တရားဆုိ တုိမွ

စာေပလာအရ ေျပာရရင္
သဟမၸတိျဗဟၼာႀကီးက ေလွ်ာက္ထားေတာင္းပန္လုိ႔
ဘုရားရွင္ တရားေဟာမယ္ လုိ႔ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်ပါတယ္။

ဘယ္သူ႔ကုိ အရင္ဆုံးတရားေဟာရမလဲ၊ ဘယ္သူက ငါ့တရားကုိ သိႏုိင္မလဲ လုိ႔
ဘုရားရွင္ ေတြးပါတယ္။
အာဠာရရေသ့နဲ႔ ဥဒကရေသ့ကုိ ေတြးမိပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ သူတုိ႔ဟာ ကြယ္လြန္သြားၿပီး ၃၁ ဘုံထဲက တရားေဟာလုိ႔
အဆင္မေျပေတာ့တဲ့့ ဘုံဘ၀ကုိ ေရာက္ႏွင့္သြားၾကပါၿပီ။

ဒီ့ေနာက္ ပဥၥ၀ဂၢီငါးဦးကုိ ေတြးမိပါတယ္။
 “ပဥၥ၀ဂၢီရဟန္းငါးဦးဟာ ငါ့အေပၚမွာ ေက်းဇူးမ်ားတယ္၊
ငါတရားအားထုတ္တုန္းက သူတုိ႔တေတြ ငါ့ကုိ ေကာင္းေကာင္း ျပဳစုလုပ္ေကၽြးဘူးတယ္၊
ဒါ့ေၾကာင့္ ငါသူတုိ႔ကုိ တရားေဟာရရင္ ေကာင္းမွာပဲ” လုိ႔ ဘုရားရွင္ ဆက္ေတြးမိတယ္။

အထက္တစ္ေနရာမွာတုန္းက
ဘုရားရွင္ဟာ သက္ရွိမဆုိထားဘိ၊ သူအမွီျပဳ တရားထုိင္ခဲ့လုိ႔ ဘုရားအျဖစ္ကုိေရာက္ခဲ့တဲ့
သက္မဲ့ျဖစ္တဲ့ ေညာင္ပင္ကုိေတာင္ ေက်းဇူးသိၿပီး
ေက်းဇူးတင္တဲ့အေနနဲ႔  ၾကည့္ခဲ့တယ္ဆုိတာ တင္ျပခဲ့ဘူးၿပီ။

ေက်းဇူးတင္တတ္တဲ့ေနရာမွာလည္း အတူမရွိလုိ႔ အတုမရွိဘုရားရွင္ပါလားလုိ႔
အလြန္အင္မတန္ ႏွစ္ေထာင္းအားရျဖစ္မိေၾကာင္း ေျပာျပခဲ့ဘူးၿပီ။

ဒါနဲ႔စပ္လုိ႔
အေနာက္ႏုိင္ငံက ပါဠိပညာရွင္ႀကီးတစ္ေယာက္ရဲ႕ စကားေလးကုိ အမွတ္ရမိတယ္။
The more I know him (the Buddha), The more I love him. တဲ့။
ဘုရားရွင္(အေၾကာင္း) ကုိ ပုိသိလာရေလေလ၊ ဘုရားရွင္ကုိ ပုိၾကည္ညဳိလာေလေလ တဲ့။

အခုဘုရားရွင္ကုိၾကည့္။
ဘုရားရွင္ရဲ႕ ေက်းဇူးတရားကုိ အေလးထားပုံ ဘယ္ေလာက္အတုယူစရာေကာင္းသလဲ။
သူ႔ကုိ (အလုပ္အေကၽြးျပဳခဲ့ဘူးတဲ့) ေက်းဇူးရွိခဲ့ဘူးတဲ့ ပဥၥ၀ဂၢီရဟန္းေတြကုိ သတိရတယ္။

(ေအာင္ျမင္လာရင္ ဘ၀ေမ့တတ္တဲ့ ေလာကီလူသားေတြနဲ႔
လုံး၀ကြဲျပားျခားနားတာကုိ ဒီေနရာမွာလဲ ေတြ႔လုိက္ရတယ္။)

ေက်းဇူးသိတတ္တဲ့ေနရာမွာလဲ အတူမရွိတဲ့ ဒုိ႔ရဲ႕ အတုမရွိဘုရားရွင္ပါလားလုိ႔
ေတြးေတြးၿပီး ၾကည္ႏူးမိတယ္၊ ပီတိျဖစ္မိတယ္။
ဒါ့ေၾကာင့္လဲ
The More I know him, The More I love him ေျပာတာပဲမဟုတ္လား။

ပဥၥ၀ဂၢီငါးဦးေနေနတဲ့ ဗာရာဏသီျပည္၊ မိဂဒါ၀ုန္ေတာကုိ ၾကြပါတယ္။
ဘုရားျဖစ္တဲ့ေနရာ ဗုဒၶဂယာနဲ႔ ပဥၥ၀ဂၢီရဟန္းတုိ႔ေနရာ ဗာရာဏသီက အေတာ္ေ၀းတယ္။
အခုေခတ္ (ျမန္မာျပည္က အျမန္ရထားထက္ ျမန္တဲ့) အျမန္ရထားနဲ႔ ေလးနာရီေလာက္စီးရတယ္။
လမ္းခရီးမွာ လူတစ္ေယာက္နဲ႔ေတြ႔တယ္။
သူ႔နာမည္က ဥပက တဲ့။

ဒီဥပကဆုိတဲ့လူကလဲ သူ႔နည္းသူ႔ဟာနဲ႔ တရားရွာေဖြေနသူျဖစ္တယ္။
အရပ္ထဲ ေနသူမဟုတ္ဘူး၊ ေခသူေတာ့ မဟုတ္ဘူး။
ဥပက က ျမတ္စြာဘုရားကုိ ၾကည့္တယ္။ ေမးတယ္။
“ငါ့ရွင္၊ သင့္အသားအေရဟာ အေတာ္ၾကည္လင္တယ္၊ စင္ၾကယ္တယ္၊ ျဖဴစင္တယ္၊
ရဟန္းဘ၀ကုိ ဘယ္ပုံဘယ္နည္းနဲ႔ ေရာက္လာတာလဲ၊
ဘယ္သူ႔တရားကုိ သေဘာက်ပါသလဲ” လုိ႔ ဘုရားရွင္ကုိ ေမးတယ္။

ဒီအေမးကုိ ေျဖတဲ့ ဘုရားရွင္ရဲ႕ အေျဖဟာ
တုိရွင္းလုိရင္းနဲ႔ အေတာ္ေလး ထိမိတယ္၊
ခရီးသြားရင္း (မတ္တတ္ရပ္ရင္း) အလႅာပ သလႅာပေျပာဆုိရင္း
တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ေမးၾက ျမန္းၾကတာဆုိေတာ့
သိပ္ရွည္ရွည္ေ၀းေ၀း ေျပာမေနဘူး။

 ၂၁ ရာစုမွာ လူေတြ အေတာ္အလုပ္မ်ားၾကတယ္။
သိပ္အားတယ္လုိ႔မရွိဘူး။
တုိးတက္လာသည္ႏွင့္အမွ် အလုပ္ေတြက ပုိမ်ားလာေတာ့
ဘာသာေရးဘက္ သိပ္မလွည့္ႏုိင္ၾကေတာ့ဘူး။
တရားဘက္ကုိ မလွည့္ႏုိင္ၾကေတာ့ဘူး။

ကိစၥရွိလုိ႔ ဆြမ္းစား ကြမ္းစားၾကြလဲ
ဒကာ ဒကာမေတြအိမ္မွာ တရားေဟာရၿပီဆုိရင္ အရင္တုန္းကလုိ
ဟုိး…….ေရွးေရွးတုန္းက….. ဗာရာဏသီျပည္မွာ….ျဗဟၼဒတ္မင္းအုပ္စုိးစဥ္…
စသည္ျဖင့္ ေလရွည္ေနလုိ႔ မျဖစ္ေတာ့ဘူး။
တုိရွင္းလုိရင္းပဲ ေဟာၾကရတာ။

တရားေဟာခါနီးရင္ တရားေဟာမဲ့ဘုန္းႀကီးေတြ မၾကားတၾကား
“ဟင္းဆုိ ခ်ဳိမွ၊ တရားဆုိ တုိမွ” နဲ႔ေတာင္
တခ်ဳိ႕က ေျပာၾကေသးတယ္။

တစ္ခါက ဒကာတစ္ေယာက္က ဘုန္းႀကီးတစ္ပါး တရားေဟာအၿပီး
“ဒီဘုန္းႀကီး တရားေဟာေကာင္းတယ္” လုိ႔ ခ်ီးက်ဴးသတဲ့။
ဒါကို ေဘးက ၾကားတဲ့ဒကာတစ္ေယာက္က
“ေမာင္ရင္၊ တရားက ဘာေကာင္းတာတုန္း၊ လုပ္စမ္းပါအုံး” လုိ႔ ေမးတယ္။
“ဒီဘုန္းႀကီးေဟာတဲ့တရားက တုိလုိ႔ေကာင္းတာေပါ့ဗ်” လုိ႔ ျပန္ေျပာသတဲ့။

တရားေဟာရင္ တုိတုိႀကဳိက္တဲ့ေခတ္မွာ
ဒုိ႔ဘက္ကလဲ တုိတုိနဲ႔ ထိမိတဲ့စကားလုံးေတြ ေရြးတတ္ဘုိ႔ အေရးႀကီးလာဘီ။
ဒီအတြက္ လူတစ္ေယာက္က
What is Buddha? လုိ႔မ်ားေမးခဲ့ရင္
ဒီဥပကႀကီးေမးတဲ့အေမးကုိ ဘုရားရွင္ မတ္တတ္ရပ္ရင္း
ေျဖလုိက္တဲ့အေျဖေလးက ကြက္တိပဲ။

ဥပက၊
ငါသည္ အလုံးစုံကုိ လႊမ္းမုိးႏုိင္၏၊ မေကာင္းတဲ့ ညစ္ပတ္တဲ့စိတ္မရွိ၊
အကုန္လုံး စြန္႔ခဲ့ၿပီးၿပီ၊ ကိေလသာဟူ ျမဴမွ်မရွိ၊
သိစရာမွန္သမွ် ကုိယ္ကိုယ္တုိင္ ႀကဳိးစားအားထုတ္ၿပီး သိခဲ့လုိ႔
ငါ့ရဲ႕ဆရာ ဘယ္သူပါလုိ႔ ဘယ္လုိလုပ္ေျပာလုိ႔ရမလဲ၊

ဥပက
ငါ့မွာ ဆရာမရွိဘူး၊ ငါနဲ႔တူတဲ့သူလဲ မရွိဘူး၊
ငါ့မွာ ၿပဳိင္ဘက္လဲ မရွိဘူး၊ ၿပိဳင္ႏုိင္တဲ့သူလဲ မရွိဘူး။
ငါဟာ ရဟႏၱာျဖစ္တယ္၊ အတုမရွိေသာသူျဖစ္တယ္၊
ဆရာတစ္ေယာက္လဲျဖစ္တယ္၊
ငါဟာ တစ္ဆူတည္းေသာဘုရားပါ၊

ငါအခု တရားေဟာဘုိ႔ ထြက္လာခဲ့တာ၊
မေကာင္းတဲ့စိတ္ဓာတ္ ငါ့မွာ လုံး၀မရွိေတာ့လုိ႔
မေကာင္းတဲ့စိတ္ဓာတ္ေတြကုိ အႏုိင္ယူခဲ့လုိ႔
ငါ့ကုိ ဇိန လုိ႔ ေခၚတယ္၊ ဥပက။    ။

All have I overcome, all do I know.
From all am I detached, all have I renounced.
Wholly absorbed am I in the destruction of craving.
Havining comprehended all by myself whom shall I call my teacher?

No teacher have I.
An equal to me there is not.
In the world including gods there is no rival to me.

Indeed an Arahant am I in this world.
An unsurpassed teacher am I;
Alone am I the All-Enlightened.
Cool and appeased am I.

To establish the wheel of Dhamma to the city of Kasi I go.
In the blind world I shall beat the drum of Deathlessness.
Like me are conquerors who have attained to the destruction of defilements.

All the evil conditions have I conquered.
Hence, Upaka, I am called a conqueror.


What is the Buddha? ဆုိတာနဲ႔
ပတ္သက္ၿပီး ဘုရားရွင္ကုိယ္တုိင္ေျဖဆုိထားတဲ့ အေျဖေလးပါ။

Who is the Buddha? ဆုိတာကုိ
အထက္တစ္ေနရာမွာ ေရးခဲ့ၿပီးၿပီ။

ဥပကနဲ႔ေတြ႔ၿပီး ဘုရားရွင္ ခရီးဆက္ပါတယ္။
ပဥၥ၀ဂၢီငါးဦးတုိ႔ေနရာ ဗာရာဏသီ၊ မိဂဒါ၀ုန္သုိ႔ ေရာက္ပါၿပီ..

Posted by Dr. Ashin Indaka at 10:13 AM