လွဴဖြယ္ကိစၥအ၀၀ သုတရွာမီၾက

၁။ ရွင္ျပဳကိစၥ
------------
ရွင္ေလာင္းတစ္ပါး ရွင္(ကိုရင္) ျဖစ္ဖို႔ရန္ အဓိက အဂၤါမ်ားမွာ-
၁။ေခါင္းရိတ္ ဆံခ်ျခင္း။
၂။ျမတ္သကၤန္းကို ဆင္ျမန္းျခင္း။
၃။ဆရာတပည့္ သရဏဂံုကို ပီျပင္ေအာင္ ရြတ္ဆိုျခင္း။

ဤအဂၤါသံုးပါး ျပည့္စံုလ်ွင္ ရွင္(ကိုရင္)ျဖစ္ေပေတာ့သည္။ ရွင္ျပဳ ျခင္း၏ အႏွစ္သာရသည္ ဤသံုးပါးပင္ ျဖစ္ပါသည္။

အနီးစခမ္းဆရာေတာ္ႀကီးမိန္႔ဘူးသည္။

"မ႑ပ္ထိုးျခင္း။ ရွင္ေလာင္းလွည့္ျခင္း ရွင္ေလာင္းလွည့္ရာ၌ ေနာက္က တီးဝိုင္းျဖင့္ေဖ်ာ္ေျဖျခင္း စသည္တို႔ကို အလုပ္ပိုဟု မဆိုသင့္။

မ႑ပ္ထိုးျခင္းသည္ ရွင္ျပဳအလွဴ ပြဲ တရားနာခ်ိန္၌ တရားေဟာ တရားနာျပဳလုပ္ရာ ယာယီေက်ာင္းအလွဴ ျဖစ္သည္။

ဝိုင္းဝန္း၍မ႑ပ္ထိုးျခင္းျဖင့္ ရပ္ရြာအမ်ိဳးသားမ်ားကို ညီညြတ္ေအာင္ စည္းရံုးရာေရာက္သည္။

ရွင္ေလာင္းလွည့္ျခင္းသည္ သာမေဏတို႔၏ ျမင့္ျမတ္လွစြာေသာ သီလသိကၡာကို ျဖည့္က်င့္ေတာ့မည့္ ေမာင္ရွင္ေလာင္းကို အမ်ားၾကည္ညိဳ ၾကည့္ရွဳႏိုင္ရန္ လွည့္လည္ျခင္းျဖစ္သည္။

ရွင္ေလာင္းလွည့္ရာ၌ ေနာက္မွတီးဝိုင္းလိုက္တီးျခင္းသည္ မိမိတတ္ေသာ အတတ္ပညာျဖင့္ ဂုဏ္ျပဳ ျခင္းျဖစ္သည္။

ထိုကိစၥမ်ားသည္ အဓိပၸါယ္ရွိေသာ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမွဳ အစဥ္အလာ ကိစၥမ်ား ျဖစ္ေပသည္" ဟု မိန္႔ေတာ္မူဘူးသည္။

၂။ အလွဴ ေရစက္ခ်ကိစၥ
------------------------
အလွဴ ဒါန၌
၁။ မလွဴ ခင္ကတည္းက လွဴ ဖို႔ရန္ျဖစ္ေနေသာေစတနာ(ပုဗၺေစတနာ)။
၂။ ဆြမ္းကပ္ေနျခင္း။ သကၤန္းကပ္ေနျခင္း။ အာဟာရဒါန ေက်ြးေနျခင္း စသည္ျဖင့္ လက္ေတြ႔ေပးကမ္းေနခ်ိန္၌ျဖစ္ေနေသာ ေစတနာ (မုဥၥေစတနာ)။
၃။ လွဴ ၿပီးေနာက္ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာျဖစ္ေနေသာ ေစတနာ (အပရေစတနာ)။

ဤေစတနာ သံုးမ်ိဳးတြင္ နံပါတ္ ၂ လက္ေတြ႔လွဴ ဒါန္းေနခ်ိန္ျဖစ္ေသာ မုဥၥေစတနာအခိုက္အတန္႔ အထေျမာက္လ်ွင္ ေရစက္ခ်သည္ျဖစ္ေစ။ မခ်သည္ျဖစ္ေစ ဒါနဟုေခၚဆိုႏိုင္သည္။ ဒါနအထေျမာက္သည္။

သို႔ေသာ္ ေရစက္ခ်တာ အလုပ္ပိုသည္ဟု မယူဆ မေျပာဆိုသင့္။

အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ေရစက္ခ်ျခင္းသာဓကသည္ နိပါတ္ေတာ္တို႔၌လည္း ပါရွိသည္။

ေရစက္ခ်ျခင္းေၾကာင့္ အလွဴ ႕ရွင္မွာ စိတ္ၾကည္ႏူး၍ ကုသိုလ္တရား မ်ားစြာ တိုးပြါးရေပ၏။

အမ်ွေဝျခင္း သာဓုေခၚျခင္း ပတၱိဒါန ပတၱာႏုေမာဒနာကုသိုလ္မ်ား ဆက္လက္၍ တိုးပြါးခြင့္ရေပ၏။

၃။ ခ် ိဳ႕တဲ့သူမ်ားကို ေထာက္ပံ့ျခင္းႏွင့္ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားကိုလွဴ ဒါန္းျခင္းကိစၥ
--------------------------------------------
မျပည့္မစံုခ် ိဳ႕တဲ့သူမ်ားကို ကူညီေထာက္ပံ့ျခင္းသည္ လိုအပ္ေသာ ေနရာကို ျဖည့္ေပးေသာ ကာလဒါနျဖစ္၍ ေကာင္းျမတ္လွေပ၏။

သို႔ေသာ္ မိမိက မျပည့္စံုသူကိုလွဴ ဒါန္းတာ သေဘာက်အားသန္တိုင္း ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားအား လွဴ ဒါန္းေနသူကို အျပစ္မဆိုသင့္။

အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား၏ သီလ သမာဓိ သိကၡာမ်ား ႀကီးျမင့္ျခင္း။ ထိုအလွဴ ႕ရွင္၏ စိတ္ဓာတ္က ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားအား လွဴဒါန္းရျခင္းကို အားသန္ေနျခင္းတို႔ေၾကာင့္ျဖစ္သည္။

ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး စိတ္ဓာတ္ခ်င္း မတူေပ။ အလိုဆႏၵအဇၩာသယခ်င္း မတူၾကေခ်။ 
ကိုယ္လုပ္ေစခ်င္သလို သူမလုပ္တိုင္း အမွားအယြင္းဟု ယူဆလ်ွင္ အစြန္းေရာက္ေသာ အယူအဆ တစ္ခုသာျဖစ္သည္။

မျပဳလုပ္သင့္ေသာအလုပ္မ်ိဳးမွာ အကုသိုလ္ျဖစ္ေသာ အလုပ္မ်ိဳးသာျဖစ္သည္။

ကုသိုလ္ျဖစ္ေသာ အလုပ္မ်ိဳးကား မလုပ္သင့္ေသာအလုပ္ မရွိေပ။

ပိုအက်ိဳးရွိတာကို မိမိကစိတ္ဝင္စား၍ လုပ္ေစခ်င္ေသာ္လည္း တစ္ပါးသူစိတ္ဝင္စားေသာအရာမ်ိဳး ဟုတ္ခ်င္မွဟုတ္မည္။

၄။ သိကၡာသံုးပါးႏွင့္ ဘုရားတည္ျခင္းကိစၥ
----------------------------------------------
သီလ သမာဓိ ပညာ သိကၡာသံုးပါး သတၱဝါတို႔သႏၲာန္၌ တိုးပြါးေအာင္ ျပဳလုပ္ျခင္းသည္ သာသနာျပဳ ျခင္း အစစ္ျဖစ္ေပ၏။

သို႔ေသာ္ ဘုရားတည္သူကို အပိုအလုပ္ လုပ္သည္ဟု မဆိုသင့္။

အာဖဂန္နစၥတန္က ဘုရားမ်ား အျဖိဳခံရသည္။ အဖ်က္ခံရသည္။ ေစတီပုထိုးမ်ားက သာသနာ အသက္ရွည္ေအာင္မျပဳ ႏိုင္ဟု တစ္ခ်ိဳ႕က ဆိုၾကသည္။

ဤကဲ့သို႔သာ ေျပာမည္ဆိုလ်ွင္ ပုဂံၿမိဳ႕ရွိေစတီပုထိုးမ်ားေၾကာင့္ ႏွစ္ေပါင္းတစ္ေထာင္ေက်ာ္က ပုဂံျပည္၏ ယဥ္ေက်းမွဳကို အက်ြႏ္ုပ္တို႔ အတိအက် သိၾကရသည္မဟုတ္ပါလား။

ဘုရားတည္ျခင္းေၾကာင့္ ဘုရားဒါယကာမွာ ဒါနကုသိုလ္တရား မ်ားျပားစြာ ျဖစ္ရေပသည္။

ဘုရားရွင္က ဒါနကို မျပဳေကာင္းေသာတရားဟု မေဟာၾကားေပ။ ျပဳရမည့္တရားဟုသာ ေဟာၾကားေတာ္မူပါသည္။

ဘုရားတည္သူေၾကာင့္ သီလ သမာဓိ ပညာ သိကၡာသံုးပါးကို ဘုရားဖူးပုဂၢိဳလ္ေတြ မ်ားျပားစြာ ရရွိၾကေပသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ အရာရာတြင္ အစြန္းေရာက္ေသာ အေတြးမ်ား မျဖစ္ရေအာင္ သူ႔ဘက္ ကိုယ့္ဘက္ အဖက္ဖက္မွ ခ်င့္ခ်ိန္ျပီး အစြန္းလြတ္ေသာ အေတြးမ်ားကို ေတြးသင့္ ေျပာသင့္ေပသည္။ ဒါမွသာမွန္သည္။ တျခားဟာမမွန္ဟု မယူဆသင့္။

၁+၃=၄ မွန္သလို။
၂+၂=၄ လည္းမွန္ေပသည္။ မမွားပါ။

ပရိယတၱိနယ္ပယ္၌ တကယ္တတ္က်ြမ္းေတာ္မူေသာ မင္းကြန္းတိပိဋကဆရာေတာ္ႀကီးတို႔ကား စကားကို အစြန္းမေရာက္ရေအာင္ ခ်င့္ခ်ိန္၍ ေျပာဆိုသည္သာမ်ားေပသည္။

သတိျပဳပါသူေတာ္ေကာင္းတို႔။

(အရွင္ပညာေဇာတ)