၄။ သင္၏
ကိုယ္သည္ အလံုးစံု ေရႊအဆင္းရွိသည္ျဖစ္၍ အရပ္မ်က္ႏွာ အားလံုးတုိ႔၌ ထြန္းလင္း
ေတာက္ပ၏၊ သင္၏ မ်က္ႏွာသည္ကား ၀က္မ်က္ႏွာႏွင့္ တူ၏၊ သင္သည္ ေရွးဘ၀က
အဘယ္ကံကို ျပဳခဲ့ဘူးသနည္း ( ဟု အသွ်င္နာရဒက ေမး၏)။
၅။ အသွ်င္နာရဒ ေရွးဘ၀က အကြ်နု္ပ္သည္ ကိုယ္ျဖင့္ ေစာင့္စညး္သူ ျဖစ္ခဲ့ပါ၏၊ ႏူတ္ျဖင့္မူကား မေစာင့္စည္းခဲ့ပါ၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ အကြ်ႏု္ပ္၏ အဆင္းသည္ အရွင္ဘုရား ျမင္ရသည့္အတုိင္း ေရႊအဆင္း မ်က္ႏွာကား ၀က္မ်က္ႏွာႏွင့္ တူေသာ အဆင္း ရွိပါ၏။
၅။ အသွ်င္နာရဒ ေရွးဘ၀က အကြ်နု္ပ္သည္ ကိုယ္ျဖင့္ ေစာင့္စညး္သူ ျဖစ္ခဲ့ပါ၏၊ ႏူတ္ျဖင့္မူကား မေစာင့္စည္းခဲ့ပါ၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ အကြ်ႏု္ပ္၏ အဆင္းသည္ အရွင္ဘုရား ျမင္ရသည့္အတုိင္း ေရႊအဆင္း မ်က္ႏွာကား ၀က္မ်က္ႏွာႏွင့္ တူေသာ အဆင္း ရွိပါ၏။
၆။ အသွ်င္နာရဒ ထုိေၾကာင့္ အကြ်ႏု္ပ္သည္ အရွင့္အား ေျပာဆုိလုိပါ၏၊ ဤအျဖစ္သနစ္ကို အရွစ္ဘုရားကိုယ္တုိင္ျမင္ရပါျပီ၊ ႏူတ္ျဖင့္ မေကာင္းမူကို မျပဳပါလင့္၊ ၀က္မ်က္ႏွာႏွင့္တူသူ မျဖစ္ပါေစလင့္ (ဟု ျပိတၱာက ေျဖဆုိ၏)။
ႏွစ္ခုေျမာက္ေသာ သူကရမုခေပတ၀တၳဳ ျပီး၏။
No comments:
Post a Comment