အရွင္သာရိပုတၱရာ အေလာင္းေတာ္ ဥပတိႆနဲ႔ အရ်င္ေမာဂၢလန္ အေလာင္းေတာ္ ေကာလိ
တတို႔ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ ေပ်ာ္ပြဲသဘင္ကို ၾကည့္ၾကရင္းနဲ႔ ေနာင္အႏွစ္တစ္ရာၾကာရင္ ပြဲကသူ
ပြဲၾကည့္သူေတြဟာ “နာမည္မွ် ကေလးေတာင္”က်န္ေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူးစတဲ့ အသိတရားေတြရၿပီး
မေသတရားကို ရွာၾကတယ္။ အဲဒီလိုရွာရင္းနဲ႔ သိဥၨည္းပရဗိုဇ္ႀကီးဆီ ေရာက္သြားတယ္။ သိဥၨည္းဆ
ရာႀကီးဆီက အတတ္ပညာေတြကို သင္ေတာ့ အကုန္တတ္သြားတယ္။
ဒါေပမဲ့ သူတို႔က မအို မနာ
မေသရာကို ေရာက္ေစႏိုင္တဲ့ ဓမၼတရားကိုရွာတဲ့ သူေတာ္ေကာင္းေတြဆိုေတာ့ သိဥၨည္းပရဗိုဇ္ႀကီး
ဆီမွာ လက္ေထာက္ဆရာအျဖစ္ခန္႔ေပမဲ့ ေနခ်င္စိတ္ မရွိဘူး။ ျမတ္တရားကိုပဲ လိုက္ရွာၾကတယ္။
အရွင္သာရိပုတၱရာ မေထရ္ျမတ္ႀကီး အေလာင္းအလ်ာ ဥပတိႆက အရွင္အႆဇိမေထရ္
ျမတ္ႀကီး ဆြမ္းခံၾကြတာကို ေတြ႔တယ္။ တရားထူးရွိေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ပဲလို႔ ယံုၾကည္တယ္။ အဲဒါနဲ႔ပဲ
ဥပတိႆက အရွင္အႆဇိ မေထရ္ရဲ႕ ေနာက္ကေနလုိက္ၿပီး တရားေမးဖို႔ ကပ္ေနပါတယ္။ ေနာက္
ဆံုး အရွင္ျမတ္က ဆြမ္းဘုဥ္းေပးၿပီးတဲ့အခ်ိန္ ေ၀ယ်ာ၀စၥေတြကို ျပဳစုေပးၿပီးကာ တရားေမးေတာ့
“ေယ ဓမၼ ေဟတုပၸဘ၀ါ” အစခ်ီတဲ့ ဂါထာတစ္၀က္ကို ေဟာေပးတယ္။ အဲဒီတရားကို နာၾကားရ
တဲ့အခိုက္ “အရွင္ဘုရား ေခတၱရပ္ေတာ္မူပါဦး” လို႔ေတာင္းပန္တယ္။ ဉာဏ္ပညာႀကီးမားေတာ့
ဂါထာတစ္၀က္မွ်ကိုသာ နာၿပီး တရားထူးရသြားတယ္။ ေသာတာပန္ အရိယာပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္သြားတယ္။
အရွင္ျမတ္ ေဟာေတာ္မူတဲ့ တရားေတာ္ရဲ႕ အဓိက ဆိုလိုရင္းကေတာ့ “ ေလာကမွာ ျဖစ္လာ
သမွ် ျဖစ္ေနတာေတြ မွန္သမွ် အဲဒီအက်ိဳးတရားေတြ မွန္သမွ်ဟာ အေၾကာင္းတရားဆိုတာ ရွိတယ္
ဆိုတာပါပဲ။ အက်ိဳးမွန္သမွ် အေၾကာင္းမကင္းဘူး” လို႔ ေျပာေပးရံုတင္ အရွင္သာရိပုတၱရာ
မေထရ္ျမတ္ႀကီး အေလာင္းေတာ္ ဥပတိႆကေတာ့ ပညာဉာဏ္ ဧတဒဂ္ရႏိုင္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးဆို
ေတာ့ အေၾကာင္းအက်ိဳးကို ခ်က္ခ်င္းသိျမင္ တရားဓမၼကိုလည္း ထိုးထြင္းသိျမင္တာေပါ့။ အဲဒီ
မွာတင္ ေသာတာပန္ အရိယာ ျဖစ္သြားပါတယ္။
သူေတာ္ေကာင္းအစစ္ ျဖစ္ခ်င္ရင္လည္း အေၾကာင္းအက်ိဳး တရားနဲ႔ အေၾကာင္းအက်ိဳးတို႔
ရဲ႕ ဆက္စပ္ပံုေတြကို နားလည္ရမယ္။ ေကာင္းတာလုပ္ရင္ ေကာင္းတာျဖစ္တယ္၊ ဆိုးတာလုပ္ရင္
ဆိုးတာျဖစ္တယ္လို႔ သိရွိၿပီး သမာဓိျပည့္စံု၊ ပညာျပည့္စံုၿပီး ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာေတြ ခံစားစံစား
ၿပီး နိဗၺာန္တိုင္ထိ စံ၀င္ႏိုင္တဲ့ သူေတာ္ေကာင္းေတြ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္သတည္း။ ။
{ ေရႊ FM အစီအစဥ္ရဲ႕ ဓမၼဒူတအရွင္ေဆကိႏၵ၏ ဘ၀ေျဖာင့္ေၾကာင္း တေစ့တေစာင္း
အပိုင္း(၁၀) မွ ေကာက္ႏုတ္ ေဖၚျပပါသည္။}
——————————————————————————————- “ကိုယ္စီခပ္ႏွိပ္ၾက”
===========
အိုးမဖုတ္ခင္၊ အိုးလုပ္စဥ္၀ယ္၊
အိုးတြင္္ႏွိပ္ခပ္၊ တံဆိပ္မွတ္ကား၊
မျပတ္မစဲ၊ အိုးပင္ကြဲလည္း၊
အၿမဲတေစ၊ တည္ရွိေနသို႔၊
ထိုထိုေသြးသား၊ ကေလးမ်ား၌၊
ဘုရားတံဆိပ္၊ ဘာသာစိတ္ကို၊
ခပ္ႏွိပ္ႏိုင္မွ၊ သက္ဆံုးက်ေအာင္၊
ဗုဒၶ၀ါဒီ၊ စြဲ၍ တည္မည္၊
ကိုယ္စီခပ္ႏွိပ္ ၾကေစသတည္း။ ။
(ေတာင္ၿမိဳ႕-မဟာဂႏၶာရံုဆရာေတာ္)
—————————————————–
“အဓိဌာန္”
========
ငါ့တြက္မ်ားေျမာက္ ခ်မ္းသာေရာက္ဖို႔
ခုေလာက္ႀကိဳးကုတ္ အားမထုတ္ဘူး
ဗုဒၶ ျမတ္စြာ သာသနာ၏
ရွည္စြာအဓြန္႔ ေရာင္လ်ံကြန္႔ဖို႔
စြန္႔စြန္႔ စားစား ငါႀကိဳးစားသည္
စိတ္ထား ငါ့မွာ အၿမဲတည္း။ ။
(ဆရာေတာ္ အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ)
————————————————————–
“သင္တန္းဖြင့္ၾကစို႔”
============
တို႔သာသနာ၊ တို႔ဘာသာကို
မ်က္ႏွာလႊဲထား၊ မႀကိဳးစားက
တို႔မ်ားဘာသာ၊ ဆုတ္ယုတ္မွာမို႔
ဘာသာတအား၊ တည္တံပြားေအာင္
တို႔မ်ားညီညာ၊ လက္တြဲကာျဖင့္
ဓမၼ တရား၊ စာေပမ်ားကို
သင္ၾကားက်င့္သံုး ၾကပါစို႔။ ။
(ဟိတဓရဆရာေတာ္)
No comments:
Post a Comment