Monday, August 26, 2013

"တစ္မတ္ ကို တန္ဖိုးရွိတယ္ ထင္ေနသူမ်ား"


"တစ္မတ္ ကို တန္ဖိုးရွိတယ္ ထင္ေနသူမ်ား"

တစ္ခုေသာ "၀ါဆိုလျပည့္ေန႔" အခါ က ျဖစ္ပါသည္။
"လြယ္တိန္ခမ္း"ေတာင္ေပၚဘုရား မွအျပန္ မိတ္ေဆြ တစ္ဦးအိမ္သို႔ေရာက္ျဖစ္ခဲ႔ပါသည္။အိမ္ထဲ၀င္သည္ႏွင့္ စိတ္ဆင္းရဲ
စရာ ႏွင့္ႀကံဳရ၏။
"ဟာ-အေတာ္ဘဲ ထမင္းစားၿပီးမွ ျပန္၊ဒီေန႔ (လျပည့္ေန႔)ေလ။ ျပည့္ျပည့္၀၀ေလးျဖစ္ေအာင္လို႔ (ပြဲထိုး)ေနတာ"
ဗုေဒၶါ။ "လျပည့္ေန႔" မို႔ ျပည့္ျပည့္၀၀ျဖစ္ေအာင္ "ပြဲထိုး"ေနတာ တဲ႔။"အုန္းပြဲ,ငွက္ေပ်ာပြဲ"က ေလးငါးပြဲ။အုန္းလက္ေတြ၊တံခြန္
ကုကၠားေတြကလည္းပါလိုက္ေသး။"နတ္ကေတာ္မိန္းမႀကီး"က"ကိုးၿမိဳ႕ရွင္"ကိုယ္ေတာ္ႀကီးထံတြင္"ဆု"ေတြတသီႀကီး
ေတာင္းလွ်က္ တစ္ပြဲၿပီးတစ္ပြဲတင္ေျမွာက္ေပးေနသည္။
"ဘုရားေက်ာင္းေဆာင္"လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ႔လက္ဖ၀ါးေလာက္"ပန္းကန္ျပားကေလး"ေပၚမွာ"ထမင္းအျဖဴ"ႏွင့္"ဗယာ
ေၾကာ္"ကေလးတစ္ခုသာတင္ထားသည္။"ဘုရားပန္း"ေတြကညိဳးေျခာက္လွ်က္။"ဆီမီး"ဆိုသည္မွာေ၀လာေ၀း။
ေရာ္ - "လျပည့္ေန႔"မို႔ ျပည့္ျပည့္၀၀ ျဖစ္ခ်င္လွ်င္"ဘုရား"ကို "ပန္းကေလး"တစ္ပြင့္ေလာက္ျဖစ္ေစ တင္လွဴလိုက္ပါလားဟု
စိတ္ထဲက ေတြးမိ၏။
တကယ္တမ္းေျပာရလွ်င္-"၀ါဆိုလျပည့္ေန႔"ဆုသည္မွာ"ဗုဒၶဘာသာ၀င္"တို႔အတြက္အလြန္တရာမွ ထူးျမတ္ေသာေန႔ထူး၊
ေန႔ျမတ္ႀကီးျဖစ္ပါသည္။"ျမတ္စြာဘုရားပဋိသေႏၶတည္ေသာေန႔,ေတာထြက္ေတာ္မူေသာေန႔,ဓမၼစၾကၤာတရားေဟာေတာ္မူေသာေန႔"ျဖစ္၏။ 
ဤမွ်ထူးျခားေသာ ေန႔ထူးေန႔ျမတ္ႀကီးတြင္မွ ဘုရားကိုမွ်အားမနာဘဲ"ကိုးၿမိဳ႕ရွင္"(မူဆယ္ၿမိဳ႕အပါအ၀င္ရွမ္းျပည္နယ္
ေျမာက္ပိုင္းလမ္းခရီးတစ္ေလွ်ာက္တြင္"ကိုးၿမိဳ႕ရွင္နတ္နန္း"မ်ား အမ်ားအျပားယခု စာေရးခ်ိန္ထိျမင္ေတြ႕ႏိုင္ပါသည္)ပြဲတင္
ေျမွာက္ေနသည္မွာ "ဗုဒၶဘာသာ"မွ ဟုတ္ပါေသးရဲ႕လား ဟု ေမးလိုက္ခ်င္စရာပင္။
အျခားေသာေန႔မ်ားတြင္ ဤျမင္ကြင္းမ်ိဳး ျမင္ရပါက ကၽြန္ေတာ္ ဤမွ် စိတ္ဆင္းရဲမည္မဟုတ္။ယခုလို ထူးျမတ္ေသာေန႔တြင္
မွ ဘုရားကိုပစ္ၿပီး နတ္ က်မွ အႀကီးအက်ယ္ ပြဲေပးေနသည္ကို အေတာ္စိတ္မသက္မသာျဖစ္မိျခင္းပင္။
"ကိုင္းးး…ျပည့္ျပည့္၀၀ျဖစ္ေအာင္ ကိုးၿမိဳ႕ရွင္ ကိုယ္ေတာ္ႀကီးကိုအပ္ၿပီးၿပီ။
ခုခ်ိန္က စၿပီး စိတ္ခ်မ္းသာလက္ခ်မ္းသာ ေနၾကေတာ႔"ဟု နတ္ကေတာ္မိန္းမႀကီးမွ ၿပံဳးၿပံဳးႀကီးေျပာ၍ေငြအေတာ္မ်ားမ်ား မ သြား ေလေတာ႔၏။
"ေမာဟ"ကစားကြင္းႀကီးထဲ "ေလာဘ" ႏွင့္လိုက္တမ္းေျပးတမ္းကစားေနသမွ် ဤသို႔လွ်င္အလိမ္အညာခံေနရဦးမည္ပင္။
ဤသို႔ အလြန္တရာအရုပ္ဆိုးလြန္းေသာျမင္ကြင္း ကိုၾကည့္၍ တစ္ခ်ိန္က "အက်င့္သိကၡာ၊ရိုးသားျဖဴစင္ေတာ္မူၾကေသာ
ဆရာေတာ္ႀကီး"မ်ားကိုလည္းသြား၍ သတိရ ၾကည္ညိဳလိုက္မိပါသည္။
"ပိဋကတၱယ ပါရဂူ၊ေက်းဇူးရွင္ လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး "သည္ "သနပ္ဖက္ေဆးလိပ္"ကို တစ္ေန႔ ေလး၊ငါးဆယ္လိပ္
ကုန္ေအာင္ေသာက္ေလ့ရွိ၏။
တစ္ေန႔ "သာသနာပိုင္ဆရာေတာ္ႀကီး"ၾကြေရာက္လာမည္ျဖစ္၍ ေက်ာင္းေန ဦးပဥၥင္း မ်ားက သန္ရွင္းေရးျပဳလုပ္ရင္း"လယ္
တီဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး"၏ ေသာက္လက္စ ေဆးလိပ္မ်ား၊ျပာခံခြက္မ်ားကို သိမ္းဆည္းမည္ ျပဳ၏။
ဤတြင္ "လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး"က ေအာက္ပါအတိုင္း မိန္႔ေတာ္မူပါသည္။
"ေမာင္ပဥၥင္းတို႔-ဒါေတြ မသိမ္းၾကနဲ႔၊ ငါ ေဆးလိပ္ေသာက္တာကို သာသနာပိုင္ဆရာေတာ္ႀကီး သိရင္သိသြားပါေစ။
သိသြားလို႔ (ေမာင္ဉာဏ ေဆးလိပ္ေသာက္သကိုး) လို႔ အမိန္႔ရွိေတာ္မူရင္ (တင့္ပါ ဘုရား၊ယခုအခ်ိန္မွ စၿပီး ေနာင္ကို ေဆး
လိပ္ မေသာက္ေတာ႔ပါဘူး) လို႔ ၀န္ခံလိုက္မယ္။ 
ေအး-ငါက ေဆးလိပ္ေသာက္တာကို သာသနာပိုင္ မသိမျမင္ေအာင္ထိန္ခ်န္ လွ်ိဴ႕၀ွက္ထားၿပီး သူ ျပန္သြားမွ ဆက္ ေသာက္တာမ်ိဳး မလုပ္ခ်င္ဘူး။ အရွိ ကို အရွိ အတုိင္း ထားလိုက္ၾက"
မည္မွ် ရိုးသား ျဖဴစင္ လိုက္ပါသနည္း။ၾကည္ညိဳဖြယ္ ေကာင္းေလစြ။
မႏၱေလးၿမိဳ႕၌ "မစိုးရိမ္ေက်ာင္းတိုက္ႀကီး"ကို တည္ေထာင္ေတာ္မူေသာ "မစိုးရိမ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး"အား တစ္ေန႔တြင္"လူပ်ံေတာ္ပတၱျမား ေသြးေဆး"ပိုင္ရွင္ "ဦးေမာင္ေမာင္"က ပင့္ဖိတ္ဆြမ္းကပ္၏။ ထိုစဥ္က "ဦးေမာင္ေမာင္"မွာ လြန္စြာဆင္းရဲလွ၏။အိမ္ က အမိုး မလံု။ ခေနာ္နီ ခေနာ္နဲ႔။ 
ဆြမ္းစားၿပီးေသာ္ "မစိုးရိမ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး"က-
" မင္း ကပ္တဲ႔ ဆြမ္း စားရတာ မ်ိဳ မက်ပါဘူးကြာ။ မင္း ကို ငါ ေမတၱာပို႔ပါဦးမယ္"ဟု မိန္႔ေတာ္မူခဲ႔သည္။
ထိုေနာက္ပိုင္းတြင္"ဦးေမာင္ေမာင္"မွာ ၀ီရိယထား၍ ေသြးေဆးေရာင္းရင္း တစ္ေန႔တစ္ျခားႀကီးပြားခ်မ္းသာ လာခဲ႔၏။
ထို အခါ "ဦးေမာင္ေမာင္"က "ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး"အား-
"ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ေမတၱာပို႔ေပးလို႔ ဒီလို ႀကီးပြားခ်မ္းသာလာျခင္းျဖစ္ပါတယ္ဘုရား"ဟု ေလွ်ာက္ထား၏။
ဤတြင္ "ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး"က-
"တိုက္ဆိုင္လုိ႔ပါ ကြာ။ ဒီလိုတိုက္ဆိုင္မႈေတြရွိေနလို႔လည္း အခုေခတ္ ဘိုးေတာ္အမည္ခံ ေတြ စားသာေနတာေပါ့"ဟုျပန္
လည္မိန္႔ေတာ္မူခဲ႔ပါသည္။
တစ္ဖန္-"မစိုးရိမ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး"သည္ ပ်ံလြန္ေတာ္မူခါနီး (၃)လ ခန္႔ အလိုတြင္ အနီးရွိတပည့္မ်ားအား-
"ငါေတာ႔ (၉၆)ႏွစ္ျပည့္ေတာ္မယ္။ ခုထိ ဘာတရားထူးမွ မရေသးဘူး"ဟု မကြယ္မ၀ွက္ဘဲ အမွန္အတိုင္း မိန္႔ေတာ္မူသြား
ခဲ႔ပါသည္။
ထို စကားကို "ဦးေမာင္ေမာင္"ၾကားေသာ္-
"ဆရာေတာ္ ဟာ တရားထူးမရေသးေပမယ္႔ ပုထုဇဥ္ ထဲမွာေတာ႔ အနီးကပ္အၾကည္ညိဳအခံႏိုင္ဆံုး ဆရာေတာ္တစ္ပါးပါ"
ဟု မွတ္ခ်က္ခ် ခဲ႔သည္။
ဤသို႔ အနီးကပ္ အၾကည္ညိဳအခံႏိုင္ဆံုးပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ဖို႔ဆိုတာ စင္စစ္ လြယ္ကူလွသည္ေတာ႔မဟုတ္။"မာယာ၊သာေ႒ယ်"ကင္း
၍ ရိုးသားေျဖာင့္မတ္သူမ်ား၌သာ ရရွိႏိုင္ေသာ ဂုဏ္ ျဖစ္၏။
သို႔ေသာ္ ယေန႔လူအမ်ားစုကား အရွိကိုအရွိအတိုင္းဟန္မေဆာင္ဘဲ ရိုးသားေျဖာင့္မတ္စြာ ေနထိုင္ေျပာဆိုတတ္သူမ်ားအား အထင္မႀကီးၾက။ မရွိ ကို အရွိလုပ္ ဟိတ္ဟန္ထုတ္ၿပီး ဟန္ေဆာင္ ညာစားေနသူမ်ား ကိုသာ အထင္ႀကီးတတ္ၾက၏။
ထို႔ေၾကာင့္လည္း "ဘိုးေတာ္ေတြ၊ ထြက္ရပ္ေပါက္ဆိုသူေတြ၊ နတ္ကေတာ္ေတြ"ေကာင္းစားေနၾကျခင္း ျဖစ္၏။
"ဗုဒၶဘာသာ၀င္"ျဖစ္ပါလွ်က္ ဘုရားကိုမွ်အားမနာဘဲ မဆိုင္တာကိုမွ အယံုႀကီးယံု၊အကိုးကြယ္ႀကီးကိုးကြယ္ၿပီး၊ညာၿပီးရင္း အညာခံ ေနရသူမ်ားအားၾကည့္၍ ကၽြန္ေတာ္ သတိရမိလိုက္သည္က "မန္လည္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး" မိန္႔ၾကားခဲ႔ဖူးေသာ
ေအာက္ပါ "ပံုျပင္ကေလး"ပင္ ျဖစ္၏။
တစ္ေန႔မွာ "နယ္ပိုင္၀န္ေထာက္ႀကီး"က ႏွစ္လံုးျပဴးေသနတ္ထမ္းၿပီး ငွက္ ပစ္မယ္လို႔ ေတာ ထဲ ထြက္လာတာ။ေတာစပ္
ေရာက္ေတာ႔ "စိတ္မႏွံ႔သူ(အရူး)"တစ္ေယာက္နဲ႔ ေတြ႕သတဲ႔။
"စိတ္မႏွံ႔သူ" က-
"အလို ဗိုလ္ႀကီး ပါလား။ ဘယ္ၾကြမလဲ ခင္ဗ်ာ"လို႔ ရိုရိုေသေသေမးသတဲ႔။
"၀န္ေထာက္ႀကီး"က-
"ခ်ိဳး ပစ္မလို႔ကြာ ၊ ဘယ္မွာ ခ်ိဳး မ်ားမ်ား ျမင္သလဲ" လို႔ လူေကာင္း ထင္ၿပီး ျပန္ေမး သတဲ႔။
"စိတ္မႏွံ႔သူ" က-
"ခ်ိဳး ကို ဘာနဲ႔ပစ္မွလည္း ဗိုလ္ႀကီး"လို႔ေမးေတာ႔ "၀န္ေထာက္ႀကီး"က-
"ေဟာဒါနဲ႔ ပစ္မွာကြ"လို႔ ေျပာသတဲ႔။
"စိတ္မႏွံ႔သူ"က-
"ဒါႀကီး က ဘာေခၚသလဲ ဗိုလ္ႀကီး" လို႔ ေမးျပန္ေတာ႔-
"ဒါ ႏွစ္လံုးျပဴးလို႔ ေခၚတယ္"လို႔ ျပန္ေျဖသတဲ႔။
"ဒီ ႏွစ္လံုးျပဴး ဘယ္ေလာက္ေပးရသလဲ" လို႔ ေမးျပန္ေတာ႔
"ႏွစ္ရာ႔ငါးဆယ္ ေပးရတယ္"လို႔ ေျဖသတဲ႔။
"ႏွစ္လံုးျပဴး ထဲ ဘာထည့္ပစ္ရပါ သလဲ" လို႔ ေမးျပန္ေတာ႔-
"ယမ္းေတာင့္ ထည့္ပစ္ရတယ္" လို႔ ေျပာသတဲ႔။
"ယမ္းေတာင့္ ကေရာ ဘယ္ေလာက္ ေပးရပါသလဲ"လို႔ ေမးတာနဲ႔ "တစ္ေတာင့္ ႏွစ္က်ပ္ခြဲ ေပးရတယ္"လို႔ ေျဖသတဲ႔။
"စိတ္မႏွံ႔သူ" က ဆက္ၿပီး-
"ဗိုလ္ႀကီး လခ ဘယ္ေလာက္ရသလဲ"လို႔ ဆက္ေမးေတာ႔ " လခ ႏွစ္ေထာင္ ရတယ္"လို႔ ေျဖသတဲ႔။
"ခ်ိဳး တစ္ေကာင္ရဲ႕ တန္ဖိုး ကေရာ ဘယ္ေလာက္မ်ား ရွိပါသလဲ" လို႔ ေမးျပန္ေတာ႔-
"ခ်ိဳး တစ္ေကာင္ (တစ္မတ္) တန္ သကြ" လို႔ ေျပာသတဲ႔။
အဲဒီတင္ "စိတ္မႏွံ႔သူ"က
"လခ (ႏွစ္ေထာင္) ရတဲ႔ ဗိုလ္ႀကီး က (ႏွစ္ရာ႔ငါးဆယ္)တန္ ေသနတ္ႀကီး ထဲ (ႏွစ္က်ပ္ခြ)ဲတန္ ယမ္းေတာင့္ ထည့္ၿပီး
(တစ္မတ္)သာတန္တဲ႔ ခ်ိဳး ပစ္တာ ကိုမ်ား အံၾသကုန္ႏိုင္ေပါင္" လို႔ သီခ်င္းဆိုၿပီး က ထြက္ သြားသတဲ႔။
ကၽြန္ေတာ္လည္း "လျပည့္ေန႔"တြင္ ျပည့္ျပည့္၀၀ျဖစ္ေအာင္လို႔ ဆိုကာ နတ္ပြဲထိုးေနေသာ ထို မိတ္ေဆြ လင္မယားအား
ၾကည့္ၿပီး-
"အင္း- သူတို႔လည္း (တစ္မတ္) ကိုသာတန္ဖိုးရွိတယ္ လို႔ထင္ေနၾကသူေတြပါတကား"ဟုေတြးကာ အသနားႀကီးသနားေန
မိ ပါေတာ႔သည္ ခင္ဗ်ား။
  
ခ်မ္းသာပါေစ၊ေအးၿငိမ္းပါေစ၊
သံသရာ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ..လြတ္ေျမာက္ၾကပါေစ။
ဘ၀တုသဗၺမဂၤလံ
သင့္
ကလ်ာဏ မိတၱ
(ည.ည.တ)
(09-445108754)

No comments:

Post a Comment