ကံနဲ႔ ဥာဏ္
မစဲြတာ ဥာဏ္၊ စဲြရင္ ကံ၊ သံသရာလည္တာ ကံ၊ စဲြရင္ လည္မွာပဲ။
ကံေၾကာင့္ ဒုကၡျဖစ္ေနတာ။ သြားစဲြလုိ႔ ဒုကၡျဖစ္ေနတယ္။ မေနာစင္ၾကယ္ေအာင္
ေန။ မေနာသတ္ရင္ ကာယ၊ ၀စီ ၿငိမ္တယ္။ အျပင္ကံေတြ လုံတယ္။ ခႏၶာမွာ
ဥာဏ္စုိက္၊ ခႏၶာမွာ ကံမစုိက္နဲ႔၊ ကံစုိက္ရင္ တဏွာ၊ ႐ုပ္မွာ ကပ္ေနတဲ့ တဏွာကုိ
ဥာဏ္နဲ႔ၾကည့္မွ သိမွာ။ ဥာဏ္ရရင္ ကံျပတ္တယ္။ ဥာဏ္မရေတာ့ ကံမျပတ္ဘူး၊
တန္းလန္းႀကီး ျဖစ္တယ္။ အစေမြးလာတုန္းက ကံ။ ကုိယ္တုိင္က်င့္လုိ႔ ကုိယ္ရတာ
ဥာဏ္။ ကံကိုယုံၾကည္ရင္ ေစတနာမွန္ၿပီ၊ ေစတနာမွန္ရင္ ထူးၿပီ။ ယုံၾကည္ပါ။
ယုံၾကည္ရင္ လုပ္ၾကည့္ပါ။ လုပ္ၾကည့္ရင္ သိပါလိမ့္မယ္။ သိရင္ ပယ္ပါလိမ့္မယ္။
ပယ္ရင္ မဂ္ဆုိက္ ဖုိလ္ဆုိက္သြားလိမ့္မယ္။ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာကုိ ယုံၾကည္တဲ့
သဒၶါကေန ၀ိပႆနာလုပ္ရင္ အပါယ္ပိတ္တာပဲ။ ႏွလုံးသား ၀ိသုဒၶိျဖစ္မွ
အပယ္ပိတ္မယ္။ ႏွလုံးသားမွာ သီလရွိတဲ့ပုဂၢိဳလ္ အင္မတန္ယဥ္ေက်းတယ္။
အသိတစ္လုံး အျမတ္ဆုံး။ ေလာကုတၱရာအသိ ရေအာင္လုပ္ပါ။ ႐ုပ္ဆင္းရဲခ်င္
ဆင္းရဲပါေစ။ စိတ္မဆင္းရဲပါေစနဲ႔။ ကိုယ့္ဟာကုိယ္ က်င့္ရမယ္။ ကုိယ့္ဟာကုိယ္
ပယ္ရမယ္။ ကုိယ့္ဟာကုိယ္သိရမယ္။ မဂ္ဥာဏ္က အစဲြျပတ္တာ။ စိတ္နဲ႔
ေစတသိတ္ အႏုသယေတြ သတ္သြားတာ မဂ္ဥာဏ္ေခၚတာ။ ဒုကၡနဲ႔ သမုဒယ
ကုိ ပယ္ရင္ မဂၢနဲ႔ နိေရာဓဟာ အေပါင္းအသင္းပဲ ကုိယ့္ကိစၥကုိယ္ ေအာင္ျမင္
ေအာင္ လုပ္ဦး။ ကုိယ့္ကိစၥၿပီးရင္ သူမ်ားကုိ ကူညီႏုိင္တယ္။
(၀ိသုဒၶိဆ၇ာေတာ္ၾကီးေဟာၾကားေတာ္မူေသာတရားမ်ားမွတင္ျပပါသည္)
No comments:
Post a Comment