တြန္းပို႔ျခင္းကို ခံေနၾကရသူမ်ား။

     ေလာကႀကီးဟာ ပို႔ေဆာင္ေခၚငင္ျခင္း ခံေနရတယ္ သို႔မဟုတ္ တြန္းပို႔ျခင္းကို ခံေနရတယ္။
ငယ္ငယ္ေတာင္ေက်း ကေလးဘ၀ကေန တျဖည္းျဖည္း ႀကီးႀကီးလာတယ္။ ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် အိုလာ
ၾကတယ္။ “ဇာတိ”ဆိုတဲ့တရား ရလာတဲ့အခ်ိန္က စၿပီးေတာ့ ဇာတိက “ဇရာ” ဆိုတဲ့ မွတ္တိုင္ကို

ေရာက္ေအာင္ တြန္းပို႔ေနတာ။ ဇရာမွတ္တိုင္ကို ေရာက္ေတာ့လည္း ဇရာက ဒီအတိုင္းေနတာ မ
ဟုတ္ဘူး “ဗ်ာဓိ” ဘက္ကို တြန္းပို႔လိုက္ျပန္တယ္။
         အိုလာၿပီဆိုလို႔ရွိရင္ ဘာမွမေကာင္းေတာ့ဘူး၊ ဒါေပမဲ့ ဘ၀မွာ ေပ်ာ္ေနၾကတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြ
က်ေတာ့ ေကာင္းတာေလးေတြကိုေရြးၿပီး ေပ်ာ္တတ္ၾကေသးတယ္။ လူ႕ရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ႀကီးက တေရြ႕ေရြ႕နဲ႔ ေကာင္းတဲ့ဘက္ သြားေနတာ အဟုတ္ဘူး၊ မေကာင္းတဲ့ဘက္ကို သြားေနတာ။ ေနာက္ဆံုးေရာက္မယ့္ မွတ္တိုင္ႀကီးက “မရဏ”ဆိုတဲ့ မွတ္တိုင္ပဲ။ အဲဒီ ေရာက္သြားလို႔ရွိရင္ တဘ
၀ ၿပီးၾကျပန္ေရာ၊ ၿပီးသြားေတာ့ အဆံုးသတ္သလားလို႔ဆိုရင္ အဆံုးမသတ္ေသးဘူး။ ကုသိုလ္
ေကာင္းမွဳေလးလုပ္ၿပီး ေနာင္ဘ၀က်ေတာ့ ဒီ့ထက္ ေကာင္းတဲ့ဘ၀ ေရာက္ပါ့ရေစဘုရား ဆိုေတာ့
လာျပန္ၿပီေပါ့ တစ္ေက်ာ့။
         “ဘ၀တဏွာ” (ထာ၀ရရွိေနမွဳကို တြယ္တာေနတဲ့တဏွာ) က ရွိေနသမွ် အဲဒီတဏွာက ဆြဲ
ေခၚသြားပါတယ္။ ဒီ့ထက္ေကာင္းတဲ့ဘ၀ကို ေမွ်ာ္ျပန္တယ္။ ဆင္းရဲတဲ့သူက ခ်မ္းသာခ်င္တယ္။
ခ်မ္းသာတဲ့သူက ပိုၿပီးေတာ့ ခ်မ္းသာခ်င္တယ္။ ရာထူးဂုဏ္သိမ္ ျပည့္စံုခ်င္တယ္။ (ေ၀ဒနာ ပစၥယာ တဏွာ) ။
         တပည့္ေတာ္ဘုရား နိဗၺာန္မေရာက္မီစပ္ၾကား ေနာင္ဘ၀မွာ မေတာင့္မတ မေၾကာင့္မက်
ရတဲ့ဘ၀၊ စည္းစိမ္ဥစၥာႏွင့္ ျပည့္စံုတဲ့ဘ၀၊ ပညာတတ္တဲ့ဘ၀မ်ိဳးမွာ ျဖစ္ပါရေစ ဆိုၿပီးေတာ့ ေတာင္းလိုက္တာက “ဘ၀”။(ဘ၀သစ္)
         ဘာေၾကာင့္ေတာင္းလဲ ?။ အတြယ္အတာေလး ရွိေနလို႔။ ဘာျဖစ္လို႔ တြယ္လဲ ?။ အမွန္မသိ
လို႔။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ျမတ္စြာဘုရားက သုတၱန္တစ္ခုမွာဆိရင္ “အ၀ိဇၨာ နီ၀ရဏာနံ၊ တဏွာ သံေယာဇ
နာနံ” -သတၱ၀ါတို႔ရဲ႕ အေျခအေနမွာ “အ၀ိဇၨာ”က အမွန္မျမင္ရေအာင္ ပိတ္ကာေပးထားတယ္တဲ့။
“တဏွာ” က ေႏွာင္ႀကိဳးတည္းထားတယ္တဲ့။ ဆိုလိုတာက အမွန္မသိေတာ့ ႀကိဳက္တာေပါ့။
         “တဏွာ”က တြယ္တယ္။ တဏွာတြယ္ၿပီးေတာ့ ကံတရားေတြလုပ္၊ ထိုကံတရားေတြက
ဘ၀သစ္တစ္ခုကို ဖန္တီးေပးလိုက္တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ သံသရာႀကီးမွာ တစ္ပတ္ၿပီးတစ္ပတ္  အဆံုးမ
သတ္ လည္ေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ျမတ္စြာဘုရားက..   “  ဥပနီယ်တိ ေလာေကာ အဓုေ၀ါ ”
“ေလာေကာ”- ေလာကႀကီးကို၊ “ဥပနီယ်တိ”- ဇာတိက ဇရာသို႔၊ ဇရာက ဗ်ာတိသို႔၊ ဗ်ာတိက မရ
ဏသို႔  အၿမဲတြန္းပို႔၍ ေနပါေပေတာ့၏။ “ေလာေကာ” ေလာကႀကီးဟာ၊ “အဓုေ၀ါ” ဘယ္ေတာ့မွ
တည္ၿငိမ္ေနတာ မရွိေပဟူ၍၊ “ဘဂ၀ါ” ျမတ္စြာဘုရားသည္ “အေ၀ါစ” ေကာင္းစြာမေသြ ေဟာ
ၾကားေတာ္ မူခဲ့ပါေပသတည္း။ ။
{၂၀၀၇ ခုႏွစ္၊ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီး၊ ဗဟန္းၿမိဳ႕နယ္အတြင္းရွိ မဂၤလာေစ်းဓမၼာရံု၌ အဂၢမဟာ
ပ႑ိတ ေဒါက္တာ အရွင္နႏၵမာလာဘိ၀ံသ ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ ဘ၀အသြင္ကို ဓမၼအျမင္ျဖင့္
ရွဳၾကည့္ျခင္း တရားေတာ္မွ ေကာက္ႏုတ္ေရးသားပါသည္။ }
  “ဆုေတာင္းပတၱနာ”
ဓမၼဒါန၊ ဤပုညေၾကာင့္၊
ဘ၀သံသရာ၊ ေနာင္ျဖစ္ရာ၌၊
ပညာထူးခၽြန္၊ ျမင့္ကဲလြန္လ်က္၊
အမြန္ခ်မ္းသာ၊ နိဗၺဴတာကို၊
လ်င္စြာရေစ၊ ေတာင္းဆုေျခြသည္၊
မေသြျပည့္၀ပါေစေသာ္။ ။
     ဦးသိန္းေ၀။
           http://www.facebook.com/damanadi.tk
          http://www.facebook.com/damanady.tk
          http://www.damanady.tk/ (ဓမၼနဒီ)တြင္လည္း ဖတ္ရွဳႏိုင္ပါသည္။
-------------------------------------------------------------
ယခုခါမူ၊ လူလည္းျဖစ္လာ၊
သာသနာလည္းထြန္းခိုက္၊ အၿမိဳက္တရား၊
ေဟာၾကားမည့္သူ၊ လူလည္းမရွား၊
သို႔ပါလ်က္သားႏွင့္မူ.....
တရားမလိုက္၊ အမွားကို ႀကိဳက္ၾကလွ်င္၊
အမိုက္တကာ့ဗိုလ္မင္း၊ အဖ်င္းတကာ့ဗိုလ္ခ်ဳပ္၊
အပါယ္ေလးလီ၊ ျမစ္နဒီတြင္၊ ပလံုစီျမဳပ္လို႔၊
လူယုတ္ႀကီးေတြ ျဖစ္ခ်ိမ့္မည္။ ။
(ဦးပုည)