရာ လမ္းကိုလည္းမသိၾကကုန္။

ယင္းသို႔ေသာ ပုဂၢဳလ္မ်ိဳးကို ေခါင္းေဆာင္တင္ပါက ထိုသူျပဳလုပ္သည့္ လမ္းမွားအတိုင္းက်င့္သံု ျခင္း၊ ထိုေခါင္းေခါင္၏ မေကာင္းမႈေၾကာင့္ ထိုသူ၏ ေနာက္ပါ ပရိသတ္မွာ ပထမႏြားအုပ္ကဲ့သို့ ပ်က္စီးၾကရကုန္။

ထိုဥပမာကဲ့သို႔ မည္သည့္နယ္ပယ္မွ ေခါင္းေဆာင္မ်ားျဖစ္ျဖစ္ အရာတခုကိုျပဳလုပ္ေတာ့မည္ဆိုပါက မိမိ၏ မေကာင့္မႈေၾကာင့္ မိမိ၏ ေနာက္လိုက္ျပည္သူ၊ျပည္သားေတြပါ ထိခိုက္ႏိုင္၍ တခုခုကို ျပဳလုပ္လိုက္လွ်င္ ရရွိလာႏိုင္ေသာ အက်ိဳး အျပစ္တို႔ကို ပညာဉာဏ္ျဖင့္ အရာရာကို စဥ္းစားဆင္ဆင္သံုးသတ္ၿပီးမွသာ လုပ္ ေဆာင္သင့္၏။

ပညာမဲ့ေသာႏြားေက်ာင္းသားသည္ တဖက္ကမ္းေပၚေရာက္ရန္အတြက္သာ ၾကည္၍ မိမိ၏ႏြားမ်ားအား ေရနစ္၍ ေဘးဒုကၡေရာက္မည္ကို မၾကည့္သကဲ့သို႔၊ ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္တာ၀န္ရွိသူအားလံုးတို႔ကလည္း မိမိတို႔ အာဏာရရွိေရး၊အာဏာတည္ၿမဲေရး၊ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားေရးမွွ်ေလာက္ကို မၾကည့္ရႈပါပဲ၊ မိမိတို႔၏ အသိတရား ျဖင့္ အရွည္ျမင္ေရရွည္ေတြး၍ မိမိတို႔၏ ႏိုင္ငံေတာ္၊ လူမ်ိဳး၊ဘာသာ၊သာသနာေတာ္၏ အက်ိဳးစီးပြားကို တိုးတက္ စည္ပင္ျပန္႔ပြားေအာင္ ေဆာင္ရြက္သင့္လွပါေပသည္။

(မိမိအက်ိဳး၊ သူတပါး၏အက်ိဳး သည္ပိုးႏိုင္သူမ်ားျဖစ္ၾကပါေစ)

ဓမၼ၀ီရ အရွင္ေတဇနိယ

(သီရိလကၤာ၊ ကိုလံဘို)