ဓမၼနဒီ: 2014

Wednesday, December 31, 2014

ဟိတ္ (၆) ပါးႏွင့္ နိဗၺာန္ဆီသို႔။

( ေဟတု = ဟိတ္ ) ဟိတ္ေျခာက္ပါးတရားဟူသည္ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ၊ အေလာဘ၊
အေဒါသ၊ အေမာဟ တို႔ျဖစ္၏။ ေရွ႕သံုးပါးက အကုသိုလ္တရားမ်ား ျဖစ္၏။ ေနာက္သံုးပါးက ကု
သိုလ္နဲ႔ အဗ်ာကတတရားမ်ား ျဖစ္သည္။

ေဒါသသည္ မီးႏွင့္တူၿပီး အေဒါသ (ေမတၱာ)ကား ေရစင္ေရေအးကဲ့သို႔ ေအးျမပါသည္။ ေဒါသသည္ ၎မွီရာ ပုဂၢိဳလ္ကို ေလာင္ကၽြမ္းျခင္းသေဘာ႐ွိၿပီး အေဒါသသည္ ၎မွီရာ ပုဂၢိဳလ္ကို ေအးခ်မ္းေစပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေဒါသျဖစ္သူမွာ ႐ုပ္ေရၾကမ္းတမ္း ခက္ထန္လာၿပီး အေဒါသျဖစ္သူမွာ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႔လာပါသည္။ (ဤသို႔ မွတ္သားထားပါသည္။)
သုိ႔ေသာ္ ေဒါသဟူေသာ မီးးသည္

ပုဂၢလပၸသာဒသုတ္
၂၅၀။ ရဟန္းတို႔ ပုဂၢိဳလ္ကုိ ၾကည္ညိဳျခင္း၌ အျပစ္တို႔သည္ ဤငါးမ်ဳိးတို႔တည္း။
အဘယ္ ငါးမ်ဳိး တို႔နည္း ဟူမူ -
ရဟန္းတို႔ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦး၏ အၾကည္ညိဳခံရေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ သံဃာက ႏွင္ထုတ္သင့္ေသာ သေဘာရွိသည့္ အာပတ္သို႔ ေရာက္မႈေၾကာင့္ ႏွင္ထုတ္ခဲ့အံ့၊ ထိုၾကည္ညိဳေသာ ပုဂၢိဳလ္အား ဤသို႔ ျဖစ္တတ္၏။

ကၽြန္မတို႔ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားသည္ သီလႏွင့္ ဘာ၀နာကို အထူး အားမထုတ္ႏိုင္ၾကေသးသည့္ တိုင္ေအာင္ ဒါနမႈကိုကား ေန႔စဥ္ ျပဳလုပ္ျဖစ္ၾကပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အက်ိဳးရွိေအာင္ ဒါနျပဳနည္းကို ဗုဒၶဘာသာ၀င္တိုင္း သိထားသင့္ပါသည္။ ကၽြန္မသည္လည္း တတ္ႏိုင္သမွ် ဒါနႏွင့္ပတ္သက္ေသာ တရားမ်ားနာျခင္း၊ စာေပမ်ား ဖတ္ျခင္းတို႔ကို ျပဳလုပ္ပါသည္။

ေကာင္းေသာ ယွဥ္ၿပိဳင္ျခင္း။

ကႆပျမတ္စြာဘုရား လက္ထက္ေတာ္တုန္းက “ဂေ၀သီ”လို႔ေခၚတဲ့ ဒကာတစ္ေယာက္
ရွိပါတယ္။ လူ ၅၀၀ ပါတဲ့ အဖြဲ႕စည္းရံုးၿပီး ေခါင္းေဆာင္ေနပါတယ္။ သူကလည္း ကိုယ္က်င့္တ
ရားေကာင္းတဲ့သူမဟုတ္၊ အက်င့္သီလ မျပည့္စံုပါ။ သူ စည္းရံုးထားတဲ့ အဖြဲ႕သားဥပသကာ
၅၀၀ ဟာလည္းပဲ ကိုယ္က်င့္သီလ မျပည့္စံုၾကပါ။

အကုသိုလ္သည္ စုန္လမ္း၊ အသြားရ လြယ္ကူ၏။ သြားသူလည္း မ်ား၏။ သို႔ေသာ္
ထိုလမ္း၏ ေနာက္ဆံုးပန္းတိုင္ကား အပါယ္ေလးပါး။
ကုသိုလ္သည္ ဆန္လမ္း၊ သြားလာရ ခက္ခဲ၏။ သြားသူလည္း နည္း၏။ သို႔ေသာ္
ထိုလမ္း၏ ေနာက္ဆံုးပန္းတိုင္ကား နိဗၺာန္။

ဘုရားကိုးကြယ္တာ တန္ခိုးအရာကို ကိုးကြယ္တာမဟုတ္ဘူး။ အဆံုးအမကို ကိုးကြယ္တာ
ပါ။ အႏၱရာယ္ကင္း ေဘးမရွင္းတာဟာ သီလအေၾကာင္း မေကာင္းလို႔ဘဲ။ ဥစၥာဓန ဆင္းရဲေစျခင္း
အေၾကာင္းဟာ ဒါနအေၾကာင္း မေကာင္းလို႔ဘဲ။ စိတ္ေရာကိုယ္ပါ ခ်မ္းသာခ်င္ရင္ ဘာ၀နာအလုပ္
ကို လုပ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ရမယ္။ မိမိကိုယ္တိုင္ အားကိုးေလာက္တဲ့ ဒါန၊ သီလ၊ ဘာ၀နာ။ သီလ၊

“အမာတာ ပုတၱိကေဘး”
==============
စင္စစ္ဆိုေသာ္၊ ၀ါရြက္ေရာ္သို႔
ရင့္ေရာ္ေၾကြလု၊ အိုမင္းမွဳႏွင့္
နာမွဳေသေရး၊ ဤသံုးေဘးသာ

ေလာကမွာ သိႏိုင္ခဲတယ္၊ သူမ်ားနားလည္ေအာင္ ေျပာရတာလဲ ခက္ခဲတယ္၊ ရွင္းရတာလဲ ခက္ခဲတယ္၊
နားေထာင္ရတာလဲ ခက္ခဲတယ္၊ ရွင္းေအာင္ နားလည္ဖို ့ မလြယ္တဲ့အရာ ေလးမ်ိဳး ရွိတယ္။ ၁။သစၥာေလးပါးတရား၊
၂။သတၱ၀ါ၊ ၃။စုတိပဋိသေႏၶ၊ ၄။ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ တို ့ျဖစ္ၾကတယ္။

ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ မေ၀ခြဲႏိုင္သည့္ သီလဆိုင္ရာ ေအာက္ပါေမးခြန္းမ်ားကို ေျဖၾကားေပးပါရန္…
(က) သီလသည္ ကိုယ္ (ကာယကံ) ႏွင့္ ႏႈတ္ (၀စီကံ) တို႔ကို ေကာင္းစြာေစာင့္ထိန္းရံုျဖင့္ ျပည့္စံုပါသလား။
(ခ) ေစတနာသီလ ႏွင့္ ေစတသိကသီလအထူး။
(ဂ) ကုသိုလ္ အကုသိုလ္ ကံေျမာက္မႈႏွင့္ ကံမေျမာက္မႈ ျခားနားခ်က္။
ေလးစားစြာျဖင့္
ေမာင္သစၥာ (သံုးခြ)
(က) ႏွင့္ (ခ) ကို တေပါင္းတည္း ေျဖဆိုပါမည္။
(က) သီလယတိ ကာယ၀စီကမၼာနိ သမၼာ ဒဟတီတိ သီလံ။

ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ ဒုစရိုက္ ၁၀ – ပါးကို ေရွာင္ၾကဥ္ၾကရန္အတြက္ ကာယကံဒုစရိုက္ ၃ – ပါး၊ ၀စီကံ ၄- ပါး၊ မေနာကံ ၃ – ပါးဟု ခြဲျခားနားလည္ၾကပါသည္။ ထိုတြင္ ကာယကံ ၃ – ပါးႏွင့္ ၀စီကံေလးပါး က်ဴးလြန္မႈကို ထင္ရွားစြာ သေဘာေပါက္ပါသည္။ ထိုကံတို႔ကို က်ဴးလြန္မိရာတြင္ အကယ္၍ မေနာကံ (ေစတနာ) မပါလွ်င္ ကမၼပထ မေျမာက္ဟုလည္း နားလည္ပါသည္။

ေမး။………..။ ဆရာေတာ္ဘုရား အဘိဓမၼာဘာသာရပ္သည္ ဘဝ၌မည္မွ် အေရးပါေၾကာင္း တပည့္ ေတာ္အား ေျဖၾကားေပးေတာ္မူပါ။
ေဇယ်ာေနာင္(စကၤာပူ)
ေျဖ။…………..။ ထမင္းဟာ ဘယ္ေလာက္အေရးပါသလဲဆိုတာ သိတယ္ မဟုတ္လား၊ (သိပါတယ္ ဘုရား) ထမင္းမစားရရင္ ဘယ္လိုေနမလဲ၊ ဗိုက္ ဆာမွာေပါ့။ အဲဒီလိုပဲ ဘဝခရီးမွာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ နားလည္ဖို႔ ပတ္ဝန္းက်င္ နားလည္ဖို႔ဆိုတာ အဘိဓမၼာဘာသာရပ္ဟာ အလြန္တစ္ရာမွ အေရး ႀကီး တယ္၊ ဘဝခရီးကိုရွင္းရွင္းလင္းလင္းသိဖို႔ ဆိုပါစို႔ ကိုယ့္စိတ္အေၾကာင္း ကိုယ္ေလ့လာခ်င္တယ္

နိဗၺာန္တိုင္ မ်က္ေမွာက္ျပဳႏိုင္တဲ့ ပရိတ္တရားေတာ္။

ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြဟာ ငယ္စဥ္ေတာင္ေက်း ကေလးဘ၀ကစၿပီး “ပရိတၱ” လို႔ေခၚတဲ့
အႏၱရာယ္ကို ကင္းရွင္းေစႏိုင္တဲ့ ျမတ္စြာဘုရား တရားေတာ္ေတြကို က်က္မွတ္ၾကတယ္။ အ
ခါအားေလ်ာ္စြာ ပရိတ္တရားေတာ္ကို နာယူၾကပါတယ္၊ ရြတ္ဖတ္ၾကပါတယ္၊ သရဇၩာယ္ၾက
ပါတယ္။ အဲဒီလို ရြတ္ဖတ္သရဇၩာယ္ နာယူၾကတဲ့ ပရိတ္တရားေတာ္ေတြရဲ႕ အဓိပၸာယ္ေတြကို

ဘုရား ရဟႏၱာေတြဆိုတာ ကိေလသာေတြ ကုန္ၿပီးေနၿပီ။ သို႔ေသာ္ ကုန္ၿပီးေနတဲ့ ဘုရား
ရဟႏၱာေတြမွာ ဘာျဖစ္လို႔ ကံက အက်ိဳးေပးေနရသလဲဆိုတာ မ်က္စိလည္တတ္ၾက
တယ္။ ကံကုန္တယ္ ဆိုတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ရတနသုတ္မွာေတြ႕ရတာက “ ခီဏံ ပုရာဏံ န၀
နတၱိသမၻ၀ံ ” ဘုရား ရဟႏၱာေတြမွာ ကံေဟာင္းေတြ မရွိေတာ့ဘူး။ ကုန္သြားပါတယ္။ ကံ

၁။ လွပႏုနယ္ေသာ ရူပါရံုရွိေသာ္လည္း ေနာက္ဆံုး၌ အိုၾကရမည္။
၂။ စည္းစိမ္ႀကီးက်ယ္ေနေသာ္လည္း ေနာက္ဆံုး၌ ပ်က္စီးၾကရမည္။
၃။ ခ်စ္ခင္စြာ ေပါင္းသင္းေနၾကရေသာ္လည္း ေနာက္ဆံုးတြင္ ကြဲျပားေကြကြင္း ၾကရမည္။

ဓမၼမိတ္ေဆြအေပါင္းတို႔ ထိုင္ေနေသာအခါ ေညာင္းညာမွဳျဖစ္၏။ ဣရိယာပုတ္မ်ားကို
မၾကာခဏ ေရြ႕ေျပာင္းၿပီး ဒုကၡေ၀ဒနာကို သက္သာေအာင္ လုပ္ရ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဒီခႏၶာကိုယ္
ႀကီးသည္ (၁) “ဒုကၡသစၥာ ျဖစ္၏။ ယင္းသို႔ ဒုကၡျဖစ္ေအာင္ ဘယ္သူကေနၿပီး ဒုကၡေပးေနသလဲ၊
ေလာဘဆိုေသာ “တဏွာက” ဒုကၡေပးလိုက္ျခင္းျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဒုကၡ၏ အေၾကာင္းရင္းခံ

ဗုဒၶဘာသာ၀င္မွန္သမွ် ရတနာ သံုးတန္ႏွင့္ ကံ၊ ကံ၏အက်ိဳးကို ယံုၾကည္ၾကသည္။ ကံ၊ ကံ၏အက်ိဳးကို ယံု
ၾကည္ျခင္းဟူသည္ မိမိျပဳေသာ ေကာင္းမွဳ၊ မေကာင္းမွဳကသာ မိမိ၏ဘ၀ သံသရာကို စီမံဖန္တီးျခင္း ျဖစ္သည္

ဒကာႀကီးရဲ. သည္.လိုေၿပာပါမယ္၊ သႀကားတို. ဘာတို.ေတာ ဒကာႀကီးက ခ်ဳိတယ္လို. ေၿပာ
မယ္ မဟုတ္လား၊ ဒို.ကေတာ. မစားဖူးေသးဘူးေလ၊ ေတာထဲက ရဟန္းက ဒကာႀကီးတုိ.ကို
သႀကားခ်ဳိ သလား ေၿပာစမ္းပါ ဆိုရင္ ဒကာႀကီးက ခ်ဳိတယ္လို. ေၿပာမွာပဲ မဟုတ္လား။ သည္
ေတာ. ဒို.က ဒကာႀကီးရဲ. သႀကားခ်ိဳတာ ကိုေၿပာစမ္းပါ ဆိုရင္ ဘယ္ႏွယ္ေၿပာမလဲ။ (တပည္.
ေတာက စားဖူးလို ေၿပာတတ္ပါတယ္ဘုရား။

အာရုံလံုလိုက္ရင္ ၾကက္သတ္ဖို ့၀က္သတ္ဖို ့ရွိေသးလား..
မရွိေတာ့ပါဘူးဗ်။ အလိုလို သီလလံုသြားတယ္။
ဆိုင္ရာတံခါးေပါက္က သတိနဲ ့ေစာင့္တာ၊
အဲဒါ အာရုံလံုေအာင္ေစာင့္တာ။
ကုိုယ္ထဲက စိတ္ အာရုံေနာက္ မပါေစရဘူး၊
အာရုံေနာက္က ကပ္ေျမွာင္လိုက္လာတဲ့
ကိေလသာ ကုိယ့္စိတ္ထဲမ၀င္ရဘူး။
ၾကားက ေစာင့္ရမယ္။ အဲဒါ ဥပုသ္ေစာင့္တာ။

မေန.ကစကားေျပာၾကတယ္၊စကားေျပာေတာ. နိုင္ငံၾကီးေတြမွာ ဗုဒၶဘာသာလဲမဟုတ္၊ တခ်ိဳ.မ်ား သူေဌးၾကီးေတြဟာေလ တစ္ေန.သံုးလိုက္တဲ. အသံုးစားရိတ္ဟာ ဒီျမန္မာနိုင္ငံက သူေဌးေတြတစ္သက္လံုးစားေလာက္ သံုးေလာက္တယ္ ၊ ျမန္မာနိုင္ငံရဲ. ပစၥည္းရွိတဲ. သူေဌးေတြနဲ. တစ္သက္လံုးစားေလာက္တဲ.စည္းစိမ္ကို တစ္ေန.တည္း သံုးပစ္တာပဲ၊အဲဒါေလာက္ေပါတယ္တဲ.။

ေကာင္းေသာ ရက္၊ လ၊ ႏွစ္၊ ေတြျဖစ္လာေအာင္ဆိုရင္။ ။

ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားက ပုဗၺဏွသုတ္မွာ အတိအလင္း ေဟာထားပါတယ္။ ေကာင္းေသာ ရက္၊
လ၊ ႏွစ္ ေတြ ျဖစ္လာေအာင္ဆိုရင္ နံနက္ခင္းမွာ အျပစ္ကင္းတဲ့ အေတြးေတြေတြးမယ္၊ အျပစ္
ကင္းတဲ့ အေျပာေတြေျပာမယ္၊ အျပစ္ကင္းတဲ့ အလုပ္ေတြလုပ္မယ္။ ဆိုလိုတာက မနက္ခင္းမွာ
ကာယသုစရိုက္၊ ၀စီသုစရိုက္၊ မေနာသုစရိုက္ဆိုတဲ့ အက်င့္တရားေတြ က်င့္ႀကံႀကိဳးကုတ္ အား

ကိေလသာ ဆိုတာ မရွိေတာ့ဘူးဆိုရင္ “ကံ” စြမ္းအားလည္း မရွိေတာ့ဘူး။ ကံစြမ္း
အား မရွိေတာ့ဘူး ဆိုရင္ ၀ိပါကလည္းပဲ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းသြားတယ္။ ဒါကို အျပန္အားျဖင့္ ဒီလို နား
လည္ရမယ္။ ဒီထဲမွာ အဓိကအခ်က္က “ကံ” လား၊ “ကိေလသာ” လားဆိုရင္ “ကိေလသာ”
က အဓိကက်တယ္။ ကိေလသာကို ဖယ္ရွားပစ္လိုက္မယ္ဆိုရင္ ကံေတြရဲ႕ အက်ိဳးေပးႏိုင္တဲ့

ျမတ္ဗုဒၶဘုရားရွင္က ကာမ၀ိတတ္ကို ႀကံစည္ရင္ ငါဘုရားဉာဏ္ထဲမွာ ထင္ရွားလာတာက
(၁) မိမိလည္းဆင္းရဲမယ္၊ သူတပါးလည္းဆင္းရဲမယ္။ (၂) ပညာကို ဖ်က္ဆီးပစ္ေတာ့မယ္။(ပညာ
ဆိုတာက အေကာင္း၊ အဆိုး၊ အေၾကာင္း၊ အက်ိဳး၊ အမွား၊ အမွန္ကို ေ၀ဖန္ပိုင္းျခားႏိုင္တာ) ကာ
မဂုဏ္အာရံုနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး စဥ္းစားလာၿပီဆိုရင္ ပိုက္ဆံ ခ်မ္းသာခ်င္ရင္ ပိုက္ဆံကို မရ ရေအာင္

“သမာတာ ပုတၱိကေဘး”
===============
မီးေလာင္ေရႀကီး၊ သူပုန္စီးသည့္
ေဘးႀကီးသံုးျဖာ၊ ျဖစ္ေပၚလာေသာ္
မာတာမိခင္၊ သားေရႊစင္ကို
ကယ္တင္မရ၊ ခ်စ္သားလွလည္း

၀ိပႆနာဆိုတာ စိတ္အလုပ္၊ စိတ္အလုပ္တိုင္း ၀ိပႆနာမျဖစ္၊ ဉာဏ္ပါမွျဖစ္တယ္ ၀ိပႆနာ
ဉာဏ္အစစ္မရေသးခင္ ၀ိပႆနာေပၚေအာင္ ႀကိဳးစားရတယ္။ ၀ိပႆနာအစစ္ဟာ ဘယ္အခ်ိန္ျဖစ္
ျဖစ္ ေပၚႏိုင္ပါတယ္၊ ၀ိပႆနာဉာဏ္ေပၚေအာင္ ႀကိဳးစားတဲ့အလုပ္ လုပ္မယ္ဆိုရင္ အခ်ိန္မေရြး
လုပ္ေနပါ။ ၀ိပႆနာဆိုတာ ပညာဉာဏ္ပါ၊ ဉာဏ္ရွိမွ ၀ိပသနာျဖစ္ပါတယ္။ ဉာဏ္ရွိေအာင္ ဘာ

တရားထုိင္တဲ႔ခါ ဣရိယာပုဒ္ ၾကာတာမၾကာတာ ထက္ အမွတ္သတိနဲ႔ ဘယ္ဣရိယာပုဒ္ မဆိုရွိေနရမယ္႔ အခ်က္ကလိုရင္းပါ။ ဣရိယာပုဒ္ၾကာရွည္ျပီး ေတြးခ်င္ရာေတြးေနမယ္ဆိုရင္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ အိပ္ငိုက္ေနရင္ေသာ္လည္းေကာင္း မထိေရာက္ပါဘူး။ ဣရိယာပုဒ္ ၾကာရွည္ေအာင္ တမင္သက္သက္လုပ္ယူ၇န္ မလိုအပ္သလို၊ တရားက သမာဓိအားေကာင္းလာရင္ မျဖဳတ္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ အလိုလိုျဖစ္ျပီး ဣရိယာပုဒ္ ၾကာၾကာထုိင္လာနုိင္ပါတယ္။

ဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္က အရိယာ အရွင္ျမတ္ၾကီးမ်ားကဲ့သုိ ့
မိမိတို ့ကိုယ္တိုင္ ကိုယ္ပိုင္ ၾကိဳးစားလွ်င္လည္း စ်ာန္အဘိညာဥ္ႏွင့္တကြ
အရဟတၱဖိုလ္ေပါက္ ဘာမဆိုရႏိုင္ ေရာက္ႏိုင္ေသာ
အခြင့္ေကာင္းၾကီးမ်ားကို အမွန္ပင္ ရေနၾကပါ၏။
ရဟန္းကိစၥျပီးေျမာက္ရုံမွ်သာမက ေလာကီ အသိဥာဏ္ထူး
အမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ အရွင္ျမတ္ၾကီးမ်ားလည္း
ဤေလာက၌ ရွိေနၾကသည္သာျဖစ္ပါကုန္၏။

ပင္းယေခတ္၌ ထိုအခ်ိန္က စစ္ကိုင္းေတာင္
ပုညရွင္ေစတီ အနီးတြင္
ေရငံုဘုန္းၾကီးေခၚ ဆရာေတာ္တစ္ပါးရွိ၏။
က်မ္းဂန္တတ္ေျမာက္ျပီး တရားဘာ၀နာစီးျဖန္းေနကာ
စကားအဖ်င္းေျပာမိမည္စိုး၍
ေရငံုေနေသာေၾကာင့္ ေရငံုဘုန္းၾကီးဟုေခၚသည္။

တခါတုန္းက နကုလပိတာ ဆိုတဲ့ ဒကာႀကီးတစ္ေယာက္ ရွိပါတယ္။ သူက ျမတ္စြာဘု
ရားနဲ႔ အလြန္ရင္းႏွီးပါတယ္။ ဘ၀ကလည္း ျမတ္စြာဘုရားနဲ႔ ေဆြမ်ိဳးေတာ္ခဲ့တဲ့ ဘ၀ေတြကမ်ား
ေတာ့ ဘုရားကို သူ႕သားလို႔ သူကယူဆပါတယ္။ သံသရာက အခ်စ္နဲ႔ ျမတ္စြာဘုရား အေပၚ
မွာ သံေယာဇဥ္ ျဖစ္ပါတယ္။ သို႔ေသာ္ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူက တရားထူး တရားျမတ္ ရၿပီးတဲ့
ပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္ေနပါၿပီ။ အနာဂါမ္အဆင့္ေလာက္ ေရာက္ေနပါၿပီ။ အသက္အရြယ္ ႀကီးလာလို႔
က်န္းမာမွဳေတြ ယိုယြင္းလာတဲ့အခါမွာ ဘုရားဆီကို မေရာက္ႏိုင္ဘူး။ တစ္ေန႔ေတာ့ ေရာဂါ
ေ၀ဒနာ သက္သာလို႔ ႀကိဳးစားၿပီးေတာ့ ေက်ာင္းသို႔ေရာက္လာပါတယ္။

ကိေလသာေတြကို အေျခခံၿပီးေတာ့ ကံတရားေတြက စုေဆာင္းမိ ျဖစ္လာတယ္။ ကံ
တရားေတြ စုမိေဆာင္းမိ ျဖစ္လာလို႔ရွိရင္ ဒီ ကံတရားေတြက အက်ိဳးတရားကို ထုတ္လုပ္လာ
တယ္။ ဆိုလိုတာက ကိေလသာ ရွိေနရင္ ကံရွိေနမွာပဲ။ ကံ ရွိလို႔ရွိရင္လည္းပဲ ၀ိပါက ဆိုတဲ့
အက်ိဳးတရား ရွိမွာပဲ။ ေရွာင္လြဲလို႔ မရပါ။ အဲဒီလို လည္ပတ္ၿပီးေတာ့ ျဖစ္ေနတာကို ၀ဋ္ လည္

ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ခ်မ္းေျမ့ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ ဘာသာတရား ေဆာင္ပုဒ္မ်ား(၂၁)။

“တရားအသိရွိသူ”
===========
တရားအသိ၊ ဉာဏ္ျမင္ရွိ၍၊
စံုျပည့္ေလရာ၊ ထိုသူမွာကား၊
အို နာ ေသေရး၊ ကုန္ပ်က္ေဘးႏွင့္၊

လူေတြကေျပာၾကတယ္။ စီးပြားဥစၥာေတြ တိုးတက္လို႔၊ က်န္းမာလို႔၊ ေခတ္အေျခအေန
ေကာင္းလို႔၊ ဟိုသြား ဒီသြားနဲ႔ ႀကိုက္တဲ့ေနရာကိုသြားၿပီး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ေနထိုင္ၾကရလို႔ရွိရင္
လူျဖစ္က်ိဳးနပ္ၿပီလို႔ ေျပာၾကတယ္။ အာရံုငါးပါးကို မစြန္႔ႏိုင္သူေတြဟာ မဂ္နဲ႔ေ၀းၿပီး လူျဖစ္က်ိဳး

မြန္ျပည္နယ္ သထံုၿမိဳ႕၊ သု၀ဏၰဘံုမိ ဘိုးဘြားရိပ္သာတြင္ အဘိုး၊ အဘြားေတြကို ဦးတည္
ေပမယ့္ အဘိုးေလး၊ အဘြားေလးပါမက်န္ ယခုတရားနာ ၾကြေရာက္လာတဲ့သူအားလံုးကိုလည္း
တရား ရလြယ္တဲ့နည္း ေပးခ်င္လို႔ပါ။
ဘုရားရွင္ ေဟာမိန့္ေတာ္မူခဲ့တဲ့ နိဗၺာန္ေရာက္ေႀကာင္း နည္းေတြဟာ ရွစ္ေသာင္းေလး
ေထာင္ေတာင္ မ်ားျပားပါတယ္၊ လူတိုင္းဟာ တစ္နည္းမဟုတ္ တစ္နည္းနဲ့ေတာ့ သင့္ေတာ္ၾက
မွာပါ၊ နိဗၺာန္ေရာက္ေအာင္ အားထုတ္တာမွာ ၀ိပႆနာ ဥာဏ္ရဖို့ အေရးၾကီးပါတယ္၊ တခ်ိဳ ့တ

ေဆးရံုမွာ ဆိုလို႔ရွိရင္ လူ(နာ)ေတြရဲ႕ အေျခအေနအလိုက္ “ေမတၱာ”လည္း ျဖစ္တယ္။
“မုဒိတာ”လည္း ျဖစ္တယ္။ “ဥေပကၡာ” လည္း ျဖစ္တယ္။ ကိုယ့္သႏၱာန္မွာ ဒီလို ျဖစ္လာတဲ့
တရားေလးေတြကိုတန္ဖိုးထားၿပီးေတာ့ မွန္မွန္ကန္ကန္ ဒီမြန္ျမတ္တဲ့ စိတ္ဓာတ္ေတြနဲ႔ ျပဳစု
ေစာင့္ေရွာက္မယ္ ဆိုလို႔ရွိရင္ ကုသိုလ္ရပါတယ္။ ဒီကုသိုလ္ဟာလည္း အလြန္မြန္ျမတ္တဲ့

၀ဋ္ဆိုတာ ေၾကာင္းက်ိဳးဆက္ၿပီးေတာ့ လည္ပတ္ေနတာပါ။ ဆိုပါစို႔ .. ဒီဟာရွိရင္ ဟို
ဟာရွိမယ္။ ဟိုဟာရွိရင္ ေနာက္တစ္ခု ရွိလာမယ္။ စဥ္ဆက္မျမတ္ တစ္ခုနဲ႔တစ္ခုဟာ ဆက္
စပ္ၿပီး ျဖစ္ေနတာကို “ ၀ဋ္ ” လို႔ ေခၚပါတယ္။ အားလံုးသိတဲ့အတိုင္း ၀ဋ္ဆိုတာနဲ႔ ပတ္သက္
ၿပီး ၃ မ်ိဳး ရွိတယ္။ ၁။ ကိေလသ၀ဋ္၊ ၂။ ကမၼ၀ဋ္၊ ၃။ ၀ိပါက၀ဋ္တို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ လူေတြမွာ

၁။ အသားအေရ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕လွသျဖင့္ ၀ါဂြမ္းကိုခ်၍ အရာမထင္ဘိသကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း။
၂။ ခြန္အားၾကီးေသာ သိေႏၶာျမင္းသည္ ၾကာရြက္တြင္နင္းေသာ္လည္း အရာမထင္ဘိ သကဲ့သို႔
    လည္းေကာင္း။
၃။ ေျခေတာ္ရာထင္ပါမူကား လူအေပါင္း မနင္း၀ံ့သည္ျဖစ္၍ ခရီးသြား ဆိတ္လတၱံ႕သည္ကို
    ျမင္ေတာ္မူေသာေၾကာင့္ လည္းေကာင္း ေျခရာမထင္ပါ။
{ဒဂုန္-ဦးထြန္းျမင့္ တည္းျဖတ္ေသာ သုခမွတ္စုမွ ကူးယူေရးသားပူေဇာ္ပါသည္။ }
     (မွားယြင္းမွဳမ်ားရွိေသာ္ အစဥ္သနားေသာအားျဖင့္ သည္းခံခြင့္လႊတ္ေပးပါရန္
                    ဦးခိုက္ေလွ်ာက္ထားပါသည္ ဆရာေတာ္အရွင္သူျမတ္ဘုရား)

     ဦးသိန္းေ၀။
           http://www.facebook.com/damanadi.tk
          http://www.damanady.tk/ (ဓမၼနဒီ)တြင္လည္း ဖတ္ရွဳႏိုင္ပါသည္။

နိဗၺာန္လမ္းကိုဦးတည္ရန္ လိုက္နာရမည့္ အခ်က္မ်ား။

ျမတ္စြာဘုရားရွင္က အဂုၤတၱိဳရ္ေသာတာႏုဂတသုတၱန္တြင္ တရားေတာ္ကို လိုက္နာက်င့္
သံုးရန္ အဆင့္(၄) ဆင့္ရွိေၾကာင္း ညႊန္ျပေတာ္မူပါသည္။ (၁) ေရွးဦးစြာ တစ္နံပါတ္အဆင့္မွာ
“တရားနာရမည္”။ သူတစ္ပါး ရြတ္ဖတ္တာေတြကို နားေထာင္ျခင္းသည္ တစ္နံပါတ္ အဆင့္ျဖစ္ပါ
သည္။ (၂) ႏွစ္နံပါတ္ အဆင့္က်ေတာ့ “မိမိပါးစပ္နဲ႔ ရြတ္ဖတ္ရမည္”။ (၃) တတိယအဆင့္က်

အခါတစ္ပါးတြင္ နတ္သား (၅) ပါးသည္ ျမတ္စြာဘုရားထံခ်ဥ္းကပ္ကာ
ေအာက္ပါအတုိင္းေလ်ွာက္ထားပါတယ္။
ပထမနတ္သားက
ဒါနသည္ အလြန္ ေကာင္းမြန္ေသာေၾကာင္႔ ျပဳသင္႔သည္ဟု တပည္႔ေတာ္ထင္ပါတယ္လို႔ ဆိုေတာ႔ ျမတ္စြာဘုရား သာဓု သာဓု သာဓု ဆိုျပီး မွန္ပါတယ္ နတ္သားလို႔ ေျဖပါတယ္။
ဒုတိယနတ္သားက
တပည္႔ေတာ္က ဒါနျပဳ ရာတြင္ နည္းနည္းမ်ားမ်ား မဟူ ေစတနာသာ အဓိက ဟုေလ်ွာက္ထားရာ ျမတ္စြာဘုရား သာဓု သာဓု သာဓု ဆိုျပီး မွန္ပါတယ္ နတ္သားလို႔ ေျဖပါတယ္။

ရွင္အရဟံ၏ ဘြဲ ့ေတာ္ကား အရွင္ဓမၼဒႆီ ျဖစ္၏။ သထံုျပည္ အရွင္သီလ ဗုဒၶိမည္ေသာ
ရဟႏၱာအရွင္ျမတ္၏ တပည့္ျဖစ္၏။ငယ္စဥ္ကပင္ ေစာင့္ေရွာက္၍ ရွင္ရဟန္းျပဳေပး၏။
ေဗဒင္ေလးပံုႏွင့္တကြ ပိဋကက်မ္းဂန္ တတ္ေျမာက္၍ ရဟႏၱာျဖစ္ေတာ္မူသည္။
ေက်ာ္ေစာထင္ရွားသျဖင့္ ေသာကၠတဲျမိဳ့(ယိုးဒယားျပည္ရွိ ႏြတ္ပုရီျမိဳ ့)က
ဒကာမ်ားပင့္၍ ၾကြေရာက္ သီတင္းသံုးရ၏။ ၁၀ ႏွစ္ေက်ာ္ ေနျပီးမွ သထံုသို ့ ၾကြလာ၍
ေတာရေက်ာင္း၌ ေနေတာ္မူ၏။

ဘၾကီးေတာ္လက္ထက္ အင္း၀ျမိဳ ့ မိုးထိေက်ာင္း၌ စာေပပရိယတၱိသင္ယူေနဆဲ
သီတင္းသံုးေဖာ္ မိတ္ေဆြရဟန္း ႏွစ္ပါးရွိ၏။ တစ္ပါးက အရွင္သဒၶမၼာလကၤာရ၊
တစ္ပါးက အရွင္၀ိသုဒၶါစာရ၊ ၀ိနည္းအရာ၌ ရုိေသေလးစား၍ တစ္ပါးကိုတစ္ပါး
အလြန္ခ်စ္ကြ်မ္း၀င္ၾကသည္။ စာေပပရိယတၱိလည္း ကြ်မ္းက်င္ၾက၏။
တစ္ေန ့ေသာအခါ အရွင္သုဒၶမၼာလကၤာရက အရွင္၀ိသုဒၶါစာရအား -
“ငါ့ရွင္ ၊ ငါတို ့သည္ ရခဲေသာ လူ ့ဘ၀တြင္ ရဟန္းဘ၀ကိုလည္း ရခဲ့ၾကျပီ။

အဲဒီအတြက္ ဗုဒၶဘုရားရွင္က “ေဒြဓါ၀ိတကၠသုတ္” မွာေဟာထားတာက= ၀ိတက္ဆိုတာ
အေတြးအႀကံကိုေျပာတာ။ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးက ငါဟာ ဘုရားမျဖစ္ခင္ ေဗာဓိပင္ႏွင့္
ေရႊပလႅင္ေပၚမွာ သဗၺညဳတ ေရႊဉာဏ္ေတာ္ မေရာက္ခင္ ႀကံစည္ျခင္း ၀ိတက္နဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး
ေတာ့ ပထမ ၀ိတက္က ငါးပါးအာရံု ကာမဂုဏ္ အႀကံအစည္ “ကာမ၀ိတက္” ။ ေနာက္ သတ္ခ်င္

★ “ဟန္ေဆာင္ အေၾကာက္သမား”★

__________________________________

★ “ဟန္ေဆာင္ အေၾကာက္သမား”★

__________________________________

က်န္ခဲ႔သည့္ရက္ပိုင္း က က်ြန္ေတာ့္မိတ္ေဆြတစ္ဦး ရုတ္တရက္ ကြယ္လြန္ခဲ႔ပါသည္။ ကြယ္လြန္ရသည့္အေၾကာင္းမွာ မႏၱေလး-မူဆယ္ ကုန္စည္ပို႔ေဆာင္ေရးတြင္အသံုးျပဳေန သည့္ သူ႕ကိုယ္ပိုင္(၁၂)ဘီးတပ္ ကုန္တင္ကားေပၚမွ ျပဳတ္က်ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။

အနီးဆံုးတြင္ရွိေနေသာ သူ၏ တပည့္(ဒရိုင္ဘာ)၏ ေျပာျပခ်က္အရ ျပဳတ္က်က်ျခင္း တြင္ ကြယ္လြန္ျခင္းမဟုတ္ပဲ၊ျပန္လိမ္႕လာသည့္ အေရွ႕ ကားဘီး ႏွင့္က်ိတ္မိေသာ ေၾကာင့္ ခါးလည္မွ ပိျပားသြားကာ (ထို ကိုယ္တစ္ပိုင္းျပတ္ႀကီးျဖင့္) ေသြးရူးေသြးတန္း ေအာ္ဟစ္ ေသဆံုးသြားျခင္းျဖစ္ပါ၏။

ထိုသတင္းကိုၾကားမိၾကေသာအခါ တခ်ိဳ႕က အံ့ၾသေသာမ်က္ႏွာေပး၊တခ်ိဳ႕က ခပ္တည္တည္ကေလး၊တခ်ိဳ႕က်ျပန္ေတာ့ စူးစမ္းသည့္အမူအရာ စသည္တို႔ျဖင့္ “ေသျခင္းတရား” ကို တံု႔ျပန္ၾကပါ၏။ ေသရမွာေၾကာက္သူတိုင္း “ငါလည္းတစ္ေန႔ ေသရဦးမွာပါပဲကလား”ဟု ေတာ့ အနည္းငယ္တုန္လႈပ္ေကာင္းတုန္လႈပ္ပါလိမ္႔မည္။

ေနာ့ေပတဲ႔ “ေသျခင္းတရား” ကို တကယ္ပဲ ေၾကာက္ေနသလား?၊ေၾကာက္ခ်င္ေယာင္ပဲ ေဆာင္ေနၾကေလသလား ?ဆိုသည္ကို စိစစ္ၾကည့္ခ်င္မိပါေသးသည္။

ပုိက္ဆံမကုန္တဲ့ သိကၡာသုံးပါးကုိ ပြားမ်ား အားထုတ္ရမွာပါ။
အထူးသျဖင့္ သိကၡာသုံးပါးကုိ ျဖည့္က်င့္ျပီး ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အသစ္ျပန္တည္ေဆာက္ရမွာပါ။
အသစ္ တည္ေဆာက္ဖုိ႔ မိနစ္ ႏွစ္ဆယ္ ေစာထပါ။
သိကၡာ သုံးပါး တည္ေဆာက္တဲ့ ေနရာမွာ မနက္အိပ္ရာထ ကုိယ္လက္ သန္႔စင္ျပီးတဲ့အခါ တည္ေဆာက္ တာက အေကာင္းဆုံးပါပဲ။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ ဆုိေတာ့ မနက္အိပ္ရာ ထစဆုိေတာ့ ဘာအာရုံမွမေတြ႔ ေသးပါဘူး။

ဇာတိႆရဥာဏ္ကို ရသည္ဆိုရာ၌ ဘ၀မ်ားကို အစဥ္လိုက္ အျဖစ္စံုကို အမွန္အတိုင္း သိျမင္ႏိုင္သူကား အရိယာမ်ားမွတစ္ပါး မရွိႏိုင္ေပ။ ေလာကီအဘိဥာဏ္ရ ပုဂၢိဳလ္မ်ား၏ ေရွ ့ေနာက္အျမင္ရမႈကိုပင္ သာသနာေတာ္၌ အက်ိဳးထက္ အျပစ္သာ မ်ားေစသည္ဟု ဆိုရ၏။ ျပည့္စံုမွန္ကန္စြာ မသိျမင္ၾကေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

ေနမိႏၶရေတာင္ သိမ္သမုတ္ခန္းသည္ မ်က္စိျဖင့္ မျမင္ရေသာ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ
နတ္စိမ္း၊ အမႏုႆ၊ ျပိတၱာ၊ နတ္မ်ားႏွင့္ ခက္ခက္ခဲခဲ ေတြ ့ဆံုေဟာၾကား၍ သိမ္သမုတ္ရျခင္းျဖစ္ရာ တစ္ႏိုင္ငံလံုးက အံ့ၾသရေသာ ပြဲလည္းျဖစ္၏။

မြန္ျမတ္တဲ့ လုပ္ငန္းတြင္ စိတ္ထား ျဖဴစင္မွဳအတြက္ စိတ္ရဲ႕အညစ္အေၾကးကို သန္႔
စင္ေစရပါမယ္။ ခႏၶာကိုယ္ အညစ္အေၾကး ကင္းစင္မွဳထက္ စိတ္အညစ္အေၾကး ကင္းစင္မွဳ
ဟာ ပိုအေရးႀကီးပါတယ္။ ဆိုပါစို႔ .. ေဆၚရံုႀကီးမွာ ေဆးကုသတဲ့ လုပ္ငန္းဆိုတာ ေရာဂါျဖစ္
ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြ ေရာဂါေပ်ာက္ေအာင္ ကုသေပးတာဆိုေတာ့ လုပ္ငန္းအေနနဲ႔ အလြန္မြန္

ျမတ္ဗုဒၶ ေရႊလက္ထက္ေတာ္အခါက “ မဌကု႑လီ ” အမည္ရွိ လူတစ္ဦးသည္ ေသလု
ဆဲဆဲ အိပ္ရာထဲ လဲေန၏။ ထိုသူေသလွ်င္ ငရဲသို႔ က်ေရာက္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ျမတ္ဗုဒၶက ျမင္
ေတာ္မူ၏။ ျမတ္ဗုဒၶသည္ ထိုသူအား ကယ္တင္လိုသျဖင့္ ထိုသူေနထိုင္ရာ အိမ္ေရွ႕သို႔ ၾကြ
ေရာက္ရပ္တန္႔ၿပီး ေရာင္ျခည္ေတာ္တို႔ကို လႊတ္ေတာ္မူသည္။ ထိုသူသည္ ဘုရားရွင္အား ဖူးျမင္

ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရား သက္ေတာ္ထင္ရွား ရွိေတာ္မူစဥ္တုန္းက ဘုရားရွင္အားတိုက္ရိုက္ လွဴ
ဒါန္းႏိုင္ခဲ့ၾကေသာ္လည္း ယခုအခါ ဘုရားရွင္မရွိေတာ့ရကား ဘုရားရွင္အား ရည္မွန္း၍ လွဴဒါန္း
ပံုကို က်မ္းဂန္အတိုင္း သိထိုက္၏။ မိမိ၏ စိတ္ေစတနာက ဘုရားကိုရည္မွန္း၍ လွဴဒါန္းပူေဇာ္ပါ
လွ်င္ ကုသိုလ္ေစတနာျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဧကန္အက်ိဳးရွိႏိုင္ပါသည္။ ထို႔အတူ သီလေစာင့္ထိန္းမွဳ
သမာဓိက်င့္ႀကံအားထုတ္မွဳ တို႔တြင္လည္း က်မ္းဂန္အတိုင္း လိုက္နာက်င့္ႀကံအားထုတ္မွသာ

ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ မယ္ေတာ္ မာယာေဒ၀ီ၏ ၀မ္းၾကာတိုက္မွ မဟာသကၠရာဇ္
၆၈ ခု၊ ကဆုန္လျပည့္ ေသာၾကာေန႔တြင္ လုမၺနီသာေမာ အင္ၾကင္းေတာ၌ ဖြားသန္႔စင္ခဲ့ပါသည္။
မဟာသကၠရာဇ္ ၁၀၃ ခုႏွစ္၊ ကဆုန္လျပည့္ ဗုဒၶဟူးေန႔ သက္ေတာ္ ၃၅ ႏွစ္တြင္ သစၥာေလးပါးကို
အၾကြင္းမဲ့ သိေတာ္မူလ်က္ သဗၺညဳဗုဒၶဘုရားရွင္ အျဖစ္သို႔ ေရာက္ရွိေတာ္ မူခဲ့သည္။

“တရားအသိ မရွိသူ”
============
တရားအသိ၊ ဉာဏ္မရွိ၍၊
မျပည့္၀ရွာ၊ ထိုသူမွာကား၊
အိုနာေသေရး၊ ကုန္ပ်က္ေဘးႏွင့္၊
မေျပးေရွာင္သာ၊ ႀကံဳေတြ႔လာေသာ္၊

Wednesday, December 31, 2014

Tuesday, December 30, 2014

Monday, December 29, 2014

Sunday, December 28, 2014

Saturday, December 27, 2014

Friday, December 26, 2014