Sunday, December 14, 2014

“သမၼပၸဓာန္ ေလးပါး (တရားအားထုတ္ျခင္း လုံ႔လ ေလးမ်ဳိး)”

ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္

(၁) အကုသိုလ္ မျဖစ္ရန္ ႀကိဳးစားမႈ …
မျဖစ္ေသးေသာ အကုသိုလ္ တရားယုတ္တို႔ မျဖစ္ေပၚေအာင္ ဆႏၵကို ျဖစ္ေစ၏၊
လုံ႔လျပဳ၏၊
လုံ႔လထုတ္၏၊
စိတ္ကို ေျမႇာက္ပင့္၏၊
အဆက္မျပတ္အားထုတ္၏။



(၂) အကုသိုလ္ပယ္ရန္ ႀကိဳးစားမႈ …
ျဖစ္ၿပီးေသာ (မျဖစ္ေတာ့ဟု မဆိုႏိုင္ေသာ) အကုသိုလ္ တရားယုတ္တို႔ကို ပယ္ရန္ ဆႏၵကိုျဖစ္ေစ၏၊
လုံ႔လျပဳ၏၊
လုံ႔လထုတ္၏၊
စိတ္ကို ေျမႇာက္ပင့္၏၊
အဆက္မျပတ္အားထုတ္၏။

(၃) ကုသိုလ္ျဖစ္ရန္ ႀကိဳးစားမႈ …
မျဖစ္ဖူးေသးေသာ ကုသိုလ္တရားတို႔ ျဖစ္ေပၚရန္ ဆႏၵကို ျဖစ္ေစ၏၊
လုံ႔လျပဳ၏၊
လုံ႔လထုတ္၏၊
စိတ္ကို ေျမႇာက္ပင့္၏၊
အဆက္မျပတ္အားထုတ္၏။

(၄) ကုသိုလ္တည္တံ့တိုးပြါးရန္ ႀကိဳးစားမႈ …
ျဖစ္ၿပီးေသာ ကုသိုလ္တရားတို႔ တည္တံ့ရန္ မေပ်ာက္ပ်က္ရန္ မ်ားစြာျဖစ္ပြါးရန္ ျပန္႔ေျပာရန္ တိုးပြါးရန္ ျပည့္စံုေစရန္ ဆႏၵကို ျဖစ္ေစ၏၊
လုံ႔လျပဳ၏၊
လုံ႔လထုတ္၏၊
စိတ္ကို ေျမႇာက္ပင့္၏၊
အဆက္မျပတ္ အားထုတ္၏။

(သမၼပၸဓာန၀ိဘဂၤ၊ အဘိဓမၼာပိဋက။)

ေဖ့ဘုတ္မွတဆင့္ခံစားတင္ျပသည္။

No comments:

Post a Comment