ဘုရားအေလာင္းေတာ္ေဇာတိပါလ။

        ကႆပျမတ္စြာဘုရား လက္ထက္မွာ ေဂါတမ ဘုရားအေလာင္းဟာ ေဇာတိပါလ
ဆိုတဲ့ ( ျဗာဟၼဏ) ပုဏၰား ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီျဗာဟၼဏေတြဟာ ပညာတတ္ေတြ ဆိုေတာ့
သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ သိပ္အထင္ႀကီးၾကတယ္၊ မာနႀကီးၾကတယ္၊ ဘယ္သူ႕ကိုမွ ဦးညြတ္ျခင္း၊
ေလးစားျခင္း မရွိၾကပါ။

         သို႔ေသာ္ သူ႕မွာ အင္မတန္ရင္းႏွီးတဲ့ ဃဋိကာရဆိုတဲ့ အိုးထိန္းသည္ႀကီး သူငယ္ခ်င္း
တစ္ေယာက္ရွိပါတယ္။ အဲဒီ- ဃဋိကာရဆိုတဲ့ အိုးထိန္းသည္ဟာ ကႆပျမတ္စြာဘုရားနဲ႔
အလြန္႔ကိုရင္းႏွီးတဲ့ မိတ္ေဆြႀကီး တစ္ေယာက္ျဖစ္ပါတယ္။ ဃဋိကာရ အိုးထိန္းသည္ႀကီးက
မ်က္စိႏွစ္ကြင္းအလင္းမရတဲ့ မိဘႏွစ္ပါးကို ျပဳစုေနတာ ျဖစ္ၿပီး သူကိုယ္တိုင္က အနာဂါမ္ႀကီး
ျဖစ္ပါတယ္။
          ေဇာတိပါလက- ဘုရားအေလာင္း ျဖစ္ေပမယ့္လို႔ ကႆပဘုရားကို အထင္ႀကီးျခင္း၊
ၾကည္ညိဳေလးစားျခင္း မရွိပါ။ တစ္ေန႔က်ေတာ့ ဃဋိကာရက- ေဇာတိပါလကို ေခၚတယ္၊
“သူငယ္ခ်င္း - ဘုရားေက်ာင္းေတာ္က ဒီနားတင္ပဲ သြားရေအာင္” ဆိုေတာ့ ဘာျပန္ေျပာသ
လဲ ဆိုေတာ့ “ဒီ ေခါင္းတုံးယုတ္ေတြဆီ ဘာလို႔သြားမွာ တုန္း၊ မသြားခ်င္ဘူး” လို႔ ျငင္းပယ္
တယ္။ ဒါနဲ႔ ဃဋိကာရက “ဘုရားေက်ာင္း မသြားခ်င္ရင္တို႔ ေရခ်ိဳးသြားရေအာင္” ဆိုေတာ့
ဘုရားအေလာင္းေတာ္က အလြယ္ကေလး လိုက္သြားပါတယ္။
          ေရခ်ိဳးၿပီးေတာ့ ထပ္ၿပီးေတာ့ ေခၚျပန္တယ္။ “သူငယ္ခ်င္း-ဘုရားေက်ာင္းသြားရ
ေအာင္၊ ဒီနားေလးပဲ နီးနီးေလး” ဆိုေတာ့လည္း ေခၚလို႔မရဘူး။ မရတဲ့ အခါက်ေတာ့ ပုဆိုးစ
ဆြဲၿပီးေတာ့ ေခၚပါတယ္၊ ေခၚတဲ့ အခါက်ေတာ့ ႐ုန္းၿပီးေတာ့ မလိုက္ဘူးပဲ ျငင္းပါတယ္။
ဃဋိကာရအိုးထိန္းသည္က အင္မတန္မွ ခြန္အားဗလ ေကာင္းတယ္၊ မလိုက္လိုက္ေအာင္
ေခၚေတာ့မယ္လို႔ သူကဆံုးျဖတ္ၿပီး အဲဒီ ေဇာတိပါလရဲ႕ေသွ်ာင္ကို ဆြဲကိုင္တယ္၊ “သူငယ္ခ်င္း၊
ဘုရားေက်ာင္းက ဒီနား နီးနီးေလးရယ္ သြားရေအာင္” လို႔ ထပ္ေခၚပါတယ္၊ 
         ဘုရားအေလာင္းဆိုတာ စိတ္ေကာင္းေတာ့ အင္မတန္ရွိပါတယ္။ “ဃဋိကာရလို ေအာက္
တန္းက်တဲ့ လူက ငါ့ရဲ႕ မြန္ျမတ္တဲ့ဆံပင္ကို ကိုင္တယ္ဆိုတာ ဒီ- ကႆပ ဘုရားနဲ႔ေတြ႕ဖို႔ အ
လြန္ အေရးႀကီးလို႔ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္လိမ့္မယ္”၊ “သူငယ္ခ်င္း၊ ငါ့ဆံပင္ မကိုင္နဲ႔၊ လႊတ္လိုက္၊ ငါ
ဘုရားေက်ာင္း လိုက္ခဲ့မယ္” တဲ့၊
         ဒါနဲ႔ ကႆပျမတ္စြာဘုရားထံ လိုက္သြားတယ္၊ ဟိုလည္းေရာက္ေရာ ကႆပဘုရားက
တရားေဟာပါတယ္၊ တရားနာလည္းၿပီးေရာ တရားပြဲက ထ,လာၿပီး ေက်ာင္းေတာ္က ဆင္းလာ
တဲ့အခါ ေဇာတိပါလလုလင္က ဃဋိကာရကို ေျပာတယ္၊ “သူငယ္ခ်င္း၊ မင္း-ဒီတရားေတြ နာေန
ၿပီးေတာ့ ဘာလို႔ ဘုန္းႀကီး မ၀တ္တာလဲ” ဆိုေတာ့ ဃဋိကာရအိုးထိန္းသည္ကေျပာတယ္၊
“မင္းျမင္တဲ့အတိုင္းပဲ၊ ငါ့မွာက မိဘႏွစ္ပါးကို ျပဳစုေနရတာ၊ ဘယ္မွာ သကၤန္း၀တ္လို႔ရမွာလဲ”
ဆိုေတာ့ ေဇာတိပါလက “ဒီလိုတရားမ်ဳိး နာရမွေတာ့ ငါ လူ႕ဘ၀မွာ မေနေတာ့ဘူး၊ သကၤန္း၀တ္
ေတာ့မယ္” ဆိုၿပီး ခ်က္ခ်င္း သကၤန္း၀တ္သြားပါတယ္။
         ဘုရားအေလာင္းေတြက အယူ၀ါဒတစ္ခု လက္ခံၿပီဆိုရင္ ခ်က္ခ်င္းလက္ခံတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္
ကႆပဘုရားထံမွာ သကၤန္း၀တ္သြားပါတယ္။  ဘုရားအေလာင္းပင္ ျဖစ္ေစကာမူ ဘုရားနဲ႔ေတြ႕
ေပမယ့္လို႔ ၾကည္ညိဳခ်င္မွ ၾကည္ညိဳတာ၊ ဘာျဖစ္လို႔ ဒီလိုျဖစ္ရတာလဲ ဆိုေတာ့ ျဗာဟၼဏဆိုတဲ့
အသိုင္းအ၀ိုင္းမွာ လူျဖစ္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ အလြန္မာနႀကီးၿပီး ဘုရားကို
ၾကည္ညိဳေလးစားမႈ သဒၶါစိတ္ ေပ်ာက္သြားတတ္ၾကပါတယ္။
         ဒါေၾကာင့္ တို႔တစ္ေတြဟာ ေသာတာပန္ မျဖစ္ေသးသမွ် ကာလပတ္လံုး ကုိယ့္ကိုယ္ကို
အထင္ႀကီးစရာအေၾကာင္း မရွိပါ။ ေနာင္ ဘ၀တစ္ခု ေရာက္သြားတဲ့အခါ ပတ္၀န္းက်င္ကို မလြန္
ဆန္ႏိုင္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ ဒီဘ၀ ဗုဒၶဘာသာ ျဖစ္ေပမယ့္ ေနာင္ဘ၀မွာ ဗုဒၶဘာသာျဖစ္ခ်င္မွ
ျဖစ္ပါမယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္ရဲ႕အသိဉာဏ္ကို ခိုင္မာေအာင္ ႀကိဳးစားသင့္ပါတယ္။
         ဒါေၾကာင့္ တရားခ်စ္ခင္ သူေတာ္စင္ ဓမၼမိတ္ေဆြအေပါင္းတို႔ကလည္း ေသာတာပတၱိမဂ္
ေသာတာပတၱိဖိုလ္ ဆိုတဲ့ ဒီအသိဉာဏ္မ်ိဳးကို မရေသးသမွ် တို႔တေတြဟာ အင္မတန္ႀကီးေလးတဲ့
ျပစ္မႈႀကီးေတြကိုလည္း က်ဴးလြန္မိေကာင္း က်ဴးလြန္မိၾကပါလိမ့္မယ္။ ပုထုဇဥ္ဘ၀ဟာ အလြန္တ
ရာ အျပစ္ႀကီးလွပါလား” လို႔ ကိုယ္စီ ကိုယ္စီသေဘာေပါက္ နားလည္ၿပီးေတာ့ ပုထုဇဥ္ဘ၀ကို
လြန္ေျမာက္ၿပီး ေသာတာပန္၊ သကဒါဂါမ္၊ အနာဂါမ္ စတဲ့ ထူးျခားတဲ့ အရိယာပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ေအာင္
က်င့္ႀကံႀကိဳးကုတ္ အားထုတ္ႏိုင္ၾကပါေစ ကုန္သတည္း။
 { ၁၃၇၁-ခုႏွစ္၊ နတ္ေတာ္လျပည့္ေက်ာ္ (၉)ရက္ေန႔၊ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီး၊ ႀကိဳ႕ကုန္းအေရွ႕
တရားပြဲ ျဖစ္ေျမာက္ေရး အက်ိဳးေဆာင္အဖြဲ႕၏ ဒုတိယအႀကိမ္ ဆင္ယင္က်င္းပျပဳလုပ္အပ္သည့္
ဓမၼပူဇာအခမ္းအနား၀ယ္ ေဒါက္တာ အရွင္နႏၵမာလာဘိ၀ံသ ေဟာၾကားေသာ ျဖစ္ႏိုင္တာ ႏွင့္
မျဖစ္ႏိုင္တာ တရားေတာ္မွ ေကာက္ႏုတ္ေရးသား ပူေဇာ္ပါသည္။   }
  (မွားယြင္းမွဳမ်ားရွိေသာ္ အစဥ္သနားေသာအားျဖင့္ သည္းခံခြင့္လႊတ္ေပးပါရန္
                    ဦးခိုက္ေလွ်ာက္ထားပါသည္ ဆရာေတာ္အရွင္သူျမတ္ဘုရား)

      ဦးသိန္းေ၀။
            https://www.facebook.com/thein.wai.167
           http://www.facebook.com/damanadi.tk
          http://www.damanady.tk/ (ဓမၼနဒီ)တြင္လည္း ဖတ္ရွဳႏိုင္ပါသည္။