ရွိတာအကုန္လွဴေသာ အေမရိကန္တစ္ဦး

သူခ်မ္းသာသမွ်စုေငြအားလံုးမွာ ေဒၚလာတစ္သိန္းႏွစ္ေသာင္းႏွင့္ ငါးရာခန္႔ ျဖစ္သည္။ သူသည္ ေဒၚလာငါးရာသာ လက္က်န္ထားရွိျပီး က်န္ေဒၚလာတစ္သိန္းႏွစ္ေသာင္းကို နာဂစ္ဒုကၡသည္မ်ားအတြက္ ပရဟိတအဖြဲ႕အစည္းမ်ားမွတစ္ဆင့္ အားလံုးလွဴဒါန္းသြားခဲ့သည္။

ေဒၚလာတစ္သိန္းေက်ာ္ေလာက္သာ ရွိသည္ကိုေထာက္ေသာအားျဖင့္ ထုိသူသည္ သူတို႔ႏုိင္ငံအေနအထားႏွင့္ တြက္ဆာၾကည့္လွ်င္ ဆင္းရဲသားတစ္ဦးျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ ထုိသို႔ေသာ ဆင္းရဲသားတစ္ဦးမွ မိမိခ်မ္းသာသမွ်ကို တကယ္လိုအပ္ေသာေနရာသို႔ အိတ္သြန္ဖာေမွာက္လွဴရဲျခင္းမွာ အံ့ၾသစရာ၊ ၾကည္ညိဳစရာေကာင္းလွသည္။

အေမရိကန္ႏုိင္ငံခ်မ္းသာျခင္း၏ အေၾကာင္းတရား မ်ားစြာတုိ႔တြင္ အေၾကာင္းတစ္ခုအေနျဖင့္ ပါ၀င္လိမ့္မည္ဟု ခန္႔မွန္းရ၏။ လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ႏွစ္ခန္႔က ဂ်ာနာယ္တစ္ေစာင္တြင္ ထင္ရွားေသာ သူေဌးမၾကီးတစ္ဦး၏ ဘာသာေရးအလွဴႏွင့္ လူမူေရးအလွဴႏွစ္မ်ိဳးကို တစ္ျပိဳင္နက္ ေဖာ္ျပခဲ့ဖူးသည္။

ဘုရားတည္ရန္အတြက္ သိန္းငါးဆယ္။ မိဘမဲ့ပရဟိတေက်ာင္းအတြက္ က်ပ္ငါးေသာင္းက်ပ္ဟူ၏။ အကယ္၍ ထုိသူေဌးမၾကီး၏ေနရာတြင္ အေမရိကန္ႏုိင္ငံႏွင့္ ဂ်ပန္ႏုိင္ငံသူ သူေဌးမၾကီးတစ္ဦး ျဖစ္မည္ဆုိပါလွ်င္ ဘုရားတည္ရန္အတြက္ ငါးေသာင္းက်ပ္၊ ပရဟိတေက်ာင္းအတြက္ သိန္းငါးဆယ္လွဴမည္မွာ ေသခ်ာေနေပသည္။

အဘယ္ေၾကာင့္နည္း။

သူတုိ႔သည္ လွဴေသာအခါသဒၶါသာမက၊ ေတြးေခၚေျမွာ္ျမင္ေသာ ပညာပါယွဥ္ျပီး လွဴေလ့ရွိျခင္းေၾကာင့္ပင္တည္း။ အေမရိကန္ႏွင့္ ဂ်ပန္မ်ားက ဘုရားတည္ရန္ က်ပ္ေငြငါးေသာင္း၊ ပရိဟိတေက်ာင္းအတြက္ က်ပ္သိန္းငါးဆယ္လွဴျခင္း၏ အေၾကာင္းကို ဆန္းစစ္ ေ၀ဖန္ျပပါဦးအံ့။

ဘုရားတည္ျခင္းသည္ “ေျမျပင္မွာတည္ျခင္းႏွင့္ ႏွလံုးသားမွာတည္ျခင္း”ဟူ၍ ႏွစ္မ်ိဳးရွိ၏။ ေျမျပင္တြင္ တည္ထားေသာ ဘုရားမ်ားသည္ ႏွစ္ကာလၾကာျမင့္၍ ေဆြးေျမ႕သြားျခင္းေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ ေလ, မိုး စေသာ သဘာ၀အေအးဒဏ္ေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ ဆန္႔က်င္ဘက္ဘာသာျခားတုိ႔၏ ဖ်က္ဆီးမူေၾကာင့္လည္းေကာင္း ပ်က္စီးရသည္သာ ျဖစ္၏။

မိဘမဲ့ပရဟိတေက်ာင္းမ်ား တည္ေထာင္၍ ကေလးမ်ားကို ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးျခင္းအလုပ္ကား ကေလးမ်ား၏ႏွလံုးသား၌ ဘုရားတည္ေပးျခငး္ပင္ ျဖစ္၏။ ႏွလံုးသားတြင္တည္ေသာ ဘုရားမ်ားကား ဘယ္ေသာအခါမွ မပ်က္စီးေတာ့ေပ။

ထုိကေလးမွတစ္ဆင့္ သား, သမီးအစဥ္အဆက္ လက္ဆင့္ကမ္း သယ္ေဆာင္ေတာ့မည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္တည္း။ အင္ဒိုနီးရွား၊ အာဖဂန္နစၥတန္၊ ပါကစၥတန္စေသာႏုိင္ငံမ်ားတြင္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ တစ္ဦးမွ် မရွိေတာ့ျခင္းသည္ ေျမျပင္တြင္ ဘုရားတည္ရန္ကိုသာ သတိရၾကျပီး ကေလးငယ္တုိ႔၏ ႏွလံုးသား၌ ဘုရားတည္ေပးရန္ ေမ့ေလ်ာ့ခဲ့ေသာေၾကာင့္ပင္တည္း။ 

 ေမတၱာရွင္(ေရႊျပည္သာ) “လူျဖစ္ရျခင္းရဲ႕ရည္ရြယ္ခ်က္” စာအုပ္မွ ျပန္လည္ထုတ္ႏုတ္ေဖာ္ျပေပးထားပါသည္။