ဦးဦးစာေရးလိုက္ပါတယ္၊ဘာေၾကာင့္စာေရးၿပီးေျပာရတာလဲဆိုေတာ့၊ေလာကမွာေျပာျပစရာေတြတစ္ပုံႀကီးမို႔ပါ။
အဲဒီထဲကသမီးေလးသိသင့္သိထိုက္တဲ့အေၾကာင္းအရာေလးေတြကိုေ႐ြးခ်ယ္ၿပီးေျပာသြားမွာပါ။
လြန္ခဲ့ေသာဆယ္နွစ္ခန္႔ကေပါ့။
ဦးဦးခေပါင္းမွာေနခဲ့စဥ္ကေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္ေတြမွာယဥ္ေက်းလိမၼာမဂၤလာသင္တန္းေတြဖြင့္လွစ္သင္ၾကားေပးခဲ့တယ္။ဒီေန႔အထိလည္းနယ္လွည့့္ၿပီးသင္ၾကားေပးဆဲပါပဲ။
အဲဒီအခ်ိန္တုန္းကေမးခြန္းေလးတစ္ခုလာေမးတယ္။ယဥ္ေက်းလိမၼာသင္တန္းက
ကေလးေတြအတြက္လား၊
လူႀကီးေတြအတြက္လားတဲ့။
သင္ေပးတာေတာ့ကေလးေတြကိုအဓိကထားၿပီးသင္ေပးခဲ့တာပါ၊ရည္႐ြယ္ခ်က္ကေတာ့ကေလးေရာ၊လူႀကီးပါမက်န္အားလုံးအတြက္ပါပဲ။သစ္ပင္ဆိုတာ
ငယ္တုန္းေ႐ြ႕စိုက္မွရွင္သန္လြယ္တာမို႔လား၊လက္နွီးစုပ္ဘဝေရာက္သြားရင္ေလ်ာ္ရဖြတ္ရတာမလြယ္ေတာ့ဘူးေလ။ကေလးေတြကပုဝါျဖဴေလးေတြေလ၊
အမဲစက္ေလးစြန္းထင္းသြားလ်င္ေတာင္ေလ်ာ္ရဖြတ္ရလြယ္ကူပါေသးတယ္။
ဒါေၾကာင့္လည္းကေလးငယ္ေတြကို
အဓိကထားၿပီးစာသင္ေပးေနရတာေပါ့။
လူႀကီးသူမေတြကိုသင္ေပးဖို႔ဆိုတာ
မလြယ္ကူဘူးေလ၊လက္နွီးစုပ္ေတြကမ်ားလို႔ေပါ့၊ေလ်ာ္နိုင္ဖြတ္နိုင္မွ
တန္ကာက်တယ္။ေလ်ာ္လို႔ဖြတ္လို႔မရေတာ့လို႔ေခ်ာင္ထိုးထားရတာက
မ်ားတယ္။မဃေဒဝဆရာေတာ္ႀကီးက!
ဓမၼသေဘာ၊ဘယ္လိုေဟာလည္း၊
လိပ္ေက်ာေၾကာင္ေကာ္၊ေျပာင္ေခ်ာ္ေခ်ာ္သို႔၊ငယ္စဥ္ယုတ္မာ၊အိုကာဆိုးဝါး၊
လူအမ်ားသည္၊တရားမရနိုင္ၾကပါတကားလို႔ေတာင္ျငီးတြားေတာ္မူရွာတယ္သမီးရဲ႕
လယ္တီဆရာေတာ္ႀကီးကလည္း!
ႏြားအိုႀကီးအေမာ့သင္သလို၊မေလ်ွာ႔လ်င္ဘဝဆုံးရွာလိမ့္!ဆိုၿပီးသတိေပးရွာတယ္ေလ။ႏြားအိုမွအေမာ့သင္လို႔မရေတာ့ဘူး။
ႏြားဆိုတာလွည္းဆြဲတာပဲျဖစ္ျဖစ္၊
ထြန္ယက္တာပဲျဖစ္ျဖစ္ေမာ့ေမာ့ေလးသြားနိုင္မွတန္ဘိုးရွိတာပါ။
ငုံ႔ရုန္းတဲ့ႏြားကအဖိုးမတန္ပါဘူး။
အလကားႏြားပါပဲ။ေခါင္းေမာ့ေမာ့ေလးသြားတတ္ဖို႔အတြက္ငယ္စဥ္ထမ္းပိုးက်င့္စဥ္ကတည္းကအေမာ့သင္ထားရတာ၊ႀကီးမွအေမာ့သင္လို႔မရပါဘူး။
အဲဒါေၾကာင့္လည္းေရာက္ေလရာေဒသတိုင္းမွာယဥ္ေက်းလိမၼာသင္တန္းေတြပို႔ခ်ေပးေနရတာေပါ့။
ဟိုတေလာကသူငယ္ခ်င္းေတြနွင့္အတူက်ိဳက္ထီးရိုးဘုရားေရာက္ခဲ့တယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြကဘုရားကိုေ႐ႊခ်ဖို႔ေ႐ႊဆိုင္းေတြဝယ္ၾကတယ္။ဦးဦးကဘုရားေ႐ႊမခ်ခဲ့ဘူး။လမ္းအတြက္ပဲလွဴခဲ့တယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြကေမးတယ္၊ ဗုဒၶဘာသာဝင္ျဖစ္ၿပီးဘုရားကိုဘာလို႔ေ႐ႊမခ်တာလဲတဲ့။ဦးဦးကေျပာတယ္။ ကိုယ့္ခံယူခ်က္နဲ႔ကိုလုပ္ပါ၊က်ဳပ္ခံယူခ်က္ကိုေျပာရရင္ဘုရားေတြကိုေ႐ႊမခ်ခ်င္ဘူးလို႔၊ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ဘုရားေစတီအတြက္မလိုအပ္ေတာ့ဘူးထင္လို႔ေပါ့။ၿပီးခဲ့ေသာတစ္ပတ္ခန္႔ကေ႐ႊတိဂုံေစတီေတာ္ႀကီးကိုေ႐ႊ၂၄ပိႆာရွင္ျပန္ဆရာေတာ္ႀကီးလွဴဒါန္းသြားတဲ့
အေၾကာင္းအင္တာနက္စာမ်က္နွာမ်ားမွာဖတ္လိုက္ရေသးတယ္။
မႏၲေလးမဟာျမတ္မုနိဘုရားႀကီးမွာ
လည္းေ႐ႊေတြေငြေတြလွဴဒါန္းထားၾကတာသမီးသိမွာေပါ့။ဒီနိုင္ငံဟာဗုဒၶဘာသာနိုင္ငံမို႔ပါ။ဘာသာျခားေတြလႊမ္းမိုးသြားတဲ့နိုင္ငံျဖစ္သြားခဲ့လ်င္ဘုရားကိုဖ်က္ဆီးၿပီးေ႐ႊေတြယူသြားၾကမွာေလ။ဒါေတာင္ဘယ္ဘုရားကိုခိုးသြားလို႔၊ဘယ္ဘုရားကေ႐ႊခြာလို႔ဆိုၿပီးသတင္းေတြၾကားရေသးတယ္မို႔လား။အဲဒါေၾကာင့္လည္းေ႐ႊတိဂုံဘုရားကေဂါပကေတြ၊ မဟာမုနိဘုရားကေဂါပကေတြ၊
က်ိဳက္ထီးရိုးဘုရားကေဂါပကေတြအရွင္လတ္လတ္ၿပိတၲာေတြျဖစ္ေနၾကတာေပါ့။ေ႐ႊေငြဆိုတာအလြန္အႏၲယ္မ်ားလွပါတယ္။ ဘုရားေစတီေတြကိုေ႐ႊခ်ေပးေနရုံနွင့္အမ်ိဳးဘာသာသာသနာေရရွည္မတည္တံ့ပါဘူး။ကေလးငယ္ေတြရဲ႕နွလုံးသားကိုေ႐ႊခ်ေပးမွသာ
အမ်ိဳးဘာသာသာသနာထာဝရတည္တံ့နိုင္ပါတယ္။ဒါမွကေလးတို႔ရဲ႕အနာဂတ္ဘဝေတြေ႐ႊေရာင္ေတာက္ေနမွာေပါ့။
မဟာဂႏၶာရုံဆရာေတာ္ႀကီးက-
ကေလးအ႐ြယ္၊လိမၼာနွင့္ပါမွ၊
ႀကီးရင့္ကလိမၼာမည္။မလိမၼာျပည္ေထာင္စုၾကလ်င္၊ေကာင္းဖို႔မတည္။ကေလးတို႔ေနျပည္၊တည္ေစဖို႔စိတ္ေစာ။နံနက္မဂၤလာနွင့္၊ေန႔မကြာညည့့္ပါသုံးလို႔ရယ္၊ ျပဳံးၾကေစေသာလို႔သတိေပးထားသလိုေ႐ႊဥမင္ဆရာေတာ္ႀကီးကလည္း=
ကေလးကေလး၊အထင္မေသးနွင့္၊
ကေလးကလူႀကီးျဖစ္တာ၊
ကေလးေကာင္းမွ
လူႀကီးေကာင္းမွာ၊
လူႀကီးေကာင္းမွအားလုံးေကာင္းမွာ/ဆိုထားတာေပါ့။တိုင္းျပည္နွင့့္လူမ်ိဳးဟာကေလးေတြရဲ႕လက္ထဲမွာပဲရွိတယ္။ဒီကေလးေတြယဥ္ေက်းလိမၼာေနမွနိုင္ငံနွင့္လူမ်ိဳးအသက္ရွည္မွာ၊ကေလးေတြမိုက္သြားၾကၿပီဆိုလ်င္ေတာ့နိုင္ငံနွင့္လူမ်ိဳးတန္ခိုးမထြားနိုင္ေတာ့ပါဘူး။
ဒီေန႔တာဝန္သိတာဝန္ရွိတဲ့သူေတြကယဉ္ေက်းလိမၼာသင္တန္းေတြပို႔ခ်သင္ၾကားေပးေနတယ္ဆိုတာကေလးေတြရဲ႕နွလုံးသားကိုေ႐ႊခ်ေပးေနတာပါ၊နွလုံးသားကိုဘုရားတည္ေပးေနတာပါ။ဒါမွသာအမ်ိဳးဘာသာ
သာသနာေတာ္ႀကီးကမၻာတည္သေ႐ြ႕
တည္တံ့ေနမွာေပါ့။အမ်ိဳးဘာသာ
သာသနာတည္တံ့ခိုင္ၿမဲဖို႔အတြက္
ကေလးတို႔ရဲ႕နွလုံးသားကိုေ႐ႊခ်ထား
ခ်င္တယ္။တန္ဘိုးရွိတဲ့နွလုံးသားေတြျဖစ္ေစခ်င္တယ္။ေ႐ႊေရာင္ေတာက္ပတဲ့နွလုံးသားပိုင္ရွင္ေလးေတြျဖစ္ေအာင္ယဥ္ေက်းလိမၼာမဂၤလာသင္တန္းေတြ၊ ဓမၼစကူးလ္သင္တန္းေတြကိုခ်စ္သမီးေမေလးႀကိဳးစားၿပီးတက္ေရာက္သင္ၾကားပါ။ယဥ္ေက်းလိမၼာမဂၤလာသင္တန္းတက္ေရာက္သင္ၾကားျခင္းျဖင့္ေ႐ႊေရာင္အနာဂတ္ကိုပိုင္ဆိုင္နိုင္ပါေစလို႔
ဆုေတာင္းလိုက္ပါတယ္။
မဂၤလာတရားေတာ္နွင့္အညီယဥ္ေက်းလိမၼာထူးခြၽန္ထက္ျမက္ေသာသမီးအလိမၼာေလးျဖစ္ပါေစ။။။
ဦးဦးဝီရ (ခေပါင္း)
www.damanady.tk
No comments:
Post a Comment