Monday, November 17, 2014

ရုစိရ-ၾကာလွခ်ည္လား

ဤကမၻာမွ ျပန္၍ေရသည္ရွိေသာ္ ေလးသေခ်ၤႏွင့္ ကမၻာတသိန္းထက္က သုေမဓာရွင္ရေသ့သည္ ဒီပကၤရာျမတ္စြာဘုရား အထံေတာ္၌ ဘုရားဆုပန္ေတာ္မူခဲ့သည္။ ဒီပကၤရာျမတ္စြာဘုရားက ေနာင္ကမၻာေပါင္း ေလးသေခ်ၤႏွင့္ တသိန္းလြန္ေသာကာလ ဘဒၵကမၻာ၌ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရား ျဖစ္လတံ႔ဟု နိယတဗ်ာဒိတ္ ေပးေတာ္မူခဲ့ေလသည္။ ထိုဗ်ာဒိတ္ပြဲ၌ မ်ားစြာေသာ လူတို႔သည္ ဤသုေမဓာရွင္ရေသ့ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားအျဖစ္ ပြင့္ေတာ္မူေသာအခါ၌ တရားေတာ္နာရ၍ ကၽြတ္တမ္း၀င္ရပါလို၏ဟု ဆုေတာင္းၾကကုန္၏။

အမ်ိဳးသားတဦးသည္လည္း ထိုသို႔ဆုေတာင္း၍ ဒီပကၤရာျမတ္စြာဘုရားထံမွ ဗ်ာဒိတ္ရခဲ့ေလ၏။ သို႔ေသာ္ ထိုအမ်ိဳးသားသည္ ထိုဘ၀၌ပင္ မေကာင္းေသာ အေဆြခင္ပြန္းတို႔ႏွင့္ ေပါင္းေဖာ္၍ ပဥၥာနႏၲရိယကံ အထိ က်ဴးလြန္မိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုဘ၀မွ ေနာက္တြင္ အပါယ္ငရဲ၌ က်ေရာက္ခဲ့ေလသည္။ ငရဲမွ ကၽြတ္လြတ္ျပန္ေသာ္ တိရစၧာန္ျဖစ္၍ ႏိုင္ရာစားဘ၀ျဖင့္ ပါဏာတိပါတကံတို႔ကို က်ဴးလြန္မိျပန္သည္။ ငရဲဘ၀၊ တိရစၧာန္ဘ၀တို႔ျဖင့္သာ အျပန္ျပန္အလွန္လွန္ ျဖစ္ခဲ့ေလသည္။ သို႔ႏွင့္ ေလးသေခ်ၤႏွင့္ တသိန္းေသာ ကမၻာကာလတို႔တြင္ သုဂတိဘ၀တို႔၌ မျဖစ္ဘဲ ဒုဂၢတိဘ၀တို႔၌သာ ျဖစ္၍ ေနခဲ့ေလသည္။
ထိုသူသည္ ဤကမၻာ၌ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရား ပြင့္ေတာ္မူစ ကာလတြင္ ပင္လယ္သမုဒၵရာအတြင္း၌ ငါးႀကီးျဖစ္၍ ႏိုင္ရာစားဘ၀ျဖင့္ က်င္လည္ေနသည္။ တေန႔ေသာအခါ မဇၩိမေဒသအနီး ပင္လယ္ျပင္၌ ေလွငယ္တစင္းကို မိမိအျမီးျဖင့္ ရိုက္ပုတ္၍ ေရ၀ယ္ႏွစ္လိုက္သည္။ ထိုအခါ ေလွေပၚတြင္ ပါလာေသာ ဥပါသကာတဦးက ေဂါတမျမတ္စြာဘုရား ကယ္ေတာ္မူပါ-ဟု ဟစ္ေအာ္လိုက္ေလ၏။ ထိုအခါ ငါးႀကီးသည္ ေလးသေခ်ၤႏွင့္ ကမၻာတသိန္းထက္က ေဂါတမျမတ္စြာဘုရား ျဖစ္လတံ႔ဟူေသာ ဒီပကၤရာဘုရား၏ ဗ်ာဒိ္တ္ေတာ္သံကို အမွတ္ရလိုက္သည္။ ဪ-ငါ့အေဆြေတာ္ သုေမဓာေတာင္ ဘုရားျဖစ္ေနပါေပါ့လား-ဟု သတိရလိုက္ေလ၏။
ထို႔ေနာက္ မၾကာမီမွာပင္ ငါးဘ၀မွ စုေတစိတ္က်၍ ဗာရာဏသီျပည္တြင္ သူေဌးတဦး၏သား ျဖစ္လာေလသည္။ ရုစိရ သတို႔သားဟု အမည္ရေလ၏။ အသက္ ၇-ႏွစ္အရြယ္တြင္ မိဘမ်ားႏွင့္အတူ သာ၀တၳိျပည္သို႔ ေရာက္လာျပီး ျမတ္စြာဘုရားထံ ၀င္ေရာက္ဖူးေျမာ္သည္။ ျမတ္စြာဘုရားက ရုစိရ သတို႔သားအား ျမင္လွ်င္ျမင္ခ်င္း ရုစိရ-ၾကာလွခ်ည္လား-ဟု ႏႈတ္ဆက္ေမးျမန္းလိုက္ေလသည္။ ရုစိရ သတို႔သားသည္ မ်က္ရည္ျဖိဳင္ျဖိဳင္က်၍ ဗ်ာဒိတ္ရျပီးေနာက္ မေကာင္းေသာ မိတ္ေဆြယုတ္တို႔ႏွင့္ ေပါင္းမိသျဖင့္ ေလးသေခ်ၤႏွင့္ ကမၻာတသိန္း တိုင္တိုင္ အပါယ္ဒုဂၢတိ၌သာ နစ္ျမဳပ္ခဲ့ရပါသည္ဘုရား-ဟု ေလွ်ာက္ထားသည္။ ထို႔ေနာက္ တရားေတာ္ကို နာယူရာ ၇-ႏွစ္အရြယ္မွာပင္ ရဟႏၲာျဖစ္ခဲ့ေလသတည္း။
က်မ္းကိုး။ အပါဒါန္ပါဠိေတာ္ အ႒ကထာ။
( လကၤာသာရ )
( ျမတ္မဂၤလာ ၁၉၉၉-ခုု စက္တင္ဘာလ )

No comments:

Post a Comment