မေမ့မေလ်ာ့ရိွျပီး ပြားမ်ားရမည့္ ကုသိုလ္တရားလည္း (၁၀)ပါး ရိွေလ၏။ ထုိကုသိုလ္တရား (၁၀)ပါးကို စာရိတၱအက်င့္တရား-ဟုလည္း ေခၚေလသည္။ ပုညကိရိယာဝတၳဳ-ဟုလည္း ေခၚ၏။ ထုိ(၁၀)ပါးကား - (၁) ဒါန – စြန္႔ၾကဲေပးကမ္း လွဴဒါန္းျခင္း၊
(၂) သီလ – (၅)ပါး၊ (၈)ပါး အစရိွသည့္ ေရွာင္ၾကဥ္မႈမ်ားကို ေစာင့္ထိန္းျခင္း၊
(၃) ဘာဝနာ – သမထ၊ ဝိပႆနာ ကမၼ႒ာန္းမ်ား အားထုတ္ျခင္း၊
(၄) အပစာယန – ႐ိုေသ ေလးစားထုိက္သူမ်ားအား ႐ိုေသ ေလးစားျခင္း၊
(၅) ေဝယ်ာဝစၥ – သူတစ္ပါးတုိ႔၏ ကုသိုလ္ကိစၥမ်ား၌ ဝိုင္းဝန္းကူညီျခင္း၊
(၆) ပတၳိဒါန – မိမိ ကုသိုလ္ ေကာင္းမႈအဖုိ႔ကို အမွ်ေပးေဝျခင္း၊
(၇) ပတၱာႏုေမာဒနာ – သူတစ္ပါး ျပဳေသာ ေကာင္းမႈ ကုသုိလ္အဖို႔ကို ဝမ္းေျမာက္သာဓုေခၚျခင္း၊
(၈) ဓမၼသဝန – တရားနာျခင္း၊ တရားစာေပဖတ္ျခင္း၊ တရားစာေပ ေလ့လာသင္ယူျခင္း၊
(၉) ဓမၼေဒသနာ – တရားေဟာျခင္း၊ တရားစာေပပို႔ခ်ျခင္း၊ တရားစာေပ က်မ္းဂန္မ်ား ေရးသားျခင္း၊
(၁၀) ဒိ႒ိစုကမၼ – ကံ၊ ကံ၏ အက်ဳိးမွစ၍ မဂ္ဖုိလ္နိဗၺာန္တိုင္ေအာင္ ယံုၾကည္ခ်က္ ရိွစြာျဖင့္ ေကာင္းေသာ အယူကို ျဖဴစင္ ေျဖာင့္မွန္ေအာင္ ျပဳလုပ္ျခင္း။
No comments:
Post a Comment