အမ်ိဳးဘာသာသာသနာေစာင့္ေရွာက္ေရးလုပ္ငန္းေတြအၿမိဳ႕ၿမိဳ႕အနယ္နယ္မွာအင္တိုက္အားတိုက္ႀကိဳးစားေဆာင္႐ြက္ေနေသာသတင္းေတြကိုဖတ္ၿပီးစိတ္ထဲမွာၾကည္ႏူးေနမိတာေတာ့အမွန္။အမုန္းဒဏ္ကိုအမုန္းခံၿပီးေဆာင္႐ြက္ေနေသာပုဂၢိဳလ္မ်ားရဲ႕နွလုံးစြမ္းရည္ကိုေလးစားမိပါတယ္။ဒါေတြဒို႔အရပ္မွာရွိေနၿပီလား။
နီးစပ္ရာဝန္းက်င္ကိုေလ့လာမိတယ္။ အမ်ိဳးဘာသာသာသနာအတြက္ဘာေတြလုပ္ေဆာင္ေနၾကသလဲေပါ့။
ထုံးစံအတိုင္းပဲေပါ့၊ကိုယ္ေတာ္ႀကီးေတြကေဗဒင္ေဟာ၊ယၾတာေပး၊ေဆးကု၊ကိုယ္ေတာ္ေလးေတြကတစ္လုံးေဆာ့၊နွစ္လုံးထိုး၊သုံးလံုးဖိုးနွင့္မြဲလိုမြဲ၊ေလးလုံးစြဲတာေတြလည္းရွိေနေလရဲ႕။ဒီလိုဆိုရင္ဒို႔သာသနာေတာ္ႀကီးဟာငါးပါးပင္မကသံဃာစင္ပါေမွာက္ေတာ့မွာက်ိန္းေသ။တစ္ခါကဆရာေတာ္ႀကီးတစ္ပါးၿငီးတြားသံေလးအတိုင္းပဲေလ၊ညမွာေဘာပြဲ၊ေန႔မွာခ်ဲ၊စာလည္းမအံ၊ဆြမ္းမခံ၊ေဘာကန္ဇယ္ေတာက္၊လမ္းေလ်ွာက္သီခ်င္းဆိုဗီြဒီယို၊ျပဳလိုသာသနာ၊ဘယ္ခါေကာင္းမလဲတဲ့။ေခတ္နွင့္အညီပီျပင္လိုက္ရန္ေကာ။ဘုန္းႀကီးအလုပ္ဘုန္းႀကီးတာဝန္ဆိုတာရွိတယ္ေလ၊
စာေရးစာခ်တရားေဟာတရားရႈမွတ္တဲ့လုပ္ငန္းအျပင္၊မေကာင္းျမစ္တာ၊ေကာင္းရာၫႊန္လစ္၊အသစ္ေဟာက်ဴး၊နာဘူးထပ္မံ၊နတ္ထံတင္ရာ၊ေမတၲာလည္းျပဳ၊ရဟန္းမႈလို႔ဆိုထားေသးတယ္ေလ။
ဒါေတြအပိုမေျပာလိုပါဘူး၊
ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာေတြသိၿပီးသားပဲ။
ဒီအလုပ္ေတြကိုဘယ္သူျဖဳတ္ပစ္တာလဲ။ဗုဒၶဘာသာဝင္အမည္ခံထားတဲ့လူေတြေပါ့၊ပုံမွန္ဆြမ္းခ်က္ရင္ပဲတာဝန္ေက်ၿပီလို႔ထင္ထားၾကတာမွားတာပဲ။ေမတၲာစိတ္သက္၊ေဆာင္႐ြက္ခ်စ္ခင္၊
ခင္မင္နႈတ္ခ်ိဳ၊လိုလ်ွင္ဖိတ္ထား၊တတ္အားလွဴေစဆိုတာဒကာက်င့္ဝတ္ေတြေပါ့။အခုေတာ့ဒကာက်င့္ဝတ္ဆိုတာနားမလည္ကိုယ္ကိုးကြယ္တဲ့ရတနာသုံးပါးကိုေစာ္ကားခ်င္ၾကေသးတယ္။ဗုဒၶဘာသာအမည္ခံထားၿပီးဘုန္းႀကီးရဟန္းသံဃာမ်ားနွင့့္စကားမေျပာတတ္၊
ရဟန္းဝိနည္းကိုေဝဖန္၊
လူဝိနည္းၾကေတာ့နားမလည္၊အမ်ားအလည္မွာသနားစဖြယ္ပါ။လူႀကီးမိဘေတြကဘာသာတရားဆိုတာအေလးမထားေတာ့ကေလးေတြေခြးျဖစ္တာ
ဆန္းသလား၊မူရင္းေကာင္းမွ
မိတၲဴေကာင္းမွာေလ၊ေခတ္ပညာေလးသင္ေပးရုံစီးပြားေရးထူေထာင္ေပးရုံနွင့္မိဘတာဝန္ေက်ပြန္ၾကလို႔လား။ေဟာေနရာတိုင္းမွာဓမၼစကူးလ္၊
ယဥ္ေက်းလိမၼာသင္တန္း၊ဝိသုဒၶိမဂ္၊အဘိဓမၼာသင္တန္းေတြစုံလို႔ပါပဲ။
ဒါေတြက်ဳပ္တို႔နယ္မွာရွိေနၾကၿပီလား၊အမ်ိဳးသားေရးအတြက္အဓိကက်တဲ့တာဝန္ေတြကိုမထမ္းေဆာင္ၾကပဲပါတီနိုင္ငံေရး အာဏာရေရးကိုသာဦးတည္ထားေတာ့မွာလား၊
ဒါေတြေျပာရတာေဒါေတာ့ပြခ်င္စရာ။
က်ဳပ္တို႔နယ္မွာ
ယဥ္ေက်းလိမၼာသင္တန္းမရွိဘူး၊
ဓမၼစကူးလ္ဆိုတာေဝးေရာ။
ဝိသုဒၶိမဂ္လာေျပာမေနနွင့့္၊အဘိဓမၼာမၾကားဖူးဘူး။
အရက္ဆိုင္ရွိတယ္၊အရက္သမားေတြမ်ားတယ္၊မိန္းမေတြက
ကေလးတြဲေလာင္း၊ဗိုက္ကားယားနွင့္ကပ္ေဖာက္တယ္၊ဖဲရိုက္တယ္၊ဘယ္ရဲစုတ္မွမလာဘူူး၊ေအးေဆးပဲ။
ဒီလိုအရည္ခ်င္းေတြနွင့္ျပည့္စုံတဲ့ကိုေ႐ႊေတာသားေတြေလ။သူတို႔ေမြးထားတဲ႔
ဲ့ကေလးေတြဘာသာေသြးဆိုတာဘယ္မွာရွိေတာ့မလဲ။
႐ြာဦးေက်ာင္းမွာေက်ာင္းသားမရွိ၊ကိုရင္ဆိုတာေဝးလို႔၊ဦးဇင္းတစ္ပါးေတာင္ျဖစ္ထြန္းဖို႔မလြယ္ေတာ့ဘူးေလ။
အင္းအိုနာက်ိဳးကန္းလူ႔ေပါက္ပန္းေတြ
ြသကၤန္းဝတ္လာၾကၿပီ၊ပရိယတၲိအရည္အခ်င္းမရွိတဲ့ဖိုးေတာေတြက
မင္းမူလာၾကၿပီေလ။
႐ြာဦးေက်ာင္းမွာစာသင္သံေတြဆိတ္သုဥ္းခဲ့ၿပီ၊ဘုရားရွိခိုးသံေတြေပ်ာက္ခဲ့ၿပီ၊ေၾကးစည္ထုသံေတြေဝးခဲ့ၿပီ။
႐ြာသားေတြက႐ြာဦးေက်ာင္းမွာဘုန္းႀကီးပင့္ၿပီးကိုးကြယ္ၾကတယ္မထင္ေလနွင့္။
မွတ္ခ်က္ ။
အညတရ အရွင္မွ ေပးပို႔သည္။
အရွင္ဘုရားေရ၊မည္သူ႔ကိုမွေစာ္ကားလို၍ဤစာေရးျခင္းမဟုတ္ပါ၊တပည့္ေတာ္တို႔ေဒသရဲ႕သာသနာေရးအေျခေနေလးကိုၾကည့္ၿပီးေရးထားတဲ့စာပါ၊အနာဂါတ္သာသနာေရးရင္ေလးစရာပါပဲ။ကိုယ့္အျမင္ကိုယ့္အေတြးဆိုေတာ့သူ႔အျမင္နွင့္ေတာ့တူမွာမဟုတ္ပါဘူး။မွားေနတာေတြ၊လြဲေနတာေတြပါေကာင္းပါန္ုင္ပါတယ္။ငါကားငယ္႐ြယ္၊ဉာဏ္မႂကြယ္၍၊အဘယ္သို႔လ်င္အမွားစင္အံ့၊အၾကင္သူေတာ္၊ပညာေက်ာ္သည္၊ခ်ြတ္ေခ်ာ္လြဲမွားငါ့စကားကို၊စိတ္ထားေဖြးျဖဴ၊ျပင္ေတာ္မူပါဘုရား ။
၁၇ ၁၂ ၂၀၁၄
အညတရ အရွင္
No comments:
Post a Comment