“ကာေလာပဓိပေယာဂါနံ, ဂတိယာ စ ယထာရဟံ၊ သမၸတၱႎ စ ဝိပတၱႎ စ, ကမၼမာဂမၼ ပစၥတိ။”
ကာေလာပဓိပေယာဂါနံ-အမ်ားေနထိုင္ရာျဖစ္တဲ့အခါ ကာလ, အဆင္းလွပျခင္း အ႐ုပ္ဆိုးျခင္း
ဆိုတဲ့ ဥပဓိ လံု႔လဝီရိယ အသိအလိမၼာဉာဏ္ဆိုတဲ့ ပေယာဂတို႔၏လည္းေကာင္း
ဂတိယာ စ -ေရာက္ရာဘံုဌာနဟူေသာ ဂတိ၏လည္းေကာင္း
သမၸတၱႎ စ -အေၾကာင္းရင္းခံ ဖန္သည့္အလိုက္ သမၸတၱိဆိုက္မႈကိုလည္းေကာင္း
ဝိပတၱႎ စ -အေၾကာင္းရင္းခံ ဖန္သည့္အလိုက္ ဝိပတၱိဆိုက္မႈကိုလည္းေကာင္း
အာဂမၼ -မလြဲသမႈ အစြဲျပဳ၍
ကမၼံ -မီးခဲျပာဖံုး ပမာသံုးဖို႔ လံုးလံုးမျပယ္ ကိုယ္ဝယ္ဖန္ထား ကံတရားသည္
ပစၥတိ -ေကာင္းဆိုးက်ိဳးေတြ ေပးႏိုင္ေလ၏
မီးခဲျပာဖံုးေနသလို ကံကို မျမင္ရဘူး။
မျမင္ရေပမယ့္ ကံေတြ ရွိေနတာပဲ၊ ျပည့္လို႔။
အဲဒါေတြဟာ ကာလသမၸတၱိနဲ႔ ၾကံဳေနမယ္ဆိုရင္ သာမန္ကုသိုလ္ကံေတြကေတာင္မွ အက်ိဳးေပး
လိုက္တာ။ ကာလက တယ္ေကာင္းတယ္ကိုး။
အင္း .. ေနလို႔ထိုင္လို႔ ေကာင္းတယ္။ ေရာင္းလို႔ ဝယ္လို႔ ေကာင္းတယ္။ သြားလို႔လာလို႔
ေကာင္းတယ္။ ဒီလိုဆိုရင္ သာမန္ ကံသမားေလးေတြေတာင္မွ စားေရး ေသာက္ေရးေခ်ာင္လို႔၊
ေနေရးထိုင္ေရး ေကာင္းလို႔၊ ကာလေကာင္းနဲ႔ ေတြ႕တာကိုး။
{ http://lokachantha.blogspot.com (အရွင္ဇနကာဘိဝံသ ) မွ ကူးယူ ပူေဇာ္ပါသည္။ }
ဦးသိန္းေ၀။
No comments:
Post a Comment